❓ محدوده علوم پيامبران؟ پيامبران الهي نسبت به چه علومي آگاهي دارند؟ آيا علوم انبياء منحصر به علوم تشريعي است؟ منظور از علم الاسماء که به حضرت آدم آموخته شد چه بود؟ ✍️ پاسخ اجمالي: مراجعه به آيات قرآن نشان مي دهد که خداوند هرگونه علم لازم را جهت تحقق اهداف والاي بعثت به پيامبران داده است. محدوده اين علوم نيز با توجه به محدوده و حوزه مأموريت آن پيامبر خاص، متفاوت است و مثلا پيامبر اسلام(ص) که رسالتي جاودان و جهاني داشته، از وسيع ترين حوزه علوم آگاهي داشته و از آنجا که دسترسي به اين محدوده وسيع با وسايل و وسائط عادي علم آموزي امکان پذير نبوده، از طريق غيب بسياري از اين علوم را از خداوند کسب مي کرده است. با اين حال علوم انبياء اختصاص به مسأله تشريع نداشته است و آنها علاوه بر علومى که مربوط به مساله نبوّت و تشريع بوده است داراى علوم ديگرى نيز بوده اند که به تناسب مرحله تاريخي و موضوع مأموريت شان شامل آگاهي از علوم و فنون مختلفي چون حکمت، تعبير خواب، علم زره بافي و... مي شده است. منظور از آموزش «علم الأسماء» به آدم(ع) نيز نه صرفا نام هاي اشياء بلکه حقايق عام و کلی امور عالم است. ✍️ پاسخ تفصیلی: http://makarem.ir/l/0418806 #انبیا #پیامبران #علم #علم_الاسماء #حقايق #علوم_تشريعی #پيامبر_اسلام #حکمت _________________

پاسداشت مقام «انسان» در قرآن «انسان» در توصيف قرآن، گزيده و دردانه مخلوقات و راز سر به مُهر كاروان هستى است. هيچ توصيفى از انسان، بيانگر ماهيت واقعى انسان با همه ابعاد و زواياى گوناگون وى نيست؛ جز آنچه در قرآن آمده است كه با بهترين و والاترين توصيفات او را معرفي مى كند، چونان كه هيچ آفريده اى را جز او بدان گونه توصيف نكرده است. به همين دليل، از آغاز پيدايش، مورد توجه و احترام ويژه خداوند بوده است. اينك به فهرستى از اين صفات و ويژگي‌ها كه او را شايسته اين توجه و تكريم گردانيده بنگريد: 1. خداوند او را با دستان خويش آفريد: «مَا مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَىَّ». 2. از روح خود در وى دميد: «فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ». 3. امانت خود را بدو سپرد: «إِنَّا عَرَضْنَا الْاَمَانَةَ عَلَى السَّمَوَاتِ وَ الْاَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَ حَمَلَهَا الْاِنْسَانُ». 4. همه اسماء را به وى آموخت: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْاَسْمَاءَ كُلَّهَا». 5. همه فرشتگان را به سجده بر او واداشت: «وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُوا لآدَمَ فَسَجَدُوا». 6. مقام خلافت از خود را در زمين بدو بخشيد: «إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْاَرْضِ خَلِيفَةً». 7. هر آنچه را در آسمانها و زمين بود مسخر وى گردانيد: «وَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِی السَّمَوَاتِ وَ مَا فِي الْاَرْضِ جَمِيعاً». پس آن گاه به خود در اين آفرينش برتر تبريك گفت: «ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبَارَكَ اللهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ». اين ويژگى هاى هفتگانه است كه انسان در اصل آفرينش و آغاز پيدايش بدانها مفتخر شده و بدين سان مخلوق برتر نام گرفته است. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0419886 #انسان #قرآن #مقام_انسان #احسن_الخالقین #خلافت #علم #خلیفة_الله #علم_الاسماء #سجده #خلق #روح #فرشتگان #امانت ___