..........ادامه تفسير سوره حمد ⬇⬇⬇ ✍ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻫﻤﺎﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺳﻨﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻓﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﻫﺮ ﺍﻣﺮﻱ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭ ﻛﻪ ﺍﻫﻤﻴﺘﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﺸﻮﺩ، ﻧﺎﻗﺺ ﻭ ﺃَﺑﺘﺮ مى ﻣﺎﻧﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ نمى ﺭﺳﺪ) ﻭ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﺑﺘﺮ) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﭼﻴﺰﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﺁﺧﺮﺵ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﺣﺮﻑ (ﺑﺎء) ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﻝ (ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ) ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻌﻨﺎﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺴﺖ، ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﺑﺘﺪﺍء ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺫﻛﺮ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ: ﻛﻪ (ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ). [ﻏﺮﺽ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﻳﻚ ﺍﻣﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ، ﺍﻳﻦ ﻳﻚ ﺍﻣﺮ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﺷده 🔲الميزان/جلد اول ؛سوره حمد/ترجمه:سيدمحمدباقرموسوى همدانى #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

✏ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﺎم ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﻛﻠﺎم، ﺧﻮﺩ فعلی ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻓﻌﺎﻝ، ﻭ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻭﺣﺪﺗﻲ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻭﺣﺪﺕ ﻛﻠﺎم ﺑﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻣﻌﻨﺎ ﻭ ﻣﺪﻟﻮﻝ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻟﺎ ﺟﺮم ﻛﻠﺎم ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﺵ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻭﺍﺣﺪﻱ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺁﻥ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻭﺍﺣﺪ ﻏﺮﺿﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﻏﺮﺽ، ﻛﻠﺎم ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻟﻘﺎء ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ...........ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻭﺍﺣﺪﻱ ﻛﻪ ﻏﺮﺽ ﺍﺯ ﻛﻠﺎم ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺍﺳﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟ ◽ ﺍﺯ ﺁﻳﻪ: ﻗَﺪْ ﺟﺎءَﻛُﻢْ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻧُﻮﺭٌ ﻭَ ﻛِﺘﺎﺏٌ ﻣُﺒِﻴﻦٌ، ﻳَﻬْﺪِﻯ ﺑِﻪِ ﺍﻟﻠَّﻪُ ؛ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺭﻱ ﻭ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺁﻣﺪ، ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ ...، 📃ﻭ ﺁﻳﺎﺗﻲ ﺩﻳﮕﺮ، ﻛﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﻛﻠﺎم ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ، ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ: ﻛﻪ ﺁﻥ ﻏﺮﺽ ﻭﺍﺣﺪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺧﻠﻖ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺧﻠﻖ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ، ﺧﺪﺍیی ﻛﻪ ﻣﺮﺟﻊ ﻫﻤﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍیی ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺳﺒﻴﻞ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻤﻮم ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﭼﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﭼﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﺁﻥ سبیلی ﻛﻪ ﺧﻴﺮ هستی ﻭ ﺯﻧﺪگی ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﻴﻤﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺧﺪﺍیی ﻛﻪ ﺭﺣﻴﻢ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺳﺒﻴﻞ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺎﺻﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﺁﻥ سبیلی ﻛﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺁﺧﺮﺕ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻭ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ منتهی می ﺷﻮﺩ، ◽ ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻗﺴﻢ ﺭﺣﻤﺘﺶ، ﻳﻌﻨﻲ ﺭﺣﻤﺖ ﻋﺎﻣﻪ ﻭ ﺧﺎﺻﻪ ﺍﺵ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﻭَ ﺭَﺣْﻤَﺘِﻰ ﻭَﺳِﻌَﺖْ ﻛُﻞَّ ﺷَﻰْ ءٍ، ﻓَﺴَﺄَﻛْﺘُﺒُﻬﺎ ﻟِﻠَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﺘَّﻘُﻮﻥَ ، ﺭﺣﻤﺘﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﻘﻮﻱ ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﻨﺪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻣﻲ ﺩﻫﻢ) ◽ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﺘﺪﺍء ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻮﺩ، ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻏﺮﺽ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﻳﻚ ﺍﻣﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﻳﻚ ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ." 🔲الميزان/ترجمه:سيدمحمدباقرهمدانى/جلداول؛سوره حمد ادامه .......⬇⬇⬇⬇⬇ #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

[ﻋﻠﺖ ﺍﺑﺘﺪﺍء ﻫﺮ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﺎ ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ ] 📗ﻭ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺎم ﺷﺮﻳﻒ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻫر ﺳﻮﺭﻩ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﺷﺪﻩ، ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻛﻠﻤﻪ (ﺳﻮﺭﻩ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻠﺎم ﻣﺠﻴﺪﺵ ﭼﻨﺪ ﺟﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ⬇⬇ ◽ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: ﻓَﺄْﺗُﻮﺍ ﺑِﺴُﻮﺭَﺓٍ ﻣِﺜْﻠِﻪِ ◽ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: ﻓَﺄْﺗُﻮﺍ ﺑِﻌَﺸْﺮِ ﺳُﻮَﺭٍ ﻣِﺜْﻠِﻪِ ﻣُﻔْﺘَﺮَﻳﺎﺕٍ ◽ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: ﺇِﺫﺍ ﺃُﻧْﺰِﻟَﺖْ ﺳُﻮﺭَﺓٌ ◽ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: ﺳُﻮﺭَﺓٌ ﺃَﻧْﺰَﻟْﻨﺎﻫﺎ ﻭَ ﻓَﺮَﺿْﻨﺎﻫﺎ ........ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻴﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﻫﺎ ﻃﺎﺋﻔﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻛﻠﺎم ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺟﺪﺍﮔﺎﻧﻪ، ﻭﺣﺪﺗﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻧﻮﻋﻲ ﺍﺯ ﻭﺣﺪﺕ، ﻛﻪ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﺑﻌﺎﺽ ﻳﻚ ﺳﻮﺭﻩ ﻫﺴﺖ، ﻭ ﻧﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻱ ﻭ ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻱ ﺩﻳﮕﺮ. 📄ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻏﺮﺍﺽ ﻭ ﻣﻘﺎﺻﺪﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻫﺮ ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻱ ﻏﺮﺿﻲ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎء ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﻏﺮﺿﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺳﻮﺭﻩ ﺗﻤﺎم ﻧﺸﻮﺩ ﺁﻥ ﻏﺮﺽ ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺎم ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ (ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ) ﺩﺭ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻏﺮﺽ ﻭﺍﺣﺪﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺁﻥ ﺳﻮﺭﻩ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 📄ﭘﺲ ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩ ﺣﻤﺪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻏﺮﺿﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺭﻳﺨﺖ(ظاهر) ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﺮﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺣﻤﺪ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ، ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﻛﻤﻚ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻛﻠﺎﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﺎﺑﺖ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻪ، ﺗﺎ ﺍﺩﺏ ﺩﺭ ﻣﻘﺎم ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺎﻣوزد." 🔲المیزان/ترجمه:سیدمحمدباقرموسوی همدانی/سوره حمد ادامه ....⬇⬇⬇⬇ #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

ادامه تفسير سوره حمد 📖📖 📗و ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﻫﻤﺎﻥ عملی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ میﻛﻨﺪ، ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻣﺶ ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ می ﮔﻮﻳﺪ، ﻭ ﺍﻣﺮ ﺫی ﺑﺎﻝ ﻭ ﻣﻬﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎﺭی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻗﺪﺍم ﺑﺮ ﺁﻥ ﻛﺮﺩﻩ، ﭘﺲ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻫﻢ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ: - ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮ ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺗﻮ ﺁﻏﺎﺯ می ﻛﻨﻢ، ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ: ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﺎء ﺩﺭ ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﺣﻤﺪ" ﺍﺑﺘﺪﺍء" ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ می ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺩﺭ ﻣﻘﺎم ﻋﺒﻮﺩﻳﺖ، ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮی ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺪ ﻛﻤﺎﻝ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ، ﻭ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﺣﻤﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺗﻮ ﺁﻏﺎﺯ می ﻛﻨﻢ، ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻠﻢ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺎﺭﻙ(علامت) ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺮﺍی ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ، 📙ﻣﻤﻜﻦ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﻗﺒﻠﺎ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﻣﺘﻌﻠَّﻖ ﺁﻥ ﻓﻌﻞ (ﺍﺑﺘﺪﺍء) ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺳﻮﺭﻩ ﻭ ﻳﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺗﻮ ﺁﻏﺎﺯ می ﻛﻨﻢ؛ 👥بعضی ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ◽(ﺑﺎء) ﺍﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻟﻜﻦ معنی ﺍﺑﺘﺪﺍء ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺳﻮﺭﻩ، ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺍﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺁﻣﺪﻩ، ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﺇِﻳَّﺎﻙَ ﻧَﺴْﺘَﻌِﻴﻦُ)، ﺩﻳﮕﺮ ﺣﺎﺟﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻧﻴﺰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ." 🔲المیزان/ترجمه:سیدمحمدباقرموسوی همدانی/سوره حمد ادامه ....... در پست بعدی ⬇ ⬇ #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

📖ﻣﻌﻨﻲ ﻭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻟﻔﻆ" ﺍسم 📗ﻭ ﺍﻣﺎ ﺍﺳﻢ : ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺩﺭ ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی لفظی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ مُسمّی ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ (ﺳﻤﻪ) ﺍﺷﺘﻘﺎﻕ ﻳﺎﻓﺘﻪ(گرفته شده)، ﻭ ﺳﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺩﺍﻍ ﻭ ﻋﻠﺎمتی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ می ﺯﺩﻧﺪ، ﺗﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮﺩ ﻛﺪﺍﻣﻴﻚ برای ﻛﺪﺍم ﺷﺨﺺ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻤﻜﻦ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﺍﺷﺘﻘﺎﻗﺶ ﺍﺯ (ﺳﻤﻮ) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺑﻠﻨﺪی ﺑﺎﺷﺪ؛ ◽ﻣﺒﺪﺃ ﺍﺷﺘﻘﺎﻗﺶ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﺎﺭى ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ، ﻓﻌﻠﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻟﻐﺖ ﻭ ﻋﺮﻑ ﺍﺯ ﻟﻔﻆ (ﺍﺳﻢ) مى ﻓﻬﻤﺪ، ﻟﻔﻆ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻌﻠﻮم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻟﺎﺯﻣﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﺪﻟﻮﻝ ﻭ مسمى ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﻳﻚ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ؛ ◽ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺳﻢ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﻣﺮﺍﺩﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺫﺍتی ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻭصفی ﺍﺯ ﺍﻭﺻﺎﻓﺶ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﺳﻢ) ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺍﺯ ﺍﻋﻴﺎﻥ ﺧﺎﺭﺟﻲ ﺍﺳﺖ، ﭼﻮﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﻤﻲ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺴﻤﺎﻱ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﺳﻢ) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻗﺒﻠﻲ ﺍﺳﺖ. 📄ﻣﺜﻠﺎ ﻛﻠﻤﻪ (ﻋﺎﻟﻢ- ﺩﺍﻧﺎ- ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﺳﻤﺎء ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺍﺳﺖ) ﺍﺳﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺫﺍﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﻢ ﻣﺴﻤﻲ(نامگذاری) ﺷﺪﻩ، ﻭ ﺁﻥ ﺫﺍﺕ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺫﺍﺕ ﺑﻠﺤﺎﻅ ﺻﻔﺖ ﻋﻠﻤﺶ، ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺫﺍﺗﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺫﺍﺕ ﺟﺰ ﺍﺯ ﻣﺴﻴﺮ ﺻﻔﺎﺗﺶ ﺧﺒﺮﻱ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ، ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﻢ ﺍﺯ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﺑﻮﺩ، ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ، ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﻭم، ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﻢ ﻟﻔﻆ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺫﺍﺗﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺫﻭﺍﺕ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻭﺻﻔﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ. 📄ﻭ ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺍﻱ ﺷﺪﻩ، ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺍﺯ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺍﻟﻔﺎﻅ، ﻭ ﺟﺎﻳﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺍﻋﻴﺎﻥ ﺧﺎﺭﺟﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﻋﻠﺘﺶ ﺍﻳﻦ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺩﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻟﻔﻆ (ﺍﺳﻢ) ﻭﺿﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻟﻔﺎﻇﻲ ﻛﻪ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺑﺮ ﻣﺴﻤﻴﺎﺗﻲ ﻛﻨﺪ، ﻭﻟﻲ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺍﻭ ﻭ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻛﺮﺩﻧﺶ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻛﺎﺭ ﺍﺳﻢ ﺭﺍ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﻛﺴﻲ ﻃﻮﺭﻱ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺫﺍﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻛﻨﺪ، ﺁﻥ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺎﺭ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﺭﺍ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﭼﻮﻥ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﺑﺮ ﺫﻭﺍﺕ ﺧﺎﺭﺟﻲ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﭼﻮﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻳﺪﻧﺪ، ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺳﻢ ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ. ✍ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻓﻌﻠﺎ (ﺍﺳﻢ) ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻟﻔﻆ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺻﻠﺎ ﺍﻣﺮﻱ ﻟﻔﻈﻲ ﺍﺳﺖ، ◽ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺻﻔﺎﺕ ﻣﻌﺮﻑ ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺯ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺍﺯ ﺍﻋﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﺫﺍﺕ، ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻪ ﺫﺍﺕ ﻧﺰﺩﻳﻜﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﺍﺳﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺩﻭم ﺍﺳﺖ، (ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﻘﻠﻲ ﺍﺳﻢ ﺷﺪﻩ)، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺳﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﻭﻝ ﺑﺮ ﺫﺍﺕ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﺑﺎ ﻭﺳﺎﻃﺖ ﺍﺳﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺩﻭم ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺍﺳﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺩﻭم ﺭﺍ ﺍﺳﻢ ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ، ﻭ ﺍﺳﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﺍﺳﻢ ﺍﺳﻢ. ◽ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﻘﻠﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ، ﻭ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﻟﻐﺖ ﺭﺍ ﺣﻤﻞ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻛﺮﺩ، ﭘﺲ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﺳﻢ) ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻳﻢ، ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﻳﻢ ﺣﻤﻞ ﺑﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﻭﻝ ﻛﻨﻴﻢ. ﺩﺭ ﺻﺪﺭ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﻠﺎم ﺍﻳﻦ ﻧﺰﺍﻉ ﻫﻤﻪ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻣﺘﻜﻠﻤﻴﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻥ ﻣﺸﺎﺟﺮﻩ ﻫﺎ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﺍﺳﻢ ﻋﻴﻦ ﻣﺴﻤﻲ ﺍﺳﺖ؟ ﻭ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﺁﻧﺴﺖ؟ ﻭ ﻟﻜﻦ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻄﺮﺡ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﺪ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺁﺩﻣﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻗﺎﻝ ﻭ ﻗﻴﻞ ﺻﺪﺭ ﺍﻭﻝ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ، ﻭ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻃﺮﻑ ﺩﺍﺩﻩ، ﺳﺨﻦ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﺍﺑﻄﺎﻝ ﻛﻨﺪ، ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻌﺮﺽ ﺁﻥ ﻧﺸﻮﻳﻢ." ادامه ...... پست بعدی ⬇ ⬇ 🔲المیزان/ترجمه:سیدمحمدباقرموسوی همدانی/سوره حمد #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

📄ادامه تفسیر سوره حمد [توﺿﻴﺢ ﻟﻔﻆ ﺟﻠﺎﻟﻪ" ﺍﻟﻠَّﻪ" ] 📖ﻭ ﺍﻣﺎ ﻟﻔﻆ ﺟﻠﺎﻟﻪ (ﺍﻟﻠَّﻪ)، ﺍﺻﻞ ﺁﻥ (ﺍﻝْ ﺍِﻟﻪ) ﺑﻮﺩﻩ، ﻛﻪ ﻫﻤﺰﻩ ﺩﻭمى ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ زياد ﺣﺬﻑ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍِﻟﻪ) ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ (ﺇﻟﻪ)مى ﺑﺎﺷﺪ، ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺍﺳﺖ، وقتى مى ﮔﻮﻳﻨﺪ (ﺍَﻟِﻪَ ﺍﻟﺮَّﺟُﻞ ﻭ ﻳﺎﻟﻪ)، ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻠﺎنى ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻛﺮﺩ، ﻣﻤﻜﻦ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ (ﻭ ﻝ ﻩ) ﺑﺎﺷﺪ، ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﺗﺤﻴﺮ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍنى ﺍﺳﺖ، ✍ﻭ ﻛﻠﻤﻪ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﻭﺯﻥ (ﻓِﻌﺎﻝ) ﺑﻪ ﻛﺴﺮﻩ ﻓﺎء، ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻣﻔﻌﻮﻝ(مالوه) ﺍﺳﺖ، ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻛﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﻣﻜﺘﻮﺏ (ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ) ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍﻱ ﺭﺍ ﺍﻟﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻟﻮﻩ ﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻘﻮﻝ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺷﻨﺎﺳﺎيى ﺍﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﻟﻠَّﻪ) ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻏﻠﺒﻪ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﻋﻠﻢ (ﺍﺳﻢ ﺧﺎﺹ) ﺧﺪﺍ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﮔﺮ ﻧﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻧﺰﻭﻝ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺩﺍﺋﺮ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻋﺮﺏ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﺁﻥ ﺭﺍ مى ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ، ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ: 📙ﻭَ ﻟَﺌِﻦْ ﺳَﺄَﻟْﺘَﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﺧَﻠَﻘَﻬُﻢْ؟ ﻟَﻴَﻘُﻮﻟُﻦَّ ﺍﻟﻠَّﻪ ُﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﭙﺮﺳﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﻛﺮﺩﻩ، ﻫﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻟﻠَّﻪ) ﻭ ﺁﻳﻪ: (ﻓَﻘﺎﻟُﻮﺍ ﻫﺬﺍ ﻟِﻠَّﻪِ ﺑِﺰَﻋْﻤِﻬِﻢْ، ﻭَ ﻫﺬﺍ ﻟِﺸُﺮَﻛﺎﺋِﻨﺎ، ﭘﺲ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻝ ﺍﻟﻠَّﻪ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻝ ﺷﺮﻛﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﻳﻢ)ﺍﻳﻦ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. 📗ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ دليل هايى ﻛﻪ ﺩﻟﺎﻟﺖ مى ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﻟﻠَّﻪ) ﺍﺳﻢ ﺧﺎﺹ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎلى ﺑﻪ ﺗﻤﺎمى ﺍﺳﻤﺎء ﺣﺴﻨﺎﻳﺶ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺍﻓﻌﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﻤﺎء ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ، ﺗﻮﺻﻴﻒ مى ﺷﻮﺩ، ﻭلى ﺑﺎ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﻟﻠَّﻪ) ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ؛ ﻣﺜﻠﺎ مى ﮔﻮﻳﻴﻢ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺭﺣﻴﻢ ﺍﺳﺖ، ﻭلى عكس آن را ﻧﻤﻰ ﮔﻮﺋﻴﻢ، يعنى ﻫﺮﮔﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﻴﺸﻮﺩ: ﻛﻪ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺻﻔﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻴﻢ (ﺭَﺣِﻢَ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻭ ﻋَﻠِﻢَ ﺍﻟﻠَّﻪ ﻭ ﺭَﺯَﻕَ ﺍﻟﻠَّﻪ، ﺧﺪﺍ ﺭﺣِﻢ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﻧﺴﺖ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯى ﺩﺍﺩ،) ﻭلى ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﺋﻴﻢ (ﺍﻟﻠَّﻪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ، ﺭﺣﻤﺎﻥ ﺍﻟﻠَّﻪ ﺷﺪ)، ﻭ ﺧﻠﺎﺻﻪ، ﺍﺳﻢ ﺟﻠﺎﻟﻪ ﻧﻪ ﺻﻔﺖ ﻫﻴﭽﻴﻚ ﺍﺯ ﺍﺳﻤﺎء ﺣﺴﻨﺎى ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ مىﮔﻴﺮﺩ، ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻴﺰى ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺻﻔﺖ ﺑﺮﺍى ﺁﻥ ﺍﺳﻤﺎء ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ. 📗ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎيى ﻛﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﺪﺍى ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻛﻪ ﺍِﻟﻪ ﺗﻤﺎمى ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻠﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺻﻔﺎﺗﺶ ﻫﺪﺍﻳﺖ مى ﻛﻨﺪ، ﻭ مى ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﻛﻤﺎلى ﻣﺘّﺼﻒ ﺍﺳﺖ، ﻟﺬﺍ مى ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﻟﻠَّﻪ) ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺍﻟﺘﺰﺍم ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺻﻔﺎﺕ ﻛﻤﺎلى ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﻟﻔﻆ ﺟﻠﺎﻟﻪ (ﺍﻟﻠَّﻪ) ﺍﺳﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺫﺍﺕ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﻟﻮﺟﻮﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺗﻤﺎمى ﺻﻔﺎﺕ ﻛﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﮔﺮ ﻧﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺑﮕﺬﺭﻳﻢ، ﺧﻮﺩ ﻛﻠﻤﻪ (ﺍﻟﻠَّﻪ) ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﻳﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﺩﻩ (ﺍ ﻝ ﻩ) ﺍﺳﺖ، ﻫﻴﭻ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻜﺎﺭ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ." المیزان/ترجمه:سیدمحمدباقرموسوی همدانی/سوره حمد #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

📖برشی از المیزان «1» آیه 69 سوره مبارکه نساء متن آیه:  📖وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا #ترجمه_آیه_کریمه : و کسی که#خدا_و_پیامبر را اطاعت کند همنشین کسانی خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنان تمام کرده؛از پیامبران و صدیقین و شهدا و صالحین؛و آنها رفیقهای خوبی هستند. 📖المیزان: ✍در روایتی از #امیرالمومنین_علی (علیه السلام) در شان نزول این آیه آمده است که مردی از انصار به حضور #پیامبر_خدا (صلی الله علیه و آله) شرفیاب شد وگفت: 👤 ای #پیامبر_خدا، من توانایی جدایی از شما را ندارم. هنگامیکه به خانه ام میروم، همین که به یاد شما می افتم، دیگر دستم به کار نمیرود،کارم را هرچه باشد رها میکنم و به زیارت شما می آیم تا شما را ببینم و آرام بگیرم و این به دلیل عشق و علاقه ی من به شماست. اکنون در این اندیشه ام که در روز قیامت که شما داخل بهشت میشوید و به بالاترین درجه میروید، چه کنم؟! آنروز چگونه بر جدایی شما صبر کنم؟! پس این آیه نازل شد. آنگاه پیامبر(صلی الله علیه و آله) آن مرد را فرا خواند و این آیه را برایش تلاوت کرد و به او بشارت و مژده داد. 📚المیزان جلد4 صفحه 425 کپی با لینک کانال برای نشر معارف الهی #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

📖 معنی ﺭﺣﻤﻦ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﻭ ﻓﺮﻕ ﺁﻥ ﺩﻭ ✍ﻭ ﺍﻣﺎ ﺩﻭ ﻭﺻﻒ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺩﻭ ﺻﻔﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﺷﺘﻘﺎﻕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺻﻔﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﻔﻌﺎلی، ﻭ ﺗأﺛﺮ ﺧﺎصى ﺍﺳﺖ ﺩﺭﻭنى، ﻛﻪ ﻗﻠﺐ ﻫﻨﮕﺎم ﺩﻳﺪﻥ كسى ﻛﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﭼﻴﺰى ﻭ ﻳﺎ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﻪ ﭼﻴﺰى ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﺺ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﺪ، ﻣﺘﺎﺛﺮ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﺍﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪگی ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﺰم ﻭ ﻋﺰم ﺩﺭ می ﺁﻳﺪ، ﺗﺎ ﺣﺎﺟﺖ ﺁﻥ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ، ﻭ ﻧﻘﺺ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻛﻨﺪ ✍ﭼﻴﺰی ﻛﻪ ﻫﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺎ ﻟﻮﺍﺯم ﺍﻣﻜﺎﻧﻴﺶ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺪﺍ ﺻﺎﺩﻕ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ، ﺭﺣﻤﺖ ﺩﺭ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎلی ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺗﺎﺛﺮ قلبی ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻮﺍﻗﺺ ﺍﻣﻜﺎﻧﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺣﺬﻑ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺑﺎقی ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻋﻄﺎء، ﻭ ﺍﻓﺎﺿﻪ، ﻭ ﺭﻓﻊ ﺣﺎﺟﺖ ﺣﺎﺟﺘﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩ. ....ﻛﻠﻤﻪ (رحمن) ﺻﻴﻐﻪ ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﺜﺮﺕ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺭﺣﻤﺖ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ....ﻭ ﻛﻠﻤﻪ (ﺭﺣﻴﻢ) ﺑﺮ ﻭﺯﻥ ﻓَﻌﻴﻞ ﺻﻔﺖ ﻣﺸﺒّﻬﻪ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﺛﺒﺎﺕ ﻭ ﺑﻘﺎء ﻭ ﺩﻭﺍم ﺭﺍ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ ﭘﺲ ﺧﺪﺍى ﺭحمن : ﻣﻌﻨﺎﻳﺶ ﺧﺪﺍى ﻛﺜﻴﺮ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﻣﻌﻨﺎى ﺭﺣﻴﻢ : ﺧﺪﺍى ﺩﺍﺋﻢ ﺍﻟﺮﺣﻤﺔ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﻪ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﺭﺣﻤﺖ ﻛﺜﻴﺮى ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻝ ﻋﻤﻮم ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﻭ ﻛﺎﻓﺮ مى ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭى ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﺪﻩ ◽ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﺍﻟﺮَّﺣْﻤﻦُ ﻋَﻠَﻲ ﺍﻟْﻌَﺮْﺵِ ﺍﺳْﺘَﻮﻱ ، ﻣﺼﺪﺭ ﺭﺣﻤﺖ ﻋﺎﻣﻪ ﺧﺪﺍ ﻋﺮﺵ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣُﻬﻴﻤﻦ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺍﺳﺖ) ◽ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﻗُﻞْ ﻣَﻦْ ﻛﺎﻥَ ﻓِﻰ ﺍﻟﻀَّﻠﺎﻟَﺔِ ﻓَﻠْﻴَﻤْﺪُﺩْ ﻟَﻪُ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤﻦُ ﻣَﺪًّﺍ، ﺑﮕﻮ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺿﻠﺎﻟﺖ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺿﻠﺎﻟﺘﺶ ﻣﺪﺩ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ) ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺩﻳﮕﺮ. ◽ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ ﺁﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﻠﻤﻪ (ﺭﺣﻴﻢ) ﺑﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﺩﺍﺋﻤﻲ، ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺑﺎﻗﻲ ﺍﻭ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﻛﻨﺪ، رحمتى ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﺍﻓﺎﺿﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻋﺎلمى ﺍﻓﺎﺿﻪ مى ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﻨﺎ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺁﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﺳﺖ، 📖 ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﻭَ ﻛﺎﻥَ ﺑِﺎﻟْﻤُﺆْﻣِﻨِﻴﻦَ ﺭَﺣِﻴﻤﺎً، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺭﺣﻴﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ) ◽ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﺇِﻧَّﻪُ ﺑِﻬِﻢْ ﺭَﺅُﻑٌ ﺭَﺣِﻴﻢٌ ، ﺑﺪﺭﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺋﻮﻑ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺍﺳﺖ)ﻭ ﺁﻳﺎﺗﻲ ﺩﻳﮕﺮ، 👥ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﻌﻀﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ﺭحمن ﻋﺎم ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺆﻣﻦ ﻭ ﻛﺎﻓﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺧﺎﺹ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ." المیزان/ترجمه : سیدمحمدباقرموسوی همدانی/سوره حمد #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

برشی از المیزان«2» آیه 83 سوره مبارکه بقره................... 📄 متن آیه: قُولُوا لِلنّاس حُسنًا ترجمه: با مردم، نیكو سخن بگویید. تفسیر: از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمود:" با مردم سخن بگویید و جز خیر و خوبی نگویید و تا ندانسته اید که چه سخنی خوب است، آن را به زبان نیاورید." در روایتی از امام باقر(علیه السلام) می خوانیم:" بهتر آز آنچه دوست دارید با شما سخن بگویند، با مردم سخن بگویید." المیزان،ج1،ص218 #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

⭕نظر آيت الله مرعشى نجفى در مورد تفسير بزرگ المیزان كپی با لینک کانال 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

ادامه تفسير سوره حمد .................⬇ 🍃معنى ﺣﻤﺪ ﻭ ﻓﺮﻕ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻣﺪﺡ🍃 🌷(ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟِﻠَّﻪِ) ﻛﻠﻤﻪ ﺣﻤﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭى ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺛﻨﺎ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﻤﻞ ﺟﻤﻴﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺛﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪﻩ ﺑﺎﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻩ، ﺑﻪ ﺧﻠﺎﻑ ﻛﻠﻤﻪ (ﻣﺪﺡ) ﻛﻪ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﺛﻨﺎ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻴﺸﻮﺩ، ﻭ ﻫﻢ ﺛﻨﺎﻱ ﺑﺮ ﻋﻤﻞ ﻏﻴﺮ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻱ ﺭﺍ 📙ﻣﺜﻠﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ (ﻣﻦ ﻓﻠﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻛﺮﺍﻣﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﻤﺪ ﻭ ﻣﺪﺡ ﻛﺮﺩم) ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻠﺄﻟﺆ ﻳﻚ ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ، ﻭ ﻳﺎ ﺑﻮﻳﺨﻮﺵ ﻳﻚ ﮔﻞ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﺋﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺣﻤﺪ ﻛﺮﺩم ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ (ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺪﺡ ﻛﺮﺩم). 📗ﺣﺮﻑ (ﺍﻟﻒ ﻭ ﻟﺎم) ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﻛﻠﻤﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺘﻐﺮﺍﻕ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻴﺖ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺭﺳﺎﻧﺪ، ﻭ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ (ﻟﺎم) ﺟﻨﺲ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺪﺍم ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﻟﺶ ﻳﻜﻲ ﺍﺳﺖ. ◽ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: (ﺫﻟِﻜُﻢُ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺭَﺑُّﻜُﻢْ ﺧﺎﻟِﻖُ ﻛُﻞِّ ﺷَﻰْ ءٍ، ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﺧﺎﻟﻖ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ)، ﻭ ﺍﻋﻠﺎم ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩﻱ ﻛﻪ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﻛﻠﻤﻪ (ﭼﻴﺰ) ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﺍﻟَّﺬِﻯ ﺃَﺣْﺴَﻦَ ﻛُﻞَّ ﺷَﻰْ ءٍ ﺧَﻠَﻘَﻪُ ﺁﻥ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﻛﺮﺩﻩ ﺯﻳﺒﺎﻳﺶ ﻛﺮﺩﻩ) ﻭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﻬﺖ ﻛﻪ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺯﻳﺒﺎ ﺍﺳﺖ، ◽ﭘﺲ ﺣُﺴْﻦ ﻭ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﺩﺍﺋﺮ ﻣﺪﺍﺭ ﺧﻠﻘﺖ ﺍﺳﺖ، ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺧﻠﻘﺖ ﺩﺍﺋﺮ ﻣﺪﺍﺭ ﺣُﺴْﻦ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ، ﭘﺲ ﻫﻴﭻ ﺧﻠﻘﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺟﻤﺎﻝ ﺍﻭ ﺟﻤﻴﻞ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺑﻌﻜﺲ ﻫﻴﭻ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﺍﻭ، ﻭ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﻫُﻮَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺍﻟْﻮﺍﺣِﺪُ ﺍﻟْﻘَﻬَّﺎﺭُ : ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﻱ ﻭﺍﺣﺪ ﻗﻬﺎﺭ) ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﻭَ ﻋَﻨَﺖِ ﺍﻟْﻮُﺟُﻮﻩُ ﻟِﻠْﺤَﻰِّ ﺍﻟْﻘَﻴُّﻮمِ ، ﺫﻟﻴﻞ ﻭ ﺧﺎﺿﻊ ﺷﺪ ﻭﺟﻮﻩ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺣﻲ ﻗﻴﻮم) ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺁﻳﻪ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰى ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻛﺴﻲ ﻭ ﻗﻬﺮ ﻗﺎﻫﺮى ﻧﻴﺎﻓﺮﻳﺪﻩ، ﻭ ﻫﻴﭻ فعلى ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍى ﺍﻧﺠﺎم ﻧﻤﻴﺪﻫﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻠﻖ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻛﺮﺩﻩ، ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻮﺟﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﻌﻞ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻱ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺁﻥ ﻫﻢ ﻓﻌﻞ ﺟﻤﻴﻞ ﻭ ﺣﺴﻦ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﻓﻌﻞ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺣﻤﺪﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ. ✍ﻭ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺍﺳﻢ، ﻳﻚ ﺟﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻟﺎ ﺇِﻟﻪَ ﺇِﻟَّﺎ ﻫُﻮَ ﻟَﻪُ ﺍﻟْﺄَﺳْﻤﺎءُ ﺍﻟْﺤُﺴْﻨﻲ ، ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﻤﺎء ﺣﺴﻨﻲ) ﻭ ﺟﺎﻳﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: (ﻭَ ﻟِﻠَّﻪِ ﺍﻟْﺄَﺳْﻤﺎءُ ﺍﻟْﺤُﺴْﻨﻲ ﻓَﺎﺩْﻋُﻮﻩُ ﺑِﻬﺎ ﻭَ ﺫَﺭُﻭﺍ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳُﻠْﺤِﺪُﻭﻥَ ﻓِﻰ ﺃَﺳْﻤﺎﺋِﻪِ ، ﺧﺪﺍﻱ ﺭﺍ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﻤﺎﻳﻲ ﺣﺴﻨﻲ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺳﻤﺎء ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ، ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﻤﺎء ﺍﻭ ﻛﻔﺮ ﻣﻲ ﻭﺭﺯﻧﺪ ﺭﻫﺎ ﻛﻨﻴﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﻳﺪ) ﻭ ﺍﻋﻠﺎم ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﺳﻤﺎﺋﺶ ﺟﻤﻴﻞ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻓﻌﺎﻟﺶ، ﻭ ﻫﺮ ﺟﻤﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ✍ﭘﺲ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺳﻤﺎء ﺟﻤﻴﻠﺶ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻓﻌﺎﻝ ﺟﻤﻴﻠﺶ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺣﻤﺪﻱ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﺣﺎﻣﺪﻱ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﺮﻱ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺳﺮ ﻧﻤﻲ ﺯﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﻤﺪ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻥ ﺟﻤﻴﻠﻲ ﻛﻪ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺣﺎﻣﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻧﺴﺖ ﻓﻌﻞ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩﺵ ﻛﺮﺩﻩ، ﭘﺲ ﺟﻨﺲ ﺣﻤﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ." المیزان /ترجمه : سیدمحمدباقرموسوی همدانی/جلداول ؛سوره حمد #تفسیر_بزرگ_المیزان 🌷🌷🌷 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755

⭕سخنان تکان دهنده آیت الله جوادی آملی در مورد بانک ها ✍برشی از كلام بزرگان دین #تفسیر_بزرگ_المیزان 🆔https://eitaa.com/joinchat/466354245C43960bb755