تقیه و امر به معروف قَالَ‌: أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ الْخَطَّابِ قَالَ‌: حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ أَبِي حَبِيبٍ‌ الطَّائِفِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ قَالَ‌: التَّارِكُ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ و النَّهْيِ عَنْ الْمُنْكَرِ كَالنَّابِذِ كِتَابَ اللّٰهِ وَرَاءَ ظَهْرِهِ إِلَّا أَنْ يتقى تقاة. قِيلَ‌: و مَا تُقَاتُهُ؟ قَالَ‌: يخاف جبارًا عَنِيدًا يَخَافُ أَنْ يَفْرُطَ أو أن يطغى (الطبقات الکبری، ج5، ص164-165؛ مشابه: حلیة الأولیاء، ج3، ص140). از علی بن الحسین علیهما السلام نقل شده که فرمود: «کسی که امر به معروف و نهی از منکر را رها کند مانند کسی است که کتاب خدا را پشت سرش انداخته، مگر اینکه تقیه کند». بدو گفته شد: تقیۀ او چیست؟ فرمود: «می‌ترسد از گردن‌کشی ستیزه‌جو که در عقوبتش شتاب کند یا سر به طغیان بردارد». #تقیه @Al_Meerath