📒#چکیده_مقاله: #تجلی_نوشتار_زنانه_در_کتاب_دا 👥نویسندگان: مهدی #نیک_منش/ منا #برجی_خانی 📌#چکیده: #نوشتار_زنانه از نیمۀ دوم قرن بیستم، به‏ عنوان یکی از شاخه ­های #نقد_فمنیستی مطرح شد. طرف‏داران این نظریه در آغاز، با تأسّی از اندیشه ­های متعصبانۀ این جنبش، نوشتار زنان را در مقایسه با کلام #مردان، از‏منظر #تضاد بررسی کردند و در‏پی آن بودند که زبانی ویژۀ زنان خلق کنند؛ پس ‏از آن، با کم‏رنگ‏ شدن تعصب‏ها و رد نظریۀ نخست، این ویژگی­ها از‏ منظر تفاوت بررسی شد. ◀از این نظر، #زنان به ‏دلیل روحیات و احساسات خاص خود، دارای زبانی با ویژگی‌هایی هستند که در کلام #جنس_مخالف دیده نمی­شود و‏یا کمتر مجال ظهور می­یابد. 👥نظریه‌پردازان این حوزه، با بررسی انواع مختلف #آثار_زنان، به‏ ویژه در ادبیات و از ‏منظر واژگان، جمله‏ ها و موضوعات، این تفاوت­ها را بیان کردند. #کتاب_دا که در سال­های اخیر، در نوع ادبی خاطره داستان و در‏حوزه ادبیات دفاع مقدس نگاشته شده، از‏جمله آثاری است که به ‏سبب دارا‏بودن راوی و نگارندۀ زن، از این ویژگی‏ها بهره­ مند است. ✅در این مقاله، بر‏آنیم که با بیان مهم­ترین این مؤلفه‏ ها، کار‏کرد آن­ها را در کتاب دا نشان دهیم و اثبات کنیم که اگر‏چه نقل خاطره‏ های حول محور جنگ سبب شده است از حضور این ویژگی­ها در اثر کاسته شود، همواره با اثری سر‏و‏کار داریم که #نوشتار_زنانه را در ذهن تداعی می­کند. https://eitaa.com/Antifeminism2