﷽ ⛔️شبهه: به نام انسان بخشنده و مهربان!!! قسمتی از مناظره پاپ واتیکان با استیون هاوکینگ(نابغه ی فیزیک جهان) استیون : دنیا را چه کسی آفریده؟ پاپ : خدا استیون : خدا را چه کسی آفریده؟ پاپ : خدا آفریده نشده و از اول بوده استیون : مگه میشه چیزی بدون خالق باشه؟ پاپ : بله مثل خدا استیون : یعنی احتمال داره یه چیزی بدون خالق باشه و از اول بوده باشه؟ پاپ : بله استیون : پس حالا سوال اولم رو دوباره میپرسم دنیا رو کی آفریده؟ ( احتمال داره یه چیزی بدون خالق باشه و از اول بوده باشه )... و انسان خدا را آفرید... ❇️پاسخ: @Antishobheh 🔹خداوندی که نیازمند خالق باشد پس آن خداوند نیز محتیاج ونیازمند است وچنین خداوندی شایسته پرستش نیست. چه سوال مضحکی، خداراکه آفرید؟ 🔹اولا؛ مبحث خلق شدن مربوط به مخلوق است نه خالق ، اگر کسی خداراآفریده باشد ، خداخالق نیست چون اوهم خلق شده ومخلوق است. 🔹دوما؛ برفرض ،اگر خدای مدنظر آن مباحثه کننده گان را کسی آفریده باشد، ما خدایمان همان خالق خدای مدنظر آنهاست. یعنی خدای ما خالق مطلق است ووجود است نه موجود. اگر او دانشمند بود فرق بین وجود وموجود را میدانست. چگونه میتواند خدا هم وجود باشد هم موجود؟؟ موجود یعنی به وجود آمده ، بنابراین خدا به وجود آورنده است وتعریف به وجود آمدن ، مختص موجود است نه وجود!! 🔹سوما؛ بحث اینکه خداازکی بوده سوالی بسیار ابتداییست؟ وقتی کلمه کی به میان میاد نشان دهنده زمان است یعنی خدا ازچه زمانی آمده است. خب، زمان ، خود، #مخلوق خداست، یعنی وقتی عالم هستی راخدا خلق نمود برای آن واژه ای به نام زمان خلق کرد ، بنابراین وقتی میپرسیم ازچه زمانی؟ ابتدای این زمان مصادف است با ابتدای جهان هستی. پس زمان رانیز خدا برابرباخلقت جهان آفرید. در ضمن؛ اگرخدا در گذرزمان بود ، آن نشان ازاین بود که چیزی بر خدا مؤثر است واین نشان از ضعف خداست ، درصورتی که خدا باید خالی از ضعف باشد! ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh

﷽ ⛔️شبهه: "پارادوکس #قدرت مطلق" را توضیح مفصلی بدهید و آن را رد کنید – مثالِ: «آیا خدا می‌تواند سنگی را خلق کند که خودش نتواند آن را بلند کند». ❇️پاسخ: @Antishobheh سؤال غلط پاسخ ندارد: تنها پاسخ صحیح به سؤال غلط این است که «سؤال غلط است و پاسخ ندارد». اگر قرار است که پاسخ با دلایل و براهین مقبول بیافتد، یعنی "عقل" باید آن را بپذیرد و عقل نیز بر اساس اصول و چارچوب‌های خودش [که بدان بدیهیات اولیه عقلی] می‌گویند، سؤال را تحلیل می‌کند، وجودی را نفی یا اثبات می‌کند و محصور و محکوم به چارچوب‌هایی که دیگران ترسیم و تحمیل می‌کنند نمی‌باشد. از این رو، عدم (نیستی محض)، یا امر «محال» را از دایره‌ی وجود خارج می‌کند. پس اگر عقل پاسخ منفی داد و تکذیب کرد، یعنی در پاسخ سؤالی گفت: «نه»، این نه به ضعف و ناتوانی دلالت ندارد. مثلاً اگر از #عقل بپرسید: آیا معلول می‌تواند علتِ خودش باشد، می‌گوید: خیر، نمی‌تواند. آیا این «نمی‌تواند» به معنای ضعف "علت" است؟ خیر، بلکه حاکی از امر محال است. "قادر" یعنی چه؟ شاید لازم بود که در آغاز، به معنای "قادر" اشاره شود؛ اما ضرورت داشت که برای نگاه درست به هر مقوله و سؤالی، مطالب مذکور ایفاد گردد. حال دقت کنید که اگر چه کلمه‌ی «قادر» که معادل "توانمند" در زبان فارسی می‌باشد و به کسی که "توان" انجام کاری را داشته باشد، "توانمند = قادر" می‌گویند. اما هم این کلمه ریشه دارد و هم معنایش به آن ریشه بر می‌گردد. «قادر»، اسمِ صفت برای فاعل است. مِثل عِلم و عالم، رزق و رازق و ... . ریشه‌ی «قادر» از «قَدر» می‌باشد که یعنی «اندازه»؛ و کلمات مرتبطی چون: «تقدیر – مقتد - مقدور – مقدار و ... » همه از همین ریشه اخذ شده است. - خداوند متعال، خالق و مقدر کننده‌ی تمامی مقدارهاست. خواه مقادیر و اندازه‌های مادی باشد یا معنوی؛ پس او «قادر محض» است. - هر چیزی مقدار خودش را از او گرفته است و می‌گیرد؛ پس او "قادر محض" است. - هر اندازه‌ای، بدان جهت که اندازه دارد، محدود است، و چون محدود است، حتماً کمال محض نیست و بالتبع از ممکنات و مخلوقات می‌باشد و خداوند متعال نه #مخلوق است و نه محدود. ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh