✾ ﷽ ✾
☘️ #نکات_ناب 23
📌 واو اشباع:
در قسمت 13 روایتی که دیروز براتون
گذاشتم، سه تا فعل اینطوری داشتیم:
▪️«اِتَّبَعتُمُوهُم»
▫️«وَجَدتُمُوهُم»
▪️«خالَفتُمُوهُم»
اینا همشون فعل ماضی، صیغۀ 9 هستن.
فاعلشون «تُم» و مفعولشون «هُم» هست.
2
اما همونطوری که میبینید، بین
ضمیر فاعلیِ تُم و ضمیر مفعولیِ
هُم، یدون واو هم اومده.
یعنی بجای «وَجَدتُمهُم»،
گفته: «وَجَدتُموهُم»
که یعنی دو تا اتفاق افتاده 👇
3
▪️اتفاق اول:
میمِ تُم که ساکن بود، ضمه ( ُ) گرفته.
▪️اتفاق دوم:
بین تُم و هُم یه واو اضافه شده که
بهش میگن واوِ اِشباع.
4
تنها دلیل این دو اتفاق هم اینه که:
تلفظ «وَجَدتُمُوهُم» از «وَجَدتُمهُم»
برای عرب آسون تره ☺️
5
خب، پس قاعدهای که امروز یاد
گرفتیم اینه 👇
اگه فاعل، نائب فاعل یا مفعولِ
فعلی از ضـــمایر «هُم»، «تُم» یا
«کُم» باشه و بعــــدش یه ضمیر
منصوب بیاد، دوتا اتفاق میفته:
1: میم ساکنِ ضمیر، مضموم میشه.
2: بین دو ضمیر، واو قرار میگیره.
6
همین مطلب رو با عبارت علمیتر، در
کتاب «تَمامُ العِلم» ص 124 آوردیم 👆
🎯 صفر تا صد عربی:
💟 @Arabi0_100