#حاج_سید_مهدی_میرداماد🎤 #آواز_ابوعطا #گوشه_یتیمک 🎼 کاش جانم بود قابل تا فدایت می شدم کاش دستم می گرفتی خاکِ پایت می شدم کاش مُلکِ عالم از من بود و می کردم رها تا گدایی از گدایانِ سرایت می شدم کاش چون نی سبز می گشتم به دشتِ نینوا هم نوا با آن سرِ ازتن جدایت می شدم کاش خاکم را قضا می ریخت گِردِ قتلگاه تا به وقتِ سجده مُهرِ کربلایت می شدم #شاعر_استاد_سازگار✍ #ابوعطا

#حاج_سید_مهدی_میرداماد #آواز_ابوعطا #گوشه_یتیمک کاش جانم بود قابل تا فدایت می شدم کاش دستم می گرفتی خاکِ پایت می شدم کاش مُلکِ عالم از من بود و می کردم رها تا گدایی از گدایانِ سرایت می شدم کاش چون نی سبز می گشتم به دشتِ نینوا هم نوا با آن سرِ ازتن جدایت می شدم کاش خاکم را قضا می ریخت گِردِ قتلگاه تا به وقتِ سجده مُهرِ کربلایت می شدم #شاعر_استاد_سازگار #شعرخوانی_ابوعطا

#روضه_شهادت_پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) #حاج_سید_مهدی_میرداماد مُلک وجود غرق در اندوه و در عزاست آغاز صبح غربتِ زهرا و مرتضاست قرآن عزا گرفته و عترت شده غریب شهر مدینه را به جگر داغ مصطفاست خون گریه کن مدینه کز این ماتم عظیم گر آسمان خراب شود بر سرت رواست گشتند انبیا همه چون فاطمه یتیم زیرا عزای قافله سالار انبیاست خلقت چه لایق است که صاحب عزا شود عالم عزا گرفته و صاحب عزا خداست اهل ولا به هوش که با رحلت نبی شهر مدینه یکسره آبستن بلاست قومی برای غصب خلافت شدند جمع یا لَلعَجَب ! وصی پیمبر، علی، کجاست ؟ #شاعر_استاد_سازگار

#روضه_شهادت_پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) #حاج_سید_مهدی_میرداماد مُلک وجود غرق در اندوه و در عزاست آغاز صبح غربتِ زهرا و مرتضاست قرآن عزا گرفته و عترت شده غریب شهر مدینه را به جگر داغ مصطفاست خون گریه کن مدینه کز این ماتم عظیم گر آسمان خراب شود بر سرت رواست گشتند انبیا همه چون فاطمه یتیم زیرا عزای قافله سالار انبیاست خلقت چه لایق است که صاحب عزا شود عالم عزا گرفته و صاحب عزا خداست اهل ولا به هوش که با رحلت نبی شهر مدینه یکسره آبستن بلاست قومی برای غصب خلافت شدند جمع یا لَلعَجَب ! وصی پیمبر، علی، کجاست ؟ #شاعر_استاد_سازگار

#نوحه_امام_حسن_عسکری ( علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا رسیده عُمرم به سَر شهیدِ زهرِ کینه ام یه عمر تو زندان بودم حالا می سوزه سینه ام دیگه از دنیا سیرم طِبابت خیلی دیره سرم دیگه شده سنگین چشام سیاهی میره کسی غیر این طفلِ چهار ساله ام نبود پیش من دَمِ آخرم ... تویِ سامرا بی کس و یاورم شبیه غریبیِ مادرم .. خدا راشکر ، صورت امام عسکری ، زخمی نداشت .. خدا راشکر ، صورت سالم بود ، زَهر درونُ پاره پاره کرده بود .. وگرنه سخت بود برا امام زمان سرِ خونی بغل کنه .. آخه بچه ی چهار پنج ساله مگه چقدر دل داره …؟ الله اکبر .. وقتی سر بریده رو بغل کرد ، یه نگاه کرد دید این لبها پاره پاره است ... پیشونی شکسته اس … رگها بریده اس … حسین … کسی غیر این طفلِ چهار ساله ام نبود پیش من دَمِ آخرم ... تویِ سامرا بی کس و یاورم شبیه غریبیِ مادرم .. واویلتا ، واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا میونه حجره تنها روی خاکا افتادم در و همسایه حتی نرسید به فریادم یکی نیست بگه اینجا یکی داره میمیره میخوام پاشم از جامو دیدم پهلو میگیره من از داغِ مادر جزع می کنم توو حجره صدای در که میاد لبام از عطش تا ترک میخوره می اُفتم به یاد جدم زیاد .. واویلتا ، واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا غریبم اما بازم یه آقازاده دارم سرم رو رو زانویِ آقازاده م میزارم ولی بسوزه دلها برایِ کربُبَلا … واسه اون لحظه ای که چشمشُ باز کرد ...آخ کسی اومد سرشو بغل کنه ؟.. نه … ! یه نگاه کرد دید « اَلشِّمرُ جالِسٌ عَلى صَدرِكَ » … ای حسین … #کارگاه_آموزش_مداحی http://eitaa.com/joinchat/3560112146C95a6ac9eaf

#نوحه_امام_حسن_عسکری ( علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا #کارگاه_آموزش_مداحی http://eitaa.com/joinchat/3560112146C95a6ac9eaf

#نوحه_حضرت_ام_البنین ( سلام الله علیها ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد #واحد_سنگین اُم البنین ، فرشتۀ مهرُ و وفا اُم البنین ، مادرِ مهربونیا ... اُم البنین ، دلش به شور و شینِ اُم البنین ، امیدِ زینبینِ ذکرِ لبش دم همه دم حسینِ میگفت به عباس پسرم ، اربابِ تو حسینِ تو شبهایِ غربتُ و غم ، مهتابِ تو حسینِ اُم البنین ، فرشتۀ مهرُ و وفا اُم البنین ، مادرِ مهربونیا یک کاروان ، برگشته اما بی سپاه یه آسمون ، ستارۀ بدونِ ماه براش خبر آوردن از کربلا از علقمه از ماهِ نخلستونا از سرایی که رفت روی نیزه ها میگفت چهارتا پسرم فدایِ نورِ عینم میگفت به زینب عزیزم بگو کجاست حسینم اُم البنین ، فرشتۀ مهرُ و وفا اُم البنین ، مادرِ مهربونیا زینب حالا داره میده شرحِ سفر با اشک میگه از چهل تا شامِ بی سحر غریبونه گلایِ یاسُ چیدن ماهِ منو به خاکُ و خون کشیدن پیشِ چشام حسینُ و سر بریدن ... پیشونیِ حسینمُ با سنگاشون،شکستن سرِ ابوالفضلِ تو رو به رویِ نیزه بستن ... ای حسین ....

#نوحه_حضرت_ام_البنین ( سلام الله علیها ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد (مادر عباس ، اُمّ ِ بنین) تکرار ( دخیل یا اباالفضل ) اُمُّ البنین ای مادر عشق عروسِ خانه ی كوثر عشق پروراندی در دامن خود یَل و امیرِ لشكر عشق نام تو زنده بوَد بر لب عباس تو ماه و تویی كوكب خادمِ بیت وِلا شدی تو عباس تو شده خادمِ زینب (مادر عباس ، اُمّ ِ بنین) تکرار نام تو پاینده ی زمان نرود از قلب شیعیان در مقامت بس كه تو شدی مادرِ عباس پهلوان ادب آموزِ پسر شدی تو از غم او خونْ جگر شدی تو وقتی شنیدی كه تشنه جان داد پیشِ همه مفتخر شدی تو (مادر عباس ، اُمّ ِ بنین) تکرار ( دخیل یا اباالفضل ) رسیده بر گوشِ عالَمین آن زمانی كه به شور و شِین زینب خبر داد از عَلقمه اما تو گفتی جانم حسین علقمه غوغای بی امان بود جای تو خالی درآن میان بود عوض تو زهرا زِعنایت گریه كنِ عباسِ جوان بود ( حسین ، اباالفضل ... ) تکرار

#نوحه_امام_جواد ( علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد اینجا غریب و تنها میمیرم میمیرم میمیرم روی لبم یا زهرا میمیرم میمیرم میمیرم دوباره با زهر جفا امامی تشنه جون میده داره خودش رو نشونه مادری مهربون میده مادر منم مثله حسنت خون جگر میمیرم مادر منم مثله حسینت تشنه لب میمیرم مادر منم مثله زینبت این روزا اسیرم اینجا غریب و تنها میمیرم میمیرم میمیرم روی لبم یا زهرا میمیرم میمیرم میمیرم به غیر همسرم باید به کی بگم درد دلم عجب غم بزرگیه مَحرم خون قاتلم همسرم منو کشت مدینه رو به یاد آوردم همسرم منو کُشت ولی دیگه سیلی نخوردم همسرم منو کُشت میون آتیش که نمردم واای مادرم واای مادرم اینجا غریب و تنها میمیرم میمیرم میمیرم روی لبم یا زهرا میمیرم میمیرم میمیرم پیکرمو بینِ حجره روی زمین انداختن و اما با این حال واسه من یه دونه تابوت ساختن و من کجا کربلا کجا سنگی به پیشونیم نخورده من کجا کربلا کجا کسی پیرهنم و نبرده من کجا کربلا کجا بچه ام اینجا سیلی نخورده

#نوحه_امام_جواد ( علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد بابا بابا بیا به بالینِ پسر بابا بابا مرا به پیش خود ببر ( بابا من غریبم ) تکرار میان حجره بی کس و بی تابم دیده به راه رویت ای مهتابم تشنه لبم کسی نداده آبم صیدم و صیاد مرا آزرده باغ گلم ولی شدم پژمرده زهر جفا امان من را برده کاش پدر تو بیائی، رخ به من بنمایی پَرکِشم به رهایی، واویلا مثل تو پدر من، روی خاک سر من پاره شد جگر من واویلا ، واویلا بابا بابا بیا به بالین پسر بابا بابا مرا به پیش خود ببر ( بابا من غریبم ) تکرار لاله ز خون بر لب من بنشسته شیشه ی عمرِ کوته ام بشکسته نفس نفس می زنم اما خسته امان ز نامروتی همسر صدای خنده اش مرا زد آذر بیا به بالای سرم با مادر از کسی خبرم نیست خواهری به برم نیست مادری به سرم نیست « واویلا ... » آه من چه حزینه هجر شهر مدینه یاد آتش و سینه « واویلا ... » بیا و ناله کن بر این احوالم میان دست و پا زدن مینالم به یاد آن تشنه لب گودالم به یاد آن تنِ به خون غلطانم به یاد آن پاره تن عریانم ذکر حسین وای حسین می خوانم خاک و خون ، کفنش شد لاله گون ، بدنش شد بوریا به تنش شد « واویلا ... » خواهری روبه رویش نیزه بود و گلویش مُشت و پنجه و مویش « واویلا ... »

#نوحه_حضرت_رقیه ( سلام الله علیها ) #حاج_محمود_کریمی کجایی بابا ؟ شده نماز من شکسته کجایی بابا ؟ شده قیام من نشسته کجایی بابا ؟ بیا ببین تیمم به روی خاک صورتت ، با دست بسته ای بابا ، حکایتی شده مویم ای بابا ، شکستگی ابرویم ای بابا ، ببین کبوده بازویم باشه ، کوچه به کوچه روی نیزه ها رفتی ، خونه ی ما نیومدی .. ؟ باشه ، کنج تنور و طشت طلا رفتی ، خونه ی ما نیومدی ؟ ای بابا ، حکایتی شده مویم ای بابا ، شکستگیِ ابرویم ای بابا ، ببین کبوده بازویم #حاج_سید_مهدی_میرداماد تو دست سردش میگیره عمه این دستامو میبوسه با اشک چشماش هرشب این زخمامو بارون چشمِ کبود من ، بهونه ی هر روزه ، هر روزه خدا میدونه که تا سحر، آبله هام میسوزه ، میسوزه باشه ، بذار اشکامو دوری درآره ... باشه ، بذار بگن که بابا نداره ... #حاج_محمود_کریمی ای بابا ، حکایتی شده مویم ای بابا ، شکستگیِ ابرویم ای بابا ، ببین کبوده بازویم کجایی بابا ؟ عزا گرفته دختر تو میخونه روضه خودش برای خواهر تو تو بازار شام دیدم که میفروشن یه گوشوارم رو با انگشتر تو ای بابا ، ببین دیگه زمین گیرم ای بابا ، سه سالمه ولی پیرم ای بابا ، شبیه زهرا می میرم ای وای ، دل پریشونم تو کوچه ها ، بابا بی کسی ام بد دردیه ، ای وای خیلی میترسم ، بردن ما رو بابا دور از نگاهِ غیرت عباس روی نی بر روی قیمت اسرا چانه میزدند ...

#نوحه_امام_سجاد (علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد چندی ست که گم گشته ی در نیمه ی راهم بسته است همه ی پنجره ها رو به نگاهم ... حس می کنم آئینه ی من تیره و تار است بر رویِ مفاتیحِ دلم گَرد و غبار است از بس که مناجات سحر را نسرودم سجاده ی بارانی خود را نگشودم پای سخن عشق دلم را ننشاندم یعنی چه سحرها که ابو حمزه نخواندم ای کاش کمی کم کنم این فاصله ها را با خمسه عشر طی کنم این مرحله ها را بر آن شده ام تا که صدایت کنم امشب تا با غزلی عرض ارادت کنم امشب ای زینت تسبیح و دعا زمزمه هایت در حیرتم آخر بنویسم چه برایت من کمتر از آنم که به پای تو بیفتم عالَم همه سجاده شد افتاد به پایت تنها نه فقط آینه در وصف تو حیران باشد حجرالاسود اَلکَن به ثنایت در پرده عشاق تو یک گوشه نشسته است صد حنجره داوود در آغوش صدایت اِعجاز کلام تو مَزامیرِ صحیفه است جوشیده زبور از دلِ قرآن به دعایت چون ریخت خدا در رگِ تو ، خونِ خدا را بر دوش گرفتی عَلَمِ کرب و بلا را ای خطبه ی طوفانی تو شور قیامت در مَعرکه ،خون کرده به پا تیغِ کلامت با خطبه ی تو ، تا به اَبد کرب و بلا ماند ویرانی از کوفه و شام به جا ماند بند آمده راهِ نفَس از بُغضِ گلویم بگذار بگریم کمی از شام بگویم مردان همه وحشی و زنان هندِ جگرخوار ! اولادِ پیمبر (ص) وسطِ کوچه و بازار وقتی تو شدی کافر و این قوم ، مسلمان ؟؟ بر نیزه شکستند سرِ قاریِ قرآن #شاعرسیدحمیدرضا_برقعی 🚩نوحه و روضه مداح دلسوخته ↙️عرشیان عشق↙️ @Arsheyan_Eshgh