‍ مادر جوانم، مادر کمانم برده ای توانم کنار بسترت نشستم می زنم صدایت، جان من فدایت می کنم دعایت سوی خدا باشد دو دستم بیمار من چرا شبت سحر ندارد کسی ز حال دخترت خبر ندارد وای مادرم، وای مادرم، خدا نگه دار منو ذکر مادر، با دو دیده ی تر در کنار بستر ببین که من ز پا نشستم لاله ی خزانی، گل ارغوانی تو اگر بمانی واللهِ ممنون تو هستم درد تو را با قیمت جان می خرم من عصای تو هستم به راهت می برم من وای مادرم، وای مادرم، خدا نگه دار من و بی قراری، من و سوگواری من و خانه داری نبر تو آرزوی زینب ای خمیده مادر، در میان بستر خیز و بار دیگر شانه بزن به موی زینب این خانه بعد از تو غبار غم بگیرد با رفتنت ترسم که بابا هم بمیرد وای مادرم، وای مادرم، مظلوم مادر

. من حیدرم می‌خواهم از زهرا بگویم #اشعار #فاطمیه #حاج_رضا_یعقوبیان من حیدرم می‌خواهم از زهرا بگویم می‌خواهم از نور دل طاها بگویم زهرای من محبوبه ی حی مبین است زهرای من جانان ختم المرسلین است زهرای من نور خدای لایزال است زهرای من در بین عالم بی مثال است صحرای من روشنگر قرآن و دین است تا روز محشر شیعه را حبل المتین است زهرای من تفسیر نور و قدر و کوثر در آسمان دین حق ماه منور زهرای من شمع وجود عالمین است او مادر زینب حسن کلثوم حسین است زهرای من برمن بود نور دو دیده زهرای من دختر چوزینب پروریده زهرای من اسطوره ی مهر و وفا بود زهرای من سرمنشأ جود و سخا بود بعد از نبی حق ذوالقربی ادا شد زهرای من در راه دین جانش فدا شد بعد از نبی نامردمان با هم نشستند عهدی که بسته با پیمبر را شکستند اندر سقیفه حق من را غصب کردند جای پیمبر جاهلی را نصب کردند دشمن بسوی خانه ی من حمله ورشد از ظلم و کینه خانه ی من شعله ور شد آتش زدرب خانه ام می زد زبانه زد بالگد بر درب خانه وحشیانه آن دم خدا داند که زهرا پشت در بود آزرده از آن آتش و مسمار و در بود زهرای من با ناله و صوت حزینی در پشت آن در گفت یافضه خزینی دنیا بداند دستهایم را ببستند درپشت درپهلوی زهراراشکستند زخم مرا آن دشمن مشرک نمک زد زهرای من راپیش چشم من کتک زد زهرای من روی مهش گردید نیلی با دست آن دور از خدا از ضرب سیلی آن بی حیای بی مروت ظالمانه بر فاطمه از کینه میزد تازیانه تا صبح محشر ناله زن براین رثایم روز جزا هم دستگیر این(رضایم) #حضرت_زهرا سلام_الله_علیها #مشهد_مقدس .

بسم رب العشق یا مادر سلام فاطمه جان،بر تو و حیدر سلام ای نظام آفرینش را دلیل سر فرود آورده پیشت جبرئیل ای حیا شد ازحجابت با حجاب وی گدای نور رویت آفتاب اشک چشمان تو طوفان می کند چادرت کافر مسلمان می کند هرکه شد در پیشگاه کنیز در دو عالم شد زلطف تو عزیز بود پیغمبر برایت سینه چاک بارها می گفت زهراجان فِداک گر چه تو سِرِّ نـهانی فـاطـمه مـادر مـا شیعـیانی فـاطـمه در عجب ماندم که با این مَنزَلَت از چه سوزاندند درب مَنزِلَت ؟ خانه ای که حضرت ختم رسول می گرفت ازاهل آن اِذن دُخُول خانه ای که کعبه ی جان شد،ولی بی تو گشته بیت الاحزان علی خانه ای که کودکی دارد حسن پیش چشمش مادر او را زدن خانه ای که داشت ماه عالمین خشت خشتش میدهدبوی حسین خانه ای که زادگاه زینب است شاهدِ اَفغان و آه زینب است غیر این خانه نباشد در زمین اهل آن مظلوم و پاک و نازنین خانه ی عشق رسول الله بود اهل آن برتر زشمس وماه بود عاقبت آن خانه را آتش زدند با پرستو لانه را آتش زدند سینهٔ دُخت رسول الله سوخت فاطمه را میخ بر دیوار دوخت فاطمه را بین کوچه بد زدند بار دیگر پشت در آمد زدند لحظه ای که با لگدآن در شکست پهلوی زهرا وهم حیدر شکست مزد خوبی های حیدر با همه تـازیـانـه شـد بـه جـان فاطمه قهــرمـانِ قهــرمـانـانِ عــرب آن شب از زهراکمک کرده طلب فاطمه جان ای همه هستم مرو ای عصای دستم از دستم مرو بچه ها ازگریه هق هق می کنند در فراق تو همه دق می کنند توبمان وچهره ی غم کن عبوس تو بمان و زینبت را کن عروس فاطمه امشب علی را کن مدد زینبت دارد خودش رامی کشد تو بمان و بچه ها را شاد کن این پسرها را خودت داماد کن ای به هر رنج وبلا غمخوار من من چگونه بر تنت پوشم کفن در توانم نیست ای بشکسته دل جسم پاکت را گذارم زیر گِل گرچه سنگین است بار غم، ولی فاطمه، مأمور بر صبر است علی بی تو حرفی در دلم جز آه نیست بعد از این همدرد من جزچاه نیست بـا خـزان فاطمه ایـن باغ سوخت قلب«مداح»ازتبِ این داغ سوخت

به نفسِ حاج محمد رضا طاهری هر چه میخواهی بگو ، اما حلالم کن نگو من خجالت میکشم اینگونه صحبت می کنی خانه داری می کنی دستاس خونی می شود با چه اوضاعی به ما لطف و محبت می کنی داره نون می پزه ، اما زیر لب هی میگه : آی غریب حسین .. نان بپز باشد ولی دیگر چرا پای تنور از سری خاکستری ذکرِ مصیبت می کنی امشب خونۀ فاطمه اصلاً حرف از جدایی نبود ، تا یه کلمه حرف میزد ، میگفت : اما حسین ... برا هر کدومشون یه جوری حرف میزد اما باز بر می گشت سمتِ حسین ... علی! یادت باشه بچه ام شب ها از خواب می پره،اکثراً بچه ام تشنه است ، هر شب یه کاسۀ آب بالا سرش میذارم ... این خانومی که اینقدر دل نگران بود که آب بالای سر حسین بذارید ، من نمیدونم اون لحظه کنار گودال بود یانه؟ وقتی نانجیب آب هارو دور گودال می ریخت ، هی حسین صدا میزد : آی جگرم ... فکر دوری از حسینت را نکن می بینیش قتلگاهش را تو قبل از ما زیارت می کنی امشب زینب چه حالی داره تو خونه ی فاطمه؟ امیرالمؤمنین اگه این حرفارو میشنوه ، علیِ خیبر شکنه،علیِ پهلوانه،تازه این علی فردا شب اسماء میگه : دیدم زانوهاش داره میلرزه ، دستاش داره میلرزه ... اما بمیرم برا زینب ، این همه درد رو این دختر چطوری تونست تحمل کنه؟ صدا زد : دخترم بیا مادر ، عزیزم برو اون ساروق رو بیار ، رفت آورد از همه جا بی خبر ، گذاشت جلو مادر ، گفت : دخترم میدونی که من دستم کار نمیکنه،خودت این گره هارو باز کن،زینب آروم آروم این گره هارو باز کرد،هنوز نمیدونه چه خبره،یه وقت دید چند تا کفنِ،دخترم همه رو میخوام به تو وصیت کنم ... این یه دونه رو فردا میدی به بابات علی ، وقتی میخواد بدنم رو غسل بده ، زینب داره اشک میریزه ، کفن بعدی رو شب بیست و دوم میدی دست داداش حسنت ، ماه رمضان ازت طلبِ کفن میکنه ، بدن بابات علی رو کفن میکنه ، اما کفنِ آخر ، یه روز میدی دست داداش حسینت،بدنِ حسن رو کفن میکنه، یه وقت دیدن زینب داره اشک میریزه ، گفت : مادر همه رو گفتی ، آخه مگه حسینم کفن نداره ؟ چرا برا حسینم وصیت نکردی؟گفت:برا حسینم،یه پیروهن گذاشتم ، این پیروهن رو اون لحظه ای میدی به داداشت که خداحافظیِ آخر رو میکنه ، زینب! عوض مادر زیرِ گلوی حسین رو ببوس ... شنید وصیت رو زینب ، وصیتِ حسین رو هم عمل کرد،وقتی داشت می رفت ، صدا زد : "مهلاًمهلا،یا بن الزهرا!" بایست وصیت مادرم رو عمل کنم ، زیر گلوی حسین رو بوسه زد ، اما هنوز نمیدونه ، چرا مادر نگفت : پیشونیش رو ببوس ، چرا مادر نگفت : لب هاش رو ببوس .. اما اون ساعتی که اومد بالای گودال،نگاه کرد "والشمر جالسٌ علی صدره" خنجر رو روی گلویِ برادر حسین

‍ امید علی مهر و ماه علی کجا می روی تکیه گاه علی امید علی مهر و ماه علی کجا می روی تکیه گاه علی ببین بی تو ای چراغ دلم جهان شب شده در نگاه علی کجا می روی تکیه گاه علی امید علی مهر و ماه علی کجا می روی تکیه گاه علی بداغت دلم چو غم خانه شد که تشییع تو غریبانه شد غمت شمع و دل چو پروانه شد به شب های پر غصه ماه علی کجا می روی تکیه گاه علی امید علی مهر و ماه علی کجا می روی تکیه گاه علی عزیز خدا تو بی ما مرو همه هستیم از اینجا مرو بهشت علی تو زهرا مرو که هر جا تو بودی پناه علی کجا می روی تکیه گاه علی امید علی مهر و ماه علی کجا می روی تکیه گاه علی از این کودکان جدا می شوی از اندوه و غم رها می شوی سوی جنت الرضا می شوی ببین اشک طفلان و آه علی کجا می روی تکیه گاه علی امید علی مهر و ماه علی کجا می روی تکیه گاه علی. بانوای حاج صادق آهنگران .............

🏴⚜🏴 ⚜_ یاعلی " شنیده ام این روزها در مدینه کسی سلامت نمیکند .. _ فاطمه جان ، سلام میکنم ، کسی جواب سلامم را نمی دهد ... ... ... این روز ها زیاد بگوییم: السلام علیک یا مظلوم یا امیرالمومنین ع 🏴#فاطمیه

شهادت حضرت زهرا(س) نوحه یارجوانم رفته ای زدستم یا فاطمه بودی تمام هستم ای سوره ی کوثر ای لاله ی پرپر زینب زند ناله مادر مرو مادر یافاطمه یافاطمه مرو زهرا زهرا بیمارمن آخرشفاگرفتی جان دادی و جان مرا گرفتی بشکسته پهلویت شدارغوان رویت کشته مرا زهرا این زخم بازویت یافاطمه یافاطمه مرو زهرا زهرا شمع شب تارم خدانگهدار تنها طرفدارم خدانگهدار پشت وپناه من ای تکیه گاه من بودی علمدارم تنها سپاه من یافاطمه یافاطمه مرو زهرا زهرا اجرا:کربلایی سعیدشعبانی ابوذر رییس میرزایی(بهار)