#مناجات_امام_زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) #حاج_حسین_سازور اَللّهُمَّ اَرِنيِ الطَّلْعَةَ الرَّشيدَةَ ، وَ الْغُرَّةَ الْحَميدَةَ وَ اكْحُلْ ناظِري بِنَظْرَة منِّي اِلَيْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ اَوْسِعْ مَنْهَجَهُ یا اباصالح .. حالا که بی پناه شدم یابن فاطمه محتاجِ یک نگاه شدم یابن فاطمه با دستِ خویش آبرویِ خویش بُرده ام بیچارۀ گناه شدم یابن فاطمه تا خواستم زمین بخورم با دعایِ تو هر بار رو به راه شدم یابن فاطمه عمرم به سر رسید ، ولی تو نیامدی خیره به قبلگاه شدم یابن فاطمه .. تو مجلسِ ما محاسن سفید هست الحمدالله ، جوان هست ، نو حوان هست .. یه نفسِ شما بگیره کارِ همه درست میشه .. ای کاش همچنانِ شهدا وقت رفتنم بینم چو قرصِ ماه شدم یابن فاطمه هر بار وقتِ گریه به غمهای مادرت در زمرۀ سپاه شدم یابن فاطمه یادِ غریبیِ علی و بُغضِ در گلو سر در میانِ چاه شدم یابن فاطمه مادر ، میانِ کوچه صدا زد حسن بیا محتاجِ تکیه گاه شدم یابن فاطمه اما بدونِ کرب و بلا شعر ناقص است دلخون شبیهِ آه شدم یابن فاطمه با گریه بر حسین عزیزِ تو می شوم با آنکه روسیاه شدم یابن فاطمه هنگامِ روضه چشمِ مرا گریه باز کرد راهیِ قتلگاه شدم یابن فاطمه #قاسم_نعمتی چادر سیاه فاطمه بر خاک می خورد تقصیر بوسه هاست که خنجر نمی بُرد یابن الحسن ، یابن الحسن .. همه جا بروم به بهانۀ توست که مگر برسم درِ خانۀ تو همه جا دنبالِ تو می گردم که تویی درمانِ همه دردم یا اباصالح مددی مولا ..

#زمزمه_امام_زمان ( عجل الله تعالی فرجه ) #حاج_سید_مجید_بنی_فاطمه همه جا بروم ٬ به بهانه ی تو که مگر برسم ، درِ خانه ی تو #ملودی_دوم همه جا دنبال تو می گردم که تویی درمان همه دردم « یااباصالح » یا اباصالح مددی مولا همه درد و غمم تو دوای منی ... ( آقا نکنه بمیرم و نبینمت ، لب تشنه اگر آب نبیند ، سخت است٬ نوکر رخ ارباب نبیند، سخت است ... ) « یا صاحب الزمان » ما گریه کن های عمه ات زینبیم آقا ... همه درد و غمم تو دوای منی ... تو صفای صفا تو مِنای منی ... #ملودی_دوم تو گل زیبا ی منی مهدی ٬ تو مَهِ شب های منی مهدی تو مِیِ مینای منی « مهدی »

۵۱ #زمینه #زمزمه ای نور دل فاطمه و حیدر کرار هستی تو امام از نسب احمد مختار در سپهر عصمت،خورشید مدینه در باغ ولایت،یاس بی قرینه یا امام صادق۲ قدر تو میان همگان قدر رفیع است قبر تو گل فاطمه در خاک بقیع است باشد ز کرامت،مهر تو به سینه شیعه تا به محشر،عاشق مدینه یا امام صادق۲ ای آن که تویی حامی دین مظهر تقوا از دشمن دین دیده ای تو رنج و ستم ها از این همه کینه،محزون شده ای تو از غربت قرآن،دلخون شده ای تو یا امام صادق۲ دلخون شده ای از ستم و جور زمانه آتش زده آن دشمن دین بر در خانه زد آتش کینه،از خانه زبانه از سوز غریبی،اشک تو روانه یا امام صادق۲ ای آن که چو زهرا و علی هستی تو مظلوم از کینه و با زهر ستم گشته ای مسموم تو نور خدایی،تو شمس ولایی در راه ولایت،گشتی تو فدایی یا امام صادق۲ #سبک_من_دربدر_عشق_اباالفضل_وحسینم #امام_صادق_ع ...................................................

‍ ❣﷽❣ 👆سینه_زنی_امام_صادق_ع 🍂سنتی 🍁آقای_مطیعی صادق آل مصطفی رفته از دنیا رخت عزا شد بر تن مادرش زهرا 🍁واویلتا 2 آه و واویلا ای آسمان خون گریه کن درغم صادق عالم شد حسینیهٔ ماتم صادق 🍁واویلتا 2 آه و واویلا به فاطمه نوردوعین حضرت صادق بانی روضهء حسین حضرت صادق 🍁جانم حسین 2 جانم حسین جان خیمه های آل عبا آتش گرفته دامان طفلی بی نوا آتش گرفته ما بین حرم تا میدان لاله ها پرپر آن طرفتر در قتلگاه پیکر بی سر 🍁جانم حسین 2جانم حسین جان 🍂هدیه به حضرت معصومه سلام الله علیها (صلوات)🍂

دوبیتی صادق رئیس مذهب و مرآت سرمد است نور دو دیدگان رسول مسدد است دانشگه علوم الهی است مکتبش معروف وی به صادق آل محمد است ▪️ ای حجت دادار و کلام الله ناطق وی عالم کلیه ی اسرار و حقایق ما عبد و گداییم تو مولی و کریمی بر ما نظری کن ز کرم حضرت صادق ▪️ شد شهید از زهر کین تا صادق علم الیقین خونجگر گشتند از داغش تمام مؤمنین حضرت موسای کاظم در عزای او نشست شهر یثرب گشت غرق ماتم و اندوهگین ▪️ تا امام صادق از زهر جفا گشتی شهید رفت از دار دنی مرآت خلاق مجید حضرت موسای کاظم شد عزادار پدر دیده تر خونین جگر از ظلم اعدای پلید #حسین_مقدم #امام_جعفر_صادق_ع

💚🍃زمزمه_امام_زمان_عج🍃💚 🎧مداح حاج محمدرضا طاهری🎧 غم عشقت بیابون پرورم کرد هوای وصل بی بال وپرم کرد به ما گفتی صبوری کن صبوری صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد سه غم آمد سراغم هر سه یک بار غریبی و اسیری و غم یار غریبی و اسیری چاره داره ولی آخر کشد ما را غم یار عزیز فاطمه تا کی به گوش منتظرانت صدای ناله زهرا زآستان در آید (مرحوم علامه ي اميني مي فرمايند: اولين ناله اي كه بي بي پشت در زد، نه باباشو صدا زد،نه شوهر غريبش، تا پشت در افتاد رو زمين،صدا زد :مهدي جان،پسرم) مه جمال تو را کرده ام هماره مجسم مگر به چشم خیالم رخ تو جلوه گر آید همه گدا و تمنای وصل او هيهات مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست اگه توبخواي ميشه اين بدوهم خوبش كني من گدای یک نگاتم آقا جون دوست دارم به خوبا سر می زنی مگه بدا دل ندارن یه سرم به ما بزن ای خوب خوبا آقا جون تو که دل می بری با یک نگاهی نگاهی هم به ما کن گاه گاهی تو که بیگانه را هم می پذیری بده یک گوشه ما را هم پناهی

مرغ دل ما زند، پر به هوایت حسین قبله عالم شده، کرب و بلایت حسین منم گدایت حسین، منم گدایت حسین کن نظری از کرم، به این گدایت حسین حسین حسین جان حسین (2) چرا فتادی چنین، به خاک صحرا حسین غرق به خون بی کفن، ز جور اعدا حسین سوخته از تشنگی، تمام جانت حسین تشنه چنین ندیده، در لب دریا حسین حسین حسین جان حسین (2) ای پسر فاطمه، چرا تو بی یاوری تو حجت کردگار، وصی پیغمبری تو شاه بی نوایی، خدای را مظهری در ره حق داده ای، هستی خود را حسین حسین حسین جان حسین (2) گریه به مظلومی ات، پیمبران کرده اند ناله ز داغ غمت، پیر و جوان کرده اند اشک ز داغت روان، ز دیدگان کرده اند جن و ملک از غمت، در همه دنیا حسین حسین حسین جان حسین (2)

مرغ دلم می زند پر به هوای حسین   مرغ دلم می زند پر به هوای حسین می بردم کو به کو شور و نوای حسین جاذبه ی عشق او داده مرا آبرو سرخوش و سرمستم از جام ولای حسین عاشق و دلخسته ام دل به حسین بسته ام کعبه ی آمال من کرب و بلای حسین هر که به دربار او دست گدایی برد شامل حالش شود لطف و عطای حسین زمزمه ی یا حسین می رسد از هر کران گشته به هر جا بلند باز لوای حسین سوز دل خسته را جام حسینی دواست مرهم زخم دل است اشک عزای حسین در همه ی کائنات ولوله برپا شده ملک و ملک نیل پوش گشته برای حسین رایحه ی عدل و داد روح صلات و جهاد تا ابدیت دمد از دم نای حسین گر چه حسین شد شهید در ره دین و نماز جان جهان می شد ای کاش فدای حسین روز قیامت شود آتش دوزخ خموش گر به به محشر فتد بند ردای حسین در سفر کربلا سر ز تنش شد جدا اکبر فرخ فر و ماه لقای حسین یاور و همسنگرش ساقی و آب آورش دست و سر و جان خویش کرد

بیامهدی بیامهدی   عالم همه درانتظارند  تمام شیعیان تو         بهرتومولا بیقرارند  بیا تو ای منجی عالم  بیا صفابخش دو عالم یابن الحسن مهدی کجایی  آرام جانم کی میایی  بیامهدی بیامهدی   دلهاهمه خون شدز هجران  به یادغربتت مولا   اشک بصرریزدبه دامان تو برهمه نور امیدی  بر مشکلات ماکلیدی  یابن الحسن مهدی کجایی  آرام جانم کی میایی  بیامهدی بیامهدی    توبرهمه یارو حبیبی  همه بیمارعشق وتو   به درداین عالم طبیبی  بیا بیا یار غریبم  بی تو آقا غم شد نصیبم یابن الحسن مهدی کجایی  آرام جانم کی میایی  بیامهدی بیامهدی    بی تو آقاصفا نباشد  به لبهای محبانت       جزنام تونوا نباشد  بیا بیا ای کوه غیرت  برگرد بیا مولا ز غربت  یابن الحسن مهدی کجایی  آرام جانم کی میایی  بیامهدی بیامهدی   کرده دلم مولاهوایت  به صبح وروز وشب مولا   گریم برای غصه هایت  من ذره و تو آفتابی  کی می شود بردل بتابی یابن الحسن مهدی کجایی  آرام جانم کی میایی 

درمدح امام حسین علیه السلام. «شب جمعه» هَرکه دارد بدل «ولای» حسین رَسدآخَربه «نینَوای» حسین وعدهٔ عاشقان ثارَاللّه یک شَب جمعه «کَربَلای» حسین کَربلائی که کعبهٔ دلهاست کَربلائی که شُد «منای» حسین آن حُسینی که مُصطَفی فَرمود جان بابا شوَد «فدای» حسین روزمَحشَرنمی شودگریان هَرکه گریان شود «بَرای» حُسین گَرکه عَماّمه از سَرش گیرَد تاخدا میرَود «دعای» حسین پادشاهی کَم است درعالم بَهرآنکَس که شد «گدای» حسین چه غَم اَزروزمحشرو میزان برکسی که شد «آشنای» حسین مادَرش فاطمه است مُستَمِع مجلس روضهٔ «عزای» حسین سائلی گَر بدَرگه اَش آیَد میشَوَدغَرق دَر «عَطای» حسین هَرکه بَهرشَفای بیمارَش گیرَداَزخاک پُر «بَهای» حسین کودکی رابکوچه دید اَحمَد گیرد ازخاک زیر «پای» حسین گفت این یارکربلائی اوست یارمَحبوب وبا «صَفای» حسین هَرکه اُنسی به پَرچَمَش دارد می نویسَند «تحت لوای» حسین کَربلا گفتَم ودلم لَرزید پَرزَدَم باز در «هَوای» حسین

#امام_حسین #شب_جمعه_شب_زیارتی_ارباب ما از دعای خیر به هیئت رسیده‌ایم از دولتِ حسین به عزت رسیده‌ایم هیئت تمام زندگی ما غریب‌هاست با پرچم حسین به قدرت رسیده‌ایم این پای منبر است همان قبة‌الحسین اینجا هزار بار به حاجت رسیده‌ایم زهرای مرضیه است دعاگوی مستمع وقتی که ما به اوج مصیبت رسیده‌ایم در حسرتِ تباکیِ با ما، ملائکند پیداست ما به بام سعادت رسیده‌ایم چون عمرمان گذشت بمانیم گریه‌کن مثل حبیب اگر به شهادت رسیده‌ایم تا روز حشر دیده اگر با حسین ماند پس بی‌حساب تا به قیامت رسیده‌ایم هر روز با حسین دوباره تولّدیست بارید اشک و ما به طهارت رسیده‌ایم با یک سلام پاک شود هر گناهکار ما خود به این مقام و فضیلت رسیده‌ایم با این حیات طیبه عمری‌ست دل‌خوشیم یعنی به اوج شادی و بهجت رسیده‌ایم با چه زبان ز گریه بگوییم با شما با گریه بر حسین به جنّت رسیده‌ایم بس چشمان به اشک عزا شستشو شده در فتنه‌ها به درک بصیرت رسیده‌ایم لازم نبود خُدعه‌گران موعظه کنند عمری‌ست ما به حکم ولایت رسیده‌ایم وقتی برای قافله‌اش گریه می‌کنیم انگار که به یاریِ عترت رسیده‌ایم شد بارها امام زمان هم‌نشین‌مان در روضه‌ها به محضر حضرت رسیده‌ایم محمود ژولیده