eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.2هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
1.6هزار ویدیو
295 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
تا علی ماهَش به سوی قبر بُرد ماه، رخ از شرم، پشت أبر بُرد آرزوها را علی در خاک کرد خاک هم گویی گریبان چاک کرد زد صدا ای خاک، جانانم بگیر تن نمانده هیچ از او، جانم بگیر ناگهان بر یاری دست خدا دستی آمد، هم چو دست مصطفی گوهرش را از صدف، دریا گرفت أحمد از دامادِ خود، زهرا گرفت گفتش ای تاج سر خیل رُسُل ای که بَر تو خُرد، یک سر جزء و کل از من این آزرده جانت را بگیر بازگرداندم، أمانت را بگیر بار دیگر، هدیه ی داور بگیر کوثرت از ساقی کوثر بگیر می کِشد خجلت علی از محضرت یاس دادی، می دهد نیلوفرت @Arshiv_Gholam
💥کانال حضرت استاد دکتر سید مصطفی حسینی نسب💥 1⃣ مدرّس سطوع عالی در مؤسّسات فقهی حوزه قم 2⃣ از مدیران علمی طرح ولایت دانشجویی 3⃣ از مدرّسین مؤسّسه إمام خمینی(رحمه اللّه) قم 4⃣ کانال جامع علوم اسلامی 5⃣ صوت دروس 6⃣ تقریرات 7⃣ جزوات 7⃣ مقالات و . . . 🌐 لینک کانال: https://eitaa.com/hoseininasab @Arshiv_Gholam
دین در دو ناحیه فردی و إجتماعی ورود پیدا کرده است. در أمور فردی که هیچ ظهور إجتماعی ندارد به تبیین راه کمال پرداخته و مردم را به آن ترغیب کرده است و اگر کسی این أعمال را انجام نداد، حقّ تجسّس و تفتیش پیرامون أعمال او برای هیچ کس وجود ندارد. حتّی فردِ مرتد، مادامی که إرتداد خود را إبراز نکرده است، می تواند بدون هیچ إجباری به زندگی خود ادامه دهد. أمّا در أمور إجتماعی به دلیل تأثیر أفراد بر یک دیگر، إجازه مخالفت را به أحدی نداده است. اسلام ،همان طور که دلایل آن در پاسخ به شبهه أوّل گذشت، أساساً این روش را برای سعادت فرد و جامعه بسیار مفید می داند. بنابراین آیه "لَا إِکرَاهَ فِی الدّینِ" اگر هم در ظاهر، شامل آزادی های إجتماعی شود، حتماً به وسیله آیات دیگر که بیان شد، تخصیص خواهد خورد و در نتیجه نظر إسلام، عدم إجبار در أمور دینی به طور مطلق نمی باشد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 123 و 124 @Arshiv_Gholam
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الْخَثْعَمِيِّ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ: مَا أَعْجَبَ رَسُولَ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله) شَيْ‏ءٌ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا أَنْ يَكُونَ فِيهَا جَائِعاً خَائِفاً. عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ: خَرَجَ النَّبِيُّ (صلّی اللّه علیه و آله) وَ هُوَ مَحْزُونٌ فَأَتَاهُ مَلَكٌ وَ مَعَهُ مَفَاتِيحُ خَزَائِنِ الْأَرْضِ، فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ هَذِهِ مَفَاتِيحُ خَزَائِنِ الْأَرْضِ يَقُولُ لَكَ رَبُّكَ افْتَحْ وَ خُذْ مِنْهَا مَا شِئْتَ مِنْ غَيْرِ أَنْ تُنْقَصَ شَيْئاً عِنْدِي، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله) الدُّنْيَا دَارُ مَنْ لَا دَارَ لَهُ وَ لَهَا يَجْمَعُ مَنْ لَا عَقْلَ لَهُ، فَقَالَ الْمَلِكُ وَ الَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَقَدْ سَمِعْتُ هَذَا الْكَلَامَ مِنْ مَلَكٍ يَقُولُهُ فِي السَّمَاءِ الرَّابِعَةِ حِينَ أُعْطِيتُ الْمَفَاتِيحَ. الكافي، ج‏2، ص 129 @Arshiv_Gholam
زیر باران، دوشنبه، بعد از ظهر إتّفاقی مقابلم رخ داد وسط کوچه ناگهان دیدم زن همسایه بر زمین افتاد سیب ها روی خاک غلطیدند چادرش در میان گرد و غبار قبلاً این صحنه را نمی دانم در من إنگار می شود تکرار آه سردی کشید، حس کردم کوچه آتش گرفت از این آه و سراسیمه گریه در گریه پسر کوچکش رسید از راه گفت آرام باش! چیزی نیست به گمانم فقط کمی کمرم دست من را بگیر، گریه نکن مرد گریه نمی کند پسرم چادرش را تکاند، با سختی یا علی گفت و از زمین پا شد پیش چشمان بی تفاوت ما ناله هایش فقط تماشا شد صبح فردا به مادرم گفتم گوش کن! این صدای روضهٔ کیست طرف کوچه رفتم و دیدم در و دیوار خانه ای مشکی است با خودم فکر می کنم حالا کوچهٔ ما چقدر تاریک است گریه، مادر، دوشنبه، دَر، کوچه راستی! فاطمیّه نزدیک است @Arshiv_Gholam
صحبت از نار است هر جا صحبت از دلدار نیست جای ما هم نیست آن جایی که جای یار نیست گاه بین محفلِ رندان، تظاهر لازم است آن که ساکت می نشیند گوشه ای إنگار نیست وصل یا هجران چه بی قیمت شده، نفرین به من شمع بیدار است، پروانه ولی بیدار نیست نور شمع نیمه جان را دیدم و آموختم سوختن را هر کسی آموخت شامش تار نیست شب به شب یک گوشه حُسن عاشقانش را ببین دیدن عشّاق کمتر از وصال یار نیست کنج عُزلت را بگیر و حُسن خود را رو مکن چاه کنعان هر چه باشد بدتر از بازار نیست زیر چتر این و آن رفتم ولی دریافتم سایه ی بی منّتی جز سایه دیوار نیست راهزن گاهی منیّت، دزد گاهی منّت است آه دزدی دزدتر از آفت أنبار نیست کوله باری دارم أمّا وای بر من، وای اگر منزل آخر ببینم کوله هست و بار نیست دل شبیه شیشه باید با تلنگر بشکند جنسش از سنگ است ظرفی که ترک بردار نیست جرم خود را طفل پشت گریه پنهان می کند آن که کارش گریه و زاری ست، کارش زار نیست گریه ما را تا مقام بی نیازی می بَرد چشمه هر کس می زند محتاج آب أنبار نیست چند وقتی می شود که نان ما آجر شده کار ما گریه است أمّا گریه ای در کار نیست سفره ی این خانواده سفره ی همسایه هاست سنّت این قوم جز "الجَار ثُمّ الدّار" نیست یا بیاید رحمت بسیار خود را کم کند یا ببخشاید گناه ما اگر بسیار نیست "علی اکبر لطیفیان" @Arshiv_Gholam
أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ السَّيَّارِيُّ فِي التَّنْزِيلِ وَ التَّحْرِيفِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ: دَخَلَ رَجُلٌ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) فَقَالَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، فَقَامَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَائِماً وَ قَالَ مَهْ إِنَّ هَذَا الِاسْمَ لَا يَصْلُحُ لِأَحَدٍ إِلَّا لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السّلام) وَ لَمْ يُسَمَّ بِهِ أَحَدٌ فَرَضِيَ بِهِ إِلَّا كَانَ مَأْبُوناً وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ أُبْلِيَ بِهِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) "إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِناثاً وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطاناً مَرِيداً". مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏10، ص 400 @Arshiv_Gholam
مسأله پرداخت زکات بعد از رحلت رسول خدا و حتّی پیش از آن، به صورت یک مشکل در آمده و سبب إرتداد برخی از قبایل گردید. رسول جعفریان سیره رسول خدا، ص 665 @Arshiv_Gholam
مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السّلام) فِي وَصِيَّتِهِ لِمُحَمَّدِ بْنِ الْحَنَفِيَّةِ قَالَ: وَ مَنْ لَمْ يُعْطِ نَفْسَهُ شَهْوَتَهَا أَصَابَ رُشْدَهُ. وسائل الشيعة، ج‏15، ص 250 @Arshiv_Gholam
در صورت تکمیل و به روزرسانی این دانش (اصول) و آگاهی عالمان اصولی از مباحث روش شناسی و دیدگاه های تأویلی و تفسیری معاصر، می توان به جای تعبیر اصول فقه آن را با همان عنوان اولیه اش یعنی اصول استنباط معرفی کرد. دکتر احمد حسین شریفی روش شناسی علوم انسانی اسلامی، ص 38 @Arshiv_Gholam