بسیاری از أوقات یک إجبار، منشأ خیرات زیادی می گردد...أساساً این روش در تربیت انسان صحیح نیست که به فرد إجازه دهیم هر رفتار بدی را إنتخاب کرده و آن را انجام دهد؛ بلکه صحیح آن است که در بعضی شرایط، به او إجازه إرتکاب بعضی کارها را نداده تا او آرام آرام متوجّه إشکال خود گردد و مسیر صحیح را إنتخاب کند؛ مانند این که کودکان را به إجبار از آتش دور می کنند. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 110 و 111 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

جامعه إسلامی همان طور که وظیفه دارد مانع از آزادی هایی شود که به دنیای مردم ضربه می زند، همین طور وظیفه دارد مانع آزادی هایی شود که به آخرت مردم ضربه می زند. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 112 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

ما نمی توانیم بدون در نظر گرفتن مجموعه آیات و روایات، سخنی را به دین نسبت دهیم و یا نمی توانیم به پاره ای از دین پایبند بوده و پاره ای دیگر را کنار بگذاریم و در فهم دین به آن بی توجّه باشیم. عمده ترین إشکال أفراد روشن فکری که پیرامون دین سخن می گویند، این است که از یک گزاره دینی بدون طی مراحل پیچیده إستنباط به یک معرفت دینی می رسند و به تعبیر دیگر دست به خام خواری می زنند. به همین دلیل، غالباً به بیراهه می روند. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 115 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

دین در دو ناحیه فردی و إجتماعی ورود پیدا کرده است. در أمور فردی که هیچ ظهور إجتماعی ندارد به تبیین راه کمال پرداخته و مردم را به آن ترغیب کرده است و اگر کسی این أعمال را انجام نداد، حقّ تجسّس و تفتیش پیرامون أعمال او برای هیچ کس وجود ندارد. حتّی فردِ مرتد، مادامی که إرتداد خود را إبراز نکرده است، می تواند بدون هیچ إجباری به زندگی خود ادامه دهد. أمّا در أمور إجتماعی به دلیل تأثیر أفراد بر یک دیگر، إجازه مخالفت را به أحدی نداده است. اسلام ،همان طور که دلایل آن در پاسخ به شبهه أوّل گذشت، أساساً این روش را برای سعادت فرد و جامعه بسیار مفید می داند. بنابراین آیه "لَا إِکرَاهَ فِی الدّینِ" اگر هم در ظاهر، شامل آزادی های إجتماعی شود، حتماً به وسیله آیات دیگر که بیان شد، تخصیص خواهد خورد و در نتیجه نظر إسلام، عدم إجبار در أمور دینی به طور مطلق نمی باشد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 123 و 124 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

دموکراسی به معنای حکومت مردم بر مردم یا همان مردم سالاری می باشد و مقصود از حکومت مردم بر مردم این است که در وضع قوانین و در إجرای آن، نظر مردم ملاک و محور تصمیم گیری ها می باشد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 129 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

دموکراسی در دنیای امروز حقیقتاً نشان دهنده خواست واقعی مردم نیست؛ بلکه جنگ تبلیغات و سرمایه است...افرادی که بعد از إنتخابات به بلوغ سیاسی و حقِّ رأی می رسند، با این که حقِّ رأی نداشتند، ولی تکلیف دارند که تابع رأی دیگران باشند...کسانی که رأی داده اند اگر إحساس کردند نماینده آن ها از مسیرِ  دل خواه خارج شده است، قدرت برکناری او را ندارند...اگر بخواهیم این أمور را إصلاح کنیم به إشکالات دیگری مانند عدم ثبات نظام نمایندگی و هرج و مرج ناشی از آن مبتلاء می شویم. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 132 و 133 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

أکثریّت نمی تواند حقّ حاکمیّت بر أقلیّت را به شخص منتخب خود دهد؛ بلکه فقط می تواند حقّ خود را به فرد منتخب بدهند. بنابراین در دموکراسی حقّ أقلیّت همیشه ضایع می گردد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 135 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

انسان ها همیشه از روی عقل تصمیم نمی گیرند و همیشه به دنبال راه صحیح نمی روند؛ بلکه بسیاری أوقات از روی میل و خواسته های زودگذر خود تصمیم گیری می کنند...آیا میزان أرزش رأی أفراد متخصّص با أفراد عادی برای رسیدن به حکومت عقلانی، یکی می باشد؟...ملاک أرزشمند بودن یک قانون، مطابقت با حقّ و در راستای رشد بودن است؛ نه مطابقت با خواست و میل أفراد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 140 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

دموکراسی به دنبال خواست و میل أکثریّت است و این میل أکثریّت در دموکراسی هرگز مشروط به نظر دادن از روی عقل و عقلانیّت نمی باشد. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 144 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

اگر ما در أمور فردی عقل را معتبر دانستیم، به این دلیل بود که عقل کشف واقعیّت می کند؛ أمّا در أمور إجتماعی هم می توان گفت خواست أکثريّت کاشف از حقیقت است؟...حتی اگر فرض کنیم که دو طرف (أقلیّت و أکثریّت) هر دو از روی عقلانیّت تصمیم می گیرند، باز هم دلیلی نداریم که رأی أکثریّت به حقیقت نزدیک تر است؛ زیرا إمکان دارد در طرف أقلیّت أفراد بسیار نخبه و فکوری وجود داشته باشد که رأی هر کدام از آن ها مساوی رأی هزار نفر باشد. در باب حساب إحتمالات باید هم به کمّیّت أفراد توجّه شود و هم به کیفیّت آن ها. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 145 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

دموکراسی با دین قابل جمع نیست، به این معنا که؛ أوّلاً حتّی اگر به تمام احکام دین عمل شود، مبنای مشروعیّت این احکام [در دموکراسی] خواست مردم است و نه دستور خدا. ثانیاً دلیلی ندارد که همه مردم دین دار بخواهند به تمام احکام دین عمل شود. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 146 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam

تفاوت مردم سالاری دینی با دموکراسی غربی در این است که أوّلاً در حکومت اسلامی حقّ إنتخاب مردم یک حقّ طبیعی نیست؛ بلکه حقّی إعطایی است که از ناحیه خداوند متعال به مردم إعطاء می شود...ثانیاً چهارچوب دموکراسی غربی توسّط مردم تعیین می شود، ولی چهارچوب مردم سالاری دینی توسّط خداوند متعال تعیین می گردد...أمّا مزیّت مردم سالاری دینی بر دموکراسی غربی آن است که این مردم سالاری از طرفی منافع دموکراسی غربی را داراست، یعنی از دیکتاتوری جلوگیری می کند و از طرف دیگر معایب آن را هم فاقد است، یعنی در مسیر معنویت و سعادت بشر حرکت می کند. استاد محمد نجفی حکومت اسلامی از مبانی تا مقاصد، ص 147 #کتاب #حکومت_اسلامی #استاد_محمد_نجفی @Arshiv_Gholam