eitaa logo
کانال اشعار اهل بیت علیهم السلام. هستی محرابی
150 دنبال‌کننده
46 عکس
3 ویدیو
1 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
عطرِ باغِ یاس دارد دامنِ امّ البنین(س) یک جهان احساس دارد دامنِ امّ البنین(س) عون و عبدالله و جعفر در رشادت جای خود حضرتِ عباس دارد دامنِ امّ البنین(س) @Asharemehrabi313
نامِ او آشناست، چون عزیزِ خداست ساقیِ کربلاست، حامیِ خیمه هاست به حسین اقتداست، عاشق و با وفاست به شهادت رضاست، کشته ی اشقیاست حرَمش با صفاست، ادبش انتهاست همه دردا دواست، همه مرضا شفاست گر دو دستش جداست، ولی مشکل گشاست بخدا نامِ او، مستجابِ دعاست (2) آن بهشتِ برین، گلِ امّ البنین از همه بهترین، نورِ اهلِ یقین مَه رُخ و مَه جبین، آن علمدارِ دین شده قطع الیمین، شده فرشِ زمین گر دو دستش جداست، ولی مشکل گشاست هر کجا نامِ او، فرجِ کارِ ماست (2) مَهِ ابرارِ ما، عشق و ایثارِ ما دل و دلدارِ ما، گلِ گلزارِ ما شمعِ بیدارِ ما، یار و غم خوار ما آن هوا دارِ ما، همه جا یارِ ما پسرِ فاطمه بگشا، گره از کارِ ما چاره بنما ز کرم، این غمِ بسیارِ ما (2) او همان جلوه ی خورشیدِ حقیقت بدمد صبحِ سعادت، معدنِ جود و سخاوت سینه اش عشقِ ولایت، نفسش مستِ شهادت نَسَبِ پاکِ نبوت، میوه ی باغِ امامت که به فردای قیامت، و در آن صحنه وحشت به همه مِهر و محبت، به همه لطف و عنایت دستِ او دستِ شفاعت، چشمِ او بحرِ کرامت دلِ او غرقِ محبت، مهرِ او نامه ی جنت گر دو دستش جداست، ولی مشکل گشاست به خدا نامِ او، مستجابِ دعاست (2) ای مَهِ هاشمی، شهره ی عالمی لاله ی فاطمی، کوثرِ اعظمی چشمه ی زمزمی، شرفِ آدمی داروی هر غمی، زخمِ ما مرهمی ای هوا دار ما، یارو غمخوارِ ما پسرِ فاطمه بگشا، گره از کارِ ما چاره بنما ز کرم، این غمِ بسیارِ ما (2) تویی ام یجیب، از تبارِ نجیب غمِ ما را طبیب، دلِ ما را حبیب رَه گشای عجیب، ای تو یابن الشَبیب کربلا کربلا، کن تو ما را نصیب ای هوادارِ ما، یارو غمخوارِ ما پسرِ فاطمه بگشا، گره از کارِ ما چاره بنما ز کرم، این غمِ بسیارِ ما (2) گر دو دستش جداست، ولی مشکل گشاست بخدا نامِ او، مستجابِ دعاست! (2) @Asharemehrabi313
از ازل ذکرِ اَباالفضل بوَد روی لبم من که محوِ ادبِ ماهِ سرا پا ادبم من کِی ام کاش پیامم به نگاهش برسد من ابالفضلی ام و خادمِ شاهِ عربم آنقَدر مثلِ علی تیغ به کف بر دارد من از این نوع شباهت بخدا در عجبم بس که من تکیه زدم بر علمِ ماهِ منیر بینِ روضه همه دیدند که من جان به لبم همه گفتند غلامِ در این خانه شَه‌ است بنده‌گی را درِ این خانه از اوّل سببم دستِ من خورده به شش گوشه به لطفِ کرَمش دائم از ساحتِ او حاجت و دستِ طلبم زیرِ بارانِ غمِ روضه ی او خیس شدم برده هر جزر و مدِ علقمه این تاب و تبم نسل در نسلِ من و ایل و تبارم دو طرف گفته‌ام می رسد هر بار به سلمان نسبم من که باشم که بگویم ز ثنای همگی بخدا خاکِ رهِ حُرّ و حبیب و وهبم هستی ام در کفِ محرابِ حرم مانده زمین من از این مژده ی خوش‌ یُمن ببین در طَربم!
ما زنده به ایمانِ حسینیم مدام بی عشقِ حسین زندگی ممکن نیست در باورِ ما هست که بی شورِ حسین_ قرآن و خدا وُ بندگی ممکن نیست! @Asharemehrabi313
4_5861952389862396999.mp3
5.26M
‍ ‍ ‍ ‍ 🗓 مراسم روز عاشورا محرم الحرام ۱۴۴۶ ▪️ هیئت رزمندگان مکتب الحسین(ع) ▪️مداحی جدید این حسین کیست که در قلب همه جا دارد این همه عاشق و دیوانه و شیدا دارد این حسین کیست که نام کرمش در دوسرا اینچنین پیش خدا رتبه ی اعلا دارد این حسین کیست که با مشعل فرزانه ی خویش عالمی سر به سر از نور و تولا دارد این حسین کیست حریمش شده خلوتگه دل حرم دیگری در عرش معلی دارد این حسین کیست که شد زینت دامان نبی از لب پاک نبی بوسه ی زیبا دارد این حسین کیست که از کشتنِ او چشم خدا اشک خون از حرم عالم بالا دارد این حسین کیست که در قتلگه کرب و بلا رقص او در بر شمشیر تماشا دارد این حسین کیست که خونش ثمر کرب و بلاست در دل تیر و سنان باغ مصلی دارد این حسین کیست که در سلسله ی عرش خدا این همه از غم این داغ مُعزا دارد این حسین کیست دو عالم همه در حلقه ی اوست این چه شوریست در این دایره برپا دارد این حسین کیست که نامش شده آرامش دل نفسی پاک تر از جان مسیحا دارد این حسین است دل فاطمه و جان علی ریشه در باغ خداوند تعالی دارد این حسین است همان صاحب کشتی نجات نام او چون پدرش حُرمت بالا دارد این حسین است گل سرسبد هر دو جهان مادری عالمه چون حضرت زهرا دارد این حسین است که در عشق خدا غوطه ور است کربلایش ثمر از آن شب احیا دارد این حسین است فروغ ازلی و ابدی قطره از برکت او وسعت دریا دارد این حسین است به حق شافی فردای جزا بر محبان خودش صورت امضا دارد 🔻واحد ▪️مداحی جدید محرم 1403
سیمای گلگونت به مثلِ ماهِ پاره قنداقه ات نوریست آغوشِ ستاره در مَقدمت بالِ ملائک فرش کردند از عرش طعمِ سجده می آید هماره! @Asharemehrabi313
سلامم به سلطان و ماهِ منیرم سلامم به درگاهِ نِعم‌الامیرم منم زائرِ صحنِ چشمانِ پاکت چو دیوانه عمری به دامت اسیرم اگر غرقِ عصیان و غرقِ گناهم توسل به دامانِ خیرِ کثیرم به پیشِ نگاهِ تو خم می شوم چون به درگاهِ لطفت سراپا حقیرم ز دریای مِهرت مرا هم ببخشا که آن شوره زاری شبیهِ کویرم چه محزون رسیدم به درگاهِ تو تا ز عطرِ ضریحِ تو حاجت بگیرم دلی که شکسته دعایش قبول است من آن سائلِ بی نوا و فقیرم من و آهِ بی انتهای جنونم ببین دردِ هجرانِ تو کرده پیرم به عشقِ گُلِ روی تو زنده باشم تویی جلوه ی عشق و ماهِ منیرم به من آبرو داده ای با نگاهت به قربِ جلالت ببین سر به زیرم شد از نَم نَمِ اشکِ من صحنِ تو خیس تو که آشنایی ز آه و نفیرم تو صد آسمان را به رویم گشودی که در هر دو عالم تویی دستگیرم دلم بس که دل بسته بر رافتِ تو غلامیِ تو حک شده بر ضمیرم من از روزِ خلقت به قلبم نوشتند به مِهرت بمانم ز عشقت بمیرم!
در شباهت چه به سیمای نبی هست این ماه چشمِ خورشید و ستاره همه مانده ست به راه پُر شده بیتِ حسین(ع)از نفسِ قدسیِ او گلی آید به جهان از نسبِ آل الله! @Asharemehrabi313
تا خدا خونِ زلالت را روایت کرده است عاشقانت را پر از شورِ شهادت کرده است زین سبب بوده که با ایثارِ خونِ پاکِ تو عالمی را غرقِ در نورِ ولایت کرده است تا قیامت شاکریم از خالقِ داور که چون قبرِ شش گوشِ تو را بر ما عنایت کرده است ای به مِهرِ مستدامت ماهِ تابانم سلام باز هم با نامِ تو دل یادِ غربت کرده است هر چه داریم از سرِ الطافِ دامانِ شماست اینکه ما را بر درِ این خانه دعوت کرده است کربلای تو تجلیگاهِ عشق و عاشقی ست سوختن را در پرِ پروانه قسمت کرده است خونِ سرخت تا به سوی آسمان پاشیده شد قلبِ ما را تا ابد غرقِ مصیبت کرده است راسِ تو بر نیزه چون ماهِ مجسّم در شفق جانِ زینب را پُر از اندوه و حسرت کرده است روضه های جانگدازِ عصرِ عاشورای تو کربلا را صحنه ای مثلِ قیامت کرده است جان به قربانِ سری که روی نیزه خونچکان با لبِ خشکیده اش قرآن تلاوت کرده است با توسّل بر ضریح و مرقدِ شش گوشه ات دردِ ما را گوشه ی چشمت طبابت کرده است حسرتِ کرب و بلا و، عکسِ زیبای حرم دل گرفت از بس که با قابِ تو خلوت کرده است خوش به حالِ آنکه با اخلاص از نزدیک و دور هر شبِ جمعه تو را از جان زیارت کرده است یا حسین جان آگهی از سینه ی محزونِ ما این دل از تو خواهش قدری شفاعت کرده است! @Asharemehrabi313
تا جان به سینه دارم جانانِ من حسین است شکرِ خدا که دین و ایمانِ من حسین است زنده تر از صدایش در گوشِ جانِ من نیست بی شک دلیلِ عقل و عرفانِ من حسین است در التهابِ عشقش میمانم و میمیرم اصلاً به حکمِ دینم قرآنِ من حسین است جان میدهم به جانان محضِ نگاهِ رویش در امتداد این ره پایانِ من حسین است عشقم همه دمادم در نای نی عیان شد در سیرِ عشق بازی عنوانِ من حسین است هر سجده ی نمازم آذین به تربتِ اوست در هر قنوتم عهد و پیمانِ من حسین است همواره روضه هایش تسکینِ جانِ من باد می بالم اینکه خوانِ احسانِ من حسین است هفتادو دو ستاره دارد به کربلایش گرمای آفتابِ تابانِ من حسین است یک یا حسین گفتم حل گشته مشکلِ من یعنی طبیب درد و درمانِ من حسین است   دلتنگِ کربلایم سرمستِ بوی سیبش در دو جهان بهشت و رضوانِ من حسین است مصداقِ شعرِ ناب است وقتی که مینویسم هر بیت بیتِ شعرِ دیوانِ من حسین است! @Asharemehrabi313
یک سلامِ عاشقانه رو به سمتِ کربلا از هزاران حجِّ واجب افضل و نیکوتر است زائرِ سرگشته را عطرِ زیارت از بعید_ مثلِ یعقوب از فراقِ یوسفِ پیغمبر است!
کربلای تو چه زیباست ابا عبدالله حرَمت کعبه ی دلهاست ابا عبدالله این طرف دستِ جدا مشک و علَم خیمه ی غم آن طرف گنبدِ سقاست اباعبدالله من چه دارم بجز این شوق که در جانِ من است دلم از شورِ تو شیداست ابا عبدالله هیچ کس جز تو نباشد به جهان کعبه ی عشق نامِ تو عزتِ دنیاست ابا عبدالله هر چه دارم به فدایت کنم ای جانِ نبی   مادرت حضرتِ زهراست(س) ابا عبدالله از ازل از دمِ عشقِ تو نمک گیر شدم وسعتِ لطفِ تو دریاست ابا عبدالله بس که عشقِ تو به عالم هیَجان می بخشد عالم از عشقِ تو برجاست ابا عبدالله روضه ات معجزه ای است ز الطافِ خدا با تو هر درد مداواست ابا عبدلله شکرِ یزدان به جهان مثلِ تو مولا دارم ذکرِ نامِ تو تسلاست ابا عبدالله قبله ام سمتِ نگاهِ تو و زیباییِ توست علَمِ سبزِ تو بالاست ابا عبدالله سیبِ لبهای ضریحِ تو چشیدن دارد طعمِ آن بس که گواراست ابا عبدالله شورِ عشقِ تو چنان شعله به عالم زده است آسمان محوِ تماشاست اباعبدالله من که از روزِ ازل دل به نگاهت دادم جز تو کی این همه آقاست ابا عبدالله کاش می شد که دو دستم به ضریحت برسد که بهشتم همه اینجاست ابا عبدالله کاش گویند پس از این همه دوری و فراق اربعین جاده مهیاست ابا عبدالله! @Asharemehrabi313