🕌ارادت #امام_حسین_علیه_السلام به نام #امام_علی_علیه_السلام :👇 ✅در زمان حکومت معاویه، مروان بن حکم والی مدینه بود و در آن زمان امام حسین(علیه السلام) در مدینه به سر می برد. روزی امام سجاد(ع) پیغامی را از طرف امام حسین(ع) به مروان برد. مروان نام حضرت(ع) و نام برادرش حضرت علی اکبر(ع) را پرسید. وقتی با جواب امام سجاد(ع) مواجه شد که نام هر دو علی است، با عصبانیت گفت : «عَلِيٌّ وَ عَلِيٌّ مَا يُرِيدُ أَبُوكَ أَنْ يَدَعَ أَحَداً مِنْ وُلْدِهِ إِلاَّ سَمَّاهُ عَلِيّاً؟!!» ♦️علی و علی! مثل اینکه پدرت قصد دارد نام تمام فرزندانش را علی بگذارد؟!! وقتی امام سجاد این جریان را به امام حسین(ع) عرض کرد، امام حسین(ع) فرمود : «وَيْلِي عَلَى اِبْنِ اَلزَّرْقَاءِ دَبَّاغَةِ اَلْأَدَمِ! لَوْ وُلِدَ لِي مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لاَ أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلاَّ عَلِيّاً(ع)» ♦️وای بر فرزند مروان چشم زرد دباغ!اگر صاحب صد فرزند نیز شوم دوست ندارم جز علی نامی بر آنها بگذارم.(۱) ابن حجر عسقلانی می نویسد : «كَانَ بَنُو أَمَيَّةِ إِذَا سَمَعُوا بِمَولُودِِ اسمُهُ عَلِيِِّ قَتَلُوُهُ» ♦️بنی امیه هنگامی که متوجه می شدند که نام کودکی را علی گذاشته اند، او را می کشتند.(۲) 📚منابع： ۱)الکافی شیخ کلینی، ج۶، ص۱۹ ۲)تهذيب التهذيب ابن حجر، ج۷، ص۲۸۱ ╭────────────╮      ✍ کانال #اسناد_المصائب 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯

♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 🚩 «اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا اَبَا عَبْدِاللهِ(ع) وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنائِكَ عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللهِ اَبَداً مَا بَقيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ(ع) وَعَلى عَلِيِّ(ع) بْنِ الْحُسَيْنِ(ع) وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ(ع) وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ(ع)» 🎙اجرای شنیدنی شعر زیر؛ با نوای زیبای #استاد_میرزا_محمدی :👇 «آقا نوشته اند که جدت کفن نداشت گیرم کفن نبود، چرا پیرهن نداشت!   از پایکوب اسب سواران شنیده ام بردند روی نیزه، سری را که تن نداشت» 👤عباسی 📚شعر «بشیر بن جذلم» برای مردم مدینه : «اَلجِسْمُ مِنْهُ بِكَرْبَلاءَ مُضَرَّجٌ وَ الرَأْسُ مِنْهُ عَلَى القَنَاةِ يُدَارُ» ♦️پيکر او در کربلا پاره پاره و سر مطهرش بر فراز نيزه، گردانده می شود.(۱) #ویژه_شب_جمعه 📚منبع : ۱)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۶ ╭────────────╮       ✍کانال #اسناد_المصائب 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯

✅سروده ی مرحوم «محمد صالح حائری مازندرانی»(۱۳۹۱ق) معروف به «علامه سمنانی» بیش از پنجاه سال پیش، در دفاع از مردم فلسطین و دعوت تمامی مسلمین برای نابودی اسرائیل ✍بخشی از آن چنین است : «وَ المقصدُ الأَسنی بقاء المسجد الاقصی بأیدی المسلمین لاللأجنبی إنَّ الحکومة للیهود تخربا لدنیا فمن یرضی لها بمخربی ضربت علیهم ذلة أبدیة إلا علیهم ربنا لم یغضب یا یوم عید الفطر کن فتحا لنا و أشد یوم بالیهود عصبصب بدعا زینب نستعین لفتحها فی العید یا مصر استقیمی و أغلبی یا ماورا الاردن انتصری و یا یمن انهضی یا شام جدی یا عراق تألبی یا نجد خوضی یا حجاز تشتمری یا هند یا ایران یا ترک اهیبی و تمزتی و اشرفی و تغزبی أملیکه الاسلام هذا مذهبی» 📚منبع : کتاب مصریة العجم ╭────────────╮     ✍ کانال #اسناد_المصائب 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯

♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 ✍ #روضه_شماره 8️⃣2️⃣1️⃣ 👤 #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها @AsnadolMasaeb

🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَیكَ یَا فَاطِمَةَ الزَهرا(سلام الله علیها)》🔷🔹 ✅دعای حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در لحظات آخر عمر خود این چنین بود : 📋《يَا إِلَهِي! عَجِّلْ وَفَاتِي سَرِيعَاً فَلَقَدْ تَنَغَّصَتِ الْحَيَاةُ يَا مَوْلَائِي‏》 ♦️خدایا! مرگ مرا به زودى برسان، زيرا زندگى من تيره و تار گرديد.(۱) و آخرین دعاهای فاطمه(س) این چنین بود : 📋《إِلَهِی وَ سَیِّدِی أَسْئَلُکَ بِالَّذینَ أَصْطَفَیْتَهُمْ وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی أَنْ تَغْفِرَ لِعُصَاةِ شِیعَتِی وَ شِیعَةِ ذُرِّیَتِی》 ♦️خداوندا! از تو می‌ خواهم به حق انسان‌ هایی که برگزیده‌ ای و به ناله‌ های دو فرزندم در فراق من، از گناه شیعیان من و پیروان فرزندانم درگذر.(۲) هنگامی كه حضرت فاطمه(س) رحلت كرد اسماء بنت عمیس گريبان خود را پاره نمود و خارج شد، آنگاه با امام حسن(ع) و امام حسین(ع) مصادف شد، ايشان به اسماء فرمودند : مادر ما كجاست؟ اسماء جوابى نداد! 📋《فَدَخَلَا الْبَيْتَ فَإِذَا هِيَ مُمْتَدَّةٌ فَحَرَّكَهَا الْحُسَيْنُ(ع) فَإِذَا هِيَ مَيِّتَةٌ فَقَالَ : يَا أَخَاهْ! آجَرَكَ اللَّهُ فِي الْوَالِدَةِ وَ خَرَجَا يُنَادِيَانِ : يَا مُحَمَّدَاهْ! يَا أَحْمَدَاهْ! الْيَوْمَ جُدِّدَ لَنَا مَوْتُكَ إِذْ مَاتَتْ أُمُّنَا》 ♦️آنان وارد خانه شدند، ديدند مادر بزرگوارشان خوابيده است. امام حسين(ع) مادر خود را حركت داد ديد از دنيا رفته است. آنگاه در حالى خارج شدند كه مى‏ فرمودند : يا محمّداه! يا احمداه! امروز به علّت فوت مادرمان مصيبت تو براى ما تجديد شد. 📋《ثُمَّ أَخْبَرَا عَلِيّاً(ع) وَ هُوَ فِي الْمَسْجِدِ [فَوَقَعَ عَلِيٌّ(ع) عَلَى وَجْهِهِ] فَغُشِيَ عَلَيْهِ حَتَّى‏ رُشَ‏ عَلَيْهِ‏ الْمَاءُ ثُمَّ أَفَاقَ فَحَمَلَهُمَا حَتَّى أَدْخَلَهُمَا بَيْتَ فَاطِمَةَ(س) وَ عِنْدَ رَأْسِهَا أَسْمَاءُ تَبْكِي وَ تَقُولُ : وَا يَتَامَى مُحَمَّدٍ(ص)! كُنَّا نَتَعَزَّى بِفَاطِمَةَ(س) بَعْدَ مَوْتِ جَدِّكُمَا فَبِمَنْ نَتَعَزَّى بَعْدَهَا؟》 ♦️پس از اين جريان متوجه حضرت اميرالمومنین(ع) كه در مسجد بود، شدند و آن حضرت(ع) را از رحلت مادرشان آگاه نمودند. امير المؤمنين على(ع) بعد از شنيدن اين خبرِ دلخراش با صورت بر زمین افتاد و غش كرد. آب به صورت آن حضرت(ع) پاشيدند تا به هوش آمد، آنگاه حسنين(ع) را برداشت و داخل خانه حضرت‏ زهرا(س) شد. اسماء را ديد كه بالاى سر فاطمه(س) نشسته و گريه مى‏ كند و مى‏ گويد : يتيمان حضرت محمّد(ص) چه كنند، بعد از فوت جدّ شما؟ دل ما به فاطمه(س) خوش بود! بعد از فاطمه(س) به چه كسى دل خوش كنيم! 📋《فَكَشَفَ عَلِيٌّ(ع) عَنْ وَجْهِهَا فَإِذَا بِرُقْعَةٍ عِنْدَ رَأْسِهَا فَنَظَرَ فِيهَا فَإِذَا فِيهَا》 ♦️آنگاه حضرت على بن ابى طالب(ع) صورت مبارك فاطمه(س) را باز كرد و رقعه‏ اى نزد سر آن بانوى معظّمه يافت كه در آن نوشته بود : 📋《بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏، هَذَا مَا أَوْصَتْ بِهِ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ(ص)! يَا عَلِيُّ(ع) أَنَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ زَوَّجَنِيَ اللَّهُ مِنْكَ لِأَكُونَ لَكَ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ أَنْتَ أَوْلَى بِي مِنْ غَيْرِي حَنِّطْنِي وَ غَسِّلْنِي وَ كَفِّنِّي بِاللَّيْلِ وَ صَلِّ عَلَيَّ وَ ادْفِنِّي بِاللَّيْلِ وَ لَا تُعْلِمْ أَحَداً وَ أَسْتَوْدِعُكَ اللَّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَى وُلْدِيَ السَّلَامَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ》 ♦️به نام خداوند بخشنده مهربان، اين وصيّتى است كه فاطمه دختر پيغمبر خدا(ص) كرده است : فاطمه(س) شهادت مى‏ دهد كه خدايى جز خداى يگانه وجود ندارد، حضرت محمّد(ص) بنده و پيامبر خدا مى‏ باشد. ای على! من فاطمه(س) دختر حضرت محمّد(ص) مى‏ باشم. خدا مرا در دنيا و آخرت براى تو تزويج نمود. يا على(ع)! تو از ديگران براى (غسل و كفن) من مقدّم هستى، مرا حنوط كن غسل بده، شبانه مرا دفن كن، شبانه بر بدنم نماز بگزار، شبانه به خاكم بسپار، احدى را از فوت من آگاه مکن، من تو را به خداوند مى‏ سپارم، و فرزندانم به درود تا روز قيامت!(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : حرف سخت است بیاید به زبان من و تو اشک گل کرده به جای سخنان من و تو رازِ افتادن تو، رمز زمین خوردن من رمز و رازی است در این کوچه میان من و تو پر زدی، سوختی و آب شدم ... این دنیا شمع و پروانه ندیده است بسان من و تو می روی محرم من! چاه فقط می فهمد چه کشیدیم از این جور زمانه من و تو ظلمت شهر مرا کشت زمانی که زدیم حرف غسل و کفن و دفن شبانه من و تو خانه از عطر نفس هات هنوز آکنده است کاش می شد بنشینیم به خانه من و تو 👤محمد میرزایی 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۷۷ ۲)نهج الحیاة محمد دشتی، ص۱۴۸ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۱۴ @AsnadolMasaeb

#پرسش_و_پاسخ سوال2️⃣1️⃣ : منظور از «تباکی» چیست؟ #تباکی @AsnadolMasaeb

✍پاسخ : امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمودند : «مَن بَکَی أََو أَبکَی أَو تَبَاکَی فِی مُصِیبَةِ الحُسَینِ(ع) حُرِّمَت جَسَدُهُ عَلَی النَّارِ وَ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ» هرکس در مصیبت امام حسین(ع) بگرید یا بگریاند و یا خود را به حالت گریه بزند؛ جسدش بر آتش حرام شده و بهشت بر او واجب می گردد.(۱) در روایتی دیگر آمده است که؛ حضرت موسی(ع) در طی مناجاتی با پروردگار، به خداوند متعال عرض کرد :  «یَا رَبِّ! وَ مَا الْعَاشُورَاءُ؟» پروردگارا! عاشورا چیست؟ خداوند متعال فرمود : «الْبُکَاءُ وَ التَّبَاکِی عَلَى سِبْطِ مُحَمَّدٍ(ص) وَ الْمَرْثِیَةُ وَ الْعَزَاءُ عَلَى مُصِیبَةِ وُلْدِ الْمُصْطَفَى» گریه کردن و خود را به گریه درآوردن بر نوه حضرت محمّد(ص)، و مرثیه و عزاداری بر مصیبت فرزند پیامبر اکرم(ص).(۲) اینجا، چنین شبهه ای از واژه ی «تباکی» بر می آید که در نگاه ظاهری و ابتدایی، این تباکی خود نوعی «ریا» تلقی می شود، در حالی که این برداشت صحیح نیست. منشأ این برداشت، بد معنا کردن واژه ی «تباکی» است؛ چرا که تباکی یعنی این که شخص حالت خود را شبیه کسی کند که گریه می کند و سرش را پایین اندازد، به گونه ای که علایم رقّت قلب و تأثّر و غم در او ظاهر شود. در لغت به چنین حالتی، «تکلّفُ البُکاء» (گریه از روی تکلّف و سختی یا خود را به گريه درآوردن) می گویند. همان طور که از معنای تباکی فهمیده می شود، هیچ صراحتی در ریا ندارد؛ چون عزادار می تواند این حالت تباکی را برای خود ایجاد کند، برای این که به ثواب گریه برسد و بهره ای از مجلس عزاداری امام حسین(ع) برده باشد. و این اصل در دیگر عبادات نیز جاری است؛ همان طور که پیامبر اکرم(ص) می فرماید : «إِنَّمَا الْأَعْمَالُ‏ بِالنِّیَّاتِ» همانا عمل ها به نیت هاست.(۳) یعنى اصل در عمل نیت است و ثواب و عقاب بر آن مترتّب مى‏ شود. پس، نمی توان گفت چون در تباکی معنای تظاهر نهفته است، هر تظاهری ریا محسوب می شود. عزادار می تواند حالت تباکی را برای خود ایجاد کند؛ برای این که به ثواب گریه برسد و بهره ای از مجلس عزاداری امام حسین(ع) برده باشد و این حالت را همانند عبادات دیگر برای تقرّب به خدا و رضای او انجام دهد. به دیگر سخن؛ تباکی یک عمل عبادی است که از انسان صادر می شود که اگر قربةً الی الله و با در نظر داشتن رضایت او انجام گیرد، به ثواب آن می رسد، اما اگر برای نیّت غیر الهی و جلب توجّه مردم انجام دهد، این کار او باطل است. تباکی پایین ترین حالتی است که در عزاداری امام حسین(ع) اتفاق می افتد و در گریه هم خلاصه نمی شود، شاید پوشیدن لباس مشکی و برپایی تکایا و سیاه پوش کردن مساجد و حسینیه ها و گرفتن حالت گریه در مراسم عزاداری مصداق های متفاوت این عمل باشد. پس یکی از حرف ها و تفسیر های نادرست که درباره عزاداری امام حسین(ع) گفته شده، ریا در گریه کردن بر مصائب آن حضرت(ع) است. 📚منابع : ۱)امالی شیخ مفید، ص۱۰۳ ۲)مستدرک‏ الوسائل محدث نوری، ج۱۰، ص۳۱۹ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۱۷، ص۲۱۰ ╭────────────╮                ✍ کانال #اسناد_المصائب 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯