👤ندامت و پشیمانی عبیدالله بن حُرّ جُعفی از عدم پیوستن به #امام_حسین_علیه_السلام بعد از شهادت ایشان!👇
@AsnadolMasaeb
✅ابو حنیفه دینوری(متوفی سال ۲۸۲ ه.قمری) می نویسد :
عبیدالله بن حرّ بعد از شهادت امام حسین(علیه السّلام) از اینکه امام(ع) را یاری نکرده بود، در قالب اشعاری چنین اظهار پشیمانی کرد :
📋《أَرَاهَا حَسرَةً مَا دُمتُ حَيَّاً
تَرَدَّدُ بَينَ صَدرِي وَ التَّراقِي
حُسَينٌ حِينَ يَطلُبُ بَذلَ نَصرِي
عَلَى أهلِ العَدَاوةِ والشِقَاقِ
فَلَو وَاسيتُهُ يَومَاً بِنَفسِي
لَنِلتُ كَرَامَةً يَومَ التَلاقِي
مَع ابنِ مُحَمَّدٍ تَفدِيهِ نَفسِي
فَوَدَّعَ ثُمَّ وَلَّى بِانطِلاقِ
غَدَاةََ يَقولُ لِي بِالقَصرِ قَولاً
أ تَترُكُنا وتَعزِم بالفِراقِ
فَلَو فَلَقَ التَلَهُّبُ قَلبَ حَيٍّ
لَهَمَّ القَلبُ مِنِّي بِانفِلاقِ
فَقَد فَازَ الذِّي نَصَرَ الحُسَينَ
وَ خَابَ الأَخسَرونَ ذَوُو النِفَاقِ》
♦️تا زمانی که زندهام، ندامتی را در خود احساس میکنم که از سینه تا گلویم را فرا گرفته است.
زمانی که حسین(ع) از من در برابر دشمنان و تفرقه اندازان طلب یاری کرد.
اگر من جانم را تقدیم او میکردم، روز دیدار حق، با پسر محمد که جان فدای او باد، به کرامت نایل میشدم. (اما من دعوت او را اجابت نکردم و او) با من وداع کرد و سپس به سرعت رهسپار مقصدش شد.
آن روز حسین در قصر (بنی مقاتل) به من میگفت : آیا مرا رها میکنی و از ما جدا میشوی؟
اگر دریغ و افسوس قلب شخص زندهای را بشکافد، قلب من میخواست خود (از این حسرت) شکافته شود.
به راستی آنان که حسین(ع) را یاری کردند، رستگار شدند و منافقان زیان دیدند.(۱)
📚منبع :
۱)الاخبار الطوال دینوری، ص۲۶۲
@AsnadolMasaeb
#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام
✅وقتی کاروان امام حسین(ع) در راهی که منتهی به کربلا می شد، در منزلگاه بنی مقاتل در حال حرکت بود، امام حسین(ع) سرش را روی زین مرکب گذاشت و اندکی خوابید.
وقتی حضرت(ع) سر از خواب بلند کرد فرمود :
《إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ وَ اَلْحَمْدُ لِله رَبِّ الْعالَمِین》
حضرت(ع) سه بار این جمله را تکرار کرد.
حضرت علی اکبر(ع) که خیلی مراقب حال پدر بود، جلو آمد و گفت :
📋《يَا أَبَتِ! جُعِلتُ فِداكَ! مِمَّ حَمِدتَ اللهَ واستَرجَعتَ؟》
♦️پدرجان! فدایت شوم.
چرا کلمه استرجاع را جاری کردید و خدا را حمد فرمودید؟
حضرت(ع) فرمودید :
در این حین که می رفتیم، خوابم برد، و دیدم هاتفی را که ندا می کرد :
📋《القَومُ یَسِیرُونَ وَ المَنایَا تَسِیرُ اِلیَهِم!》
♦️این کاروان میرود، و مرگ هم اینها را بدرقه میکند.
اینجا بود که حضرت علی اکبر(ع) سوال کرد :
📋《يا أبَتِ! ألَسنَا عَلَى الحَقِّ؟!!》
♦️مگر ما بر حق نیستیم؟
حضرت(ع) فرمود :
📋《بَلَی وَاللهِ》
♦️آری به خدا سوگند که ما بر حقّیم!
علی اکبر(ع) عرض کرد :
📋《فَاِنَنَّا اِذَاً مَانُبَالِی اَن نَمُوتَ مُحِقِّینَ!》
♦️اگر مسیر ما مسیر حق است، دیگر باکی از مرگ نداریم!
امام حسین(ع) وقتی این جمله را شنید، فرمود :
📋《جَزَاكَ اللهُ مِن وَلدٍ خَيرَ مَا جَزَى وَلَداً عَن وَالِدِهِ》
♦️خدایت پاداشی نیکو عطا کند.
نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر خویش دریافت کند.(۱)
📚منبع :
۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۲
@AsnadolMasaeb
✍پنج داستان شنیدنی از ویژگی ها و اوصاف اخلاقی و رفتاری #امام_حسین_علیه_السلام :👇
#داستان_اهلبیت_علیهم_السلام
@AsnadolMasaeb
✅در نقلی آمده است که؛
به امام سجاد(علیه السلام) عرض شد :
📋«مَا أَقَلَّ وُلْدَ أَبِيكَ؟»
♦️چرا پدرتان اولاد كمتر داشت؟
حضرت(ع) فرمودند :
📋«أَتَعَجَّبُ كَيْفَ وُلِدْتُ لَهُ كَانَ يُصَلِّي فِي اَلْيَوْمِ وَ اَللَّيْلَةِ أَلْفَ رَكْعَةٍ فَمَتَى كَانَ يَتَفَرَّغُ لِلنِّسَاءِ؟»
♦️همين قدر كه داشت شگفت آور بود زيرا پدرم در هر شبانه روزى هزار ركعت نماز می گذارد.
كى براى آميزش با زنان فراغت داشت؟(۱)
امام حسین(ع) به عبادت عشق می ورزید.
در نقاتل آمده است که؛
روز قبل از روز عاشورا در کربلا، وقتی دشمن قصد حمله داشت، امام حسین(ع) برادرش حضرت عباس(ع) را به سمت خیمه گاه فرماندهی سپاه دشمن فرستاد، تا یک شب از آنان مهلت بگیرد.
امام حسین(ع) به عباس(ع) فرمود :
📋«اِرْكَبْ بِنَفْسِي أَنْتَ! يَا أَخِي! اِرْجِعْ إِلَيْهِمْ فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تُؤَخِّرَهُمْ إِلَى غُدْوَةٍ وَ تَدْفَعَهُمْ عَنَّا اَلْعَشِيَّةَ، لَعَلَّنَا نُصَلِّي لِرَبِّنَا اَللَّيْلَةَ وَ نَدْعُوهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ، فَهُوَ يَعْلَمُ أَنِّي كُنْتُ أُحِبُّ اَلصَّلاَةَ لَهُ وَ تِلاَوَةَ كِتَابِهِ وَ كَثْرَةَ اَلدُّعَاءِ وَ اَلاِسْتِغْفَارَ»
♦️ای عبّاس! جانم به فدايت! برادر جان!
سوار شو با آنها ملاقات كن نزدشان برو و اگر مىتوانى كارشان را تا صبح فردا به عقب بينداز و آنها را امشب از ما دور كن، تا كه شايد امشب به درگاه پروردگارمان نماز بگذاريم و او را بخوانيم و از او طلب مغفرت بكنيم!
خدا مىداند كه من نماز به درگاهش و تلاوت كتابش و دعا و استغفار زياد را دوست مىدارم.(۲)
📚منابع :
۱)اللهوف ابن طاووس، ص۹۴
۲)الإرشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۷
@AsnadolMasaeb