🔴 #نکات_تکمیلی (اجمالی) 🔸برای اینکه اثبات شود ما #طب_اسلامی داریم باید حداقل به ۱۲ نکته اساسی توجه کرده و پاسخ دهیم: 🔻۱. ثابت کنیم که در اسلام به جز برخی دستورات کلی برای رعایت بهداشت و سلامتی؛ دستورات پزشکی خاصی برای درمان بیماری‌ها داریم. مثلا چگونگی رفع گرفتگی عروق یا سرطان خون از طریق آیات و احادیث. (بیماری‌هایی که جدید هم نیستند و هزاران سال قدمت دارند) وقتی قرآن درباره عدد رکعات نماز با این اهمیت سکوت کرده چگونه می‌تواند وارد جزئیات درمان و امور پزشکی شده باشد؟ چنین دستوراتی مطلقا در قرآن و روایات نیست و با فرض محال اگر چنین روایاتی وارد شده باشد وارد مرحله بعد یعنی میزان اعتبار روایات و اطمینان‌آور بودن آن‌ها می‌شویم. 🔻۲. می‌دانیم بسیاری از روایات پزشکی و درمانی معتبر نیستند و از لحاظ سندی و متنی ضعیف هستند. به‌علاوه از منابع معتبری نیستند و از نظر صاحب‌نظران علم حدیث این منابع و بسیاری از روایات تضعیف شده‌اند.‌ 🔻۳. اینکه گفته شود علم فقه، همان علم طب است نوعی مغالطه است. علم فقه مستند به آیات قطعی قرآن و روایات معتبره است. مقایسه علم طب و علم فقه مقایسه‌ای نادرست است. کدام فقیهی تاکنون توانسته ادعا کند که علم طب همانند علم فقه است؟ در واقع با این ادعا، پایه قوی و مستحکم علم فقه را نیز متزلزل خواهیم کرد. 🔻۴. کدام بخش طب اسلامی قطعی و یقین‌آور است؟ روایات طبی عموماً یا خوشبینانه غالباً #مرسل و به #نقل_وجاده هستند. با چنین اسنادی چگونه می‌تواند یقین‌آور و اطمینان بخش باشد؟ می‌دانیم که حتی با اثبات سلسله و متن یک حدیث، احادیث، #ظنی_الصدور هستند. 🔻۵. در بحث #قلمرو_دین نیز این سوال اساسی مطرح است که آیا قلمرو دین مسائل درمان مسلمانان است؟ جزئی یا کلی؟ هرگز قلمرو دین این نیست. مگر نه اینکه پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع)، مسلمانان را به اطباء ارجاع می‌داده‌اند؟ #ارجاع، یک شیوه ثابت در سیره اهل بیت است. یعنی قلمرو دین، پزشکی و... نیست. 🔻۶. اطلاق #علم به طب اسلامی مقوله دیگری است که در این مختصر نمی‌گنجد. اجمالا با تعریف و شاخص‌های حداقلی یک علم انطباق ندارد. 🔻۷. البته می‌توان سرآغاز علم طب را آموزه‌های وحیانی انبیاء اولین دانست که به مرور، تجربه دانشمندان به آن افزوده شده است لیکن این ادعا که طب ِاسلامی و راه رسیدن به آن علم، وحی است، علاوه بر اینکه متکی بر براهین عقلی و شرعی نیست، بطلان آن به وسیله تجربه ثابت شده است. 🔻۸. اما با عبور از مبادی تصدیقیه؛ در بعد مصداقیه نیز موضوع محل خدشه است. مدعیان طب اسلامی می‌گویند که #ده‌ها_هزار حدیث پزشکی داریم. مگر چه تعداد حدیث داریم که #ده‌ها_هزار از آن، حدیث پزشکی و طبی است؟ برای نمونه؛ مرکز تحقیقات دارالحدیث با تعدادی اساتید خبره، دو مجلد احادیث پزشکی را تحقیق و منتشر کردند که حداکثر به دو هزار حدیث می‌رسد. اغلب این احادیث، مرسل، ضعیف السند و یا ضعیف المتن هستند. 🔻۹. یکی از ادله بسیار قوی در رد طب اسلامی، بعد #فقه_الحدیثی روایات پزشکی است که بحثی مستوفی می‌طلبد. در دانش فقه الحدیث بسیاری از روایات طبی رد می‌شوند و یا حداقل تسامحاً بر موارد جزئیه مصداقیه و نه کلیه، دلالت می‌نمایند. 🔻۱۰. احادیث طبی، هفت دسته هستند و منطق فهم خودشان را دارند. احادیث، صرفا یک جمله عربی نیستند که بتوان با فرهنگ لغت آن‌ها را ترجمه کرد و به مفهوم آن رسید و به عنوان مراد معصوم بیان کرد. امری که امروزه مرسوم است. علم منطق فهم حدیث بر این اساس پایه‌ریزی شده است. 🔻۱۱. توجه کنیم روایاتی که درباره خواص میوه‌ها و خوردنی‌ها و... آمده در #طب محل نظر نیستند بلکه آن چه در علم طب (مدرن، سنتی، اسلامی) مطرح است بُعد #درمان است.‌ این احادیث (در صورت اثبات سند و متن) قواعد پیچیده‌ای برای فهم دارند. مثلاً به مدخل #داء و یا #سَنّوت در احادیث ارجاع می‌دهم. (با ترجمه دقیقی که عرب فهم می‌کند و نه ترجمه امروزی غلط در غالب کتب. ده‌ها نمونه قابل بیان است) که کاملا منطبق بر زمانه و شرایط خاصی است و قابلیت تعمیم ندارد. 🔻۱۲. اما از بُعد قاعده تخصیص.‌ عموماتی از طرف شارع در حوزه‌های مختلف بیان شده است. چه بسا که مربوط به یک زمان، مکان و شرایط خاص است. در بسیاری از موارد در حوزه #درمان (علاج) تخصیص داریم و تعمیم ندارد. مثلاً: الحبة السوداء شفاء من كل داء. (سیاه دانه دوای هر دردی است) 🔸پ.ن: توجه داریم که طب سنتی (یونانی، ایرانی، هندی، چینی) با قدمت هزاران ساله که محصول تجربه عمومی بشر است با طب اسلامی متفاوت است و بخش‌هایی از آن در روایات اهل بیت هم آمده است. #استاد ✅با بدون سانسور متفاوت بیاندیشید👇 http://eitaa.com/joinchat/404946944Ceab6f2b794