📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_هفدهم 🖋 نیز هنگامی که از حضرت امام صادق (علیه السلام) سوال شد که آیا در زمان غصب خلافت توسط ملعون اول، کسی از مهاجرین و انصار به وی اعتراضی نکرد؟ حضرت در پاسخ فرمودند ؛ که دوازده نفر از مهاجرین و انصار بلند شده و اعتراض کردند و با استناد به شریفه ۶۷ سوره نور «.. وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ‏ الْمُبِينُ» بر ابلاغ ولایت مولا علی علیه السلام شهادت دادند: ⚜ ثُمَّ قَامَ خُزَيْمَةُ بْنُ ثَابِتٍ فَقَالَ فَأَشْهَدُ أَنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و‌اله و سلم) يَقُولُ: أَهْلُ بَيْتِي يُفَرِّقُونَ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ وَ هُمُ الْأَئِمَّةُ الَّذِينَ يُقْتَدَى بِهِمْ وَ قَدْ قُلْتُ مَا عَلِمْتُ‏ «وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ‏ الْمُبِينُ» ثُمَّ قَامَ أَبُو الْهَيْثَمِ بْنُ التَّيِّهَانِ فَقَالَ : وَ أَنَا أَشْهَدُ عَلَى نَبِيِّنَا ص أَنَّهُ أَقَامَ عَلِيّاً يَعْنِي فِي يَوْمِ غَدِيرِ خُم‏.. 📔الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) ؛ ج۱ ؛ ص۷۸ 📔بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج۲۸ ؛ ص ۲۰۰ 📃 در خطبه روز عرفه که رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بر مردم قرائت فرمودند؛ ابتدا غفران خاص الهی در این روز را شامل کسانی دانستند که با اطاعت از امیرالمومنین علی (علیه السلام) از رسول الله صلوات الله علیه اطاعت کرده اند. سپس با استناد به شریفه «وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ‏ المبین» بر امر رسالت خویش تصریح نموده و سعادت را در حب علی علیه السلام و شقاوت را در بغض آنحضرت بیان فرمودند : ⚜ أَيُّهَا النَّاسُ إنما أنا رسول اللّه: «وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغُ‏ المبین» ؛ الا إن هذا جبرائيل يخبرني عن ربي عز و جل إن السعيد حقّ‏ السعيد من أحبّ عليا في حياته أو بعد وفاته. و إن الشقي حقّ الشقي من أبغض عليا في حياته أو بعد وفاته. ➖ ای مردم ! همانا من فرستاده خداوند هستم و «بر رسول جز ابلاغ آشکار مأموریتی نیست». آگاه باشید که جبرئیل (سلام الله علیه) به من از جانب پروردگارم عز و جل خبر داد که : سعادتمند واقعی کسی است که دوستدار علی (علیه السلام) در زمان حیات یا پس از مرگش باشد ، و بدبخت و تیره روز واقعی کسی است که در حیات یا پس از مرگش کینه و بغض علی (علیه السلام) را داشته باشد. 📔شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار (عليهم السلام)، ج۱، ص: ۲۱۰ ✅ امیرالمومنین علی (علیه السلام)؛ «سرّ الواحِد و الاحَد» : 🖋 مطابق آنچه در تفسیر آیات قبل بیان گردید؛ وظیفه تمام رسولان الهی، اعلان حجت بالغه الهی و دعوت به صراط مستقیم و هدایت به سوی هادی مطلق عالَم ،‌ یعنی وجود مقدس و نورانی امیرالمومنین علی (علیه السلام) بوده است که هر کدام به نسبت میزان درجه رسالت و نبوت خویش،‌ مأمور به این امر عظیم بودند: ✨ انّک لَمن المُرسَلین* علی صراطٍ مُستقیم ➖ و امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: «انا الصراط المستقیم» ✅ لذا با توجه به آنچه در تفسیر آیه هفدهم سوره مبارکه یس بیان شد؛ بلاغ مبین، ابلاغ آشکار سرّ توحید یعنی ولایت ولی الله الاعظم حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است: ✨ هذَا بَلَاغٌ لِلنَّاسِ وَلِيُنْذَرُوا بِهِ وَلِيَعْلَمُوا أَنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ (سوره ابراهیم، آیه ۵۲) 🔰 چنانکه مولا امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرموده اند : «انا سرّ الواحِد و الاحَد» 📔بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۵، ص۱۷۴ 📔إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب (عج) ؛ ج‏۱ ؛ ص۳۴ 🖋 مطابق آیه مبارکه فوق، کسانی که قلوبشان به نور ولایت نورانی شده باشد _ یعنی اولو الالباب_ به این بلاغ مبین رسول، متذکر می شوند. و امام صادق (علیه السلام) در تبیین آن فرمودند که شیعیان ما صاحبان خرد و اولو الالباب هستند: ⚜ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏ «إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ‏»، شِيعَتُنَا أُولُو الْأَلْبَاب  📔بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج۶۵ ؛ ص۲۹ 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_هجدهم 📃 آیه هجدهم سوره مبارکه یس ✨ قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمࣱ ﴿آنان گفتند: «ما شما را به فال بد گرفته ايم (و وجود شما را شوم مى دانيم)، و اگر (از اين سخنان) دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و شكنجه دردناكى از ما به شما خواهد رسيد!﴾ ✍ این آیه در ادامه آیات قبل و در مقام بیان ارسال رسولان و فرستادگان الهی به اقوام برای هدایت ایشان است. ➖ از جمله پاسخ ها و عکس العمل های اقوام در مقابل رسولان الهی و هادیان خلق، «تطيُّر» به فرستادگان است. 🖋 تطیُّر به معنای فال بد زدن و شوم پنداشتن چیزی است. ✔️ چنانکه در آیاتی دیگر از حضرت قرآن نیز آمده است: ✨ قالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَعَكَ «گفتند: ما تو را و کسانی که با تو هستند را به فال بد گرفتیم» (سوره نمل،‌آیه ۴۷) ✨ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ یطَّيَّرُوا بِمُوسَى وَمَنْ مَعَهُ «اگر بدی و بلا به آنها میرسید میگفتند از شومی موسی و کسانی است که با او هستند.» (سوره اعراف، آیه ۱۳۱) ▫️ اقوام چنانچه در زندگی خود با ضرر و یا مشکلی روبرو می شدند، به رسولان الهی فال بد برده و آن مصیبت و ضرر را از ناحیه ایشان می پنداشتند؛ زیرا تنها از روی شک ، به هادیان خود ایمان آورده بودند. ✅ در حالیکه آزمایش الهی پس از ارسال رسولان و هادیان الهی،‌ جهت تمییز بین ایمان آورندگان واقعی از شاکین و منافقین بوده است ، تا هر آن کس که شکی نسبت به فرستادهٔ خداوند دارد، جدا گشته و مومنین ، خالص و طاهر شوند. ➖ اما منکرین و مکذبین،‌ نه تنها فرستادگان خداوند را شوم می پنداشتند،‌ بلکه بر اساس تطیّر و فال بد خویش، خواستار طرد و آزار و اذیت ایشان و مومنین بوده اند: ✨ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمࣱ ➖ در مقابل تطیّر، پاسخ رسولان الهی توکل بر خدای سبحان است؛ همان مضمون آیه شریفه ۱۶ سوره یس: «قالوا ربّنا یعلم انّا الیکم لمرسلون» فرستادگان الهی می گفتند : توکل ما بر پروردگاری است که در محضر او و در نزد او ،‌ دارای شأن رسالت بوده و از مرسلین به شمار می رویم. 💠 چنانکه در حدیث شریف نبوی از رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) نقل شده است که فرمودند: ⚜ كَفَّارَةُ الطِّيَرَةِ التَّوَكُّلُ «كفارۀ فال بد زدن توكل بخداست.» 📔الکافي ج ۸، ص ۱۹۸/ تفصیل وسائل الشیعة ج ۱۱، ص ۳۶۲ 🖋 نسبت تطیّر و فال بد و شوم زدن به رسولان و هادی الهی ، ریشه در جهل و ظلمت و عناد منکران دارد و آنچه که خود حقیقتا متصف به آن هستند را به فرستادگان الهی نسبت می دهند. 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_هجدهم 💠 تهدید رسولان الهی از جانب مخالفان و منکران قومشان در شریفه هجدهم سوره یس ، و نیز آیاتی دیگر از حضرت قرآن ، با کلمه «رجم» و مشتقات آن بیان گردیده است. ✍ معناي اصلي «رجم» سنگ زدن است. اين کلمه به صورت استعاره در معاني ديگر همانند دشنام دادن(۱) لعن، طرد، به گمان و پندار سخن گفتن نیز در آیات حضرت قرآن بکار رفته است. جمع آن رجوم و رُجُم است و رجوم شهاب و شعله‌هايي است که شياطين را دور مي‌کند. (۲) 📔(۱) معجم مقاييس اللغة؛ ج ۲، ص ۴۹۲-۴۹۳ 📔(۲) لسان العرب؛ ج ۵، ص ۱۶۱/ مفردات الفاظ القرآن؛ ص۳۴۵ ↩️ در این آیات به تهدید مخالفان علیه حضرت ابراهیم ، اصحاب کهف، انبیای انطاکیه، حضرت شعیب، حضرت موسی و حضرت نوح (سلام الله علیهم اجمعین) از جانب مخالفان و ملحدان اشاره شده که در برخی رجم به معنی سنگسار و کشتن ایشان، و در برخی از آیات، رجم به صورت استعاره در معانی ديگر مانند متهم نمودن، تبعید کردن و طرد نمودن بکار رفته است : 🔰 ۱) رجم به معنای سنگسار نمودن و کشتن: 🔹تهديد آزر به حضرت ابراهیم علیه‌السلام براى رجم ایشان، در صورت دست نكشيدن از بت‌ستيزى: ✨ قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يا إِبْراهِيمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَ اهْجُرْنِي مَلِيًّا «گفت: اى ابراهيم! آيا تو از معبودهاى من روى‌گردانى؟! اگر از اين كار دست برندارى، تو را سنگسار مى‌كنم. و براى مدتى طولانى از من دور شو!» (سوره مریم/ آیه۴۶) 🔹 رجم اصحاب کهف به دست دشمنان کافر، در صورت يافتن آنان: ✨ إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعيدُوكُمْ في مِلَّتِهِمْ وَ لَنْ تُفْلِحُوا إِذاً أَبَداً «زيرا اگر آنان به شما دسترسى پيدا كنند، سنگسارتان مى‌كنند؛ يا شما را به آيين خويش باز مى‌گردانند؛ و در‌آن‌صورت، هيچ‌گاه روى رستگارى را نخواهيد ديد.» (سوره کهف، آیه۲۰) 🔹 تهديد به رجم پيامبران انطاکیه، در صورت تبليغ رسالت شان: ✨ «قالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلِيمٌ» « آنان گفتند: ما شما را به فال بد گرفته‌ايم و شما را شوم مى‌دانيم)، و اگر از اين سخنان دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و عذاب دردناكى از ما به شما خواهد رسيد!» (سوره یس / آیه ۱۸) 🔹 تهدید حضرت شعیب علیه‌السلام به رجم : ✨ قالُوا يا شُعَيْبُ ما نَفْقَهُ كَثِيراً مِمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنَراكَ فِينا ضَعِيفاً وَ لَوْ لا رَهْطُكَ لَرَجَمْناكَ‌ ... «گفتند: اى شعيب! بسيارى از آنچه را مى‌گويى، ما نمى‌فهميم؛ و ما تو را در ميان خود، ضعيف مى‌يابيم؛ و اگر بخاطر قبيله كوچكت نبود، تو را سنگسار مى‌كرديم؛ و تو در برابر ما قدرتى ندارى.» (سوره هود/آیه۹۱) 🔹 تهديد حضرت نوح علیه‌السلام به رجم از ناحيه قوم خويش، در صورت دست برنداشتن از تبلیغ: ✨«لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَانُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ» «گفتند: اى نوح! اگر [از ادّعاهاى خود] دست ‌برندارى، سنگسار خواهى ‌شد». (سوره شعراء،آیه ۱۱۶) 🔰 ۲) رجم بمعنای متهم نمودن : 🔹 تهدید فرعونيان بر متهم نمودن و نسبت دروغ دادن به حضرت موسی علیه‌السلام، پس از شنيدن پيام رسالت ایشان: ✨ وَ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ «و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اين‌كه مرا متهم كنيد.» (سوره دخان/ آیه ۲۰) 🔰 ۳)رجم، استعاره از سخن گفتن به پندار و توهم 🔹در آیه ۲۲ سوره مبارکه کهف ، رجم به معنای «با خيال و گمان سخن گفتن» آمده است: ✨ سَيَقُولُونَ ثَلَٰثَةࣱ رَّابِعُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ وَيَقُولُونَ خَمۡسَةࣱ سَادِسُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَيۡبِۖ ﴿گروهى خواهند گفت: «آنها سه نفر بودند، كه چهارمين آنها سگشان بود!» و گروهى مى گويند: «پنچ نفر بودند، كه ششمين آنها سگشان بود » همۀ اينها سخنانى بى دليل (و از روی حدس و گمان) است.﴾ (آیه ۲۲ _ سوره مبارکه کهف) ✔️ چنانکه بیان شد ، رجم در شریفه هجدهم سوره مبارکه یس ، بمعنای کشتن فرستاده خدای سبحان با سنگسار است. ✍ از آنجا که تفسیر آیه بعدی یعنی آیه نوزدهم سوره مبارکه یس، مکمل تفسیر آیه هجدهم می باشد، لذا تفسیر این شریفه در آیه بعدی تکمیل خواهد شد ... 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_نوزدهم 📃 آیه نوزدهم سوره مبارکه یس ا❁﷽❁ا ✨ قَالُواْ طَـٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمࣱ مُّسۡرِفُونَ ﴿(رسولان) گفتند: «شومى شما از خودتان است اگر درست بينديشيد، بلكه شما گروهى اسرافكاريد!»﴾ ✍ در تفسیر آیه شریفه ۱۸ سوره مبارکه یس (آیه قبل)، بیان گردید که منکران و مخالفان فرستادگان خداوند به آنان میگفتند: «ما شما را به فال بد گرفته ايم و وجود شما را شوم مى دانيم ، و اگر از سخنان خود دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و شكنجه دردناكى از ما به شما خواهد رسيد! ➖ آیه ۱۹ سوره مبارکه یس در ادامه آیه قبل ، جواب رسولان الهی به مخالفانشان را بیان میکند که گفتند : «شومى شما از خودتان است اگر درست بينديشيد، بلكه شما گروهى اسرافكاريد!» 🖋 در ادامه به شرح این شریفه می پردازیم؛ 🔹 معکم دلالت بر معیت دارد ؛ یعنی ظلمت دورن شما منکران ، که در معیت شماست و خود متصف به آن هستید، سبب شده تا شومی و تَطَیُّر را به ما فرستادگان خداوند نسبت دهید ؛ ولی اگر درست بیندیشید «أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ» ، و از متذکران به حقیقت باشید درک خواهید کرد که ، تطیّر و فال بد زدن به رسولان الهی ریشه در ظلمت و عناد شما دارد،‌ اما به ناحق به رسولان و هادیان نسبت می دهید ،‌ در حالیکه ایشان مبرّا هستند و بلکه شما از اسرافکارانید ؛ «بل انتم قومٌ مُسرفون» 🖋«سرف» از نظر لغوی، مخالف قصد و میانه روی و به معنی از حد تجاوز کردن است. همچنين بیان شده است که منظور از سرف، جهل و غفلت است. ➖ «مسرف» به کسی اطلاق می شود که از حد تجاوز کند و نعمت الهی را در غیر موضع آن قرار دهد و در ادای حق الهی، تقصیر و کوتاهی ورزد. 📔التحقيق في كلمات القرآن الكريم ؛ ج‏۵ ؛ ص۱۰۹ ✍ تکذیب کنندگان قوم به دلیل جهالت و غفلت و ظلمت درون و اتصاف به صفت مسرف بودن، نسبت «تطیّر» به رسولان الهی می دهند ،‌ در حالیکه چنانچه متذکر باشند و نه غافل، متوجه این حقیقت می شوند که آنچه به فرستادگان الهی نسبت می دهند،‌ خود متصف به آن هستند؛ «طائرکُم مَعَکُم اَئن ذُکّرتُم» 🖋 مسرف در معنای مطلق آن،‌ کسی است که جاهل و غافل از بزرگترین نعمت الهی باشد، و از حد عبودیت و بندگی خداوند تجاوز به معنا الاتم داشته باشد. ✅ بزرگترین نعمت الهی ولایت است؛ پس منکر ولایت، مسرف به معنا المطلق خواهد بود که از حد تسلیم و اطاعت از ولی الله الاعظم تجاوز کرده و نعمت را تبدیل و آن را انکار می کند. 🔹 چنانکه در فرازی از دعای صنمی قریش که از حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) نقل شده، حضرت می فرمایند: ⚜ اللّهُمَّ العَن صَنَمَی قُرَیشٍ وَ جِبتَیها وَ طاغُوتَیها وَ إِفکَیها ... الَلَّذَیْن ..جَحَدا إِنعامَک «خدایا لعـنت کن دو بـت قریش و دو مشرک آنرا، و دو سرکرده ضلالت را، و آن دو دروغ پرداز را، ...(آن دو ملعون که) نعـمت تو را انکار کردند» ☑️ پس هر کس به میزانی که از اصل کل شر و ظلمت مطلق عالم و مسرف علی الاطلاق تبعیت نماید، از اسراف کاران خواهد بود؛ ✨ وَ أَنَ‏ الْمُسْرِفِينَ‏ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ (سوره مبارکه غافر ، آیه ۴۳) 🔹بنابراین منکران و تکذیب کنندگان رسالت رسولان الهی نیز به دلیل این ظلمت درون، آنچه را خود متصف به آن بوده اند، به رسولان نسبت می دادند و به ایشان تطیّر زده و ایشان را شوم می دانستند. ➖ در حالی که جواب رسولان و هادیان الهی «قالوا طائرکُم مَعَکُم» بوده است، یعنی عناد و جهل و غفلت شما ریشه در ظلمت درون شما دارد که در معیت شماست ،‌ و چنانچه قلوب تان متذکر به نور هدایت می بود، متوجه این حقیقت می شدید و چنین نسبتی را به رسولان الهی نمی دادید. 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_بیستم 📃 آیه بیستم سوره مبارکه یس ا❁﷽❁ا ✨ وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلࣱ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ «و مردى (با ايمان) از دورترين نقطه شهر با شتاب فرا رسيد، گفت: اى قوم من! از فرستادگان (خدا) پيروى كنيد!» ✅﴿قسمت اول﴾ ✍ در آیات قبل بیان شد که فرستادگان خداوند عزوجل با انکار و تکذیب مردم مواجه شدند. در آیه بیستم سوره مبارکه یس می فرماید که خدای سبحان فرستاده سومی را به سوی ایشان ارسال فرمود که به واسطه وی، به دو فرستاده قبل عزت بخشید؛ «فعززنا بثالث» ➖ در این آیه شریفه وصف یکی دیگر از هادیان الهی بیان می شود که تلاش و کوشش در جهت هدایت مردم و تصدیق رسولان داشته است: «رجلٌ یسعی قال یا قوم اتّبعوا المُرسلین» ✅ «رجل» مذکور در این آیه شریفه، در تفاسیر به «صدّیق» توصیف شده است. مطابق روایتی از رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) در تفسیر این آیه شریفه، صدّیقون سه نفر می باشند: ⚜ الصِّدِّيقُونَ ثَلَاثَةٌ؛ حَبِيبٌ النَّجَّارُ مُؤْمِنُ آلِ يس الَّذِي‏ قالَ: «يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ»‏(آیه ۲۰/ سوره یس) ؛ وَ حِزْقِيلُ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ الَّذِي قَالَ‏: «أَ تَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ‏»(سوره غافر/ آیه ۲۸) ؛ وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام) الثَّالِثُ وَ هُوَ أَفْضَلُهُم «صدیقین سه نفر هستند: حبیب نجّار، مؤمن آل یاسین که گفت: ﴿از کسانی پیروی کنید که از شما مزدی نمی‌خواهند و آنان هدایت یافتگانند﴾؛ حزقیل مؤمن آل فرعون که گفت: ﴿آیا می‌خواهید مردی را بکشید به خاطر اینکه می‌گویپ پروردگار من «الله» است؟!﴾ ؛ و سومین ایشان علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) که او از همه آنان برتر است». 📘تفسير فرات الكوفي ؛ ص۳۵۴ 📘الأمالي( للصدوق) ؛ النص ؛ ص۴۷۶ 📘شواهد التنزيل ؛ ج۲ ؛ ص۳۰۶ 🖋 صدق و تصدیق، به معنى اذعان و اعتقاد و راست دانستن مطلب و سخن می باشد. صدّیق، صیغه مبالغه از صدق است ؛ «ان يكون مطابق الحقّ الواقع الثابت» . ➖ صدّیق، کسی است که اعتقاد و قول و عمل او مطابق حق باشد: «أن يكون صادقا في الاعتقاد و القول و العمل؛ أن يكون انشاؤه مطابق قلبه و صميم نيّته.» ✔️ «صدّیق»، کثیر الصدق است؛ به این معنا که تمام افعال و اقوال او تصدیق حق و حقیقت، بطن توحيد و نبوت یعنی ولایت است و بر این امر، سبقت بر دیگران دارد: «كثير الصدق في الأفعال و الأقوال و كثير التصديق لما جاءت به الرسل‏ ...» ﴿بحار الأنوار، ج ‏۳۵، ص ۴۱۳﴾ ✅ وجود مقدس مولا امیرالمومنین علی (علیه السلام) نه تنها صدّیق مطلق عالَم،‌ بلکه حقیقت معنای «صدق» می باشند؛ چرا که حقیقت صدق،‌ «ولایت» است . ➖ چنانکه حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) فرمودند: «الصّدق ولایَتُنا اهل البیت(علیهم السلام)» ﴿تاویل الآیات الظاهره، ص ۵۰۵﴾ ➖ و فرمودند: «أن ولايتهم الصدق و أنهم الصادقون و الصديقون» ﴿بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج۲۴ ؛ ص۳۰﴾ ✅ بنابراین حقیقت صدق،‌ ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است و هر کس به میزانی که بهره از حقیقت ولایت برده باشد، متصف به شأن «صدق» خواهد بود. 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_بیستم ✍ در روایتی از حضرت جواد الائمه علیه السلام ، دو صدّیق مذکور در آیات حضرت قرآن یعنی حزقیل (مومن آل فرعون) ، و حبیب نجّار (مومن آل یس) ، در کنار جناب سلمان و ابوذر و مقداد و عمّار از شیعیان خُلَّص نام برده شده اند: 🔹 در این روایت آمده است ؛ فردی نزد امام جواد (علیه السلام) خود را از شیعیان خُلّص معرفی نمود ، امام در جواب می فرمایند: ⚜ وَيْحَكَ، أَ تَدْرِي مَنْ شِيعَتُنَا الْخُلَّصُ؟ شِيعَتُنَا الْخُلَّصُ‏ حِزْقِيلُ‏ الْمُؤْمِنُ، مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ وَ صَاحِبُ يس الَّذِي قَالَ اللَّهُ تَعَالَى فِيهِ‏: «وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعى‏» ، وَ سَلْمَانُ وَ أَبُوذَرٍّ وَ الْمِقْدَادُ وَ عَمَّارٌ، أَ سَوَّيْتَ نَفْسَكَ بِهَؤُلَاءِ أَ مَا آذَيْتَ بِهَذَا الْمَلَائِكَةَ، وَ آذَيْتَنَا. « وای بر تو! آیا می‌دانی شیعه مخلص ما کیست؟ شیعه مخلص ما، حزقیلِ مومن است، همان مومن آل فرعون؛ و آن فرد در سوره یاسین که خداوند متعال در موردش فرمود : «و از آن سوی شهر مردی شتابان آمد»، و سلمان و ابوذر و مقداد و عمار؛ آیا خودت را با اینها برابر کردی؟ آیا با این کارت فرشتگان و ما را اذیت نکردی؟» 📔التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري (عليه السلام)، ص: ۳۱۵ 🖋 همچنین امام جعفر صادق (علیه السلام) از جمله صفات شیعیان خود را قلّت همنشین، عدم تجمع مردم در اطراف ایشان و تنها بودن در هر شهری معرفی فرمودند،‌ همچون مومن آل یس که به تنهایی ندا می داد: ➖ يَا ابْنَ جُنْدَبٍ إِنَّمَا شِيعَتُنَا يُعْرَفُونَ بِخِصَالٍ شَتَّى ... قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَأَيْنَ أَطْلُبُهُمْ ؟ قَالَ (علیه السلام) عَلَى رُءُوسِ الْجِبَالِ وَ أَطْرَافِ الْمُدُنِ وَ إِذَا دَخَلْتَ مَدِينَةً فَسَلْ‏ عَمَّنْ لَا يُجَاوِرُهُمْ وَ لَا يُجَاوِرُونَهُ فَذَلِكَ مُؤْمِنٌ ، كَمَا قَالَ اللَّهُ «وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعى»، وَ اللَّهِ لَقَدْ كَانَ حَبِيبَ النَّجَّارِ وَحْدَهُ ⚜ امام صادق علیه السلام فرمودند: ای پسر جندب ، شیعیان ما به خصلتهایی شناخته میشوند ... عبد الله بن جندب گفت چنين اشخاصى را از كجا بيابم‌؟ حضرت فرمودند: از قله كوهها و اطراف شهرها، وقتى وارد شهرى شدى جويا شو از كسى كه با كسى رفت و آمد ندارد، اوست مؤمن چنانچه خداوند فرموده است: «وَ جٰاءَ رَجُلٌ‌ مِنْ‌ أَقْصَى اَلْمَدِينَةِ‌ يَسْعىٰ‌» ؛ بخدا قسم حبيب نجار به تنهایی بود . 📔بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج۷۵ ؛ ص۲۸۲ 📔تحف العقول ، ص ۳۰۱ ✔️ بنابراین در آیه بیستم سوره مبارکه یس، خداوند عزوجل یکی از صدّیقون را معرفی و توصیف فرموده است. همان کسانی که از حقیقت صدق عالَم که ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) است ، بهره برده و از شیعیان خُلّص در دعوت و هدایت مردم به سوی هادیان مطلق عالَم به شمار می روند. 🔹 این آیه یکی از ضرب امثال حضرت قرآن است، چنانکه در آیات پیشین این سوره مبارکه بیان شد؛ ✨ وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ (سوره یس، آیه١٣) ➖ ضرب مَثَل برای صدیقون ؛ مانند مومن آل فرعون و مومن آل یس که شأن هدایت به صراط مستقیم ولایت را داشته اند. 🖋تفسیر این آیه شریفه ادامه دارد... 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_بیستم 📃 آیه بیستم سوره مبارکه یس ا❁﷽❁ا ✨ وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلࣱ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ «و مردى (با ايمان) از دورترين نقطه شهر با شتاب فرا رسيد، گفت: اى قوم من! از فرستادگان (خدا) پيروى كنيد!» 📃 ﴿قسمت دوم﴾ ✍ در قسمت قبل بیان شد که این آیه شریفه یکی از ضرب امثال حضرت قرآن است؛ بیان مَثَل برای صدّیقون که شأن هدایت به صراط مستقیم ولایت را در طول تاریخ داشته اند، و مومن آل فرعون و مومن آل یس از نمونه های مؤمنان خلّص و صدّیق می باشند . در این قسمت به بررسی بیشتر این امثال در آیات حضرت قرآن می پردازیم و از آنجا که ضرب مثل برای بیان حقیقتی است، در قسمت بعد، حقیقتی که این امثال برای آن در آیات به کار برده شده است را بیان خواهیم کرد. ✅ مومن آل فرعون ،‌صدیق و شیعه حضرت علی بن ابیطالب علیه السلام 💠 در روایتی از امام جعفر صادق علیه السلام منقول است که حزقیل _مومن آل فرعون_ مردم را به توحید، و تفضیل رسول الله (صلی الله علیه و اله) بر سایر انبیاء ، و تفضیل علی بن ابیطالب علیه السلام بر سایر اوصیاء انبیاء ، فرا می خوانده است: ⚜ لَقَدْ كَانَ لِحِزْقِيلَ‏ الْمُؤْمِنِ مَعَ قَوْمِ فِرْعَوْنَ الَّذِينَ وَشَوْا بِهِ إِلَى فِرْعَوْنَ مِثْلُ هَذِه لتَّوْرِيَةِ، كَانَ حِزْقِيلُ‏ يَدْعُوهُمْ إِلَى تَوْحِيدِ اللَّهِ وَ نُبُوَّةِ مُوسَى وَ تَفْضِيلِ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله عَلَى جَمِيعِ رُسُلِ اللَّهِ وَ خَلْقِهِ، وَ تَفْضِيلِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام وَ الْخِيَارِ مِنَ الْأَئِمَّةِ عَلَى سَائِرِ أَوْصِيَاءِ النَّبِيِّينَ وَ إِلَى الْبَرَاءَةِ مِنْ رُبُوبِيَّةِ فِرْعَوْنَ. 🖋 اما ایمان خود را کتمان می کرد تا جانش را جهت محافظت از جان رسول زمان خویش نگه دارد. آن زمان که خبر به فرعون می رسد که حزقیل (که پسر عموی فرعون نیز بوده است) مردم را به توحید فرا می خواند،‌ در حضور فرعون ایمان خود را اینگونه ابراز می کند: ⚜ أَنَّ رَبَّهُمْ هُوَ رَبِّي وَ خَالِقُهُمْ هُوَ خَالِقِي، وَ رَازِقُهُمْ هُوَ رَازِقِي، وَ مُصْلِحُ مَعَايِشِهِمْ هُوَ مُصْلِحُ مَعَايِشِي.. ➖خالق و رازق و رب من،‌ همان خالق و رازق و ربّ شما مردم است؛ (در حالی که در نظر مردم، فرعون خالق و رازق و ربّ شان بود!) و به این وسیله، جان خود را حفظ و ایمان خود را کتمان می کرد. 📔التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص۳۵۸ 📔البرهان ؛ ج۴ ص۷۶۰ ➖ تا آن زمان که جهت حفظ جان موسی بن عمران علیه السلام شروع به احتجاج با فرعون در حضور ساحران می کند و سپس به بالاترین مرتبه صدق که شهادت است،‌ نائل می شود، چنانکه امام باقر علیه السلام فرمودند: ⚜ وَ كَانَ خَازِنُ فِرْعَوْنَ مُؤْمِناً بِمُوسَى قَدْ كَتَمَ إِيمَانَهُ سِتَّمِائَةِ سَنَةٍ ، وَ هُوَ الَّذِي قَالَ اللَّهُ: «وَ قالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمانَهُ أَ تَقْتُلُونَ رَجُلًا أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ‏»(سوره غافر/ آیه ۲۸) ، وَ بَلَغَ فِرْعَوْنَ خَبَرُ قَتْلِ مُوسَى الرَّجُلَ فَطَلَبَهُ لِيَقْتُلَهُ، فَبَعَثَ الْمُؤْمِنُ إِلَى مُوسَى‏ «إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَكَ مِنَ النَّاصِحِينَ»(سوره قصص/ آیه ۲۰) «خزانه دار فرعون مؤمن به حضرت موسی بود که ایمانش را صد و شصت سال کتمان کرد، و او کسی است که خداوند فرمود: «مرد با ايمانى از آل فرعون كه ايمان خود را پنهان مى‌كرد گفت: آيا مى‌خواهيد مردى را به قتل رسانيد كه مى‌گويد: پروردگارم خداست»، به فرعون خبر رسید که موسی(علیه السلام) مردی را کشت ، پس اورا خواست تا بکُشدش. آن مومن خود را به موسی رساند: «مردى از دورترين قسمت شهر به سرعت خود را به موسى رساند و گفت: اى موسى! بزرگان شهر براى كشتن تو يك‌رأى شده‌اند. فورا از شهر خارج شو كه من خيرخواه تو هستم.» 📔تفسير القمي ؛ ج۲ ص ۱۳۷ 📔البرهان؛ ج۴ ص۲۵۷ ⚜ امام صادق عليه السّلام درباره شریفه «خداوند، مؤمن آل فرعون را از نيرنگهاى بد آنها حفظ كرد»(آیه ۴۵ سوره غافر) فرمودند: فرعون دستور داد تا مؤمن آل فرعون را تكّه‌تكّه كنند ولي با اين حال خداوند اورا حفظ کرد از اینکه در ايمانش رخنه كنند. ➖قَوْلُهُ‏ «فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا» يَعْنِي مُؤْمِنَ آلِ فِرْعَوْنَ ؛ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ اللَّهِ لَقَدْ قَطَعُوهُ إِرْباً إِرْباً وَ لَكِنْ وَقَاهُ اللَّهُ أَنْ يَفْتِنُوهُ فِي دِينِهِ 📔بحار الأنوار ؛ ج۱۳ ص۱۶۲ ✅ بنابراین مومن آل فرعون که از صدیقین و حاملان ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام بود، با تقیه و کتم ایمان، جان خویش را محافظت کرد تا در راه پیامبر اولوالعزم زمان خویش، به بالاترین مرحله صدق یعنی شهادت برسد. @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_بیستم ✅ مومن قوم حضرت یونس (علیه السلام) از مصادیق دیگر مومنین و صدیقین در زمان انبیاء الهی،‌ می توان به مومن قوم یونس (علیه السلام) اشاره کرد که پس از نفرین شدن قوم و فرار حضرت یونس (علیه السلام) از میان آنان و دعا برای نزول عذاب بر ایشان، آن مؤمن در میان قوم ماند و شروع به دعوت مردم به توبه و استغفار و هدایت به صراط مستقیم کرد و بدین وسیله عذاب از ایشان برداشته شد. چنانکه حضرت باقر العلوم (علیه السلام) فرمودند: ⚜ فَلَمْ يُؤْمِنْ بِهِ وَ لَمْ يَتَّبِعْهُ مِنْ قَوْمِهِ إِلَّا رَجُلَانِ اسْمُ أَحَدِهِمَا رُوبِيلُ.. كَانَ رُوبِيلُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ الْعِلْمِ وَ النُّبُوَّةِ وَ الْحِكْمَةِ وَ كَانَ قَدِيمَ الصُّحْبَةِ لِيُونُسَ بْنِ مَتَّى مِنْ قَبْلِ أَنْ يَبْعَثَهُ اللَّهُ بِالنُّبُوَّةِ (به حضرت یونس علیه السلام) ایمان نیاوردند و قومش از او تبعیت ننمودند مگر دو نفر که یکی از ایشان روبیل بود... روبیل از خانواده علم و نبوت و حکمت بود و همنشین قدیمی حضرت یونس بن متی بود ، قبل از اینکه خداوند اورا به نبوت مبعوث گرداند. 📔بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج۱۴ ؛ ص۳۹۴ ☑️ این مومنین که در آیات حضرت قرآن به ایشان مَثل زده شده است، از کسانی هستند که تمام سعی و تلاش خویش را در راه هدایت مردم می کردند «یسعی»،‌ تا آنجا که حتی پس از درخواست نزول عذاب ازجانب نبی قوم نیز از این همّت و سعی شان دست برنداشتند و جان خویش را در این راه فدا کرده و به مرتبه صدّیقون رسیدند. ایشان کسانی هستند که به حمل صدق رسیده اند و حقیقت صدق چیزی جز ولایت نیست. ✅ مومن آل فرعون و مومن قوم یونس (علیه السلام) مثالی از مؤمنان خالص هستند که به مرتبه صدق در ایمان (که حقیقت آن به ولایت اشاره دارد) رسیده اند، کسانی که در عین حدّة و تنهایی و ناشناخته بودن اسم و رسم شان، دارای شأن هدایت به صراط مستقیم بوده اند و در این راه به شهادت رسیده اند. 🖋 در قسمت بعد به ادامه این مطلب می پردازیم. 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_بیستم 📃 آیه بیستم سوره مبارکه یس ا❁﷽❁ا ✨ وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلࣱ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ «و مردى (با ايمان) از دورترين نقطه شهر با شتاب فرا رسيد، گفت: اى قوم من! از فرستادگان (خدا) پيروى كنيد!» 📃﴿قسمت سوم﴾ ✍ همانطور که در قسمتهای قبل بیان شد، این آیه شریفه یکی از ضرب امثال حضرت قرآن است؛ یعنی بیان مَثَل و نمونه و مصادیقی از مؤمنان صدّیق که شأن هدایت به صراط مستقیم را در طول تاریخ داشته اند. ➖ حال با توجه به این نکته، در این قسمت به معرفی مؤمنانی می پردازیم که در وجهی کامل و تام ، حمل صدق نموده و در این راه به بالاترین درجات شهادت یعنی مقام حلّ در فناء امام زمان خویش رسیده اند. این شهداء، افرادی نیستند جز شهداء کربلا و اصحاب الحسین (علیه السلام). ا❁﷽❁ا ✨ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُول فأُولَئِكَ‏ مع الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً ﴿و كسى كه خدا و پيامبر را اطاعت كند، (در روز رستاخيز،) همنشين كسانى خواهد بود كه خدا، نعمت خود را بر آنان تمام كرده؛ از پيامبران و صدّيقان و شهدا و صالحان؛ و آنها رفيقهاى خوبى هستند!﴾ (سوره نساء، آیه ۶۹) 🖋 حضرت سید الشهداء (علیه السلام) با استناد به این آیه شریفه فرمودند : ⚜ مَا مِنْ شِيعَتِنَا إِلَّا صِدِّيقٌ شَهِيدٌ ؛ .. أَ مَا تَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ‏ «الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ‏» ؛ لَوْ لَمْ تَكُنِ الشَّهَادَةُ إِلَّا لِمَنْ قُتِلَ بِالسَّيْفِ لَمَا قَالَ اللَّهُ الشُّهَدَاء. «از شيعيان ما نيست مگر راستگو شهيد،.. آيا كتاب خدا را نخوانده‌ايد (كسانى كه به خدا و رسولانش ايمان آورده‌اند اينها راستگويان حقيقى هستند و نزد پروردگارشان اجر شهيد را دارند) ، اگر شهادت فقط‍‌ منحصر در كشته شدن به وسيله شمشير بود خداوند لفظ‍‌ شهدا را بكار نمى‌برد. 📔مشكاة الأنوار في غرر الأخبار ؛ النص ؛ ص۹۲ 🖋 در روایتی از امام جعفر صادق (علیه السلام) ،‌ استناد به این آیه شریفه را بیان یک فضیلت از فضائل اتباع الائمه و تابعین ولایت معرفی فرموده اند: ⚜ أَ لَمْ تَسْمَعُوا مَا ذَكَرَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِ أَتْبَاعِ الْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ وَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ قَالَ‏ «فَأُولئِكَ‏ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ‏ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ‏ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً» ؛ فَهَذَا وَجْهٌ مِنْ وُجُوهِ فَضْلِ أَتْبَاعِ الْأَئِمَّةِ _ مگر نشنيده‌ايد آنچه را خدا در فضيلت پيروان باايمان امامان رهنما فرموده: «اينان با كسانى هستند كه خدا موهبتشان داده از پيمبران و راستى پيشه‌گان و شهيدان و شايستگان و چه نيكو رفيقانى هستند»؛ و اين است يكى از وجوه فضيلت پيروان امامان، تا چه رسد به خود آنها و فضيلتى كه دارند. 📔الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج۸ ؛ ص۱۰ ☑️ چنانکه در سوره مبارکه حمد، دعا می نماییم تا خداوند عزوجل ما را در زمره نعمت دهندگان به ایمان و تصدیق کنندگان رسالت و ولایت محمد و آل محمد علیهم السلام قرار دهد: ⚜ «.. الی صِرَاطِ اَلَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ‏ عَلَيْهِمْ بِالْإِيمَانِ بِاللَّهِ، وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِهِ‏ وَ بِالْوَلَايَةِ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ ، وَ أَصْحَابِهِ اَلْخَيِّرِينَ اَلْمُنْتَجَبِينَ» «.. براه كسانى رهنمون شويد كه؛ بر آنان نعمت إيمان بخدا، و تصديق رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم، و ولايت محمّد و آل طيّب و طاهر او، و أصحاب نيك و برگزيده‌اش ارزانى گشته است.» 📔التفسير المنسوب إلى الإمام العسکري عليه السلام؛ ج ۱، ص ۴۷ 📔معاني الأخبار؛ ج ۱، ص ۳۶ ➖ و این مومنانِ صدّیق چنانچه به شهادت برسند، بر سائرین افضل خواهند بود ‌. همانطور که حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام می فرمایند: ⚜ .. حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يَجْعَلَ أَوْلِيَاءَنَا الْمُتَّقِينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَدَاءَ وَ الصَّالِحِينَ‏ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً ؛ فَشُهَدَاؤُنَا لَهُمْ فَضْلٌ عَلَى الشُّهَدَاءِ بِعَشْرِ دَرَجَاتٍ وَ لِشَهِيدِ شِيعَتِنَا فَضْلٌ عَلَى كُلِّ شَهِيدٍ غَيْرِنَا بِتِسْعِ دَرَجَاتٍ. «بر خدا لازم است كه دوست ما را با متقين و انبياء و صديقين و شهداء و صالحين قرار دهد كه آنها خوب رفيق‌هائى هستند. شهداى ما ده درجه بالاتر از ساير شهداء است و شهيد شيعه ما بر شهداى غير ما نه درجه فضيلت دارند.» 📔تفسير القمي ؛ ج۲ ؛ ص۱۰۵ 📔التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص۴۸ 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_بیستم ✍ چنانکه در زیارت مومن مطلق، صدّیق به معنا الاتم و افضل شهداء فی یوم القیامة حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) می خوانیم: 🔆 رَفَعَ ذِكْرَكَ فِي عِلِّيِّينَ وَ حَشَرَكَ مَعَ‏ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً ؛ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ مُقْتَدِياً بِالصَّالِحِينَ وَ مُتَّبِعاً لِلنَّبِيِّينَ «خداوند ذكر تو را در علّيين بالا ببرد، و با انبياء و صدّيقين و شهداء ، و صلحاء محشورت كند، و ايشان نيكو رفقائى هستند، شهادت مى‌دهم كه تو از خود سستى نشان نداده و عقب‌گرد نكردى، و نيز شهادت مى‌دهم كه تو بر بصيرت مشى نموده و به صالحين اقتداء كرده و از انبياء پيروى نمودى». 📔كامل الزيارات ؛ النص ؛ ص۲۵۷ 📔مفاتیح الجنان ✅ بالاترین مرتبه صدق، شهادت است. شهداء کسانی هستند که بالاترین مرتبه حمل ولایت _یعنی حقیقت صدق_ را دارند، و با تبعیت از هادی مطلق عالم که خود حقیقت صدق است، به مرتبه رفیع شهادت میرسند. و در این میان انصار الحسین در کربلا هستند که حضرت سید الشهداء ، ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) در مورد ایشان فرمودند که برتر از ایشان نه بوده و نه خواهد آمد : ⚜ «فَإِنِّي لاَ أَعْلَمُ أَصْحَاباً أَوْلَى وَ لاَ خَيْراً مِنْ أَصْحَابِي» 📔بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۹۲ ☑️ و حضرت قَمَر الهاشميین، ابالفضل العباس (علیه السلام) که در میان شهدای کربلا ، بالاترین مرتبه از صدق و حمل ولایت حسینی را داشته و افضل‌الشهداء در روز قیامت اند ، و جمیع شهداء و صدّیقین صبح و شام بر ایشان سلام میدهند : ⚜ سَلامُ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبينَ، وَاَنْبِيآئِهِ الْمُرْسَلينَ، وَعِبادِهِ الصّالِحينَ، وَجَميعِ الشُّهَدآءِوَالصِّدّيقينَ، وَالزَّاكِياتُ الطَّيِّباتُ، فيـما تَغْتَدي وَتَرُوحُ، عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، اَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْليمِ وَالتَّصْديقِ، وَالْوَفآءِ وَالنَّصيحَةِ، لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ الْمُرْسَلِ 📔کامل الزيارات، نص، ص ۲۵۶ 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm

#تفسیر_سوره_مبارکه_یس @BahrulEilm

📃✨📃✨📃✨📃 #تفسیر_سوره_مبارکه_یس #آیه_بیست_و_یکم 📖 آیه بیست و یکم سوره مبارکه یس: ا❁﷽❁ا ✨ «ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرࣰا وَهُم مُّهۡتَدُونَ» ﴿از كسانى پيروى كنيد كه از شما مزدى نمى خواهند و خود هدايت يافته اند!﴾ 📃 قسمت اول ✍ در آیه شریفه بیستم از سوره یس بیان شد که رجل صدّیق در پی فرستادگان الهی و برای تصدیق ایشان بسوی قوم آمد و مردم را به اجابت دعوت رسولان الهی ترغیب و تشویق نمود: «یسعی قال یا قوم اتّبعوا المُرسَلین» ➖ در آیه محط بحث؛ سعی صدیقین برای تبعیت مردم از مرسلین بیان میگردد. تبعیت از فرستادگان الهی که خود هدایت یافته اند و در قبال زحمات و هدایتگری قوم ، اجر و مزدی از آنان طلب نمیکنند. 🔰 معنای «تبعیت» : در تفسیر آیه ۱۱ سوره مبارکه یس بیان شد که ؛ تبعیت ، پیروی از اوامر ولی الله الاعظم و اجرای سیره عملی محیای محمد و آل محمد (علیهم السلام) در آنات زندگی است. لذا از مراتب بالاتر ایمان آوردن است. چرا که ایمان، اقرار به ولایت در لسان و اعتقاد به ولایت در قلب می باشد. ➖ چنانکه حضرت موسی بن عمران (علی نبینا و آله و علیه السلام) پس از ایمان به ولایت، جهت رشد در مراتب ایمان، اذن تبعیت از حضرت خضر (علیه السلام) را درخواست می کند، کسی که حامل علم بیشتر و بالاتری نسبت به موسی بن عمران (علیه السلام) بوده است: ✨ قالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا ﴿موسى به او گفت: «آيا از تو پيروى كنم تا از آنچه به تو تعليم داده شده و مايۀ رشد و صلاح است، به من بياموزى ؟»﴾ (سوره کهف،‌ آیه ۶۶) ✅ مومن به ولایت، با تبعیت از مولا، رشد میکند و به درجات بالاتری از قرب به مولا می رسد. چنانکه حضرت امام جعفرصادق (علیه السلام) فرمودند: ⚜ من اتّبعنا و اَحبّنا فهم منّا اهل البیت بقول ابراهیم (علیه السلام) «فمن تَبعنی فانّه منّی» «هرکس که از ما تبعیت کند و ما را دوست بدارد، از زمره‌ی ما اهل بیت (علیهم السلام) خواهد بود. بقول ابراهیم (علیه السلام) که فرمود: هر کس از من پیروی کند پس او از من است.» 📔مستدرک سفینة البحار،ج۱، ص ۴۷۰ 🔰 اجر رسالت رسولان الهی : در بسیاری از آیات حضرت قرآن که ابلاغ رسالت از جانب رسولان الهی بیان گردیده ، به این نکته نیز اشاره شده است که هیچ یک از رسولان الهی، در قبال ابلاغ رسالت خویش از بندگان درخواست اجر نمی کردند،‌ و اجر خود را بر عهده ی ربّی که عالِم به شأن رسالتشان بوده است،‌ معرفی می نمودند: ✨يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي «اى قوم من! من از شما براى اين (رسالت)، پاداشى نمى طلبم؛ پاداش من، تنها بر كسى است كه مرا آفريده است» (سوره هود، آیه ۵۱) ➖ و ابلاغ رسالت ، تنها جهت تذکر بندگان به حقیقت عالَم است : ✨ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْعَالَمِينَ «بگو: در برابر اين (رسالت و تبليغ)، پاداشى از شما نمى طلبم! اين (رسالت)، چيزى جز يك يادآورى براى جهانيان نيست!» (سوره انعام، آیه ۹۰) ✅ تنها افضل الانبیاء و المرسلین ،‌ محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم)،‌ اجر رسالت خویش را به مردم معرفی و آن را مفروض و واجب اعلام فرمودند: ✨ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا بگو: «من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى كنم جز دوست داشتن نزديكانم [اهل بيتم]؛ و هر كس كار نيكى انجام دهد، بر نيكى اش مى افزاييم. (سوره شوری، آیه ۲۳) 🖋 حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) در تفسیر این آیه شریفه بیان فرمودند: ⚜ فَأَنْزَلَ اَللَّهُ قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً يَعْنِي عَلَى اَلنُّبُوَّةِ ، إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبىٰ يَعْنِي فِي أَهْلِ بَيْتِهِ... فَأَرَادَ اَللَّهُ أَنْ لاَ يَكُونَ فِي نَفْسِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى  اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ شَيْءٌ عَلَى أُمَّتِهِ فَفَرَضَ عَلَيْهِمُ  اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبَى فَإِنْ أَخَذُوا أَخَذُوا مَفْرُوضاً وَ إِنْ تَرَكُوا تَرَكُوا مَفْرُوضاً. «قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ؛ يعنى درخواستى در مورد نبوت ندارم إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى، جز دوستى با خويشاوندانم یعنی اهل بيت آن حضرت.... خداوند خواست در دل پيامبر صلوات الله علیه چيزى نسبت بامتش باقى نماند، لذا مودت و دوستى را با خویشاوندان پيامبر واجب كرد. اگر انجام دهند واجبى را انجام داده‌اند و اگر ترك كنند واجبى را ترك كرده‌اند.» 📔بحار الأنوار، ج۲۳، ص ۲۳۸ 🖋... ادامه دارد . 📃✨📃✨📃✨📃 @BahrulEilm