eitaa logo
بحرُ العِلم
244 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
898 ویدیو
43 فایل
کانال قرآنی«بَحرُ العِلم» باهدف احیاء معارف نورانی کتاب الله وعترت نبوی(علیهم السلام) باعناوین: ⚜️الفرقان ⚜️تبیاناً لکل شئ ⚜️نقطة تحت الباء ⚜️الكوثر ⚜️بقية الله خير لكم إن كنتم مؤمنين ⚜️كهيعص ⚜️التين ⚜️القلم و .. لینک تلگرام https://t.me/BahrulEilm
مشاهده در ایتا
دانلود
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️حفظ آیات حضرت قرآن 🔹 مقدمه ا❁﷽❁ا ✨إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (سوره حجر،‌آیه ۹) ✍ یکی دیگر از مصادیق انس با حضرت قرآن، حفظ نمودن آیات مصحف شریف است. 🔹حفظ از نظر لغوی، به دو معنای «نگهداری و نگهبانی» و همچنین «به خاطر سپردن (مخالف واژه فرموشی)» به کار برده می شود. 🖋از آنجا که کلام خداوند عزوجل، تماما نور است، حفظ آیات مصحف شریف، فی نفسه و حتی بدون علم به معانی و بواطن نیز دارای آثار و برکات می باشد. اما بدیهی است که چنانچه حفظ ظاهر با عمل به احکام و علم به معانی همراه باشد، عنوان «حفظ» آیات حضرت قرآن ، مصداق کامل تری به خود می گیرد. 🔰 بدین جهت است که در احادیث و فرمایشات نورانی حضرات معدن وحی الله (علیهم السلام)، مؤمنین گرچه به حفظ ظاهر آیات مصحف شریف، توصیه و سفارش شده اند، اما شئون و مراتب متفاوتی نیز در باب حفظ معرفی شده است: ➖در برخی احادیث، صرف «حفظ» امری شایسته و پسندیده معرفی شده است؛ ➖در برخی به «حفظ به همراه عمل» اشاره و آثار و برکات آن ذکر گردیده است ➖ در برخی دیگر به «قلبی که ظرف و محمل آیات حضرت قرآن باشد» اشاره و از «حملة القرآن» نام برده شده است ✔️ که این تعابیر در حقیقت به مراتب متفاوت حفظ و معانی مختلف آن اشاره می نماید. ➖ لذا انس با حضرت قرآن از طریق حفظ ، می تواند مشمول هر یک از مراتب فوق بشود و با متخلق شدن به هر شأن، بنده به درجه و مرتبه ای از فیوضات حفظ کلام الله نائل می گردد؛ که در ادامه به بررسی این مطلب می پردازیم. 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm
⚪️ حفظ آیات حضرت قرآن ✅ شئون حفظ آیات حضرت قرآن @BahrulEilm
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️ حفظ آیات حضرت قرآن 🔰 شئون حفظ آیات حضرت قرآن (۱)🔶 حفظ ظاهر آیات حضرت قرآن ✍ دلالت واژه حفظ در احادیث، گاهی مربوط به حفظ ظواهر آیات حضرت قرآن و تنزیل مصحف شریف است که در این مرتبه می توان حفظ را «به خاطر سپردن الفاظ و عبارات آیات مصحف شریف و عدم فراموشی آنها» معنا نمود. این مرتبه از حفظ، هم خود دارای آثار و برکات است و هم می تواند مقدمه و زمینه ای برای عمل به آیات باشد؛ چرا که بالقوه سبب طهارت نفس می شود. 💠 لذا پیامبر اکرم  (صلی الله علیه و اله و سلم) یکی از برکات حفظ تنزیل آیات قرآن را استغفار الهی (پاک شدن بنده از آثار گناه) برشمرده و فرمودند: ⚜ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ عَنْ حِفْظِهِ ثُمَّ ظَنَّ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يَغْفِرُهُ فَهُوَ مِمَّنِ اسْتَهَزَأَ بِآيَاتِ اللَّه‏ 📔 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج۴ ؛ ص۲۶۹ 💠 و نیز امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند : ⚜ اقْرَءُوا الْقُرْآنَ وَ اسْتَظْهِرُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يُعَذِّبُ قَلْباً وَعَى الْقُرْآنَ «قرآن را قرائت و آن را حفظ نمایید، همانا خداوند عزوجل قلبی که قرآن را در خود جای داده است، عذاب نمی کند [ به عبارت دیگر حفظ سبب ورود نورانیت آیات به قلب بنده می شود]» 📔بحار الأنوار ؛ ج۸۹ ص۱۹ (۲)🔶 حفظ آیات حضرت قرآن به همراه عمل به آنها ✍ در بسیاری از احادیث، قیدی که پس از اشاره به حفظ ظاهر آیات مصحف شریف [البته با ذکر تمامی آثار و برکاتی که صرف حفظ تنزیل آیات دارد] بیان می شود، «عمل به آیات حضرت قرآن» است. ✔️عمل به احکام ، شریعت، اوامر و نواهی مذکور در آيات حضرت قرآن، در حقیقت  رعایت حرمت حضرت قرآن و به جا آوردن حق آیات حفظ شده [البته در معنای نسبی آن] است. به عبارت دیگر حافظِ عامِل، هم تنزیل آیات را به خاطر می سپارد (حفظ در معنای عدم فراموشی) و هم از احکام و اوامر الهی در معنای نسبی آن محافظت می نماید (حفظ در معنای نگهداری). ✅ لذا در احادیث بیان شده است آیه ای از آيات حضرت قرآن که بنده آن را حفظ نکرده است، روز قیامت ظاهر می شود و به شخص این حقیقت را متذکر می گردد که اگر او را حفظ می کرد ، درجات عالی تری در بهشت نصیب او می شد و بدیهی است که در اینجا منظور حفظ به همراه عمل می باشد: ⚜ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): الْقُرْآنَ الْقُرْآنَ إِنَّ الْآيَةَ مِنَ الْقُرْآنِ وَ السُّورَةَ لَتَجِي‏ءُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى تَصْعَدَ أَلْفَ دَرَجَةٍ يَعْنِي فِي الْجَنَّةِ فَتَقُولُ لَوْ حَفِظْتَنِي لَبَلَغْتُ بِكَ هَاهُنَا 📔الكافي  ج۲ ص۶۰۸ 💠 همچنین رسول خدا (صلی الله علیه واله و سلم) فضیلت «حافظ قرآن و عامل به آن» را مقام شفاعت برای اهل آتش از خاندانش، معرفی نموده و فرمودند: ⚜ مَنِ اسْتَظْهَرَ الْقُرْآنَ وَ حَفِظَهُ وَ أَحَلَّ حَلَالَهُ وَ حَرَّمَ حَرَامَهُ أَدْخَلَهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ وَ شَفَّعَهُ فِي عَشَرَةٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ كُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَ لَهُ النَّارُ 📔مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج۴ ص: ۲۴۵ 🔰 بنابراین حبّ به حفظ نمودن آیات کلام الله، امری است که بنده باید آن را از خداوند متعال خواستار شود؛ اما از آنجا که حفظ به همراه عمل، بنده را به فیض کاملتری از حفظ می رساند، در دعای مروّی از حضرت صادق الائمه (علیه السلام) پس از اشاره به حبّ حفظ، ایمان به متشابهات و عمل به محکمات نیز ذکر شده است: ✨اللَّهُمَّ فَحَبِّبْ إِلَيْنَا حُسْنَ تِلَاوَتِهِ وَ حِفْظَ آيَاتِهِ وَ إِيمَاناً بِمُتَشَابِهِهِ وَ عَمَلًا بِمُحْكَمِهِ (۵) 📔الكافي ج۲ ؛ ص۵۷۴ 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️ حفظ آیات حضرت قرآن : 🔰 شئون حفظ آیات حضرت قرآن (۳)🔶 حمل آیات حضرت قرآن ✍ در احادیث از این مؤمنینی که به این شأن متصف شده اند، با عنوان «حملة القرآن» نام برده شده است. 🔹 در مرتبه ای که «حفظ مربوط به قلب» می باشد، منظور صرف به خاطر سپردن الفاظ و عبارات نیست؛ بلکه مرتبه ای است که مؤمن، نگهدار و مرابط و مرزبانِ حقائق و معانی و بواطن آیات حضرت قرآن می باشد و از دین خداوند محافظت می نماید. چرا که به میزان علمی که از معانی و حقائق نهفته در بواطن آیات قرآن را در قلب خود حمل کرده باشد، با تحریف و تفسیر به رأی ها و استنباط های غلطی که جهّال بر اساس آیات حضرت قرآن ارائه می دهند، مبارزه نموده و از حدود حضرت قرآن نگهداری و نگهبانی می نماید. 🖋 در فرمایشات نورانی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) مناقب ویژه ای برای «حاملان حضرت قرآن» ذکر شده و آنان بر بقیه خلق برتری داده شده اند. 🔹به عنوان نمونه، حضرت الامام حسن بن علی العسکری (علیه السلام) در بیان فضیلت های «حملة القرآن»، آنان را در زمره اولیاء الله و خاصّان الهی معرفی نموده که حُبّ‌ و بغض نسبت به ایشان،‌ ملاک حبّ ‌و بغض نسبت به خداوند عزوجل می باشد: ⚜ حَمَلَةُ الْقُرْآنِ الْمَخْصُوصُونَ بِرَحْمَةِ اللَّهِ الْمُلْبَسُونَ نُورَ اللَّهِ الْمُعَلَّمُونَ كَلَامَ اللَّهِ الْمُقَرَّبُونَ مِنَ اللَّهِ مَنْ وَالاهُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاهُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ «حاملان قرآن، به رحمت الهی اختصاص داده شده و به نور الهی پوشانده شده اند؛ آنان معلّمان کلام خداوند هستند و مقربان درگاه الهی که هر کس آنان را دوست بدارد ، خداوند را دوست داشته و هر کس با آنان دشمنی کند، با خداوند عزوجل دشمنی کرده است.» 📔تفسیر الامام حسن العسکری (علیه السلام) ج۱ ص۱۴ 🔹 از آنجا که حمل حضرت قرآن مربوط به «قلب» و به معنای «حمل علم و معانی حضرت قرآن» است ، حاملان قرآن «عرفاء بهشت» معرفی شده اند، یعنی آنان که بر دیگر بهشتیان، در مراتب معرفت و علم برتری دارند: ⚜ قال رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم): حَمَلَةُ الْقُرْآنِ عُرَفَاءُ أَهْلِ الْجَنَّةِ 📔الكافي ؛ ج۲ ؛ ص۶۰۶ ✅ بنابراین حمل حضرت قرآن یعنی «محفوظ داشتن علم و معانی حضرت قرآن در قلب» که این امر سبب «جاری و ساری شدن علم قرآن از قلب به اعضاء و جوارح» می گردد. 💠 از حضرت صادق الائمه (علیه السلام) وارد شده: ⚜ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنِي حِفْظَ الْقُرْآنِ وَ أَصْنَافَ الْعِلْمِ وَ أَنْ تُثَبِّتَهَا فِي قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي وَ أَنْ تُخَالِطَ بِهَا لَحْمِي وَ دَمِي وَ عِظَامِي وَ مُخِّي وَ تَسْتَعْمِلَ بِهَا لَيْلِي وَ نَهَارِي بِرَحْمَتِكَ وَ قُدْرَتِكَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ ✨خدایا به من حفظ قرآن و درجات علم را روزی فرما؛ و آن را در قلب و گوش و چشمم ثابت گردان؛ و گوشت و پوست و استخوان و مغزم را با آن ممزوج بگردان و هر صبح و شام مرا عامِل به آن قرار ده 📔الكافي  ؛ ج۲ ؛ ص۵۷۶ 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️حفظ آیات حضرت قرآن ❇️ خاتون ام سلمة (علیها الرحمة) از مصادیق بارز حافظان و عاملان به حضرت قرآن ✍ خاتون أم سلمة (علیها الرحمة)، پس از حضرت سیدتنا أم المومنین خدیجة الکبری (علیها السلام) افضل همسران رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) به شمار می رفت: ⚜ أَفْضَلُهُنَّ خَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدٍ ثُمَّ أُمُّ سَلَمَةَ بِنْتُ الْحَارِثِ. 💠 ایشان در زمره ی اولین زنان مسلمان بود که به حبشه مهاجرت نمود؛ سپس با هجرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) به مدینه، او نیز مهاجرت نموده و بعد از فوت همسرش به دلیل جراحت در جنگ احد، با رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) ازدواج کرد. 🖋خاتون ام سلمة ، همواره ملازم و همراه و محبّ پیامبر اکرم و اهل کساء (علیهم السلام) بود: 🔹در ماجرای حدیث کساء حضور داشته و بشارتِ «بر خیر بودن» به وی داده شد: ⚜ أَبْشِرِي يَا أُمَّ سَلَمَةَ إِنَّكِ إِلَى خَيْر 🔹 در ماجرای غصب فدک از حضرت سیدة نساء العالمین فاطمة الزهراء (علیها السلام) و ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) دفاع نمود. 🔹 محبت‌ او به خاندان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) تا آنجا بود که نگهداری از امام حسین (علیه السلام) در دوران کودکی به ایشان سپرده شده بود. 🔹 از مؤمنان به ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) بود که در جنگ جمل، دختر اولی ملعون را از این کار بر حذر داشت و در زمان خلافت معاویة‌ (لعنة الله علیه) در نامه ای اعتراض خود به دستور سبّ را اعلان نمود. 🔹 پس از شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و سرخ شدن خاک کربلاء [ اشاره به حدیث قارورة] ، به عزاداری بر امام حسین (علیه السلام) پرداخت و همواره در خدمت حضرت أم المصائب زینب الکبری (سلام الله علیها) بود. ✔️ ایشان راوی احادیث مهمی همچون شأن نزول آيه تطهیر و حدیث کساء، و حدیث قارورة می باشد. ✍ در زمان صدر اسلام که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه ‌و‌ آله‌وسلّم) آیات نازل شده را بر اصحاب تلاوت می نمودند و آنان آیات را به خاطر می سپرده و چندین بار بر آن حضرت عرضه می کردند تا صحت حفظ شان تأیید شود، خاتون ام سلمة از بانوان مؤمنه ای بود که با استقرار در منزل، آیات الهی را حفظ می کرد و در بهترین وجه به آنها عمل می نمود. ✅ خاتون أم سلمة از مصادیق بارز این آیه حضرت قرآن بود که : ✨وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا ای همسران رسول خدا !  آنچه را در خانه‌هايتان از آيات خدا و حكمت تلاوت مى‌شود، ياد كنيد. (سوره احزاب، آیه ۳۴) 💎 محبت خاتون ام سلمة به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) و همراهی با آنان و خدمت کردن به ساحت مقدس ایشان، همان «حکمت» و «عمل به اوامر حضرت قرآن» است که خاتون أم سلمة آن را در بهترین وجه خود انجام دادند. 📚 منابع ➖➖➖➖➖ 📔الخصال، ج۲ ص: ۴۱۹ 📔تفسير القمي ؛ ج۲ ؛ ص۱۹۳؛ 📔الثاقب فی المناقب، ج۱ ص۳۳۰؛ 📔کتاب سلیم بن قیس، ج ۱ص۵۹؛ 📔بحار الانوار،‌ ج۴۵ ص۸۹؛ 📔الهدیة الکبری ج۱ ص۲۰۳ 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️ حفظ آیات حضرت قرآن ❇️ جناب جابر بن یزید جعفی (علیه الرحمة) یکی از أعاظم حاملان حضرت قرآن ✍ مؤمنینی که در حفظ آیات حضرت قرآن به شأن حمل آیات متصف شده اند، در احادیث با عنوان «حملة القرآن» نام برده شده اند. جناب جابر بن یزید جعفی در عِداد خواص و از اصحاب سِرِّ حضرات ائمه معصومین سید الساجدین، باقرالعلوم و صادق آل محمد (علیهم السلام) و از جمله مفسران و بالاترین حاملان علم القرآن و صاحب کتاب تفسیر قرآن بوده است. 🔹 ایشان از اجلّاء فقهاء الشیعه، اوتاد الارض، نجباء، صاحب و از اهل ولاء، عریق الولایه اهل بیت (علیهم السلام) بود [«عریق الولایة اهل بیت» به معنی کسی است که بن، ریشه و اصل وی ولایت اهل بیت(علیهم السلام) باشد]. 💎 جناب جابر بن زید جعفی از حافظان کنوز اخبار اهل بیت (علیهم السلام) به شمار می رفت؛ چنانکه نقل شده وی از حضرت امام باقر (علیه السلام) هفتاد هزار روايت از حفظ داشته است ؛ علومی که آنان را در سینه حمل کرده بود اما نمی توانست به دیگر شیعیان منتقل کند؛ به عبارت دیگر هیچ یک از اصحاب و شیعیان اهل بیت (علیهم السلام) را واجد ظرفیت حمل آن علوم نمی دانست تا بتواند بر آنان نقل نماید. 💠 جناب جابر خود نقل می کند: حضرت باقرالعلوم (علیه السلام) هفتاد هزار حدیث به من آموخت که هیچ کدام را با کسی در میان نگذاشتم [چرا که ظرفی برای حمل نیافتم]. ⚜ ایشان صاحب فضائل و کرامات بسیاری بود: ➖سیر داده شدن در عوالم توسط امام باقرالعلوم (علیه السلام) ➖مطیع امر امام بودن و مجنون نشان دادن خویش [تا از دست دشمنانی که قصد جانش را کرده بودند نجات یابد] ➖همراهی با امام زین العابدین (علیه السلام) در به وقوع پیوستن زلزله و هلاکت بنی امیّه [ قضیه ای که در حدیث معروف به خیط الأصفر اشاره شده است] ➖و کراماتی از جمله اِخبار از آینده، عالِم به لسان حیوانات بودن، جامد شدن آب روان به امرش. 🖋علمای رجال، علم جناب جابر و حامل علم القرآن بودن وی را اینگونه وصف نموده اند:  ➖ انّما سمّي جابر لأنه جبر المؤمنين بعلمه، و هو بحر لا ينزح، و هو الباب في دهره، و الحجة على الخلق من حجّة اللّه أبي جعفر محمّد بن علي «دلیل نامیدن جابر (جعفی) به این نام آن است که او کاستی های مومنان را با علمش جبران می کند؛ او دریایی است که آب آن تمام نمی شود و باب روزگار خویش می باشد؛ او حجت است بر خلق از سوی حجت خدا ابو جعفر، محمد بن علی (علیهما السلام)» ✅ لذا جناب جابر بن یزید جعفی را می توان از اعاظم حاملان علم القرآن و در زمره صاحبان قلوب أوسع در حمل علم و نورانیت علم نام برد. 📔 سفینة البحار، ج ۱ ص۵۳۶؛ بحار الأنوار ، ج۶۶ ص: ۲۷۱ 📔 رجال الكشي ، إختيار معرفة الرجال، النص، ص: ۱۹۶؛ الكافي، ج۸، ص ۱۵۷. 📔 إختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۴۴۱ و ۴۴۲؛ سفينة البحار، ج۱، ص۵۳۹ 📔 إختصاص، النص، ص۲۱۶؛ إرشاد، ج ۲، ص ۱۶۰ 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm
⚪️ تعلیم و تعلُّم حضرت قرآن @BahrulEilm
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️ تعلیم و تعلُّم حضرت قرآن ا❁﷽❁ا ✨ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لي‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُون (سوره ال عمران، آیه ۷۹) ✍ از دیگر مصادیق انس با حضرت قرآن، «تعلیم و تَعلُّم» قرآن است که از آن به «تدریس و تَدارُس» نیز تعبیر می شود. 💠 در شریفه ۷۹ سوره مبارکه آل عمران نیز از دو واژه «تُعَلِّمُون» و «تَدْرُسُون» در خصوص کتاب الله استفاده شده که مطابق حدیث نبوی ذیل این شریفه [که در ادامه آن را بیان می نماییم] هر دوی این اصطلاحات را می توان مصداقی واحد از مصادیق انس با حضرت قرآن برشمرد. 🖋تمایز و تفاضل میان این مصداق با دیگر مواردی که پیشتر در باب معرفی مصادیق انس با حضرت قرآن معرفی نمودیم، در «وجوب» آن می باشد؛ ➖ به عبارت دیگر اهمیت تعلّم و فراگیری حضرت قرآن تا بدان جاست که مطابق کلام حضرات قرآن ناطق (علیهم السلام) و نیز تفسیر ذیل شریفه ۷۹ سوره مبارکه آل عمران، أمری واجب و حقی واجب از جانب ذات اقدس اله بر بندگان شمرده شده است؛ 📓مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج۴ ؛ ص۲۳۲ ✔️ امری که وجوب آن شامل تمامی اصناف مؤمنین سفارش شده است: ⚜ يَنْبَغِي لِلْمُؤْمِنِ أَنْ لَا يَمُوتَ حَتَّى يَتَعَلَّمَ الْقُرْآنَ أَوْ أَنْ يَكُونَ فِي تَعْلِيمِهِ: شایسته نیست مؤمن قبل از اینکه قرآن را تعلیم گرفته باشد و یا در حال تعلیم گرفتن قرآن باشد، از دنیا برود. 📓 الکافی ج۲ ص۶۰۷ 🔰 این توصیه حتی شامل عامی ترین مؤمنین هم می شود : ⚜ رُوِيَ أَنَّ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) كَانَ مَوْلًى يُقَالُ لَهُ مُسْلِمٌ وَ كَانَ لَا يُحْسِنُ الْقُرْآنَ فَعَلَّمَهُ فِي لَيْلَةٍ فَأَصْبَحَ وَ قَدْ أَحْكَمَ الْقُرْآنَ نقل شده حضرت صادق الائمه (علیه السلام) غلامی داشتند که قرآن نمی دانست. امام صادق (علیه السلام) در یک شب، قرآن را به گونه ای به وی تعلیم داد که هنگام صبح، به خوبی آن را فراگرفته بود. 📓 بحار الأنوار ج۴۷ ص۱۰۱ ✔️ امر تعلیم و تعلم حضرت قرآن برای صبی (کودکان) نیز توصیه و سفارش شده است. چنانکه فرمودند: ⚜ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآن‏ حق فرزند بر پدر این است که اسمش را نیکو قرار داده و تربیت اش را نیکو انجام دهد و قرآن را به وی تعلیم دهد. 📓 نهج البلاغه ص۵۴۶ 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm
⚪️ تعلیم و تعلُّم حضرت قرآن ➖وجوب تعلیم حضرت قرآن @BahrulEilm
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️ تعلیم و تعلُّم حضرت قرآن ➖وجوب تعلیم حضرت قرآن ا❁﷽❁ا ✨ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لي‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُون (سوره ال عمران، آیه ۷۹) 💠 حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) با استناد به شریفه فوق که به تعلیم و تدریس گرفتن کتاب الله اشاره می نماید، فرمودند: ⚜ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى حُر أَوْ مَمْلُوكٍ إِلَّا وَ لِلَّهِ عَلَيْهِ حَقٌّ وَاجِبٌ أَنْ يَتَعَلَّمَ مِنَ الْقُرْآنِ وَ يَتَفَقَّهَ فِيهِ ثُمَّ قَرَأَ هَذِهِ الْآيَةَ «وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ‏  الْآيَة» (سوره ال عمران، آيه ۷۹) ▫️ هیچ مرد و زن مؤمنی نیست، چه آزاد باشد و چه بنده؛ مگر اینکه حقی واجب از جانب خداوند در باب تعلیم گرفتن قرآن و تفقه در آن ، بر گردن اوست؛ سپس تلاوت نمودند: «لکن علماء ‌دین باشید ،‌ از آن رو که کتاب خدا را تعلیم می گرفتید و می آموختید» 📔 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج۴ ؛ ص۲۳۲ ✍ بدیهی است که در حدیث فوق،‌ منظور از «تفقه» آن معنایی نیست که پیشتر در بررسی شأن «تفقه در آیات حضرت قرآن» بیان نمودیم؛ چرا که در بررسی آن شأن بیان شد که تعقّلِ عمیق ، نیاز به نورانیت علم دارد و این شأن تنها مخصوص متفقهون و حاملان علم است و امری نیست که متوجه عموم بندگان باشد. ✔️ در این حدیث شریف «تفقه» تنها به عنوان قرینه ای برای معنا و مفهومِ «تعلیم» به کار برده شده است و بر این امر دلالت می کند که مقصود از تعلیم ، «آموختنی است که با درک» همراه باشد؛ بدین معنا که تعلیم، صرف فراگیری خواندنِ ظاهر آیات حضرت قرآن و یا تلفظ نمودن کلمات و عبارات آن نیست. 🔰 تعلیم و درس گرفتن قرآن، بدین معنا است که تمامی مؤمنین (حتی عامی ترین آنان) بدانند خداوند عزوجل در آیات حضرت قرآن چه فرموده است؛ از محکمات قرآن مطلع باشند؛ احکام شریعت که مطابق تنزیل آیات بر آنان واجب شده است را بدانند و به آن ایمان بیاورند. ✅ وجوب این مرتبه از تعلیم ،‌ تا بدان جاست که اگر کسی در این دنیا به این امر واجب نپردازد،‌ در عالَم پس از این دنیا و قبر، قرآن را به وی تعلیم می دهند. 💠 چنانکه در حدیث مروّی از حضرت موسی الکاظم (علیه السلام) بیان شده که آن حضرت از فردی سوال می نمایند که آيا بقای دنیا را دوست داری؟ آن فرد جواب داد: بله برای قرائت «قل هو الله احد» (سوره توحید) دوست دارم.  حضرت پس از این جواب،‌ مدتی سکوت نموده و سپس خطاب به یکی از اصحابشان فرمودند: ⚜ يَا حَفْصُ مَنْ مَاتَ مِنْ أَوْلِيَائِنَا وَ شِيعَتِنَا وَ لَمْ يُحْسِنِ الْقُرْآنَ عُلِّمَ فِي قَبْرِهِ لِيَرْفَعَ اللَّهُ بِهِ مِنْ دَرَجَتِهِ فَإِنَّ دَرَجَاتِ الْجَنَّةِ عَلَى قَدْرِ آيَاتِ الْقُرْآنِ يُقَالُ لَهُ اقْرَأْ وَ ارْقَ فَيَقْرَأُ ثُمَّ يَرْقَى ▫️ای حفص، هر کدام از دوستان و شیعیان ما که از دنیا برود و قرآن را به خوبی نیاموخته باشد، در قبر به او تعلیم داده می شود تا خداوند به سبب آن درجه اش را بالا ببرد؛ همانا درجات بهشت به اندازه شمار آیات حضرت قرآن است ؛ به او گفته می شود بخوان و بالا برو؛ پس می خواند و بالا می رود. 📔الکافی ج۲ ص۶۰۶ 📔تفسیر کنزالدقائق ج۷ ص۴۲۹ 📔مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول ؛ ج۱۲ ؛ ص۴۸۹ 🖋این حدیث شریف، مستند دیگری است بر این مطلب که تعلیم گرفتن قرآن، امری واجب است؛ چرا که بدیهی است امر مستحب از چنان ضرورتی برخوردار نمی باشد که تعلیم آن در عالَم پس از این دنیا،‌ لازم باشد؛ ✔️ و نیز بدیهی است که منظور از تعلیم، صرف دانستن قواعد قرائت و تجوید نمی باشد، بلکه دانستن تمام آن چیزی است که خداوند عزوجل در تنزیل آيات از محکمات نازل فرموده ؛ و از آنجا که علم به محکمات و عمل به آن ها بر تمامی مؤمنین واجب می باشد، امر تعلیم و تدریس گرفتن حضرت قرآن نیز بر همگان واجب شمرده شده است. 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm
⚪️ کتابت حضرت قرآن @BahrulEilm
💠✨🔹✨🔹✨💠 ⚪️ کتابت حضرت قرآن ا❁﷽❁ا ✨اقْرَأ بِاسمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَق* خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن عَلَق* اقْرَا وَ رَبکَ الْأَکرَم* الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَم (سوره علق، آیات ۱ تا ۴) ✅ یکی دیگر از مصادیق انس با حضرت قرآن «کتابت» آیات شریف مصحف است. ✍ از ابتدای نزول اولین آيات در آغاز رسالت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) با نازل شدن هر آیه ای از آيات، کتابت آن نیز توسط حضرت یدالله، امیرالمومنین علی (علیه السلام) انجام می شد تا اراده ذات اقدس اله مبنی بر محفوظ ماندن تنزیل آیات حضرت قرآن در طول قرون و اعصار، محقق گردد: ✨إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون‏ (سوره حجر،‌آيه ۹) 💠 چنانکه امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: ⚜ مَا نَزَلَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص آيَةٌ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا أَقْرَأَنِيهَا أَوْ أَمْلَاهَا عَلَيَّ فَأَكْتُبُهَا [كَذَا] بِخَطِّي‏ هیچ آیه از آیات قرآن نازل نشد، مگر اینکه رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) آن را بر من قرائت و املاء نموده و من با خط خود مکتوب کردم. 📔شواهد التنزیل ص۴۸؛ 📔تفسیر العیاشی ج۱ ص۲۵۳ 🖋 گرچه در طول تاریخ رسالت، برخی از صحابه نیز به امر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم)، همانطور که قرائت آیات را تعلیم می دیده و یا آن را در سینه ها حفظ می کردند، به مکتوب کردن آیات نیز پرداختند تا آیات در قالب کتابت نیز نزد مسلمانان باقی بماند و از این طریق به ساحت حضرت قرآن، خدمتی کرده باشند. 🔹 لذا اصطلاح کتابت حضرت قرآن ، مصداقی از مصادیق انس به شمار می رود که مؤمنان از این طریق می توانند به ساحت مقدس حضرت قرآن خدمتی بنمایند؛ تنزیل آيات مصحف شریف را به نگارش در آورده، نقطه گذاری و یا اعراب گذاری نمایند؛ به خطاطی و تهذیب آن مشغول باشند و از آثار و برکات آن منتفع شوند. 🔰 امری که می توان آن را «زکات ید» به شمار آورد. چنانکه حضرت صادق آل محمد (علیه السلام) فرمودند: ⚜ عَلَى كُلِّ جُزْءٍ مِنْ أَجْزَائِكَ زَكَاةٌ وَاجِبَةٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .. زَكَاةُ الْأُذُنِ اسْتِمَاعُ الْعِلْمِ وَ الحِكْمَةِ وَ الْقُرْآنِ.. زَكَاةُ الْيَدِ ..تَحْرِيكُهَا بِكِتْبَةِ الْعُلُومِ وَ مَنَافِعَ يَنْتَفِعُ بِهَا الْمُسْلِمُونَ فِي طَاعَةِ اللَّهِ تَعَالَى.. « بر هر جزئی از اجزای بدنت زکاتی واجب از جانب خداوند عزوجل قرار داده شده است؛ زکات گوش ها استماع علم است و حکمت و قرآن.. و زکات دست ها مکتوب نمودن علوم است و آنچه که مسلمانان را نفع می رساند در راه طاعت خدا..» 📔مصباح الشریعه ج۱ ص۵۱؛ 📔بحار الأنوار ج۹۳ ص۷ ✍ از آنجا که کلّ علم هستی در حضرت قرآن است، کتابت آیات حضرت قرآن را می توان یکی از بالاترین وجوه ایتاء زکات دست به شمار آورد. چنانکه علامه مجلسی ذیل این حدیث اشاره میکند: ➖ قوله : «بكتبة العلوم » يدل على شرافة كتابة القرآن المجيد و الادعية وكتب الاحاديث المأثورة 📔بحار الأنوار ، ج۹۳، ص۷ 🔹 مکتوب نمودن آیات مصحف شریف، علاوه براینکه زکات واجب دست به شمار می رود، آثار و برکاتی برای کاتب به همراه می آورد. به عنوان نمونه، حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) در خصوص مکتوب نمودن آیه شریفه «بسم الله الرحمن الرحیم» فرمودند: ⚜ مَنْ كَتَبَ‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ- فَجَوَّدَهُ تَعْظِيماً لِلَّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَه‏ «هر کس آيه شریفه «بسم الله الرحمن الرحیم» را برای تعظیم خداوند عزوجل نیکو بنویسد، خداوند او را می آمرزد.» 📔مستدرک الوسائل ج۴ ص۳۷۱ ؛ 📔بحار الأنوار ج۸۹ ص۳۵ 🔰 همانطور که بیان شد کتابت حضرت قرآن، يکی دیگر از مصادیق انس به شمار می رود که مؤمنان از این طریق می توانند به ساحت مقدس حضرت قرآن خدمتی بنمایند.  بدین جهت است که نخستین کسانی که به این أمر اهتمام ورزید، همگی از شیعیان أميرالمؤمنين علي (علیه السلام) بودند: ➖اولین کسی که به زیبایی سازی خط کتابت قرآن اقدام نمود، خالد‌ بن‌ ابی‌ الهیاج از اصحاب امیرالمومنین علی (علیه السلام) بود و اولین کسی که قرآن را نقطه گذاری نمود، یحیی بن یعمر از شیعیان امیرالمومنین علی (علیه السلام) بود و اولین کسی که آن را اعراب گذاری نمود، ابوالاسود دئلی، صحابی مشهور امیرالمومنین علی (علیه السلام) بود که در مدح اهل بیت (علیهم السلام) نیز شعر می سرود . 📃رجوع کنید به علوم قرآنی (معرفت)؛ صص۱۵۷ تا ۱۶۰ 💠✨🔹✨🔹✨💠 @BahrulEilm