🔰سلسله رویدادهای حیات عاطفی زن رویداد دوم: عقل و عاطفه نسبت عقل و عاطفه در آرا اندیشمندان مسلمان با ارائه سرکار خانم زهرا عسگری کارشناس ارشد مطالعات زنان محورهای گفت‌وگو ۱. چرا پژوهشگران حوزه جنسیت به موضوع عقل و عاطفه می‌پردازند؟ ۲. عقل و عاطفه به عنوان دو بعد مهم از ابعاد وجودی انسان، دو استعداد ویژه انسانی چه رابطه‌ای با هم دارند؟ ۳. تقابل تاریخی عقل و عاطفه چه پیامدهایی بر انسان‌شناسی و نسبت زن و مرد داشته است؟ ۴. آیا انسان تنها با اندیشه خود قابل تعریف است؟ آیا عواطف انسانی نقطه تمايز او با سایر موجودات نیست؟ 🔹زمان: سه‌شنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۶ تا ۱۸ 🔸مکان: کافه کتاب بانو امین خیابان سجاد، کتابخانه بانو مجتهده امین. ⬅️حضور خود را به این شماره اطلاع دهید 09394276422 🚻 دفتر مطالعات جنسیت و جامعه @gesostu_ir www.GESOSTU.ir

آمیزه‌ای از احساس حقارت و حمایت این روزها بمباران بی‌امان غزه، امان اعصاب و قلب ما را بریده و ربوده است. اگر نویدهای قوت‌ قلب‌‌بخش رهبران جریان مقاومت نبود، جان از بدن رفته بود. هرچند رهبران مقاومت از غیب خبر نیاورده‌اند، آنان قد فهمشان از ما بلندتر است و نشانه‌های زمینی و زمانی پیروزی جریان مقاومت را می‌بیبنند و نویدش را می‌دهند. و اما قلب ما آکنده از احساسات متفاوت شده، از طرفی شوق به پاخیزی نخبگان فلسطینی، از طرفی داغ فرزندان فلسطینی، از طرفی بغض اسرائیل وحشی، از طرفی امید به آینده و نوید ظهور، از طرفی نگران سرنوشت کودکان فلسطینی، البته آنان که شهید نشده‌اند... از طرفی شوق به ساختن فلسطینی جدید، از طرفی خوف روح‌های زخمی از رعب از طرفی احساس حقارت در برابر این روحیه مقاومت فلسطینی و تن ندادن به ظلم، از طرفی حس حمایتی که هنوز مجال خروش نیافته است. از طرفی نفرت از جنگ و دود جنگ فی ذاته و از طرفی شوق به جنگیدن با دولتی وحشی برای آرامشی پایدار اللهم عجل لولیک الفرج @BanooAmin

🎞نمایی از رویداد حیات عاطفی نسبت عقل و عاطفه در آراء اندیشمندان مسلمان @BanooAmin

▪️فلسطینم، فلسطینم پر از اندوه انسان‌ها ▫️گرفتارم، گرفتارم، کجایید ای مسلمان‌ها؟ ▪️نمی‌بینید اطفالم به خون آغشته‌اند اینجا ▫️چه رنجی می‌کشم از مَکرِ بی‌پایان شیطان‌ها ▪️صدای بغض من را بشنو و هم فریاد شو با من ▫️بخوان والنصر را، این بغض را بشکن به باران‌ها ▪️به دوشم می‌کشم نعش جوانان غیورم را ▫️ولی مشتم پر از خشمی است از باروتِ طوفان‌ها ▪️کمی آهسته ای دنیا، صدای بمب‌ها خاموش ▫️که شاید بشنوی آه دلِ رنجورِ عطشان‌ها ▪️منم بیت المقدس، من فلسطینم، منم مکّه ▫️منم حالا نماد کربلای کل دوران‌ها ▪️سرافرازم، شهیدم، تا ابد جاوید و پابرجا ▫️به زیر آتشِ آل یهود و آل عصیان‌ها ✍🏻 الهام نجمی @RooyinDezh ✅شعر، عکس، نقاشی، نماد، داستان و ... مهم‌ترین و کارآترین و اثرگذارترین ابزار ثبت تاریخ‌اند. جریان ظلم اگر در قلب‌ها و ذهن‌ها ثبت نشود، بی صدا تکرار می‌شود. تاریخ ظلم به مردم، باید مردمی هم ثبت شود. @BanooAmin

🔰 اسرائیل یعنی بیشترین سهام سیاسی، اقتصادی و نظامی دنیا. اما با همه این‌ها امروز نمی‌تواند برای خودش تأمین امنیت کند؛ بنده این را یک چیز کوچک نمی‌بینم. انقلابی در وجدان عمومی جهان پیدا شده است. 💠 مرحوم استاد سید منیر الدین حسینی: اینکه اسرائیل زورش به جنوب لبنان نمی‌رسد این را بنده یک چیز کوچک نمی‌بینم. اسرائیل یعنی بیشترین سهام خبری دنیا، بیشترین سهام پولی دنیا، بیشترین سهام تکنولوژی دنیا؛ یعنی بیشترین سهام سیاسی، اقتصادی و نظامی دنیا. اما با همه این‌ها امروز اسرائیل نمی‌تواند برای خودش تأمین امنیت کند. این را کم حساب نکنید. انقلابی در وجدان عمومی جهان پیدا شده. این جسارت روحی که حزب الله می‌تواند بایستد تا اسرائیل را به زانو دربیاورد تا در وجدان عمومی جهان نباشد، نمی‌توانند؛ و این وجدان عمومی در جهان توسط انقلاب اسلامی بوجود آمده. این را من قطعی می‌دانم که انقلاب شکست نمی‌خورد و دلیلش همین وجدان عمومی است. تکنوکراسی در عالم در حال شکست است و این شکست اسرائیل در برابر حزب الله هم از نشانه های همین امر است. مبانی فکری غرب در برابر ارتقاء وجدان عمومی مردم دنیا در حال شکسته شدن است. تئورسین های غرب نمی‌توانند این شکست های مدیریت را حل کند. نه فقط علوم انسانی که تئوری های محاسباتی آن‌ها مثل ریاضیاتشان هم وابسته است و فروریختنی. به نظر من انقلاب فرهنگی در عالم آغاز شده، یعنی انگیزه مردم جهان دیگر در ساختار اندیشه قبل جریان ندارد. این تغییر فرهنگی، ضروری است؛ منتهی کار ما باید این باشد که حضور و نقش انقلاب اسلامی را در این دگرگونی بالا ببریم. ۱۳‌۷۵ 🔸 اندیشه منیر | @Andishemonir

🔸کدام هم‌دردی؟ کدام همراهی؟ چند روزی است دیگر نمی‌توانم تصاویر وحشی‌بازی صهیونیست‌ها را نگاه کنم و نشرش هم نمی‌دهم. از همان ابتدا ذهنم درگیر پیامد نشر این تصاوير، بدون انتقال زیربنای فکری این فجایع بود. از همان ابتدا از تحلیل‌ها و ایده‌هایی که در صدد برآمده بودند تا از جریان غم‌بار کودک‌کُشی اسرائیل، برای برخی اهداف کوتاه‌مدت استفاده کنند برائت می‌جستم. از هر رویکردی و دل نوشته و... که فلسطین را فقط مظلوم و مفلوک و بیچاره نشان دهد دوری می‌کردم. به نظرم این نگاه‌ها هرگز عظمت انتخاب فلسطینی‌های مقاوم را ندیده است. این‌نگاه‌ها جریان اصلی این جنگ که ماجرای مقاومت است ندیده‌اند. این می‌شود همان ظاهرگرایی که همواره ریشه به تیشه دین و ارزش‌های ما زده است. نشر وضعیت خون‌بار فلسطینی‌ها بدون زیربنای اندیشه مقاومت و بدون انتقال ارزشمندی انتخاب آنان، این جنایات را در بهترین حالت در ردیف سایر جنایات و جنگ‌های تاریخ قرار می‌دهد و چه بسا به لحاظ وسعت فاجعه در رده‌ای پایین‌تر از سایر جنایات تاریخی. پس در این صورت ما چرا باید این همه به فلسطین بپردازیم؟ در این صورت خیلی طبیعی‌ است که عده‌ای بگویند: خود کرده را تدبیر نیست. واقعا هم خود کرده را تدبیر نیست، چرا حماس با سر رفت در دهان شیر درنده؟ آن نگاهی که فلسطین را از رده همدردی ساده‌ی انسانی فراتر می‌برد، از هیجان‌های آنی و مقطعی دور می‌کند و نمی‌گذارد تاریخ این همه ظلم به فراموشی سپرده شود، مظلومیت مقتدرانه و فعال آنان است. جوانه‌های جریان مقاومت در جان فرزندان فلسطینی بالیده است و آنان در این وضعيت خو‌ن‌بار حماسه می‌سُرایند و ما مدهوش این حماسه‌هاییم نه فلاک‌زدگی‌ها. نشر ظلم و کودک‌کُشی اسرائیل زمانی جان‌افزا و جریان‌ساز و تاریخ‌ساز است که اولا زیربناهای ارزشی آن هم منتقل شود، ثانیاََ در بافت حماسه و مقاومت و مظلومیت مقتدرانه با فلسطین همدردی کنیم. ما یک‌بار از وجه انسانی از این جنایات متاثر هستیم و بار دیگر از وجه آرمان و ارزش مقاومت‌ در کنار مردم فلسطین هستیم، به امید پیروزی و ساخت فلسطین جدید با دستان کودکان فلسطینی. به امید دنیای بدون اسکتبار. @BanooAmin

نگاه حماسی دختران کلاس هفتمی به فجایع فلسطین را ببینید. نمادپردازی نویسنده‌ی آن داستان با "چادر" را ببینید. روح مبارزه با ظلم و اسکتبار، روح مقاومت، حمایت حماسی در این فعالیت کلاسی موج می‌زند. نگاه حماسی داشتن، خیلی چیز پیچیده و دست‌نیافتنی و نخبگانی نیست. حتی دختران کلاس هفتمی در بروزات ساده و بی‌آلایش ذهن و قلبشان آن را نمایش داده‌اند. @BanooAmin

🔸«مادران میدان جمهوری» به زودی منتشر می‌شود 💢روایتی مادرانه از دعوت به انتخابات 🔻#مادران_میدان_جمهوری، تلاش جمعی از زنان و مادران سبزواری برای نمایش الگوی سوم زن در انقلاب اسلامی است. این کتاب در برگیرنده فعالیت‌های انتخاباتی گروه «مادران میدان» است که در انتخابات سال ۱۴۰۰ با حضور در کوچه‌ها، پارک‌ها، مساجد و سایر مکان‌های عمومی مردم را برای حضور در پای صندوق‌های رای دعوت می‌کردند. این دعوت در قالب‌های مختلفی از جمله گفت‌و‌گوهای چهره به چهره، تلفنی، فعالیت‌های مجازی، تولید بروشور و... انجام شد. 🔻در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «...بعد از یکی دو بار سلام کردن، بالاخره به چشم‌شان آمدیم و جواب‌مان را دادند. اجازه گرفتیم و نشستیم. دوستم خسته از مقدمه چینی‌های صبح تا حالا توی جلسه‌های مختلف، یک راست رفت سر اصل مطلب! با همان صدای گرفته‌اش گفت:« نظرتون راجع به انتخابات چیه؟» خانمی که چند قدم دورتر ازش نشسته بود با عصبانیت گفت:« هرکس رای بده احمقه!» خانم دیگری که کنارش مشغول تخم شکستن بود گفت:« برنج کیسه‌ای ۳۰۰تومنه. برای چی رای بدیم؟» در میانه این موج‌های منفی یکی‌شان گفت:« چرا رای ندیم حقمونه.» زن جوان کناری‌اش دنباله حرفش را گرفت و گفت:«ما مستأجریم بچه کوچیک داریم، کلی پول پوشکشه. ولی صاحب خونم آدم خوبیه اجاره رو زیاد نکرده. همه که بد نیستن.» انگار به دوجبهه تقسیم شده بودند. یکی این طرفی‌ها می‌گفتند و یکی آن طرفی‌ها. ما هم نشسته بودیم و گوش می‌کردیم. دیگر بحث داشت بالا می‌گرفت...» محقق و نویسنده: خانم مریم برزویی 🚩 به کانال #حسینیه_هنر_سبزوار بپیوندید: ➕ @hoseinieh_honar_sabzevar

برای موکب الاقصی! قرص های نارنجی فلافل توی ظرف روغن بالا و پایین می شود. بچه ها این طرف دور خانم مربی حلقه زده اند و دارند دانه دانه دشمن ها را ردیف می کنند و یاد می گیرند چه جوری جلویشان قد علم کنند. به قد و بالایشان که نگاه می کنی انگار یکی شعر سلام فرمانده را توی مغزت پلی می کند. نبین قدم کوچیکه، پاش بیفته من برات قیام می کنم... قرص های فلافل حالا نارنجی تر شده اند، آماده اند زودتر خودشان را خرج جان های خسته ای چند هزار کیلومتر آن ور تر بکنند. جان؟ کدام جان؟ اصلا مگر جانی هم گذاشته اند. از یک کنار دارند درو می کنند. حتی شلخته درو کردن را هم یاد نگرفته اند که خوشه ای برای فردا و پس فردای غزه بماند. چه حرف ها می زنم من! رحم و مروت نایاب ترین تخم این قوم شوم است. نگاهم گره می خورد به دست هایی که دانه های گرد فلافل را قل می دهد وسط نان ساندویچی. نفر کناری هم خیارشور و گوجه را می چپاند بغل فلافل ها و هل می دهد توی نایلون بلند و باریک. چه قدر صحنه برایم آشناست. فایل های مغزم را زیر و رو می کنم ببینم کجا این دست ها را دیده ام. یک دفعه مغزم روی یک فایل استپ می زند. می ایستد روی سال های جنگ. سال هایی که بمب و موشک، سقف ها را آوار می کرد روی سرمان. اما دست هایی از جنس زن، می نشست وسط معرکه و آرام آرام، آواره ها را کنار می زد تا رنگ مرگ، مبارزان خط مقدم را از پا نیندازد. دست هایی که برای خودش یک پا کشکول بود. همه رقم جنس تویش پیدا می شد. از چنگ زدن لباس های خون بسته رزمنده ها تا نان زدن به تنور و فشار دادن دکمه دوربین عکاسی. پرچم های فلسطین توی هوا تاپ می خورد. میزها کنار هم ردیف شده اند. هرکس با خودش یک چیز آورده. کیک، آش، ژله، زیورآلات دست ساز. همه را روی میز ردیف کرده اند. من اما چشمم فلافل ها را ته میز می پاید و می کشاندم به طرف شان. شیطنتم گل می کند و فروشنده کوچکش را به حرف می گیرم. _نرجس اگه من فلافل بی گوجه بخوام باهام کمتر حساب می کنی؟ _اگر بدون خیارشور بخوام چی؟ اگر نون خالیش رو بخوام بازم ارزون تر حساب نمی کنی؟ عاقبت از دستم کلافه می شود. چشم هایش را گرد می کند، دستش را ستون می کند زیر چانه اش و می گوید:« خاله باور کن پولش برا من نیست. پول فروش اینا همش می رسه به مردم مظلوم غزه.» مردم مظلوم گفتنش بند دلم را پاره می کند. حرف به این بزرگی چه جوری توی چنین دهان کوچکی جا گرفته. انگار بچه های ما هم این روزها دارند زود بزرگ می شوند، درست مثل همان کودک اهل غزه که یکی یکی می رفت بالای سر جسم های در حال جان دادن و توی گوششان اشهد می خواند. پ_ن: بانوان مشهدی به مدت چهار روز موکبی با بخش های مختلف در حسینیه هنر برپا کرده بودند. از حلقه های دعا، تا ساخت تسبیح های ذکر، برنامه ویژه کودکان و بازارچه کمک به مردم مظلوم غزه. #غزه @koookhak