❇️ آيين همسرداري
🔴 #تذکر_کپسولی
💠 #گَرد داخل کپسول، #تلخ است اما پوشش کپسول، خوردن آن را آسان کرده و مانع احساس تلخی آن توسط #بیمار میشود.
💠 در زندگی مشترک باید سعی کنیم تذکرمان به همسر، #کپسولی باشد.
💠 اگر لازم شد گاهی به همسرتان #تذکر جدی دهید، اولاً حتیالمقدور تذکر خود را #طولانی نکنید بلکه خیلی کوتاه بیان کنید تا زمینه پذیرش در همسرتان ایجاد شده و زمینه #لجبازی در او کمرنگ شود.
💠 ثانیاً تذکر خود را خیلی #نرم و با ژست مهربانانه بیان کنید تا #تلخی آن، برای همسرتان #شیرین گردد.
https://eitaa.com/Basir_MN
📌چرا محمدبن #حنفیه بردار امام #حسین علیه السلام در #کربلا حاضر نبود؟
📢پاسخ:
محمدبن حنفیه برادر ناتنی امام #حسین(ع) است. مادرش، #خوله دختری از نسل مسلمه حنفیه یمنی است. لذا او را ابن حنفیه می نامند.
📍علل عدم حضور در کربلا:
1️⃣برخی براین باورند که محمد در زمان قیام کربلا #بیمار بوده است. اما در هیچ منبع کهنی، به این مطلب اشاره نشده است، جز متنی با عنوان #حکایه_المختار_فی_اخذ_الثار# که به #لهوف ضمیمه شده و متن مال سید ابن طاووس نیست.
❌مرحوم #مامقانی بیمار بودن ابن حنفیه را در زمان قیام صحیح نمی داند.
❌در گفت وگوی امام حسین(ع) با محمدبن حنفیه نیز سخنی از #بیماری نیست.
2️⃣برخی علت نیامدن ابن حنفیه را #ماموریت_اطلاعاتی وی از طرف امام حسین(ع) می دانند.
❌تنها منبع این خبر #ابن_اعثم است. به عقیده برخی مورخان از جمله استاد #رجبی_دوانی، این روایت برای دفاع از محمد جعل شده است.
❌برفرض پذیرش این روایت، ابن حنفیه تمایلی به همراهی با امام نشان نمی دهد و امام نیز او را مجبور نمی کند.
📌در برخی منابع آمده است که امام حسین(ع) خطاب به ابن حنفیه نوشت:
از #حسین بن علی(ع) به محمدبن حنفیه و هر کسی که از #بنی_هاشم نزد او است. هرکس به من بپیوندد به #شهادت می رسد و هر کس روی گرداند به پیروزی دست نیابد.
همچنین محمدبن حنفیه هنگام حرکت امام حسین(ع) از #مدینه به #مکه نیز، همراه امام نبود.
📍در #جمع بندی می توان گفت:
ابن حنفیه اگرچه حرکت امام را مشروع می دانست، اما روحیه #خطرپذیری و تفکر #انقلابی نداشت.
📚صفار، بصائرالدرجات، ص۶؛
📚طبری شیعی، دلائل الامامه، ص۷۷
📚ابن قولویه قمی، کامل الزیارت، ص۱۵۷
📚مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۵۷؛
📚مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۱۱-۱۱۲
📚ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۲۱.
https://eitaa.com/Basir_MN
💠#سه نكته درباره روزه #بيمار
1. روزه اگر ضرر داشته باشد، به تصريح قرآن نبايد گرفت (1) چه اين كه ضرر به صورت بيمارى جديد يا تشديد بيمارى باشد.
2. بيمارى از روزه گرفتن معاف است كه روزه براى او ضرر داشته باشد، نه تمام بيماران.
3. ملاك و تشخيص ضرر خود شخص است، نه ديگران.
🔻و اين تشخيص از سه راه حاصل مىشود: يا خود شخص تشخيص دهد يا از گفتن متخصص اطمينان حاصل كند يا از تجربه بيماران ديگر استفاده نمايد.
💡امام صادق عليه السلام فرمود: مَنْ كَانَ مَرِيضاً ... هُوَ مُؤْتَمَنٌ عَلَيْهِ مُفَوَّضٌ إِلَيْهِ فَإِنْ وَجَدَ ضَعْفاً فَلْيُفْطِرْ وَ إِنْ وَجَدَ قُوَّةً فَلْيَصُمْه (2)
كسى كه بيمار است ... او امين است و به او واگذار شده است، اگر ناتوان است افطار كند و اگر توانايى دارد روزه بگيرد.
📚 منبع:
1. بقره/ 184.
2. كافى، ج 3، ص 184.
https://eitaa.com/Basir_MN