#تلنگر اين، حرف اوّلم بود و اين حرف اوّل، حرف آخر هم هست❗ ⬅️ خلاصه، بنشينيد و از خود جمع‏‌بندى كنيد؛ يك عمر، يك سال، نمی‌دانم يك روز و اگر اهل دقّت و #تأمّل هستيد، لحظه لحظه‏‌هاى‏‌تان را بررسى كنيد. تَهِ جوال را بيرون بكشيد و ببينيد چه كرده‏‌ايد؟ و چه جمع‏‌آورى كرده‏‌ايد؟ ⬅️ آن دريچه‏‌هايى كه بايد باز بشود، تنها اين نيست كه بنويسيم چند تا غيبت كرده‏‌ايم. چند تا نگاه به #نامحرم كرده‏‌ايم، كه اين‏‌ها خوبى‏‌هاى ماست! به خدا قسم❗️ ⬅️ آن چه ما را #غرق می‌كند، همان كشتى‏‌هاى #طاعت ماست، كه سخت سوراخ است و ما نمى‏‌توانيم بر اين كشتى‏‌ها سوار شويم تا از درياها بگذريم! ⬅️ من گاهى كه مى‏‌خواهم از خودم جمع‏‌بندى نمايم، مى‏‌گويم #خدايا! گناهانم كه گناه است براى خودت، ولى تو از ثواب‏‌هايم بگذر. از طاعاتم بگذر! اين را بدون شوخى مى‏‌گويم، كه خدايا! تو از اين‏‌ها بگذر! چون ما #مغرور همين طاعات هستيم. ⬅️ به حقّ حق قسم! خوبى‏‌هاى ما، بد است. اين همان تعبيرى است كه #اباعبدالله علیه‌السلام با عرفان در روز عرفه مى‏‌گفتند: «الهِى مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِىَ فَكَيْفَ لاتَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِىَ، كسى كه خوبى‏‌هايش بدى است، پس چطور بدى‏‌هايش بدى نباشد. ⬅️ كارهاى خوب ما مثل كارها و خوبى‏‌هاى بچّه‏ هاست، كه مى‏‌خواهند كارى بكنند، چيزى بياورند، ولى براى ما (چون کار را خراب می‌کنند) رنج‏ آور است و مى‏‌گوييم: بس است، پس واى به بدى‏ هاشان! استاد #علی_صفایی_حائری https://eitaa.com/Bayynat