پروفایل همگانی همتون بزارید لطفا تا کور بشه چشم دشمنان مولا :))

با اشک هام بهت پناه آوردم...

‏ولادت امام محمد تقی(ع)💖 حضرت جواد الائمه(ع)💚 جوانترین و نهمین💖 ستاره آسمون امامت و ولایت💚 مظهر جود و سخاوت💖 رو به تموم شیعیان 🌸 تبریك و شاد باش میگــم🍃🌸🍃

#میلاد_امام_جواد (ع) اگر مشکل دارید به امام جواد(ع) توسل کنید... سخنرانی بسیار شنیدنی استاد عالی

🌹 بر در باب الجوادش روضه اکبر بخوانیم پیش سقاخانه‌ی از علی اصغر بخوانیم همه دل‌داده‌ایم به مشهد از قدیم مگر ما بی رضا(ع) حسینی میشدیم... ❤️‍🩹 💚✨💚✨💚✨💚✨💚

معامله پر سودے است شهادت رامیگویم فانے میدهے وباقے میگیرے جسم میدهے وجان میگیرے جان میدهے وجانان میگیرے چه لذتے دارد شهیدمدافع‌حرم‌رضاعباسی سرآسیاب سالروزشهادت🕊🕊🌹🌹

" شـــــهادت " ، نوعے ‌" مدیریت " است آدمهاے معمولے خیلے هم ڪه  موفق  باشند ، زندگے خود را مدیریت مے ڪنند ! اما " شـــهـــــدا " ، مـــــرگـــــ  خود را نیز ، مدیریت میڪنند ... " شـــــهـــــادت " ، یعنے: زندگے مان  را ڪجا ، خرج ڪنیم ڪه زندگے دیگران معــنـے پیدا ڪند !

📣 به طاها به یاسین 🎙 علی فانی

🍃🌺بهترین‌زیبایی‌های‌خلقت🌺🍃 زیباترین‌کلام💬: بـسـم الله... زیباترین‌تکیه گاه🔲: خــدا زیباترین‌دین📜: اسـلام زیباترین‌خانه🏠: کـعـبـه زیباترین‌بانگ🔊: تـکبـیـر زیباترین‌آواز🎙: اذان زیباترین‌ستون🏛: نـمـاز زیباترین‌معجزه🪄: قـࢪ‌آن زیباترین‌سوره📖: حـمـد زیباترین‌قلب💖: یـاسـیـن زیباترین‌عروس💍: الـࢪ‌حـمـن زیباترین‌محافظ🛡: آیـةالـکـرسـی زیباترین‌عمل🛐: عـبـادٺ زیباترین‌زیارت🕌: خـانـہ خـدا زیباترین‌منزل🏡: بھ‌ـشـٺ زیباترین‌مهاجر🧕: ھ‌ـاجر زیباترین‌صابر⏸: ایـوب(؏) زیباترین‌معمار🧱: ابـراهیم(؏) زیباترین‌قربانی🔪: اسماعیل(؏) زیباترین‌مولود🌠: عیسی(؏) زیباترین‌جوان🧑🏻: یوسف(؏) زیباترین‌انسان👤: پیامبراسلام زیباترین‌پارسا🩷:امام علے(؏) زیباترین‌مادر❤️: حضرت زهرا(س) زیباترین‌مظلوم🧡:امام حسن مجتبی(؏) زیباترین‌شهید💛:امام حسین(؏) زیباترین‌ساجد💚:امام سجاد(؏) زیباترین‌عالم🩵:امام محمدباقر(؏) زیباترین‌استاد💙:امام صادق(؏) زیباترین‌زندانی💜:امام کاظم(؏) زیباترین‌غریب🤎:امام رضا(؏) زیباترین‌فرزند🖤:امام جواد(؏) زیباترین‌راهنما🩶:امام هادے(؏) زیباترین‌اسیر🤍:امام حسن عسڪرے(؏) زیباترین‌منتقم♥️:امام زمان(عج) زیباترین‌عمو🌷:حضرت عباس(؏) زیباترین‌عمہ🌼:حضرت زینب(س) زیباترین‌سرباز🪖:علے اڪبر(؏) زیباترین‌غنچہ🌱:علے اصغر(؏) زیباترین‌شب‌سال🎆: شــب قـدࢪ‌ زیباترین‌سفر🚀: حــج زیباترین‌محل تولد🏨: ڪـعـبـہ زیباترین‌لباس👔: احـࢪ‌ام زیباترین‌ندا📣: فـطـࢪ‌ت زیباترین‌سرانجام🔚:شــھ‌ـادٺ زیباترین‌جنگ⚔: نـفـس عـمـاࢪ‌ه زیباترین‌نالہ🕯: نـیـایـش زیباترین‌اشڪ💧 :‌ اشـک از تـوبـہ‌ زیباترین‌حرف🗣: حــق زیباترین‌حق👍🏻: گـذشـت زیباترین‌رحمت🫴🏻:بــاࢪ‌ان زیباترین‌سرمایہ💰:زمـــان زیباترین‌لحظہ⏱:پـیـروز؎ زیباترین‌ڪلمہ🔤: مـحـبـٺ زیباترین‌یادگارے💎: نیڪۍ زیباترین‌عہد🫱🏻‍🫲🏻: وفـــا زیباترین‌دوست🫂: ڪـتـاب زیباترین‌ڪتاب📚: قـࢪ‌آن زیباترین‌روزهفتہ🗓:جـمـعـہ زیباترین‌خاڪ⛰: تـربـت ڪـࢪ‌بلا زیباترین‌روزسال🏞: مـبـعـث زیباترین‌بیابان🏜: عـࢪ‌فـات زیباترین‌مزار🎍: شـش گـوشـہ زیباترین‌شعار📼: صـلوات زیباترین‌قبرستان🪦: بـقـیـع زیباترین‌زمین🌏: کـــــربــلا زیباترین‌آرزو💫:فـࢪ‌ج حـضـرت مـھ‌ـدے(؏)

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_و_پنجم 💠 عباس بی‌معطلی به پشت سرش چرخید و با همان حالی که برایش نمانده بود به سمت ایوان برگشت. می‌دانستم از #شیرخشک یوسف چند قاشق بیشتر نمانده و فرصت نداد حرفی بزنم که یکسر به آشپزخانه رفت و قوطی شیرخشک را با خودش آورد. 💠 از پله‌های ایوان که پایین آمد، مقابلش ایستادم و با نگرانی نجوا کردم :«پس یوسف چی؟» هشدار من نه‌تنها #پشیمانش نکرد که با حرکت دستش به امّ جعفر اشاره کرد داخل حیاط شود و از من خواهش کرد :«یه شیشه آب میاری؟» بی‌قراری‌های یوسف مقابل چشمانم بود و پایم پیش نمی‌رفت که قاطعانه دستور داد :«برو خواهرجون!» نمی‌دانستم جواب حلیه را چه باید بدهم و عباس مصمم بود طفل #همسایه را سیر کند که راهی آشپزخانه شدم. 💠 وقتی با شیشه آب برگشتم، دیدم امّ جعفر روی ایوان نشسته و عباس پایین ایوان منتظر من ایستاده است. اشاره کرد شیشه را به امّ جعفر بدهم و نصف همان چند قاشق شیرخشک باقی‌مانده را در شیشه ریخت. دستان زن بی‌نوا از #شادی می‌لرزید و دست عباس از خستگی و خونریزی سست شده بود که بلافاصله قوطی را به من داد و بی‌هیچ حرفی به سمت در حیاط به راه افتاد. 💠 امّ جعفر میان گریه و خنده تشکر می‌کرد و من می‌دیدم عباس روی زمین راه نمی‌رود و در #آسمان پرواز می‌کند که دوباره بی‌تاب رفتنش شدم. دنبالش دویدم، کنار در حیاط دستش را گرفتم و با #گریه‌ای که گلویم را بسته بود التماسش کردم :«یه ساعت استراحت کن بعد برو!» 💠 انعکاس طلوع آفتاب در نگاهش عین رؤیا بود و من محو چشمان #آسمانی‌اش شده بودم که لبخندی زد و زمزمه کرد :«فقط اومده بودم از حال شما باخبر بشم. نمیشه خاکریزها رو خالی گذاشت، ما با #حاج_قاسم قرار گذاشتیم!» و نفهمیدم این چه قراری بود که قرار از قلب عباس برده و او را #مشتاقانه به سمت معرکه می‌کشید. در را که پشت سرش بستم، حس کردم #قلبم از قفس سینه پرید. یک ماه بی‌خبری از حیدر کار دلم را ساخته و این نفس‌های بریده آخرین دارایی دلم بود که آن را هم عباس با خودش برد. 💠 پای ایوان که رسیدم امّ جعفر هنوز به کودکش شیر می‌داد و تا چشمش به من افتاد، دوباره تشکر کرد :«خدا پدر مادرت رو بیامرزه! خدا برادر و شوهرت رو برات حفظ کنه!» او #دعا می‌کرد و آرزوهایش همه حسرت دل من بود که شیشه چشمم شکست و اشکم جاری شد. 💠 چشمان او هم هنوز از شادی خیس بود که به رویم خندید و دلگرمی داد :«#حاج_قاسم و جوونای شهر مثل شیر جلوی #داعش وایسادن! شیخ مصطفی می‌گفت #سید_علی_خامنه‌ای به حاج قاسم گفته برو آمرلی، تا آزاد نشده برنگرد!» سپس سری تکان داد و اخباری که عباس از دل غمگینم پنهان می‌کرد، به گوشم رساند :«بیچاره مردم #سنجار! فقط ده روز تونستن مقاومت کنن. چند روز پیش #داعش وارد شهر شده؛ میگن هفت هزار نفر رو کشته، پنج هزار تا دختر هم با خودش برده!» 💠 با خبرهایی که می‌شنیدم کابوس عدنان هر لحظه به حقیقت نزدیک‌تر می‌شد، ناله حیدر دوباره در گوشم می‌پیچید و او از دل من خبر نداشت که با نگرانی ادامه داد :«شوهرم دیروز می‌گفت بعد از اینکه فرمانده‌های شهر بازم #امان‌نامه رو رد کردن، داعش تهدید کرده نمی‌ذاره یه مرد زنده از #آمرلی بره بیرون!» او می‌گفت و من تازه می‌فهمیدم چرا دل عباس طوری لرزیده بود که برای ما #نارنجک آورده و از چشمان خسته و بی‌خوابش خون می‌بارید. 💠 از خیال اینکه عباس با چه دلی ما را تنها با یک نارنجک رها کرد و به معرکه برگشت، طوری سوختم که دیگر ترس #اسارت در دلم خاکستر شد و اینها همه پیش غم حیدر هیچ بود. اگر هنوز زنده بود، از تصور اسارت #ناموسش بیش از بلایی که عدنان به سرش می‌آورد، عذاب می‌کشید و اگر #شهید شده بود، دلش حتی در #بهشت از غصه حال و روز ما در آتش بود! 💠 با سرانگشتان لرزانم نارنجک را در دستم لمس کردم و از جای خالی انگشتان حیدر در دستانم #آتش گرفتم که دوباره صدای گریه یوسف از اتاق بلند شد. نگاهم به قوطی شیر خشک افتاد که شاید تنها یکبار دیگر می‌توانست یوسف را #سیر کند. به‌سرعت قوطی را برداشتم تا به اتاق ببرم و نمی‌دانستم با این نارنجک چه کنم که کسی به در حیاط زد. 💠 حس کردم عباس برگشته، نارنجک و قوطی شیر خشک را لب ایوان گذاشتم و به #شوق دیدار دوباره عباس، شالم را از روی نرده ایوان برداشتم. همانطور که به سمت در می‌دویدم، سرم را پوشاندم و به سرعت در را گشودم که چهره خاکی #رزمنده‌ای آینه نگاهم را گرفت. خشکم زد و لب‌های او بیشتر به خشکی می‌زد که به سختی پرسید :«حاجی خونه‌اس؟»... #ادامه_دارد 🔸نویسنده: فاطمه ولی نژاد ╭┅──┅❅❁❅┅──┅╮ 🌻🕊

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_و_ششم 💠 گریه یوسف را از پشت سر می‌شنیدم و می‌دیدم چشمان این رزمنده در برابر بارش اشک‌هایش #مقاومت می‌کند که مستقیم نگاهش کردم و بی‌پرده پرسیدم :«چی شده؟» از صراحت سوالم، مقاومتش شکست و به لکنت افتاد :«بچه‌ها عباس رو بردن درمانگاه...» گاهی تنها خوش‌خیالی می‌تواند نفسِ رفته را برگرداند که کودکانه میان حرفش پریدم :«دیدم دستش #زخمی شده!» 💠 و کار عباس از یک زخم گذشته بود که نگاهش به زمین افتاد و صدایش به سختی بالا آمد :«الان که برگشت یه راکت خورد تو #خاکریز.» از گریه یوسف همه بیدار شده بودند، زن‌عمو پشت در آمد و پیش از آنکه چیزی بپرسد، من از در بیرون رفتم. 💠 دیگر نمی‌شنیدم رزمنده از حال عباس چه می‌گوید و زن‌عمو چطور به هم ریخته و فقط به سمت انتهای کوچه می‌دویدم. مسیر طولانی خانه تا درمانگاه را با #بی‌قراری دویدم و وقتی رسیدم دیگر نه به قدم‌هایم رمقی مانده بود نه به قلبم. دستم را به نرده ورودی درمانگاه گرفته بودم و برای پیش رفتن به پایم التماس می‌کردم که در گوشه حیاط عباسم را دیدم. 💠 تخت‌های حیاط همه پر شده و عباس را در سایه دیوار روی زمین خوابانده بودند. به‌قدری آرام بود که خیال کردم خوابش برده و خبر نداشتم دیگر #خونی به رگ‌هایش نمانده است. چند قدم بیشتر با پیکرش فاصله نداشتم، در همین فاصله با هر قدم قلبم به قفسه سینه کوبیده می‌شد و بالای سرش از #نفس افتادم. 💠 دیگر قلبم فراموش کرده بود تا بتپد و به تماشای عباس پلکی هم نمی‌زد. رگ‌هایم همه از خون خالی شده و توانی به تنم نمانده بود که پهلویش زانو زدم و با چشم خودم دیدم این گوشه، #علقمه عباس من شده است. زخم دستش هنوز با چفیه پوشیده بود و دیگر این #جراحت به چشمم نمی‌آمد که همان دست از بدن جدا شده و کنار پیکرش روی زمین مانده بود. 💠 سرش به تنش سالم بود، اما از شکاف پیشانی به‌قدری #خون روی صورتش باریده بود که دلم از هم پاشیده شد. شیشه چشمم از اشک پُر شده و حتی یک قطره جرأت چکیدن نداشت که آنچه می‌دیدم #باور نگاهم نمی‌شد. 💠 دلم می‌خواست یکبار دیگر چشمانش را ببینم که دستم را به تمنا به طرف صورتش بلند کردم. با سرانگشتم گلبرگ خون را از روی چشمانش جمع می‌کردم و زیر لب التماسش می‌کردم تا فقط یکبار دیگر نگاهم کند. با همین چشم‌های به خون نشسته، ساعتی پیش نگران جان ما #نارنجک را به دستم سپرد و در برابر نگاهم جان داد و همین خاطره کافی بود تا خانه خیالم زیر و رو شود. 💠 با هر دو دستم به صورتش دست می‌کشیدم و نمی‌خواستم کسی صدایم را بشنود که نفس نفس می‌زدم :«عباس من بدون تو چی کار کنم؟ من بعد از مامان و بابا فقط تو رو داشتم! تورو خدا با من حرف بزن!» دیگر دلش از این دنیا جدا شده و نگران بار غمش نبودم که پیراهن #صبوری‌ام را پاره کردم و جراحت جانم را نشانش دادم :«عباس می‌دونی سر حیدر چه بلایی اومده؟ زخمی بود، #اسیرش کردن، الان نمیدونم زنده‌اس یا نه! هر دفعه میومدی خونه دلم می‌خواست بهت بگم با حیدر چی کار کردن، اما انقدر خسته بودی خجالت می‌کشیدم حرفی بزنم! عباس من دارم از داغ تو و حیدر دق می‌کنم!» 💠 دیگر باران اشک به یاری دستانم آمده بود تا نقش خون را از رویش بشویم بلکه یکبار دیگر صورتش را سیر ببینم و همین چشمان بسته و چهره #مظلومش برای کشتن دل من کافی بود. #حیایم اجازه نمی‌داد نغمه ناله‌هایم را #نامحرم بشنود که صورتم را روی سینه پُر خاک و خونش فشار می‌دادم و بی‌صدا ضجه می‌زدم. 💠 بدنش هنوز گرم بود و همین گرما باعث می‌شد تا از هجوم گریه در گلو نمیرم و حس کنم دوباره در #آغوشش جا شده‌ام که ناله مردی سرم را بلند کرد. عمو از خانه رسیده بود، از سنگینی #قلب دست روی سینه گرفته و قدم‌هایش را دنبال خودش می‌کشید. پایین پای عباس رسید، نگاهی به پیکرش کرد و دیگر ناله‌ای برایش نمانده بود که با نفس‌هایی بریده نجوا می‌کرد. 💠 نمی‌شنیدم چه می‌گوید اما می‌دیدم با هر کلمه رنگ #زندگی از صورتش می‌پَرد و تا خواستم سمتش بروم همانجا زمین خورد. پیکر پاره‌ پاره عباس، عمو که از درد به خودش می‌پیچید و درمانگاهی که جز #پایداری پرستارانش وسیله‌ای برای مداوا نداشت. 💠 بیش از دو ماه درد #غیرت و مراقبت از #ناموس در برابر #داعش و هر لحظه شاهد تشنگی و گرسنگی ما بودن، طاقتش را تمام کرده و #شهادت عباس دیگر قلبش را از هم متلاشی کرده بود. هر لحظه بین عباس و عمو که پرستاران با دست خالی می‌خواستند احیایش کنند، پَرپَر می‌زدم تا آخر عمو در برابر چشمانم پس از یک ساعت #درد کشیدن جان داد... #ادامه_دارد 🔸نویسنده: فاطمه ولی نژاد ╭┅──┅❅❁❅┅──┅╮ 🌻🕊