🔶عَنِ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَتَانِي جَبْرَئِيلُ مِنْ قِبَلِ رَبِّي جَلَّ جَلاَلُهُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ بَشِّرْ أَخَاكَ عَلِيّاً بِأَنِّي لاَ أُعَذِّبُ مَنْ تَوَلاَّهُ وَ لاَ أَرْحَمُ مَنْ عَادَاهُ . 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند جبرئیل خبر آورد مرا از خداوند متعال که حق تعالی شمارا سلام رسانده و میفرماید : ای محمد! بشارت ده برادرت علی را که من عذاب نمیکنم آنکس که اورا دوست بدارد و رحم نمیکنم بر آنکس که اورا دشمن بدارد . | 📜بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۳۹، ص ۲۹۷ |

🔻محبت و مودت امیرالمومنین در قرآن .. إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَـٰنُ وُدًّا ﴿سورة مريم ٩٦﴾ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى [خداى‌] رحمان براى آنان محبتى قرار مى‌دهد. 🔶قال الامام الصادق صلوات الله علیه: وَلَايَةُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) هِيَ الْوُدُّ الَّذِي قَالَ اللَّه‏ 🔹امام صادق صلوات الله علیه: منظور از ودّ و محبت که خداوند فرموده است؛ همان ولایت امیرالمومنین (صلوات الله علیه) است. | 📜الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 431|

🔹قالَ الرِضا عَلَيهِ السَّلام: وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ‏ وَ لَوْ لَا أَنِّی أَکْرَهُ التَّطْوِیلَ لَذَکَرْتُ مِنْ فَضْلِ هَذَا الْیَوْمِ وَ مَا أَعْطَى اللَّهُ فِیهِ مَنْ عَرَفَهُ مَا لَا یُحْصَى بِعَدَدٍ. 🔸به خدا سوگند اگر مردم فضیلت این روز [غدیر] را حقیقتاً می‌شناختند، به راستی که ملائکه روزی ده بار دست در دست ایشان می‌گذاشتند، و اگر نبود اکراهَم از طولانی شدن [سخن]، از [دیگر] فضائل این روز و آنچه خداوند عطا می‌کند به کسانی که آن را می‌شناسند، یاد می‌کردم آنقدر که به عدد شمرده نشود. 📚بحارالانوار ج۹۴ ص۱۱۸

🔻خطبه پیامبر صلی الله علیه و آله در بیان فضائل امیرالمؤمنین صلوات الله علیه .. 🔶إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَ عَلَيَّ اَلْقُرْآنَ وَ هُوَ اَلَّذِي مَنْ خَالَفَهُ ضَلَّ وَ مَنِ اِبْتَغَى عِلْمَهُ عِنْدَ غَيْرِ عَلِيٍّ هَلَكَ 🔹همانا خدای عزوجل قرآن را بر من نازل فرموده است و قرآن آن کتابی است که اگر کسی با او مخالفت کند گمراه می‌گردد، و آنکس که علم تفسیر و تعبیر قرآن را از غیر علی(علیه السلام) طلب نماید به هلاکت خواهد رسید. | 📚بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۳۸، ص ۹۴ |

🔶وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی اللّه علیه وآله ‏ وَ مَنْ صَافَحَ مُحِبّاً لِعَلِيٍّ سلام اللّه علیه غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَاب‏. 🔷رسول خدا صلّی الله علیه و آله :  هر کس با محبّ امیرالمؤمنین علی سلام اللّه علیه دست دهد ، خداوند او را می آمرزد و بدون حساب به بهشت وارد می کند . 📜إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ۲/۲۵۷

عبدالله بن شداد صحابی می گوید : آرزو دارم به من اجازه بدهند یک صبح تا ظهر ، فضائل علی علیه السلام بگویم سپس مرا اعدام کنند! 📜سیر اعلام النبلاء ج۳ ص۴۸۹

🔶عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ اَلْعَرْشِ أَيْنَ خَلِيفَةُ اَللَّهِ فِي أَرْضِهِ فَيَقُومُ دَاوُدُ اَلنَّبِيُّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَيَأْتِي اَلنِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَسْنَا إِيَّاكَ أَرَدْنَا وَ إِنْ كُنْتَ لِلَّهِ خَلِيفَةً ثُمَّ يُنَادِي ثَانِيَةً أَيْنَ خَلِيفَةُ اَللَّهِ فِي أَرْضِهِ فَيَقُومُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَيَأْتِي اَلنِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا مَعْشَرَ اَلْخَلاَئِقِ هَذَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ خَلِيفَةُ اَللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ فَمَنْ تَعَلَّقَ بِحَبْلِهِ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا فَلْيَتَعَلَّقْ بِحَبْلِهِ فِي هَذَا اَلْيَوْمِ يَسْتَضِيءُ بِنُورِهِ وَ لْيَتَّبِعْهُ إِلَى دَرَجَاتِ اَلْعُلَى مِنَ اَلْجِنَانِ قَالَ فَيَقُومُ أُنَاسٌ قَدْ تَعَلَّقُوا بِحَبْلِهِ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا فَيَتَّبِعُونَهُ إِلَى اَلْجَنَّةِ ثُمَّ يَأْتِي اَلنِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اَللَّهِ جَلَّ جَلاَلُهُ أَلاَ مَنِ اِئْتَمَّ بِإِمَامٍ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا فَلْيَتَّبِعْهُ إِلَى حَيْثُ يَذْهَبُ بِهِ فَحِينَئِذٍ يَتَبَرَّأُ اَلَّذِينَ اُتُّبِعُوا مِنَ اَلَّذِينَ اِتَّبَعُوا وَ رَأَوُا اَلْعَذٰابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ اَلْأَسْبٰابُ `وَ قٰالَ اَلَّذِينَ اِتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنٰا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمٰا تَبَرَّؤُا مِنّٰا كَذٰلِكَ يُرِيهِمُ اَللّٰهُ أَعْمٰالَهُمْ حَسَرٰاتٍ عَلَيْهِمْ وَ مٰا هُمْ بِخٰارِجِينَ مِنَ اَلنّٰارِ 🔹امام صادق علیه‌السلام فرمودند: چون روز قیامت فرا رسد منادی از میان عرش ندا میدهد که : خلیفه خدا در زمین کجاست ؟ در این هنگام داوود پیامبر دعوت حق را لبیک میگوید و بر می‌خیزد. از ناحیه خداوند ندا داده می‌شود که ما تورا اراده نکردیم، هرچند تو نیز خلیفه خدا هستی. بار دیگر منادی ندا می‌دهد که کجاست خلیفه خداوند ؟ پس امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهما السلام بر می‌خیزد. آنگاه از ناحیه خدای عزوجل ندا آید که ای مخلوقات من! این علی بن ابی طالب علیهماالسلام است ، خلیفه خدا در زمین ، و حجت او بر بندگانش ، هر کس در دنیا به ریسمان او چنگ زده ، هم اینک نیز به ریسمان او چنگ بزند و با او تا درجات والای بهشت برود. آنگاه گروهی از مردم که در دنیا به ریسمان آن حضرت چنگ زده بودند بر می‌خیزند و به حبل المتین او چنگ زده و به دنبال آن حضرت به بهشت می‌روند. سپس از جانب خداوند جل جلاله ندا می‌رسد: هان! هر کس در دنیا رهبر و امامی اختیار کردی و به دنبال پیشوایی به راه افتاده ، امروز نیز بدنبال او به هرجا که میخواهد او را برد، راه بیوفتد. اینجاست که پیشوایان گمراهی از پیروان خود بیزاری می‌جویند ، و عذاب را می‌بینند و اسباب سعادت از دسترس آنان دور می‌شود ، و در این هنگام پیروان آنها می‌گویند: ای کاش مارا بازگشتی بود به دنیا تا از آنان بیزاری میجستیم ، همانگونه که از ما بیزاری جستند. آری این چنین خداوند اعمال آنان را حسرت آنان قرار می‌دهد ، ولی آنان از آتش دوزخ رهایی نخواهند یافت و بیرون نخواهند آمد. 📜بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۸، ص ۱۰ /امالی (للمفید)/امالی(للطوسی)/بشارة المصطفی(صلی الله علیه و آله)/کشف الغمة/المحتضر/ارشادالقلوب/تأویل الایات/الفصول المهمة/البرهان/و..

یا جوادالائمه(ع) ادرکنی

🔻فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام در حدیث حارث همدانی قسمت اول .. 🔶أَلاَ إِنِّي عَبْدُ اَللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ صِدِّيقُهُ اَلْأَكْبَرُ صَدَّقْتُهُ وَ آدَمُ بَيْنَ اَلرُّوحِ وَ اَلْجَسَدِ ثُمَّ إِنِّي صِدِّيقُهُ اَلْأَوَّلُ فِي أُمَّتِكُمْ حَقّاً فَنَحْنُ اَلْأَوَّلُونَ وَ نَحْنُ اَلْآخِرُونَ .. 🔹بدان که من بنده خدا ، و برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله و بزرگترین تصدیق کننده آن حضرت هستم در حالی او را تصدیق نمودم که هنوز آدم میان جسد و روح بود سپس اولین تصدیق کننده حضرتش در این امت هستم بدان که اولین و آخرین این امت مائیم | 📜بشارة المصطفی لشیعة المرتضی ج ۱، ص ۴/امالی(مفید)ج۱ص۳ |

یا علی(ع)

🔶إِنَّ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَ جَالِساً فِي اَلرَّحْبَةِ فَتَزَلْزَلَتِ اَلْأَرْضُ فَضَرَبَهَا عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ لَهَا قِرِّي إِنَّهُ مَا هُوَ قِيَامٌ وَ لَوْ كَانَ ذَلِكَ لَأَخْبَرْتَنِي وَ إِنِّي أَنَا اَلَّذِي تُحَدِّثُهُ اَلْأَرْضُ أَخْبَارَهَا ثُمَّ قَرَأَهُ إِذٰا زُلْزِلَتِ اَلْأَرْضُ زِلْزٰالَهٰا وَ أَخْرَجَتِ اَلْأَرْضُ أَثْقٰالَهٰا وَ قٰالَ اَلْإِنْسٰانُ مٰا لَهٰا يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبٰارَهٰا بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحىٰ لَهٰا أَ مَا تَرَوْنَ أَنَّهَا تُحَدِّثْ عَنْ رَبِّهَا . 🔹فضیل بن زبیر گفت: امیرالمؤمنین علیه‌السلام در فضای باز مسجد نشسته بود، زمین لرزید، علی علیه‌السلام با دستش به آن ضربه زد، سپس به آن فرمود: 'آرام بگیر قیامت نشده است .. و اگر زلزله قیامت بود مرا با خبر می­کرد و من کسی هستم که زمین اخبارش را به او می­گوید؛ سپس قرائت کرد: "إذا زلزلت الأرض زلزالها" آیا نمی­بینید که آن از طرف پروردگارش سخن می‌گوید. | 📜بحار‌الانوار،ج۴۱،ص۲۷۱. | #غدیر #عید_غدیر

🔶كَانَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: مَعْشَرَ اَلشِّيعَةِ ! عَلِّمُوا أَوْلاَدَكُمْ بُغْضَ عُثْمَانَ ، فَإِنَّهُ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ حُبٌّ لِعُثْمَانَ فَأَدْرَكَ اَلدَّجَّالَ آمَنَ بِهِ، فَإِنْ لَمْ يُدْرِكْهُ آمَنَ بِهِ فِي قَبْرِهِ. 🔹امام حسن مجتبی علیه السلام همواره می‌فرمود ای شیعیان به فرزندانتان بغض و دشمنی با عثمان (لعنة الله علیه) را بیاموزید چرا که اگر در قلب کسی محبتی نسبت به عثمان باشد و دجال را درک کند به او ایمان آورد و اگر اورا درک نکند در قبر به او ایمان خواهد آورد. |📜بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۳۱، ص ۳۰۸ | به درک رفتن عثمان لعنة الله علیه مبارک باد

🔶روزی امیرالمومنین صلوات الله علیه بالای منبر موعظه می کرد،فرمود:انا قاسم الارزاق. عمر بن خطاب شنید،گفت:خود او،از شمعون یهودی قرض می گیرد حالا می گوید انا قاسم الارزاق،رفت خانه چند مورچه را تا صبح مراقبت کرد صبح آمد مسجد گفت ایها الناس،علی صلوات الله علیه دیروز گفت انا قاسم الارزاق،دیشب مورچه ها را در ظرف ریختم حالا می خواهم دروغ علی صلوات الله علیه را روشن کنم. 🔷امیرالمومنین صلوات الله علیه فرمود:بریز. همه دیدند مورچه ها برگ سبزی در دهان دارند،سر برآوردند به امیرالمومنین صلوات الله علیه سلام کردند و عرض کردند انت قاسم الارزاق.(تویی قسمت کننده روزیی ها) 📜مقتل خطی قرن ۱۳ ص۶۶

سه ساله ی مولا مدد

🔻السَلامُ عَلی فارِسِ المُومِنینَ وَلَیثِ المُوَحِدینَ وَقاتِلِ المُشکرِینَ وَ وَصِیِ رَسُولِ رَبِ العالَمینَ 🔹روزی مولاناﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ حضرت علی ابن ابیطالب(صلوات الله وسلام الله علیه) در مسجد کوفه نشسته بودند، در همان حال، علی بن درع اسدی وارد مسجد شد. مولاامیرالمومنین(صلوات الله علیه)به او فرمودند: دیشب قرآن می خواندی؟ عرض کرد: یا امیرالمومنین(صلوات الله علیه) از کجا می دانید؟ ایشان فرمودند: به خدا قسم اگر بخواهی به تو می گویم چه سوره ای را می خواندی. عرض کرد: بله، دوست دارم به من بگویید. ایشان فرمودند:همانا دیشب سوره عم یتساءلون.. [نباء] را خواندی و درباره آن فكر نمودی، به خدا قسم من همان خبر بزرگ هستم. در حالی که خدای تبارک و تعالی هیچ خبری بزرگ تر از من نیاورده است و من در قرآن سیصد اسم دارم که خداوند آنها را به صراحت نیاورده است و اگر آنها را به صراحت می آورد، هنگامی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)و امیرالمومنین علی ابن ابیطالب(صلوات الله علیه) و اهل بیتش(صلوات الله علیهم) فضل خدا را به مردم می گفتند، مردم به فضل خدای تبارک و تعالی ایمان نمی آوردند. 📜| الهدایة الكبرى ص۹۲ |

🔶الباقر (علیه السلام)- یَا جَابِرُ إِنَّمَا شِیعَهًُْ عَلِیٍّ (علیه السلام) مَنْ لَا یَعْدُو صَوْتُهُ سَمْعَهُ وَ لَا شَحْنَاؤُهُ بَدَنَهُ لَا یَمْدَحُ لَنَا قَالِیاً وَ لَایُوَاصِلُ لَنَا مُبْغِضاً وَ لَایُجَالِسُ لَنَا عَائِباً شِیعَهًُْ عَلِیٍّ (علیه السلام) مَنْ لَایَهِرُّ هَرِیرَ الْکَلْبِ وَ لَایَطْمَعُ طَمَعَ الْغُرَابِ وَلَا یَسْأَلُ النَّاسَ وَ إِنْ مَاتَ جُوعاً أُولَئِکَ الْخَفِیضَهًُْ عَیْشُهُمُ الْمُنْتَقِلَهًُْ دِیَارُهُمْ إِنْ شَهِدُوا لَمْ یُعْرَفُوا وَ إِنْ غَابُوا لَمْ یُفْتَقَدُوا وَ إِنْ مَرِضُوا لَمْ یُعَادُوا وَ إِنْ مَاتُوا لَمْ یُشْهَدُوا فِی  قُبُورِهِمْ یَتَزَاوَرُونَ قُلْتُ وَ أَیْنَ أَطْلُبُ هَؤُلَاءِ قَالَ فِی أَطْرَافِ الْأَرْضِ بَیْنَ الْأَسْوَاقِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرِینَ. 🔹امام باقر (علیه السلام)- همانا شیعه علی (علیه السلام) کسی است که صدایش از گوشش، و کینه و عداوتش از بدنش تجاوز نکند، دشمن ما را نستاید، و به او نپیوندد، و با عیبگوی ما ننشیند، شیعه‌ی علی (علیه السلام) کسی است که همچون سگ زوزه نکشد و همچون کلاغ طمع نداشته باشد، گدایی نکند گرچه از گرسنگی بمیرد، آن‌ها زندگی متوسّط و در سطح پایین دارند، خانه و مسکن معیّنی ندارند، اگر در بزم باشند شناخته نشوند، و اگر غایب باشند جستجو نگردند، و اگر مریض شوند عیادت نگردند و اگر بمیرند کسی بر جنازه‌شان حاضر نشود، در قبرها به دیدار یکدیگر می‌روند، عرض کردم: «این افراد را با این خصوصیاتی‌که فرمودید در کجا بجویم»؟ فرمود: «در گوشه و کنار زمین در بازارها [و خیابان‌ها] و این همان فرمایش خداوند متعال است: أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرِینَ. 📜| تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۹۲ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۱۶۸/ بحارالأنوار، ج۶۶، ص۴۰۱/ صفات الشیعهًْ، ص۱۳ |

🔶در برخی از منابع، حکایت دیدار سیدالشهداء علیه‌السلام با عبیدالله حرّ جُعفی، از زبان خود او نقل شده است؛ عبیدالله گوید: امام حسین علیه‌السلام داخل خیمه من شد در حالیکه محاسن شریفش سیاهِ سیاه بود. هیچ کس را زیباتر و چشم پُرکن تر از امام حسین علیه‌السلام تا به حال ندیده بودم و صورتش مانند ماه می‌درخشید. احدی را تا به حال به ‌این جلالت و هیبت ندیده بودم. قلبم آتش گرفت تا که دیدم او به خیمه من دارد می‌آید. تا به حال برای کسی به اندازه او قلبم رقت پیدا نکرده بود. حينَ رَأيتُهُ يَمشي و في أطرافِه صِبيانٌ و بناتٌ قَد أخَذوا بِأطرافِ رِدائِه 🔻وقتی که دیدم او به طرف من می‌آید و بچه‌ها و کودکانش دور تا دور عبایش را گرفتند و می‌آیند. وقتی که او آمد و از من یاری خواست، من در جوابش گفتم: این اسب من است سوارش شو و من همراه تو افرادی را میفرستم تا تو را نجات دهند و به جای امنی برسانند. عیالات و زنان تو بر عهده من باشد تا آنها را به تو سالم برسانم. در این‌جا آن حضرت رو به من کردند و فرمودند: إنَّ مَقصودي مِن اسِتنصاركَ و دَعوتِك، نُصحُكَ. 🔻مقصود من از یاری طلبیدن از تو و دعوت تو، خیرخواهی برای توست. ( و با این کار میخواستم دست تو را بگیرم ) امام علیه‌السلام بلند شدند و من عرضه داشتم: هر چه نگاه به محاسنتان انداختم نفهمیدم. آیا سیاه است یا خضاب کرده‌اید؟ حضرت فرمودند: پیری زود به سراغ ما آمده؛ این گونه نیست که تو میبینی؛ چرا که حنا و کَتم است. |📜الإمام الحسين عليه‌السّلام و أصحابه، القزويني ج۱ ص۱۸۸ | | 📜الحسين عليه‌السّلام في طريقه إلى الشّهادة، الهاشمي، ص۱۲۲ |

◼️ گریه می‌کرد و خلخالم را می‌ربود... ◾️ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ السَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ زِيَادِ بْنِ الْمُنْذِرِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الحسين [اَلْحَسَنِ] عَنْ أُمِّهِ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَخَلَتِ الْغَانِمَةُ [الْعَامَّةُ] عَلَيْنَا الْفُسْطَاطَ وَ أَنَا جَارِيَةٌ صَغِيرَةٌ وَ فِي رِجْلِي خَلْخَالاَنِ مِنْ ذَهَبٍ فَجَعَلَ رَجُلٌ يَفُضُّ الْخَلْخَالَيْنِ مِنْ رِجْلِي وَ هُوَ يَبْكِي فَقُلْتُ مَا يُبْكِيكَ يَا عَدُوَّ اللَّهِ فَقَالَ كَيْفَ لاَ أَبْكِي وَ أَنَا أَسْلُبُ ابْنَةَ رَسُولِ اللَّهِ فَقُلْتُ لاَ تَسْلُبْنِي قَالَ أَخَافُ أَنْ يَجِيءَ غَيْرِي فَيَأْخُذَهُ قَالَتْ وَ انْتَهَبُوا مَا فِي الْأَبْنِيَةِ... ▪️ از فاطمه دختر امام حسين علیهم السلام، روایت است که فرموده: غارتگران بر خيمه ما هجوم كردند و من دختر خردسالى بودم و خلخال طلا بپايم بود. مردى آنها را مى‌ربود و مى‌گريست، گفتم دشمن خدا چرا گريه ميكنى‌ ؟ گفت: چرا گريه نكنم كه دختر رسول خدا را غارت ميكنم! گفتم مرا واگذار، گفت: ميترسم ديگرى آن را برُبايد!!!!! سپس فرمود: هرچه در خيمه‌هاى ما بود غارت كردند... 📜الأمالی (للصدوق) ج۱ ص۱۶۴

▪️در نقلی آمده است: وقتی با شمشیر دست عبدالله بن حسن علیهماالسلام را قطع کردند و دست او به پوستی آویزان شد، ناله سر داد: وا اُمّاه! وا اُمّاه! در این هنگام، مادرش از خیمه‌ها با پای برهنه بیرون دوید و فریاد می‌زد: وا وَلَداه... وا قُرّةَ عیناه... ▪️نقل کرده‌اند: همین زمان بود که شمر ملعون منزجر و خشمناک شد و با توابع خود به خیمه‌ها ریخته و با نیزه به خیمه آن حضرت زد و فریاد زد: آتش بیاورید و خیمه ها را با اهلش بسوزانید. اهل خیمه از این حرف آن ناپاک بسیار بسیار ترسان و خوفناک شدند و ناله و فریاد را به شدت سر دادند. همین که ناله و فریادشان را سیدالشهدا علیه السلام در بین گودال شنید، بی قرار شد و از آنجا که قوت برخاستن نداشت، خود را بر زمین می کشید و می‌فرمود: وامحمداه...‌ وا علیاه... وافاطماه... واحسناه‌... واحمزتاه... واجعفراه... واقلة ناصراه‌.‌. واغربتاه... پس شَبَث بن ربعی ملعون آمد و شمر و اتباعش را از خیمه‌ها برگردانید. | 📜بحرالمصائب ج۵ ص١٧٧| | 📜ریاض المصائب (خطی) ص٢٣۶| | 📜مخزن البکاء ص۶٣٣| | 📜مهیج الاحزان ص۵٢٨|

▪️راوی گوید: چون اسراء را به سمت شام می‌بردیم، در نزدیکی شهر «عسقلان» هوا بسیار گرم شد؛ لشکر پیوسته به اسبان خود آب می‌دادند و بقیه آب را بر روی زمین می‌ریختند و به اسراء نمی‌دادند. دختر خردسال حسین علیه‌السلام که فاطمه صغری (رقیه سلام‌الله‌علیها) نام داشت، خود را به سایه بوتهٔ خاری رسانید و در زیر همان سایه خوابش برد. وَ تَرکُوها وَ ارْتَحَلوا عَنها ▪️لشکر از آن وادی کوچ کرده و آن دختر را فراموش کردند. در مسیر، ناگهان زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها متوجه شد که آن نازدانه از قافله جا مانده است، فَبَکتْ و نادَت: ▪️لذا صدای گریه‌ آن بانو بلند شد و فریاد برآورد: یٰا قَوم! بِاللّهِ عَلیکم إصبِروا هُنَیئةً، فَقَد افتَقَدَتْ إبنَةُ أخی و قُرّةُ عَینی ▪️ای قوم! شما را به خدا قسم می‌دهم که کمی صبر کنید؛ دختر برادر و نور چشمم گم شده است. همهمه در بین لشکر بالا گرفت؛ در آن اثنا ، ملعونی به نام «زجر بن قیس» صدایش را بلند کرد و گفت: من می‌روم و هر گونه باشد آن دخترک را می‌آورم. ▪️ راوی گوید: من همراه زجر به عقب قافله به راه افتادیم؛ از همان دور، نگاهم به آن دخترک افتاد؛ از جای برخاسته بود و دست بر روی سرش گذاشته بود؛ گاهی به اطراف نگاه می‌کرد و گاه می‌نشست؛ گاه می‌دوید و بر روی زمین می‌افتاد و فریاد می‌کشید: یٰا عمّاه! یٰا عَمّتاه! یا أبتاه! یا أُختاه! یا أخاه.... گاه دیگر نمی‌توانست راه برود و بر روی ریگ‌های گرم بیابان می‌غلطید و پاهایش را با دست می‌گرفت. دیدم که تکه‌ای از لباسش را پاره کرد و از شدت حرارت ریگ‌ها، به کف پای خود پیچید. ▪️در همین حال بود که زجر به او رسید و با تازیانه‌اش بر تن آن دختر زد و بر سر او فریاد کشید: برخیز که اسبم هلاک شد تا تو را پیدا کردم! بعد دیدم که بر صورت آن دختر سیلی زد و آن دختر ناله « وا أبتاه! وا علیاه!» سر می‌داد. در آخر آن دخترک را بر عقب اسب خود انداخت و حرکت کرد. چون به قافله رسید آن دختر را از همان بالای اسب ، در عقب قافله بر روی زمین انداخت. |📜 بحرالمصائب ج۷ ص۲۹۹ | |📜 سرورالمومنین (نسخه خطی) ص۱۶۳ |