وای از شام... قال سهل: و كان معي رفيق نصراني، يريد بيت المقدس و هو متقلّد سيفا تحت ثيابه، فكشف اللّه عن بصره فسمع رأس الحسين، و هو يقرأ القرآن و يقول: وَ لا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ‌ الآية، فأدركته السعادة، و قال: أشهد أن لا إله إلّا اللّه وحده لا شريك له، و أنّ محمدا عبده و رسوله. ثمّ انتضى سيفه، و شدّ به على القوم، و هو يبكي و جعل يضرب فيهم فقتل منهم جماعة كثيرة، ثمّ تكاثروا عليه فقتلوه- (رحمه الله)-، فقالت أمّ كلثوم: ما هذه الضجّة؟ فحكيت لها الحكاية، و قالت: وا عجباه، النصارى يحتشمون لدين الإسلام، و أمّة محمد الّذين يزعمون انّهم على دين محمد، يقتلون أولاده و يسبون حريمه، و لكن العاقبة للمتّقين‌ وَ ما ظَلَمُونا وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ‌ سهل گوید : همراهم دوست مسیحی داشتم که قصد سفر به بیت المقدس داشت و زیر لباسش شمشیر به کمر بسته بود که ناگهان بصیرتش باز شد و شنید که سر مبارک امام حسین سلام الله علیه قرآن میخواند : گمان نکنید که خدا غافل از آنچیزی است که انجام میدهید سپس سعادت شامل حال او شد و شهادتین گفت و مسلمان شد سپس شمشیر کشید به دشمنان حمله ور شد در حالی که گریه میکرد و جوری ضربه میزد که جماعت بسیاری از آنها را کشت سپس بر او هجوم بردند و به شهادت رسید ، ناگهان ام کلثوم سلام الله علیها فرمود: این سر و صدا برای چیست؟ ماجرا را برایشان تعریف کردند ، فرمود : واعجبا ، مسیحی از دین اسلام دفاع میکند و امة پیامبر در حالی که گمان میکنند در دین پیامبر هستند اولادش را میکشند و حریمش را اسیر میکنند و لکن عاقبت از آن متقین است و قران قرائت فرمودند : به ما ظلم نرساند و لکن پیوسته به خودشان ظلم میکنند البحار: 45/ 127- 128

پاشو عباس تو اگر پا نشوی ..

مجلس یزید... ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺷﻴﺦ ﺻﺪﻭﻕ در ﺭﻭﺍﻳﺘﻲ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ: ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺳﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﻳﺰﻳﺩ ملعون دﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﻱ ﮔﺴﺘﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻧﺶ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻥ ﺳﻔﺮﻩ ﻏﺬﺍ ﻭ ﺁﺏ ﺟﻮ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ. ﭼﻮﻥ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﺪﻧﺪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺳﺮ ﻣﺒﺎﺭﻙ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﺸﺘﻲ ﺯﻳﺮ ﺗﺨﺖ ﺧﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ، ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺁﻥ تخت ﺷﻄﺮﻧﺞ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺑﺎﺯﻱ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﭘﺪﺭ ﻭ ﺟﺪﺵ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍﺀ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ. در ﺩﻧﺒﺎﻟﻪ ﺣﺪﻳﺚ، ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: «ﻓﻤﻦ ﻛﺎﻥ ﻣﻦ ﺷﻴﻌﺘﻨﺎ ﻓﻠﻴﺘﻮﺭﻉ ﻋﻦ ﺷﺮﺏ ﺍﻟﻔﻘﺎﻉ ﻭ ﺍﻟﻠﻌﺐ ﺑﺎﻟﺸﻄﺮﻧﺞ، ﻭ ﻣﻦ ﻧﻈﺮ ﺍﻟﻲ ﺍﻟﻔﻘﺎﻉ ﺃﻭ ﺍﻟﻲ ﺍﻟﺸﻄﺮﻧﺞ ﻓﻠﻴﺬﻛﺮ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻭ ﻟﻴﻠﻌﻦ ﻳﺰﻳﺪ ﻭ ﺁﻝ ﺯﻳﺎﺩ، ﻳﻤﺤﻮ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺰﻭﺣﻞ ﺑﺬﻟﻚ ﺫﻧﻮﺑﻪ ﻭ ﻟﻮ ﻛﺎﻧﺖ ﻛﻌﺪﺩ ﺍﻟﻨﺠﻮﻡ» «ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻧﻮﺷﻴﺪﻥ ﺁﺏ ﺟﻮ ﻭ ﺑﺎﺯﻱ ﺑﺎ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻱ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺟﻮ ﻭ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻳﺰﻳﺪ ﻭ ﺁﻝ ﺯﻳﺎﺩ ﺭﺍ ﻟﻌﻨﺖ ﻛﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﺪﺩ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺤﻮ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ» | 📜عیون اخبار الرضا علیه السلام ج۲ ص۲۵ |

عنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِّ قَالَ الإمام الباقر علیه السلام يَا جَابِرُ إِنَّ لَنَا عِنْدَ اللَّهِ مَنْزِلَةً وَ مَكَاناً رَفِيعاً و َلَوْ لَا نَحْنُ لَمْ يَخْلُقِ اللَّهُ أَرْضاً وَلَا سَمَاءً وَلَا جَنَّةً وَلَا نَاراً وَلَا شَمْساً وَلَا قَمَراً وَلَا بَرّاً وَلَا بَحْراً وَلَا سَهْلًا وَلَا جَبَلًا وَلَا رَطْباً وَلَا يَابِساً وَلَا حُلْواً وَلَا مُرّاً وَلَا مَاءً وَلَا نَبَاتاً وَلَا شَجَراً اخْتَرَعَنَا اللَّهُ مِنْ نُورِ ذَاتِهِ لَا يُقَاسُ بِنَا بَشَرٌ بِنَا أَنْقَذَكُمُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ بِنَا هَدَاكُمُ اللَّهُ وَ نَحْنُ وَاللَّهِ دَلَلْنَاكُمْ عَلَى رَبِّكُمْ فَقِفُوا عَلَى أَمْرِنَا و َنَهْيِنَا وَلَا تَرُدُّوا كُلَّ مَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ مِنَّا فَأَنَا أَكْبَرُ و َأَجَلُّ وَ أَعْظَمُ وَ أَرْفَعُ مِنْ جَمِيعِ مَا يَرِدُ عَلَيْكُمْ مَا فَهِمْتُمُوهُ فَاحْمَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ وَ مَا جَهِلْتُمُوهُ فَكِلُوا أَمْرَهُ إِلَيْنَا و َقُولُوا أَئِمَّتُنَا أَعْلَمُ بِمَا قَالُوا. امام محمد باقر علیه السلام فرمود: ای جابر ما اهلبیت علیهم السلام را در نزد خداوند مقام و منزلى عالى است اگر ما اهلبیت علیهم السلام نبوديم خداوند زمين و آسمان و بهشت و جهنم و خورشيد و ماه بيابان و دريا و هموارى ها و كوه ها و تر و خشك و شيرين و تلخ و آب و گياه و درختى را نمى آفريد ما اهلبیت علیهم السلام را خداوند از نور ذات خود پديد آورد با هيچ يك از انسان ها مقايسه نمی شويم به واسطه ما اهلبیت علیهم السلام خداوند شما را نجات بخشيد و هدايت نمود به خدا قسم ما اهلبیت علیهم السلام شما را به خداوند راهنمائى كرديم در مقابل فرمان ما اهلبیت علیهم السلام از امر و نهى پايدار باشيد مبادا هر چه از ما اهلبیت علیهم السلام به شما می رسد رد كنيد ما اهلبیت علیهم السلام بزرگتر و برتر و عظيم تر و بالاتر از تمام آن فضائلى هستيم كه از ما اهلبیت علیهم السلام براى شما نقل می كنند هر چه را می فهميد خدا را سپاس گزار باشيد و آن چه نمى فهميد به خودمان واگذاريد و بگوئيد ائمه معصومین علیهم السلام ما به آن چه که فرمودند از ما داناتر هستند. | 📜بحارالانوار،ج۲۶،ص۱۲ |

عالم ربانی مرحوم «کفعمی» در کتاب «المصباح»، خطبه‌ای را برای روز عاشورا ذکر می‌کند که در فرازی از آن چنین آمده است: ... فَلَو عَلمَ الباكونَ أيَّ أجْرٍ يَحرُزون أو دَرِئَ النائِحونَ أيَّ ثوابٍ يَحصُلون لَتَمنَّوا دَوامَ هٰذا الحٰال حتّى المَألِ اگر گریه‌کنان بر سیدالشهداء علیه‌السلام می‌دانستند چه اجری را برای خود به دست می‌آوردند؛ اگر نوحه‌کنان بر او می‌دانستند چه ثوابی به آن‌ها می‌رسد، هر آینه آرزو می‌کردند که ای کاش تا لحظه مرگ پیوسته بر آن حضرت گریه می‌کردند و نوحه سر می‌دادند. | 📜المصباح،کفعمی،ص۷۴۰ |

📌مظلوميت اميرالمؤمنين عليه السلام بعد از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله ▪️شا، [الإرشاد] : رَوَى اَلْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْعَبْدِيُّ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ ، عَنْ رِجَالِهِ قَالَ: قَالُوا: سَمِعْنَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: مَا رَأَيْتُ مُنْذُ بَعَثَ اَللَّهُ مُحَمَّداً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ رَخَاءً ، وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ، وَ اَللَّهِ لَقَدْ خِفْتُ صَغِيراً وَ جَاهَدْتُ كَبِيراً، أُقَاتِلُ اَلْمُشْرِكِينَ وَ أُعَادِي اَلْمُنَافِقِينَ حَتَّى قَبَضَ اَللَّهُ نَبِيَّهُ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَكَانَتِ اَلطَّامَّةُ اَلْكُبْرَى فَلَمْ أَزَلْ حَذِراً رَجُلاً أَخَافُ أَنْ يَكُونَ مَا لاَ يَسَعُنِي مَعَهُ اَلْمُقَامُ، فَلَمْ أَرَ - بِحَمْدِ اَللَّهِ - إِلاَّ خَيْراً، وَ اَللَّهِ مَا زِلْتُ أَضْرِبُ بِسَيْفِي صَبِيّاً حَتَّى صِرْتُ شَيْخاً، وَ إِنَّهُ لَيُصَبِّرُنِي عَلَى مَا أَنَا فِيهِ إِنَّ ذَلِكَ كُلَّهُ فِي اَللَّهِ ، وَ أَنَا أَرْجُو أَنْ يَكُونَ اَلرَّوْحُ عَاجِلاً قَرِيباً، فَقَدْ رَأَيْتُ أَسْبَابَهُ. قَالُوا: فَمَا بَقِيَ بَعْدَ هَذِهِ اَلْمَقَالَةِ إِلاَّ يَسِيراً حَتَّى أُصِيبَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ . ▪️اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند : از روزى كه خداوند محمد(صلّى الله عليه و آله)را مبعوث كرد آسودگى و خوشى اي نديدم،و سپاس ميكنم خدا را در خورد سالى انديشناك بودم،در بزرگى پيكار و جهاد كردم،با مشركين جنگ ميكردم و با منافقين دشمنى داشتم تا آنگاه كه خداوند جان پيغمبرش(صلّى الله عليه و آله)را گرفت كه مصيبت بزرگ آن روز بود،و من پيوسته گريزان و ترسان بودم و ميترسيدم پيش آمدى كند كه تاب تحمل آن را نداشته باشم و بحمد اللّٰه جز خير و خوبى نديدم،بخدا سوگند پيوسته در خورد سالى شمشير ميزدم تا بسن كهولت و پيرى رسيدم،و همانا شكيبا مى‌كرد مرا در تمام حالات اينكه اين(شمشير زدن و رنج كشيدن)ها همه در راه خدا و پيغمبرش بود،اميد آن دارم كه آسودگى و راحتى من نزديك باشد زيرا اسباب آن را ديده‌ام،گويند:پس از اين سخنان چيزى درنگ نكرد كه ضربت بر آن حضرت عليه السّلام زدند(و از اندوه اين جهان آسوده گشت). | 📜بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۲۹، ص ۵۵۶ |

آه یا مظلوم

اول كسانی كه وارد آتش جهنم خواهند شد..

در روایتی امام صادق علیه‌السلام در احوالات روز ظهور امام زمان «ارواحنا فداه» فرمودند: حضرت حجة بن الحسن علیهماالسلام میان رکن [حجر الأسود] و مقام [ابراهیم] می‌ایستد و بانگی بر می‌آورد و ندا سر می‌دهد: يَا مَعَاشِرَ نُقَبَائِي وَ أَهْلَ خَاصَّتِي وَ مَنْ ذَخَرَهُمُ اللَّهُ لِنُصْرَتِي قَبْلَ ظُهُورِي عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ ائْتُونِي طَائِعِينَ ای بزرگان جماعت و ای خواصّ من و کسانی که خداوند، آنان را پیش از ظهورم در زمین برای یاری‌ام ذخیره کرده است! به خواست و رغبت، به نزد من بیایید. فَتَرِدُ صَيْحَتُهُ عَلَيْهِمْ وَ هُمْ عَلَى مَحَارِيبِهِمْ وَ عَلَى فُرُشِهِمْ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا بانگ او به ایشان می‌رسد، در حالی که در محراب‌ها و بسترهایشان در شرق و غرب زمین هستند. فَيَسْمَعُونَهُ فِي صَيْحَةٍ وَاحِدَةٍ فِي أُذُنِ كُلِّ رَجُلٍ فَيَجِيئُونَ نَحْوَهَا وَ لَا يَمْضِي لَهُمْ إِلَّا كَلَمْحَةِ بَصَرٍ حَتَّى يَكُونَ كُلُّهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ. و گوش همۀ آنها صدای او را با یک بانگ می‌شنود و به سویش می‌آیند و در چشم به هم زدنی، همگی پیش رویش، میان رکن [حجر الأسود] و مقام [ابراهیم] حاضر می‌شوند. فَیَأمُرُ اللّهُ عز و جل النّورَ فَیَصیرُ عَموداً مِنَ الأَرضِ إلَی السَّماءِ، فَیَستَضیءُ بِهِ کُلُّ مُؤمِنٍ عَلی وَجهِ الأَرضِ، و خداوند عزوجل به نور، فرمان می‌دهد تا ستونی از زمین تا آسمان برافرازد تا همۀ مؤمنان روی زمین، از آن نور بگیرند. ویَدخُلُ عَلَیهِ نُورٌ مِن جَوفِ بَیتِهِ، فَتَفرَحُ نُفوسُ المُؤمِنینَ بِذلِکَ النّورِ، و نوری از دل خانه‌اش [کعبه] بر آن حضرت «سلام‌الله‌علیه» می‌تابد و جان‌های مؤمنان از آن نور شاد می‌شود. در حالی که هنوز از ظهور قائم ما اهل بیت «علیه‌السلام» باخبر نشده‌اند. آن گاه این سیصد و سیزده تن به تعداد یاران پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در جنگ بدر، صبح گاهان پیش رویش می‌ایستند. |📜مختصر البصائر،ج۱ ص۴۱۷ | |📜بحارالأنوار؛ ج۵۳ ص۷ |

یار را گم‌ کرده ام ..

🔴حضرت_زهرا_علیها_السلام #شخص_ولایةالله است "إِحْدَى الْكُبَرِ" (امر واحد بزرگ) همان ولایت یعنی شخص حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است 👈 حضرت زهرا علیهاالسلام نفس ولایت هستند «إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِلْبَشَرِ» 📚سورة المدّثّر آیه ۳۶ به درستی که آن هرآینه یکی از امور بزرگ است  که برای جمیع مردم بيم دهنده و آگاه کننده است. 📌عن أبي جعفر عليه السّلام في قوله: «إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِلْبَشَرِ» قال: 👈يَعْني فاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلامُ. 📌امام  باقر علیه السّلام در مورد آیه «إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِلْبَشَرِ» به درستی که آن، هرآینه یکی از امور بزرگ است * که برای جمیع مردم بيم دهنده و آگاه کننده است فرمودند: یعنی فاطمه علیها السّلام. 📚تفسير القميّ ج۲ ص۳۹۶ 📚البرهان ج۵ ص ۵۲۸ 📚بحار الأنوار: ج ۲۴ ص ۳۳۱ 📌 حضرت كاظم عليه السلام از «لَإِحْدَى الْكُبَرِ» به نفس ولایت تعبیر نموده است . قُلْتُ إِنَّها لَإِحْدَی الْکُبَرِ قَالَ الْوَلَایَةُ 📚الكافي ج ۱ ص۴۳۴ ولایتِ اهل بیت ، ولایتشان ، همان ولایتِ خداوند  است  پس ولایتِ فاطمه زهرا علیهاالسلام همان ولایت خداست و ليلة القدر حضرت زهرا علیهاالسلام است که ظرف نزول ولایت حضرت مولا امیرالمؤمنین علیه السلام است ظرف که #لیلة_القدر است و مظروف ولایت است  و در شب قدر از دامن حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام ولایت بر کل کائنات پخش می شود..

اینگونه نقل کرده‌اند: مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام، در شب ٢١ ماه رمضان ، اباالفضل العباس علیه السلام را در آغوش گرفت و به سينه چسبانيد و فرمود: وَلَدي! سَتقرَّ عيني بِكَ في يَومِ القيامة ای پسرم! به زودى در روز قيامت به وسيله تو چشمم روشن مى‌گردد. سپس فرمود: ايّاكَ اَنْ تَشرِبَ الماءَ و اَخوكَ الحُسَين عَطشان پسرم! هنگامى كه روز عاشورا فرا رسيد و بر شريعه آب وارد شدى ، مبادا آب بياشامى در حالى كه برادرت حسین علیه‌السلام تشنه است. 📜معالي السّبطين ج١ ص۴۵۴

- یا قمرالعشیره

▪️حضرت ام کلثوم سلام الله علیها از جمله علیا مخدراتی هستند که به اراده و دستور خدا به همراه حضرت زینب علیهاالسلام و دیگر مخدرات عازم کربلا شدند. ایشان همچون خواهر خود در طول سفربه کوفه وشام با خطبه ها و نوحه های خود احیای دین الهی کردند و اولین #شعائر_حسینیه را بنا نهادند. از جمله خطبه ایشان خطاب به مردم کوفه است که فرمودند: ياأهل الكوفة سوأة لكم مالكم خذلتم حسينا وقتلتموه وانتهبتم أمواله وورثتموه وسبيتم نساءه ونكبتموه فتبا لكم وسحقا ويلكم أتدرون أي دواة دهتكم و أي وزر علي ظهوركم حملتم و ای دماء سفكتموها و أي كريمة أصبتموها و أي صبية سلبتموها و أي أموال انتهبتموها قتلتم خير رجالات بعد النبي ونزعت الرحمة من قلوبكم ألا إن حزب الله هم الفائزون و حزب الشيطان هم الخاسرون ای اهل كوفه! بدا بحال شما! زشت باد روی شما كه حسين را تنها گذاشتيد و او را كشتيد و مال و ارث او را تاراج كرديد و زنان او را اسير و سختی و آزار رسانديد! پس هلاک باد شما را! می دانيد چه مصيبتها به شما رسيد و چه گناه بزرگی بر دوش گرفتيد و چه خونها ريختيد و چه زنان شريفه را داغدار كرديد؟ بهترين مردان پس از پيغمبر را كشتيد و مهربانی از دل شما بركنده شد، آگاه باشيد كه حزب خدا پيروز گردند و حزب شيطان زيان كنند. سپس حضرت با اشعار خود روضه خوانی کردند قتلتم أخي صبرا فويل لأمكم ستجزون نارا حرها يتوقد علامه مجلسی میفرمایند که علیا مخدره حضرت ام کلثوم سلام الله علیها در روز عاشورا از شدت مصیبت وغم بر سر و صورت لطمه میزدند و گریبان چاک دادند: "فلطمت علی وجهها و خدها و شقت جیبها و صاحَت وامحمداه واعلیاه واحسیناه" همچنین در هنگام بازگشت از مجلس یزید به طرف کربلا و مدینه، یزید ملعون با جسارتی برای خون بهای امام حسین علیه السلام جواهراتی در محامل گذاشته بود. حضرت ام کلثوم علیهاالسلام سر مبارک را به چوبه محمل کوبیدند و خون جاری شد و فرمودند تمام دنیابرابربایک موی حسین نیست و تمامی آن جواهرات را بیرون ریختند. سرانجام در بیست و نهم جمادی الثانی حضرت ام کلثوم علیهاالسلام بر اثر جراحات سفر و شدت داغ دق کرده و به شهادت رسیدند. بحارالانوار ج۴۲ ص۲۸۲📜 مقتل عین الدموع ص۲۱۵📜 مقتل لهوف ص۱۵۳📜

یا حضرت ام کلثوم سلام الله علیها

هذا أمير المؤمنين قد كر ♡

💠احادیث رزقی است، گاهی اوقات یک سال باید منتظر یک حدیث باشی.. 🔹عَنْ مَيْسَرَةَ ،قَالَ:سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)يَقُولُ: «لاَ يُرَى مِنْكُمْ فِي النَّارِ اثْنَانِ،لاَ وَ اللَّهِ وَ لاَ وَاحِدٌ». قَالَ:قُلْتُ:فَأَيْنَ ذَا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ؟فَأَمْسَكَ عَنِّي سَنَةً،قَالَ:فَإِنِّي مَعَهُ ذَاتَ يَوْمٍ فِي الطَّوَافِ،إِذْ قَالَ:«يَا مَيْسَرَةُ، أُذِنَ لِي فِي جَوَابِكَ عَنْ مَسْأَلَتِكَ كَذَا»... 🔸میسر گوید از حضرت امام رضا (صلوات الله علیه) شنیدم که می فرمود: دو نفر از شما را در آتش نمی بینم نه به خدا سوگند و یک نفر را هم نخواهم دید میسر گوید گفتم: این موضوع از کجای کتاب خدا است؟ حضرت تا یک سال به من پاسخی نداد. میسر گوید تا اینکه روزی با او در طواف بودم و فرمود: ای میسر اکنون به من اجازه داده شده تا جواب سوالت را بدهم ... 📜البرهان ج 5 ص239

روي الذي نادى: يا موسى ألق عصاك حتى تصير ثعبان [هو أمير المؤمنين صلوات الله عليه] 📜زینة الواعظین بهجت المستمعین ص 114 (خطي)

دیشب چه خودکشی که نکردم به کوی تو بیرون نیامدی به تماشا چه فایده..

قَالَ ثَلَاثَةُ أَصْوَاتٍ فِی رَجَبٍ: أَوَّلُهَا أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ وَ الثَّانِی أَزِفَتِ الْآزِفَةُ وَ الثَّالِثُ یَرَوْنَ بَدَناً بَارِزاً مَعَ قَرْنِ الشَّمْسِ سه بانگ در ماه رجب است که نخستین آن این است: ¹آگاه باشید که لعنت خدا بر ستمگران است. و بانگ دوم این است: ²وه چه نزدیک گشت قیامت! ³سوم اینکه در این هنگام هیکلی آشکار را همراه با سپیده خورشید ببینند که فریاد می‌زند: بدانید و آگاه باشید! در صدای سوم، شخصی را در سمت خورشید می‌بینند که می‌گوید: «این امیرالمؤمنین علیه السلام است که برای کشتن بیدادگران حمله می‌آورد! » و صوت سوم، صوت مولانا امیرالمومنین است که سر داده میشود در هلاکت رساندن ظالمین! 📜كفاية الأثر، ص٢١

#رجعت امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند: نهایتِ شگفتی‌ها از واقعه‌ای است که میان ماه جمادی و رجب اتفاق می‌افتد! مردی برخاست و گفت: ای امیرمؤمنان! این چه مطلب شگفتی است که دائماً از آن تعجّب می‌کنی؟ امام فرمودند: مادرت به عزایت بنشیند! چه تعجّبی بالاتر از مردگانی که در دوران رجعت، زنده شده و تمام دشمنان خدا رسولش و اهل بیت او را با شمشیر یا چیزی مثل آن می‌زنند و آن جریان، تأویل این آیه است؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! با قومی که خداوند آنان را مورد غضب قرار داده دوستی نکنید آنان از آخرت مأیوسند همان‌گونه که کفّار مدفون در قبرها مأیوس می‌باشند. ممتحنه/۱۳ اَلْعَجَبُ كُلُّ اَلْعَجَبِ بَيْنَ جُمَادَى وَ رَجَبٍ فَقَامَ رَجُلٌ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ مَا هَذَا اَلْعَجَب اَلَّذِي لاَ تَزَالُ تَعْجبُ مِنْهُ فَقَالَ ثَكِلَتْكَ أمُّكَ وَ أيُّ اَلْعَجَبِ أعْجَبُ مِنْ أمْوَاتٍ يَضْرِبُونَ كُلَّ عَدُوٍّ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِه وَ لِأهْلِ بَيْتِهِ وَ ذَلِكَ تَأوِيلُ هَذِهِ اَلْآيَةِ: ممتحنه/۱۳ 📜تفسير البرهان، ج۵، ص۳۶۰ 📜تأويل الآيات، ج۱، ص۶۵۹

#رجعت روي : عن الصادق صلوات اللّه علیه: أن النبي صلى الله عليه وآله إذا رجع ملك الدنيا خمسين ألف سنة، وملكها أمير المؤمنين أربعة وأربعين ألف عام در رجعت پیامبر پنجاه هزار سال حکومت می‌کند و مولا علی علیه‌السلام چهل و چهار هزار سال!