•{#قشاع🖤🤍}•• ‌#قلم_N #part_201 _درست صحبت کن ! هی هیچی نمیگم روت زیاد شده! +لا اله الی الله... جلو بیمارستان نگه داشتم که پسره در عقب رو باز کرد...خواست سمت آرام بره که داد زدم! +کجا سرتو انداختی پایین! گمشو اینور! _میخام ببرمش! + غلط میکنی! بیا اینور میگم! _نه خب سنگینه اذیت میشی! +به ولای علی قسم دستت بهش بخوره همینجا خونتو میریزم! اخمی کردم و آرامو بردم داخل... اونقدر غرق کارای پسره بودم که متوجه نشدم آرامو کجا بردن! تکیه دادم به دیوار و زل زدم به پسره! _هان چیه ! ارث میخوای؟ +ببین! خیلی خودمو نگه داشتم همینجا نزنم بترکی! جلو زبونتو بگیر ! _برو بابا! مرتیکه هَول! سمت زن تقریبا ۳۵/۴۰ ساله ای رفت وباهاش مشغول شد.. نشستم رو صندلی و سرمو گرفتم بین دستام.. داشتم دیوونه میشدم! معلوم نبود چی به چیه! کی به کیه! نفس عمیقی کشیدم که گوشیم زنگ خورد! +بله! رادین: حامد کجایی! +بیمارستان! _چیشده باز! +آرام حالش بد شده ! _اوکی لوکیشن بده. +باشه. گوشیو قطع کردم و بعداز فرستادن لوکیشن سمت پذیرش رفتم. +ببخشید اتاق خانوم آرام مستوفی کجاست؟ _یه لحظه.. مکث کوتاهی کرد و گفت: _دکتر داره معاینشون میکنه! یکم صبر کنید بعد برید! اتاق ۱۶۴. سمت راست... +تشکر. سمت اتاق حرکت کردم که دیدم پسره همراه با زن میانساله دارن دنبالم میان!