•{#قشاع🖤🤍}•• ‌#قلم_N #part_290 بادیدن ارسلان اخمی بین ابروهام نشست!! زیرلب ازشدت تعجب اسمشو صدا زدم که سریع رو کرد سمت راننده! _خب...سامان باتو کاری ندارم! برو عمارت! برای بقیه کارا! سری تکون داد و سوار ماشینش شد و رفت! +به این بدبختاهم رحم نمیکنی ؟ پوزخندی زدم و با حالت مسخره ای گفتم: +افشین!؟؟ _مسخره بازی درنیار! بشین !! نشستم روی صندلی که روبروم نشست... بی حرف خیره شدم بهش که بعداز چنددیقه؛ نگهبان باغ دوفنجون قهوه رو روی میز گذاشت و رفت.. +نمیخای حرف بزنی؟ اخمی کرد و فنجون رو نزدیک لبش گرفت.. _حرفایی که میزنم خیلی تلخه! حداقل برای تو! تویی که توی این چندماه صددرصد وابسته آرام شدی! +خیلی سختته بگی آرام خانوم؟ پوزخندی زد و گفت: _یادمه اولین روزی که تو دانشگاه دیدمش خیلی زود صمیمی شدیم! هرچند زیاد باهم نبودیم! ولی تو همون چندماه حسابی وابسته هم بودیم! +خب؟؟؟ گلوش رو با قهوه تازه کرد و ادامه داد: _کلی قرار مدار گذاشتیم! کلی نقشه کشیدیم برای زندگیمون! +اوم... بهم رسیدین بالاخره؟ اسمش چی بوده؟ میتونم کمکت کنم‌؟ _تو واقعا نمیفهمی یا خودتو زدی به نفهمی؟؟؟ من و آرام جفتمون وابسته هم بودیم! چرا نمیخای بفهمی که گند زدی به رویای جفتمون؟؟ +چی ؟ من؟ _تو! خود تو! آخ ....آخ که نمیدونی چه بساطی درست کردی ! با قدم نحست تو زندگی آرام تموم آرزوهای منم خراب شد! بلند شد و تکیه داد به میز... ب در خیره شد و گفت: _ دوسش داشتم! ولی خیلی دیر منو شناخت! بدجور این آخریا وابسته هم بودیم! دوسم داشت ! تموم صبرش رو به کار گرفت تا کارام رو جور کنم و بریم سر خونه زندگیمون! کی رو میگفت؟ آرام من رو میگفت؟ همون کسی که الان تو خونه من خوابیده؟ +چرا چرت میگی! فکر نمیکنی داری اشتباه حرفتو میزنی؟ سری به حالت تاسف تکون داد و گفت: _اشتباه کار تو بود ! که بدون شناخت آرام وارد زندگیش شدی و عاشقش شدی!