🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🌼🌼🌼🌼🌼 🌸🌸🌸🌸 🌼🌼🌼 🌸🌸 🌼 #پارت_104 _ يعني با هيچكس نبودي؟ ابرويي بالا انداخت: _ نه،اوني كه اونشب گفتي بهش سلام برسون يكي از دانشجوهام بود كه التماسِ نمره داشت و البته منم خوب جوابش و دادم فقط نگاهش كردم... برام عجيب بود اما انگار از اينكه فهميده بودم با كسي نبوده حس خوبي پيدا كرده بودم! حسي كه دليلش و نميدونستم...! غرق همين افكار بي سر و ته بودم كه باضربه اي كه به شونم زد به خودم اومدم: _ نه مثل اينكه تو واقعا عاشقي! متعجب نگاهش كردم كه شونه اي بالا انداخت: _ عشقِ من كور و كرت كرده كه دوساعته دارم ميگم رسيديم پياده شو باز مثل چي زل زدي به يه نقطه ي نامشخص! چپ چپ نگاهش كردم: _ خوابم گرفته بود در ماشين و باز كرد: _ تو كه راست ميگي! با خنده از ماشين پياده شدم و بعد از اينكه در كافه رو باز كرد دوتايي رفتيم تو... نگاهي به كافه انداختم كه فقط چندتا صندلي بهش اضافه شده بود و همچين نامرتبم نبود و گفتم: _ واسه دوتا دونه صندلي من و كشوندي اينجا؟ پشت سرم صداي قدم هاش و ميشنيدم... قدم هايي كه هر لحظه بهم نزديك تر ميشد و حالا وقتي درست پشت سرم رسيد خواستم برگردم به سمتش كه با قفل شدن دست هاش دور كمرم و بعد قرار گرفتن سرش روي شونه ام مانعم شد: _ اون ديگه يه سوپرايزه! خواستم حرفي بزنم كه ادامه داد،چشمات و ببند و تا وقتي كه نگفتم باز نكن. با يه حالت هيجاني جواب دادم : _ اذيتم نكن عماد كه هيسي گفت و ادامه داد: _ چشمات و ببند پلكام و روي هم گذاشتم: 🌸 🌼🌼 🌸🌸🌸 🌼🌼🌼🌼 🌸🌸🌸🌸🌸 🌼🌼🌼🌼🌼🌼