‍ 📌 پرسش و پاسخ «۱۹» 🔎 استفاده از کلمات #سریانی در قرآن ⁉️ سؤال: در قرآن، کلمات سریانی وجود دارد، از این‌رو خالص بودن این کتاب زیر سؤال قرار می‌گیرد. نظر شما چیست؟ ✍️ پاسخ: درباره‌ی این‌که در قرآن کلماتی با ریشه‌ی سریانی یا حتی رومی وجود دارد، باید توجه داشت که تمامی #زبان‌ها دارای نکات مشترکی هستند. عربی، زبان مفرد و به‌دور از تأثیر و تأثر با زبان‌های دیگر نبوده و نیست. ضمن این‌که زبان سریانی از خانواده‌ی زبان‌های سامی می‌باشد که عربی و عبری نیز از همان خانواده هستند؛ فلذا طبیعی است که کلمات مشترک زیادی داشته باشند. ✅ در زبان‌های مختلف، برخی کلمات در برهه‌هایی از زمان به فراموشی سپرده شده بودند و متکلمین و اهل ادب در مواردی آن‌ها را بازیافت کرده و به جریان ادبیات معمول زمان خود برگردانده‌اند. 🖇 به‌عنوان نمونه واژه‌ی «ملکوت» در زمان اقامت بنی اسرائیل در مصر به فراموشی سپرده شد و حدود ۳۵۰ سال بعد، توسط حضرت داوود (ع) استفاده گردید. اما بعد نیز از ادبیات بنی اسرائیل حذف شد و سپس دانیال نبی (ع) دوباره آن را احیاء نمود؛ و البته بعد از دانیال فراموش شد. تا این‌که حضرت یحیی و مسیح علیهم السلام ظهور کردند و آن را به وفور استفاده نمودند. ⏪ در زبان عربی نیز کلمات زیادی در قبل از اسلام به‌کار می‌رفت و در زمان‌هایی از مصرف روزمره‌ی ادبی حذف شد و سپس به توسط #قرآن احیاء گردید. ▫️اما چون ادبیات عرب قبل از اسلام شفاهی بود، سند کتبی برای عربی بودن بسیاری از واژه‌ها در دست نیست. 🖇 به عنوان نمونه ما هیچ سندی نداریم که واژه‌ی «ترجم» منحصراً #عربی، #عبری یا آرامی باشد. ▫️اما به‌خاطر استفاده‌ی تالمود و قرآن از این واژه، می‌توان ریشه‌ی سامی آن را مطرح نمود. یا واژه‌ی «پردوس» به‌خاطر این‌که در متون #پارسی باستان بوده است، الزاماً به معنی این نیست که این واژه مختص پارسی‌زبانان می‌باشد. در آثار ادبی و #مذهبی یونانی نیز از این واژه استفاده شده است که نمونه‌ی آن سپتواجنت می‌باشد که در آن «پارادیسوس» برای «باغ عدن» استفاده شده. در لاتین نیز «پارادیسوس» و در انگلیسی «پارادایز»، آمده است. 🖇 یا از باب نمونه‌ای دیگر، در ارتباط اسم حضرت مسیح (ع) و زبان آذری (زبان مادری خودم): در زبان آذری به «زندگی»، «یاشایش» می‌گوئیم که از ریشه‌ی «یاش» به معنی «رطوبت» است. اگر آن را «یاشا» تلفظ کنیم (الف در آخر فعل، آن را امری یا استدعایی می‌کند) معنی آن «زنده باشی» خواهد بود. و از این‌رو که می‌دانیم حیات و زندگی از آب شروع شده، بسیار جالب است! لکن برای «زنده باشی» واژه‌ی «یاشا» استعمال می‌شود. (یعنی در آب یا در جوار آب باشی که برای ادامه‌ی حیات و کشاورزی و دامداری امری ضروری است). 📝 حال با این مقدمه ببینیم این واژه‌ی آذری چه ارتباطی با اسم حضرت مسیح دارد. همان‌طور که می‌دانید، اسم حضرت مسیح (ع) در عبری «یشوع» یا «یشواع» به معنی «نجات» است. قبل از حضرت #مسیح (ع) افراد دیگری نیز همین اسم را داشتند که نمونه آن یهوشواع (یوشع) است اما با گذشت زمان تبدیل به یشوع گردید. «یشوع» از ریشه‌ی «یاشا» به معنی «امنیت»، «نجات» و امثال آن می‌باشد. در عربی این کلمه تبدیل به «وسع» به معنی «پهن و گسترده» شده است. حال آیا آذری‌ها آن را از سامی‌ها گرفته‌اند یا بالعکس، با کمک آثار مکتوب باستانی می‌توان تا حدودی حدس زد؛ اما به شکل دقیق نه، چرا که آثار باستانی فقط قدمت خود را نشان می‌دهند نه قدمت حقیقی زبان را. 🔄 و حال برگشت به اصل #شبهه: این که یهودیان و یا مسیحیان سریانی در کتب خود کلماتی را نوشته‌اند که در قرآن نیز یافت می‌شود، امری بسیار عادی در ادبیات است و این غیر عربی بودن قرآن و یا قرض گرفتن کلمات از زبان سریانی را نشان نمی‌دهد؛ چرا که عبری، آرامی (سریانی نیز گونه‌ای از همین زبان است) و عربی زبان‌های خواهری هستند و دیدن تشابهات در آن‌ها بسیار طبیعی است. #شبهه #پرسش_و_پاسخ 👈🏻 پرسش از شما، پاسخ از ما، سوالات و شبهات خودتون رو برای ادمین کانال بفرستید تا به همراه پاسخ منتشر بشه و در کانال گذاشته بشه. ❇️ رسانه های تخصصی مسیحیت شناسی ایتا | تلگرام | سایت hemmatiesm | سایت مقالات علمی، آکادمیا | یوتیوب | اینستاگرام