تحلیل مجموعه داستان زخم‌شیر
طبیعت یکی از شخصیت‌های داستان‌های مجموعه است چه در توصیف و فضاسازی و چه در موقعیت رویداد داستانی نقش برجسته‌ای ایفا می‌کند و از طرفی تصویرِ تعامل همدلانۀ شخصیت‌های داستان با پرندگان و حیوانات به خوبی دیده می‌شود. در هر یازده داستان، مخاطب با پرنده و یا حیوانی روبه‌روست که کارکرد معنایی خاصی برای شخصیتِ داستان و یا پیشبرد داستان دارد.
داستان‌های مجموعۀ زخم شیر را می‌توان بازتاب عینی و ملموس جامعه دانست.
در داستان‌ها با پروسۀ تبدیل واقعیت اجتماعی به آسیب اجتماعی روبه‌رو هستیم. به این معنا که واقعیت‌هایی ملموس و عینی در جامعه وجود دارد که یا نادیده گرفته می‌شوند و یا سرکوب می‌شوند و در نتیجۀ این نادیده‌انگاری و یا سرکوب، واقعیت تبدیل به مسئله می‌شود.
در مسیر تبدیل واقعیت به مسئله اجتماعی نوعی سازگاری اتفاق می‌افتد. در واقع نوعی سازگاری منفی. به این معنا که واقعیت‌های بدیهی تبدیل به مسئله می‌شوند.
پروسۀ تبدیل واقعیت‌های اجتماعی به آسیب‌های اجتماعی،محیطی ناامن و تهدیدکننده به تصویر می‌کشد و نتایجی هم‌چون عدم انسجام اجتماعی،احساس بی‌قدرتی، کناره‌گیری اجتماعی و در نهایت سردرگمی اجتماعی دارد.
سندی مؤمنی
https://eitaa.com/Chubak14tir