. «سرمایه‌گذاری و تولید؛ تقابل دو دیدگاه، تفاوت دو تمدن» تفاوت میان تمدن ها، ریشه در تفاوت بنیادین دو نگاه به هستی، انسان و حقیقت دارد. تمدن اسلامی در مسأله اقتصاد، به‌دنبال عدالت، پیشرفت و معنویت است و در مقابل، تمدن های مبتنی بر نگاه مادی به‌دنبال انباشت سرمایه یا توزیع بدون مبنای آن هستند. این بدین معناست که تفاوت تنها یک اختلاف نظری در اقتصاد نیست، بلکه نشان‌دهنده دو رویکرد کاملاً متمایز در مسیر تمدنی است. از این رو در این نوشتار به بهانه شعار «سرمایه گذاری برای تولید» تفاوت دیدگاه #رهبر_انقلاب با #کارل_مارکس نویسنده کتاب Das Kapital (سرمایه)، پیرامون سرمایه‌گذاری و تولید مورد واکاوی قرار گرفته است. تفاوت این دو دیدگاه را می توان در چند دسته به اختصار بیان نمود. ۱. نگاه به اقتصاد و سرمایه‌گذاری ▪️کارل مارکس: اقتصاد سرمایه‌داری را بر مبنای استثمار کارگران توسط صاحبان سرمایه تعریف می‌کند. او معتقد بود که سرمایه‌داری به‌طور ذاتی ناعادلانه است، زیرا ارزش اضافه‌ای که کارگران تولید می‌کنند، توسط سرمایه‌داران تصاحب می‌شود. سرمایه‌گذاری در تولید، در چارچوب سرمایه‌داری، برای مارکس ابزاری برای تداوم استثمار و شکاف طبقاتی است. 🍃رهبری: دیدگاه ایشان سرمایه‌گذاری را نه به‌عنوان ابزار استثمار، بلکه به‌عنوان راهی برای تقویت تولید ملی، اشتغال‌زایی و پیشرفت اقتصادی کشور می‌بیند. تأکید ایشان بر حمایت از تولید داخلی و استقلال اقتصادی، در تضاد با دیدگاه مارکس نسبت به سرمایه‌داری به‌عنوان یک نظام استثماری است. ۲. مالکیت خصوصی و نقش دولت ▪️کارل مارکس: مالکیت خصوصی وسایل تولید را ریشه اصلی استثمار می‌داند و معتقد است که باید مالکیت خصوصی بر ابزار تولید از بین برود تا عدالت اجتماعی برقرار شود. 🍃رهبری: مالکیت خصوصی را به رسمیت می‌شناسد و حتی بر تشویق سرمایه‌گذاران برای ورود به عرصه تولید تأکید دارد. البته این مالکیت باید در چارچوب نظام اسلامی و در جهت منافع مردم باشد، نه به شکل سرمایه‌داری غربی که بر سودجویی فردی تمرکز دارد. ۳. نقش دین و معنویت در اقتصاد ▪️کارل مارکس: دین را به‌عنوان یک ابزار ایدئولوژیک برای توجیه وضعیت موجود و جلوگیری از آگاهی طبقاتی کارگران می‌بیند («دین افیون توده‌هاست»). 🍃رهبری: دین و معنویت را نه تنها جدا از اقتصاد نمی‌بیند، بلکه آن را عامل پیشرفت و عدالت اقتصادی می‌داند. در سخنرانی‌های ایشان، تأکید زیادی بر نقش توکل، دعا، و توجه به عدالت علوی در سیاست‌های اقتصادی وجود دارد. ۴. هدف از سرمایه‌گذاری در تولید ▪️کارل مارکس: سرمایه‌گذاری را ابزاری در دست طبقه سرمایه‌دار برای افزایش سود خود و تداوم نظام طبقاتی می‌داند. او به دنبال سرنگونی سرمایه‌داری و جایگزینی آن با سوسیالیسم و در نهایت کمونیسم بود. 🍃رهبری: سرمایه‌گذاری را عاملی برای پیشرفت کشور، کاهش وابستگی، افزایش اشتغال و رفاه عمومی می‌داند. تأکید ایشان بر «اقتصاد مقاومتی» و حمایت از تولید داخلی با هدف افزایش قدرت اقتصادی کشور در برابر تحریم‌ها و فشارهای خارجی است. منبع استفاده شده برای نظریه کارل مارکس: کتاب درآمدی بر نظریه فرهنگی؛ فیلیپ اسمیت؛ صص ۲۲-۲۶ #سرمایه‌گذاری_برای_تولید ✍ی. منصوری @Yasindokht 🌐 https://eitaa.com/CultResist