eitaa logo
حکمرانی فرهنگی
4.4هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
205 ویدیو
357 فایل
📚اولین میکرورسانه حکمرانی و سیاستگذاری فرهنگی 🗂مرکز گفتمان سازی و تسهیل گری مسائل فرهنگی 👤روابط عمومی: @admin_activism ۴۴۸۸ گروه اندیشه ورزی حکمرانی فرهنگی👇 https://eitaa.com/joinchat/683213486Ce83398f890
مشاهده در ایتا
دانلود
✡️ استراتژی امنیتی جنگ‌های علم (٢) 1️⃣ حاكم بر آمریکا، برای «نابودی الگوهای رایج اعتقادی در دنیا» ساخت و ساز یک به‌نام «گروه نخبهٔ روشنفکران» را آغاز کرده و کوشیدند زمینه‌ای مناسب را برای تولّد جنسی جدید از روشنفکران فراهم سازند: 2️⃣ شامل معدودی از افراد هستند که در کنترل مباحث اعتقادی، مهارت و انگیزهٔ خاصی دارند و شناخته می‌شوند. این اربابان اندیشه با آلتِ دست قراردادنِ موضوعات اعتقادی در تلاش هستند تا بینش‌ها و عقایدِ را شکل دهند یا دست‌کم به آن‌ها سمت‌وسو بخشند. 3️⃣ اولویت عملیاتی آمریکا، در کشورهای هدف بود تا از این رهگذر «منشأ آمریکایی عملیات» را پنهان سازد، اما به روایت دونالد جیمسون، نمایندهٔ CIA در شورای برنامه‌ریزی روانی «آنان با به‌کارگیری قدرت فکر و استدلال خویش، همواره باید برتمامی اعمال ایالات متحده -چه صحیح و چه غلط- صحّه بگذارند.» 4️⃣ طبقهٔ منزلتی فراتر از «رهبران افکار عمومی» داشتند و به عقاید آن‌ها جهت می‌دادند. آنان از خود به کاملاً آگاهی داشتند، اما گزارش‌های به‌جا مانده از سازمان سیا نشان می‌دهد پس از این طبقه، روشنفکران دیگری نیز در خدمت عملیات بودند؛ روشنفکرانی که به قول ریچارد المن در کتاب شگفت‌انگیز هنرنمایی سازمان سیا «این سازمان آنان را سگی با قلادهٔ بسیار بلند می‌پنداشت.» 5️⃣ این که خود را وقف پاسبانی از و نابودی مکاتب ناسازگار با نمودند، نزد CIA روشنفکرانی بودند که «از افکار طبقهٔ نخبه تغذیه می‌کردند»، «موافقت اصولی» خود را در قبال سیاست‌های آمریکا به نمایش گذاشتند و پروژهٔ سیا در سرزمین‌هایشان را تعقیب کردند. 6️⃣ چون مطابق منطق عملیات مخفی سیاسی: بهترین روش «تبلیغات» (پروپاگاندا) روشی است که طبق آن، «سوژهٔ» شما در جهتی حرکت کند که مقاصد شما پیش برده شود. در حالی‌که سوژه، پیش خود تصور می‌کند که دارد هدف‌های خودش را دنبال می‌کند!! 7️⃣ بنابراین «آنان نمی‌‌دانستند که قلاده‌شان به کجا وصل است و از چه جایی کنترل می‌شود.» ✍️ پیام فضلی‌نژاد 🆔 @Cultural_governance
✍️ معرفت شناسی ورزش از صنعت سرگرمی تا چماق دیپلماتیک در خدمت گلوبالیزم 1️⃣به دلیل جنگ تجاوزکارانه علیه ، تیم‌های از رقابت‌های اروپایی کنار گذاشته شده‌اند. یوفا و فیفا تیم‌های باشگاهی و ملی روسیه را از رقابت‌ها کنار گذاشت تا سران فدراسیون فوتبال روسیه به دادگاه عالی ورزش شکایت کنند. 2️⃣اتحادیه جهانی کشتی تمامی کشتی‌گیران، مربیان، داوران و عوامل روسیه و بلاروس را از حضور در مسابقات بین‌المللی کشتی محروم کرد. میزبانی رویدادها و رقابت‌های کشتی نیز از این دو کشور گرفته شد. 3️⃣ولادیمیر آشنا با ورزش بوده و یک جودوکار حرفه‌ای است و کمربند سیاه این رشته را نیز در ویترین افتخارات خود دارد.اما تحولات اوکراین گریبان او را نیز گرفته و او از ریاست افتخاری فدراسیون جهانی جودو سلب شد. همچنین فدراسیون جهانی تکواندو که دان ۹ افتخاری به رییس جمهور روسیه اهدا کرده بود را پس گرفت. 4️⃣فدراسیون جهانی شطرنج هم طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد که چهل و چهارمین جهانی که یکی از مهمترین و بزرگترین رقابت‌های تیمی در شطرنج به حساب می‌آید در روسیه برگزار نخواهد شد. 🔸غرب امروز در جنگ با همطرازهای خود، نه از ابزارهای سخت، که از مدل استفاده می‌کند. جنگ پلتفرمی و را از طریق فیسبوک و یوتیوپ و...رقم می‌زند و در جنگ اقناع افکار عمومی، به ابزارهای دمکراتیک مثل ورزش متوسل می‌شود تا را به اوج رسانده و از مسیر نرم، مچ رقیب سرسختش را بخواباند. حالا چرا ورزش برای این جنگ انتخاب شد؟! 🔹زمانی برای بشر گذشت که ورزش برای سلامتی و بهداشت بود. نهایتا پادشاهان از ورزش ‌های گلادیاتوری برای تفریح استفاده می‌کردند. بعد از تحولات عصر که همه چیز بوی صنعت و اقتصاد و پول گرفت، ورزش نیز از ساحت بهداشت و سلامت و تفریح عادی به ساحت شیفت کرد و تعریف حرفه‌ای تری پیدا نمود. 🔸ورزش با این اوصاف، کاملا در خدمت قرار گرفت و بنوعی ایستگاه مولدی برای اقتصاد غرب تعیین گردید. این روند ادامه دار بود تا اینکه تفکر غربی که نقشه گلوبالیزم در سر داشت، ورزش را یکی از ابزاری های جهانی سازی برای خود تلقی نمود. دربرگیری بالای صنعت ورزش، باعث شد که عده‌ای از سیاستمداران برخی از ورزش‌ها مثل فوتبال را عنوان کنند. 🔹اتمسفری برای تربیت و تنظیم با ذائقه‌های یکسان که علاوه بر گرم نگهداشتن موتور صنعت، از خدمت به نظام سیاسی غرب نیز دریغ نکنند. در واقع ورزش از سرگرمی صرف به صنعت سرگرمی و سپس به بازوی دمکراسی بدل شد. ظاهرا ماجرا خیلی شیک بود و برای بی‌صدایان و ملت‌هایی که تریبونی برای فریاد زدن علیه ظلم و ستم‌های سیاسی و اقتصادی نداشتند فرصت مناسبی تلقی می‌شد. 🔸اما قاعده چیز دیگری بود. تئوریسین های رسانه و سناریست‌های می‌گویند که رسانه تعیین می‌کند که چگونه فکر بکنیم و در یک پلان قوی‌تر اذعان می‌کنند که رسانه تعیین می‌کند که به چه چیزی فکر بکنید. مثلا در حمله تروریستی به پاریس یا فوت شدن یک شخصیت اروپایی، یک دقیقه سکوت قبل از بازی‌ها به نمایش گذاشته می‌شود و در اروپا مذمت می شود و بازوبند مشکی در بازوی فوتبالیست‌های طراز دنیا، دراماتیک شدن ماجرا را افرایش می‌دهد. 🔹در لیگ انگلیس به نفع ها بادکنک هوا می کنند و بازوبند رنگین‌کمانی در یک بازی حساس پروتکل می شود بطوریکه پخش این برنامه از کنداکتور شبکه ۳ نیز حذف می شود. 🔸اما چرا دوربین ها به سمت خاورمیانه و غرب‌آسیا چرخش نمی‌کنند؟ حتی در خود آسیا هم اتفاقات یمن و سوریه و افغانستان و عراق بایکوت می‌شود، چرا که ورزش باید از سیاست جدا باشد تا دامنش آلوده نشود! آری ورزش برای این نیست که مظلومیت فلسطین به منصه ظهور برسد که اتفاقا برای تثبیت و عادی سازی رژیم صهیونیستی، بیشتر کارآیی دارد. 🔹در قضیه جنگ روسیه و اکراین هم شاهد هستیم که شدیدترین تحریم‌ها علیه روسیه اتخاذ می‌شود و بعد چهارم و دیپلماتیک ورزش نیز خود را نشان می‌دهد. ورزش می‌شود چماقی علیه کشور مهاجم و سوءاستفاده از جنبه دمکراتیک ماجرا که افکار عمومی را پای تحریم یک کشور بکشاند. 🔸البته که ورزش باید در خدمت انسانیت و باشد ولی چرا دوربین‌های ورزش به جهت خاصی گردش می‌کنند و عادلانه تصویرسازی نمی کنند که این محل اشکال و مایه رسوایی ورزش جهانی است. الغرض که ماهیت و معرفت شناسی ورزش تغییر کرده و امروز، پارادایم‌های قدرت تعیین می‌کنند که ورزش کجا سکوت نماید و در چه موقعیتی فریاد بزند! 🔹معیار صحیح و غلط در معرفت شناسی ورزشی امروز به تعبیر نیچه، اراده‌های معطوف به قدرت هستند و بازهم تاکید می‌کنم که ارباب رسانه تعیین می‌کنند که چگونه فکر بکنیم و به چه چیزی فکر بکنیم! 🖊حجت الاسلام علیرضا محمدلو 🆔 @Cultural_governance