✍️ معرفت شناسی ورزش از صنعت سرگرمی تا چماق دیپلماتیک در خدمت گلوبالیزم 1️⃣به دلیل جنگ تجاوزکارانه علیه #اوکراین، تیم‌های #روسیه از رقابت‌های اروپایی کنار گذاشته شده‌اند. یوفا و فیفا تیم‌های باشگاهی و ملی روسیه را از رقابت‌ها کنار گذاشت تا سران فدراسیون فوتبال روسیه به دادگاه عالی ورزش شکایت کنند. 2️⃣اتحادیه جهانی کشتی تمامی کشتی‌گیران، مربیان، داوران و عوامل روسیه و بلاروس را از حضور در مسابقات بین‌المللی کشتی محروم کرد. میزبانی رویدادها و رقابت‌های کشتی نیز از این دو کشور گرفته شد. 3️⃣ولادیمیر #پوتین آشنا با ورزش بوده و یک جودوکار حرفه‌ای است و کمربند سیاه این رشته را نیز در ویترین افتخارات خود دارد.اما تحولات اوکراین گریبان او را نیز گرفته و او از ریاست افتخاری فدراسیون جهانی جودو سلب شد. همچنین فدراسیون جهانی تکواندو که دان ۹ افتخاری به رییس جمهور روسیه اهدا کرده بود را پس گرفت. 4️⃣فدراسیون جهانی شطرنج هم طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد که چهل و چهارمین #المپیاد جهانی که یکی از مهمترین و بزرگترین رقابت‌های تیمی در شطرنج به حساب می‌آید در روسیه برگزار نخواهد شد. 🔸غرب امروز در جنگ با همطرازهای خود، نه از ابزارهای سخت، که از مدل #جنگ_نرم استفاده می‌کند. جنگ پلتفرمی و #سایبرنتیک را از طریق فیسبوک و یوتیوپ و...رقم می‌زند و در جنگ اقناع افکار عمومی، به ابزارهای دمکراتیک مثل ورزش متوسل می‌شود تا #روسیه‌هراسی را به اوج رسانده و از مسیر نرم، مچ رقیب سرسختش را بخواباند. حالا چرا ورزش برای این جنگ انتخاب شد؟! 🔹زمانی برای بشر گذشت که ورزش برای سلامتی و بهداشت بود. نهایتا پادشاهان از ورزش ‌های گلادیاتوری برای تفریح استفاده می‌کردند. بعد از تحولات عصر #رنسانس که همه چیز بوی صنعت و اقتصاد و پول گرفت، ورزش نیز از ساحت بهداشت و سلامت و تفریح عادی به ساحت #صنعت_سرگرمی شیفت کرد و تعریف حرفه‌ای تری پیدا نمود. 🔸ورزش با این اوصاف، کاملا در خدمت #نظام_سرمایه‌داری قرار گرفت و بنوعی ایستگاه مولدی برای اقتصاد غرب تعیین گردید. این روند ادامه دار بود تا اینکه تفکر غربی که نقشه گلوبالیزم در سر داشت، ورزش را یکی از ابزاری های جهانی سازی برای خود تلقی نمود. دربرگیری بالای صنعت ورزش، باعث شد که عده‌ای از سیاستمداران برخی از ورزش‌ها مثل فوتبال را #تمرین_دمکراسی عنوان کنند. 🔹اتمسفری برای تربیت و تنظیم #انسان‌های_یکدست با ذائقه‌های یکسان که علاوه بر گرم نگهداشتن موتور صنعت، از خدمت به نظام سیاسی غرب نیز دریغ نکنند. در واقع ورزش از سرگرمی صرف به صنعت سرگرمی و سپس به بازوی دمکراسی بدل شد. ظاهرا ماجرا خیلی شیک بود و برای بی‌صدایان و ملت‌هایی که تریبونی برای فریاد زدن علیه ظلم و ستم‌های سیاسی و اقتصادی نداشتند فرصت مناسبی تلقی می‌شد. 🔸اما قاعده #رسانه چیز دیگری بود. تئوریسین های رسانه و سناریست‌های #جنگ_روانی می‌گویند که رسانه تعیین می‌کند که چگونه فکر بکنیم و در یک پلان قوی‌تر اذعان می‌کنند که رسانه تعیین می‌کند که به چه چیزی فکر بکنید. مثلا در حمله تروریستی به پاریس یا فوت شدن یک شخصیت اروپایی، یک دقیقه سکوت قبل از بازی‌ها به نمایش گذاشته می‌شود و #نژادپرستی در اروپا مذمت می شود و بازوبند مشکی در بازوی فوتبالیست‌های طراز دنیا، دراماتیک شدن ماجرا را افرایش می‌دهد. 🔹در لیگ انگلیس به نفع #تراجنسیتی ها بادکنک هوا می کنند و بازوبند رنگین‌کمانی در یک بازی حساس پروتکل می شود بطوریکه پخش این برنامه از کنداکتور شبکه ۳ نیز حذف می شود. 🔸اما چرا دوربین ها به سمت خاورمیانه و غرب‌آسیا چرخش نمی‌کنند؟ حتی در خود آسیا هم اتفاقات یمن و سوریه و افغانستان و عراق بایکوت می‌شود، چرا که ورزش باید از سیاست جدا باشد تا دامنش آلوده نشود! آری ورزش برای این نیست که مظلومیت فلسطین به منصه ظهور برسد که اتفاقا برای تثبیت و عادی سازی رژیم صهیونیستی، بیشتر کارآیی دارد. 🔹در قضیه جنگ روسیه و اکراین هم شاهد هستیم که شدیدترین تحریم‌ها علیه روسیه اتخاذ می‌شود و بعد چهارم و دیپلماتیک ورزش نیز خود را نشان می‌دهد. ورزش می‌شود چماقی علیه کشور مهاجم و سوءاستفاده از جنبه دمکراتیک ماجرا که افکار عمومی را پای تحریم یک کشور بکشاند. 🔸البته که ورزش باید در خدمت انسانیت و #عدالت باشد ولی چرا دوربین‌های ورزش به جهت خاصی گردش می‌کنند و عادلانه تصویرسازی نمی کنند که این محل اشکال و مایه رسوایی ورزش جهانی است. الغرض که ماهیت و معرفت شناسی ورزش تغییر کرده و امروز، پارادایم‌های قدرت تعیین می‌کنند که ورزش کجا سکوت نماید و در چه موقعیتی فریاد بزند! 🔹معیار صحیح و غلط در معرفت شناسی ورزشی امروز به تعبیر نیچه، اراده‌های معطوف به قدرت هستند و بازهم تاکید می‌کنم که ارباب رسانه تعیین می‌کنند که چگونه فکر بکنیم و به چه چیزی فکر بکنیم! 🖊حجت الاسلام علیرضا محمدلو #جام_جهانی 🆔 @Cultural_governance

✍️ آموزش صرفاً آمریکایی در بحث رشد اخلاقی! #ارسالی_مخاطبین 🤔 فرض کنید بین پدر و مادرتان که هر دو را به یک اندازه دوست دارید اختلافی پیش آمده و شما ناچارید از یکی از آنها طرفداری کنید، ولی دوست ندارید طرف دیگر ناراحت یا دلخور شود؛ در اینجا کار درست‌تر چیست؟ چرا؟ و یا یکی از بستگان نزدیک شما به شدت مشکل مالی پیدا کرده؛ و شما هم مقداری پول در حساب خود دارید که برای یک کار بسیار ضروری در حال پس انداز هستید؛ در این موقعیت کار صحیح تر را چه می‌دانید؟ و چرا؟ و... 👆آنچه شما در پاسخ به این سوالات خواهید داد به #استدلال_اخلاقی مشهور است؛ از نظر روان‌شناسی افراد در سنین مختلف به گونه های مختلفی دست به استدلال‌ زده و تصمیم های اخلاقی را اتخاذ می‌کنند. این فرایند #رشد_اخلاقی آن‌ها را نشان می‌دهد. 🔺یادم هست در دوره‌هایی که مباحث رشد در روان‌شناسی را تدریس می‌کردم وقتی به نظریه #رشد_اخلاقی_کُلبرگ می‌رسیدیم و معمای هانز (یکی از معماهای اخلاقی کلبرگ) را به دانشجویان #ایرانی #مسلمان #بزرگسال توضیح می‌دادم استدلال‌هایی غیر از بحث #عدالت و #انصاف می‌آوردند و نمی‌توانستند کاملاً با استدلال هانز همراهی کنند. 🔴 دانشجویان مباحث فقه اسلامی و #حکم_الله را برای تصمیم اخلاقی پیش می‌کشیدند که خیلی در طبقه‌بندی اخلاقی کلبرگ حضور نداشت. ✅ خوب است نظریه‌های دیگری چون نظریه گیلیگان که #مراقبت را دیگر دلیل استدلال اخلاقی می‌داند یا نظریه هایت و گرام که #بنیان‌های_اخلاقی پنجگانه را به‌عنوان دلائل اخلاقیِ انجام یا ترک رفتارها شناسایی کرده‌اند نیز به دانشجویان ایرانی تدریس شود؛ 🔹آن‌وقت شاید کمی از #آمریکایی_زدگی در روان‌شناسی فاصله بگیریم و به #روان‌شناسی_فرهنگی نزدیک شویم! طبق مطالعات، نظریه بنیانهای اخلاقی با فرهنگ جوامع دیگر سازگاری بیشتری دارد. ♦️با این کار شاید پژوهشگران علاقمند شوند که بنیانهای اخلاقی مبتنی بر #فرهنگ_ایرانی_اسلامی را نیز شناسایی کنند! 🔶🔶پنج بنیان‌ اخلاقی مورد اشاره: 🔹آسیب/مراقبت 🔹انصاف/ تلافی 🔹حفظ گروه/ وفاداری 🔹اقتدار/ احترام 🔹پاکی/ پرهیزکاری ✍️حمید رفیعی هنر #روانشناسی 📢 ایتا | تلگرام | بله 🆔@cultural_governance