#قرآن
#لغت
#قلب
ابن فارس در کتاب معجم مقاییس اللغة دو معنای وضعی برای واژۀ #قلب ذکر می کند:
1. خالص ترین و برترین جزء هر چیزی را «قلب» می گویند. (قَلْبُ الإنسان و غيره، سمّى لأنّه أخلص شيء فيه و أرفعه، و خالص كلّ شيء و أشرفه قلبه.)
2. برگرداندن و وارونه کردن (قَلَبْتُ الثوبَ قلبا).
«وَ إِلَيْهِ تُقْلَبُونَ»(عنكبوت:21) يعنى: به سوى او برگردانده می شويد؛ مثل «ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» (بقره: 28)
چون به باب تفعیل برود، (تقليب: بر گرداندن) براى كثرت و مبالغه است. «لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِنْ قَبْلُ وَ قَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ» (توبه: 48). یعنی: از پيش فتنه جوئى كرده و كارها را بر تو آشفته نمودند.
در باب انفعال نیز معنای مطاوعه دارد (انقلاب: انصراف و برگشتن)
«وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ» (مطففين: 31) یعنی: و چون نزد اهلشان بر گشتند شادمان برگشتند.
در باب تفعّل نیز معنای لازم دارد.
در معنای «الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ. وَ تَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ» (شعراء: 218 و 219) و اینکه مراد از «#تقلّب» چیست، اختلاف به حدی است که می توان درباره اش مقاله نوشت.
https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
#قرآن
#قلب
قلب:
در عرف ما #قلب همان عضو معروف در بدن و تنظيم كننده و جريان دهنده خون است كه در سمت چپ سينه قرار گرفته است.
اما
قرآن مجيد چيزهائى به قلب نسبت مي دهد كه دانشمندان امروزی بيشتر و يا همه آنها را به مغز نسبت مي دهند، برخی از آنها از این قرار است:
1- قلب غليظ مي شود و سختر از سنگ مي گردد «غَلِيظَ الْقَلْبِ» (آل عمران:159). «قَسَتْ قُلُوبُكُمْ » (بقرة: 74)
2- قلب مريض مي شود (نه فقط از لحاظ طبيعى) بلكه از لحاظ عدم استقرار ايمان و بودن هواهاى شيطانى در آن «فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ» (احزاب: 32)
3- قلب در اثر اعمال ناشایست، زنگ زده و تيره مي شود «رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ» (مطففين:14)
4- قلب مهر زده مي شود و چيزى نمى فهمد. «خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ» (بقره:7). «يَطْبَعُ اللَّهُ عَلى قُلُوبِ الْكافِرِينَ» (اعراف: 101)
5- قلب محل ترس و خوف است «سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ» (آل عمران: 151) «قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ واجِفَةٌ» (نازعات: 8)
6- قلب گناهكار مي شود «فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ» (بقره: 283). «فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما» (تحريم: 4). «وَ لكِنْ يُؤاخِذُكُمْ بِما كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ» (بقره: 225)
7- قلب مي فهمد و نمي فهمد، و محل عقيده و انبار علوم و ظرف نیت و ایمان و کفر است (اعراف: 179). (آل عمران:154). (انفال:70). (احزاب: 5). (احزاب: 51). (حجرات: 14). (مجادله: 22)
8- قلب مخزن رأفت و رحمت و اطمينان و سكينه است (حديد: 27). (شعراء: 89). (بقره: 260). (رعد: 28). (فتح: 4).
سؤال:
منظور #قرآن از #قلب چيست؟
https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB