#حدیث #مداد_العلماء أفضل من #دماء_الشهداء #شرح_شهید_ثانی #آداب_علم_آموزی بر نویسنده واجب است که در نوشتن نیت اخلاص برای خدای تعالی داشته باشد همان طور که در طلب علم (دانشجویی) نیز باید نیتش خالص برای خدا باشد، { #فایده¬_های_نوشتن و #علت_عبادت_بودن_آن}: زیرا نوشتن عبادت است و روشی برای تحصیل علم و حفظ (پاسبانی) آن است. {حدیث شریف: «طلب علم عبادت است»}؛ پس برای غیر خدا نوشتن –مانند نوشتن برای لذت های نفسانی و دنیا طلبی- همانند طلب علم برای غیر خدا، {ناپسند} است. و عاقبتش و کیفرش نیز همانند آن است. .... { #ثواب_نوشتن } پس معلوم شد که ممکن است ثواب نوشتن از ثواب طلب علم بیشتر باشد، زیرا: در برخی موارد، نفعش بیشتر است، {چون به غایبین هم می رسد} فایدۀ نوشتن، مستدام و دنباله دار است. شاهد دیگر این است که بر اساس روایات: #مداد_علماء بر #خونهای_شهیدان برتری دارد. {برخی گفته اند: به خاطر اینکه مداد علماء شهید پرور است.} منبع: منية المريد ؛ ص341 شهيد ثانى، زين الدين بن على، منية المريد - قم، چاپ: اول، 1409ق. @DUROUS_ALSHABAB

#غلط_مشهور ترجمه #مداد_العلماء عبارت زیر را چگونه ترجمه می‌کنید: «مِدَادُ العُلَمَاءِ أفضَلُ مِن دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ» #ترجمه_غلط: مداد (قلم) دانشمندان از خون شهیدان برتر است. #ترجمه_صحیح: مرکّب دانشمندان از خون شهیدان برتر است. #دلیل: #مداد به معنای #مرکّب، خامه، یا جوهری است که با آن می‌نویسند ولذا در #قرآن دربارۀ اینکه دریاها جوهر و مرکّبی برای نوشتن کلمات خدا باشند، می فرماید: «قُلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ مِداداً لِكَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً» (کهف؛ 109) یعنی: بگو: اگر دريا براى نوشتن كلمات پروردگارم مركب شود، قبل از آنكه كلمات پروردگارم تمام شود دريا تمام مى ‏شود هر چند به اندازه آن درياها به عنوان كمك بیاوریم. #قرینه: #دماء جمع دَم (خون) مایع است، پس مقایسۀ دَم (خون) و مداد باید ذهن شما را به خود مشغول کند که اگر مداد به معنای قلم باشد، بین قلم و خون چ مناسبتی است؟ #حدیث: جملۀ فوق برداشتی از روایت زیر است: 5853- عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ‏ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ جَمَعَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ النَّاسَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ وَ وُضِعَتِ الْمَوَازِينُ فَتُوزَنُ دِمَاءُ الشُّهَدَاءِ مَعَ مِدَادِ الْعُلَمَاءِ فَيَرْجَحُ #مِدَادُ الْعُلَمَاءِ عَلَى #دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ. (من لا يحضره الفقيه، ج‏4، ص: 399) یعنی: چون روز قيامت شود، خداوند عزّ و جلّ مردم را در يك زمين مسطّح گرد هم مى‏آورد، و ميزانها برقرار مى‏شود، پس خونهاى شهيدان با مركّب دانشمندان سنجيده ميگردد، ولى وزن مركب دانشمندان بر خونهاى شهيدان راجح و افزون باشد. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB