دوستان خوبم شرمنده به دلیلی چن روز ارسال رمان متوقف شد امروز قسمتهای عقب مانده رو با هم ارسال میکنم به شرط اینکه دوستانتونم دعوت کنید به این کانال مرسی که هستید😊
🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @Dastanvpand 👈💓
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#قسمت_شصت_و_ششم
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺗﻖ ﺗﻖ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﻧﻴﻤﻪ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻴﺨﻴﺎﻝ ﻣﻴﺒﻨﺪﻡ .
ﻣﺎﻣﺎﻥ _ ﭘﺎﺷﻮ ﺑﺒﻴﻨﻢ . ﺧﺠﺎﻟﺘﻢ ﻧﻤﻴﻜﺸﻪ .
_ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻴﺨﻴﺎﻝ ﺗﻮﺭﻭﺧﺪﺍ .
ﻣﺎﻣﺎﻥ _ ﭘﺎﺷﻮ ﭘﺎﺷﻮ . ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﺑﺮﯾﻦ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﺸﯿﻨﺎ .
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺯ ﺟﺎ ﻣﯿﭙﺮﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺠﻮﻡ ﻣﯿﺒﺮﻡ ، ﺳﺎﻋﺖ ۱۱ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﻡ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺎﺷﻢ، ﻫﻤﻮﻥ ﻣﺴﺠﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻮﺳﺴﻪ . ﻫﻤﻮﻥ ﺩﯾﺸﺐ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﺸﯿﻢ ﭼﻮﻥ ﻫﺮﺩﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﻋﻘﺪﻣﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺳﺎﻟﮕﺮﺩ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﻮﻻﻡ ﻋﻠﯽ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﺎﺷﻪ، ﻭﺍﯼ ﺍﻻﻥ ﺳﺎﻋﺖ ۱۰/۴۵ ﻫﺴﺘﺶ ؛ ﺗﺎ ﻣﺴﺠﺪ ﺣﺪﻭﺩ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺭﺍﻫﻪ . ﻭﺍﯼ ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺳﻮﺗﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﭘﯿﺸﻪ .
ﺳﺮﯾﻊ ﺣﺎﺿﺮﻣﯿﺸﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﻮﻓﺘﯿﻢ ﺳﻤﺖ ﻣﺴﺠﺪ ، ﺳﺎﻋﺖ ۱۱:۱۰ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ . ﭼﺸﻤﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﻣﯿﻮﻓﺘﻪ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﻢ . ﺑﯿﺎ ﺩوﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺴﺮ آﯾﻨﺪﻩ ﺿﺎﯾﻊ ﺑﺸﻢ .
_ ﺳﻼﻡ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺟﻮﺍﺑﻢ ﺭﻭ ﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺮﻭﯾﯽ ﺟﻮﺍﺑﻢ ﺭﻭ ﻣﯿﺪﻩ .
ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ _ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺩﯾﺮ ﺷﺪ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺘﻮﻥ . ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﻫﻢ ﻫﻨﻮﺯ نیومدن.
ﺗﺎﺯﻩ ﻓﺮﺻﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﻪ ﺗﯿﭙﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ، ﯾﻪ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﮐﺘﻮﻥ ﻣﺸﮑﯽ ﺑﺎ ﯾﻪ ﺑﻠﻮﺯ ﺳﻔﯿﺪ، ﺧﻮﺷﺘﯿﭗ ﻭ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﮐﺎﻣﻞ . ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺗﺶ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ، ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺑﺖ ﻭ ﭘﺎﮐﯿﺶ ﻣﯿﺸﺪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺍﻭﺭﺩ .
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﮔﻮﺷﯽ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪﯼ ﻣﯿﮕﻢ ﻭ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ .
ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﺳﻢ ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ ﺭﻭ ﺻﻔﺤﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺳﺒﺰ ﺭﻭ ﻟﻤﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ .
_ ﺳﻼﻡ ﻋﺰﯾﺰﻡ
ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ _ ﺳﻼﻡ ﻭ ………… ( ﺳﺎﻧﺴﻮﺭ )
_ ﻋﻪ . ﭼﺘﻪ؟
ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ _ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻪ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟
_ ﺣﺎﻻ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪﻩ .
ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ _ ﺭﻓﺘﯽ ﻋﻘﺪ ﮐﻨﯽ ﻣﯿﮕﯽ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪﻩ ؟؟؟؟
_ ﻋﻘﺪ ﭼﯿﻪ ﻓﻘﻂ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﺸﯿﻢ ﻫﻤﯿﻦ .
ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ _ زینب ﺟﺎﻥ . ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ
_ ﯾﺎﺳﯽ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻡ ﺑﻬﺖ ﺯﻧﮓ ﻣﯿﺰﻧﻢ .
ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ _ ﺑﺎﺷﻪ . ﺑﺎﯼ
_ ﺳﻼﻡ .
ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ _ ﺳﻼﻡ ﺩﺧﺘﺮﻡ
.
.
.
ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ _ ﺧﺐ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ . ﺍﻥ ﺷﺎﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺸﯿﺪ .
ﺳﺮﺥ ﻣﯿﺸﻢ ﻭ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﮐﯽ ﺣﯿﺎ ﺭﻭ ﯾﺎﺩﮔﺮﻓﺘﻢ ؟ ﺧﻮﺩﻣﻢ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ .
ﮔﻮﺷﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﻣﺴﺠﺪ ﻭﺍﯾﻤﯿﺴﺘﯿﻢ، ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﻭ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﻫﻢ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ . ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﺷﺎﻟﻢ ﻣﯿﺸﻢ . ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺪﻧﻢ ﯾﺦ ﻣﯿﺰﻧﻪ
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﺑﺎﻧﻮ .
ﭼﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ، ﺳﺎﺩﺍﺕ . ﺍﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﻢ زینب ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﻡ ﻣﯿﻮﻣﺪ، ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﺻﺪﺍﻡ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ ﺣﺘﯽ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺍﺧﯿﺮ .
ﮐﻤﯽ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺳﺮﯾﻊ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ، ﺑﺎ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺣﺮﻓﺶ ﺭﻭ ﺗﻤﻮﻡ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﻦ ﻫﻢ ﮐﻨﺠﮑﺎﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﻧﺴﺘﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺣﺮﻓﺶ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﺸﻢ ؛ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ ﻣﯿﺎﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺩﺍﺩﺍﺵ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮﺍﺭﻡ ﻣﯿﺪﻩ . ﺩﺭ ﺩﻝ ﺫﻭﻕ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﻓﻘﻂ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻧﺎﺧﻮﺩآﮔﺎﻩ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺩﺍﺭﻩ .
_ ﺟﺎﻧﻢ؟
ﯾﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﻧﺮﮔﺲ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﮔﺮﻓﺖ .
ﻭﺍﯼ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﮔﻼﯼ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ ﺑﻮﺩﻥ ،
_ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﻪ ﻋﺰﯾﺰﻡ؟
ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ _ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺎﻥ ﺩﺍﺩﺍﺵ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺳﺮﺵ ﻫﻢ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺗﻮ ﮔﻮﺷﯿﻪ .
ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﻧﺮﮔﺲ ﺭﻭ ﺍﺯﺵ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ؛
_ ﺍﺯﺷﻮﻥ ﺗﺸﮑﺮ ﮐﻦ .
ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ _ ﭼﺸﻢ . ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺷﻤﺎﺭﺗﻮﻧﻮ ﻣﯿﺪﯾﺪ؟
ﺷﻤﺎﺭﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﻣﯿﮕﻢ ﻭ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻡ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﺶ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻋﺠﻠﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺤﺮﻣﯿﺖ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺳﻔﺮ ﺣﺎﺝ ﺁﻗﺎ ﻭ ﻋﻼﻗﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺧﻄﺒﻪ ﻣﺤﺮﻣﯿﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﯾﺸﻮﻥ ﺑﻮﺩ .
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @Dastanvpand 👈💓
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#قسمت_شصت_و_هفتم
به روایتﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ
ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﻴﺸﺪ ﭼﻪ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺤﺮﻡ ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ . ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﺭﻭ ﺩﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯿﺮﻡ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻣﺠﺮﺩﯼ ﺑﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ . ﺣﺎﻻ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﺮﻡ ﺑﻤﯿﺮﻡ .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯿﺮﺳﻢ ﺩﻡ ﺧﻮﻧﺸﻮﻥ ، ﻣﺤﻤﺪﺟﻮﺍﺩ ﻭﺍﻣﯿﺮ ﻭ ﻋﻠﯽ ﻭ ﻃﺎﻫﺎ ﻭ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﺎ ﯾﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻣﺸﮑﯽ ﺩﻡ ﺩﺭ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ . ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﻢ ﻭ ﺳﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﻢ .
_ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻭ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺍﯾﻨﺎ ﭼﯿﻪ؟
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﻓﻀﻮﻝ ﺳﻨﺞ . ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﺑﭙﺮ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﯿﻖ .
_ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍﺕ
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﻭ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻮﻓﯿﻖ .
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ _ ﺧﺐ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﭘﺲ ﺑﺮﯾﺪ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎﯼ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ . ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﯿﺮ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺁﻗﺎ ﺩﻭﻣﺎﺩﻩ ﯾﺎ ﻣﻬﻤﻮﻥ ﺟﺪﯾﺪﻣﻮﻧﻢ میاییم.
_ ﻣﻬﻤﻮﻥ ﺟﺪﯾﺪﻣﻮﻥ ؟
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﺗﺎﺍﻃﻼﻉ ﺛﺎﻧﻮﯼ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺑﭙﺮ ﺑﺎﻻ . ﺯﻥ ﺫﻟﯿﻞ ﺑﺪﺑﺨﺖ .
ﻫﻤﻪ ﺯﺩﻥ ﺯﯾﺮ ﺧﻨﺪﻩ
ﻫﻤﻮﻧﺠﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﮔﻔﺘﻢ
_ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﺣﺎﻻ
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﺟﻠﻮ ﻭ ﺍﻣﯿﺮ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﺴﺖ .
ﻣﺤﻤﺪﺟﻮﺍﺩ _ ﺑﺮﻭ ﺩﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﻫﻤﺴﺮﺗﻮﻥ
_ ﻫﺎ؟؟؟؟؟؟
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﻫﺎ ﻭ ……… ﺣﺮﻑ ﻧﺰﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻦ .
_ ﺧﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯽ
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﻭﺳﻠﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﮑﻨﯽ ﭼﻨﺎﻥ ﻣﯿﺰﻧﻤﺖ ﮐﻪ .
_ ﮐﻪ ﭼﯽ؟
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﻫﯿﭽﯽ ﻓﺪﺍﺕ ﺷﻢ . ﺑﺮﻭ ﺧﻮﻧﻪ ﻫﻤﺴﺮﺗﻮﻥ . ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﮐﺎﺭﯾﺶ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ . .
.
.
ﺳﺮ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻡ زینبﻭ ﭼﻬﺎﺭﺗﺎ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﻡ ﺩﺭ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻥ . ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﻣﺎ ﺗﻮ ﮐﻮﭼﻪ ، ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻣﯿﺎﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ .
ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺪﻭﻧﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﭼﯽ ﺗﻮ ﺳﺮﺷﻪ .
ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻼﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﻢ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﻗﯿﻖ ، ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻭ ﺑﯽ ﭘﺮﻭﺍ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﯼ زینب ﺧﯿﺮﻩ ﻣﯿﺸﻢ . ﭼﺸﻤﺎﯼ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎ ﻣﮋﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪ . ﺳﺮﺥ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺳﺮﺷﻮ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻩ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻼﻡ ﻭ ﻋﻠﯿﮏ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻪ _ ﺑﺮﯾﻢ؟
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﺑﺮﯾﻢ ﺩﺍﺩﺍﺵ .
ﮔﻨﮓ ﻭ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﺑﻪ ﻫﺮﺩﻭﺷﻮﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻫﺮﺩﻭ ﻣﯿﺰﻧﻦ ﺯﯾﺮ ﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯿﺸﻦ، ﻣﻨﻢ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﺨﺘﺼﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﻣﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯿﺸﻢ .
ﻇﺎﻫﺮﺍ ﻫﯿﭽﮑﺪﻭﻡ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻥ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪﻥ ﭼﻪ ﺧﺒﺮﻩ ، ﭘﺲ ﻣﻨﻢ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﻧﻤﯿﭙﺮﺳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺳﯿﻢ ..…
.
.
.
ﮐﻞ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﭙﺮﯼ ﻣﯿﺸﻪ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ، ﯾﻪ ﺟﺎﯼ ﺳﺮﺳﺒﺰ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻓﺸﻢ ، ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ .
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﺍﻣﯿﺮ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﻦ .
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ _ ﺧﺐ ﺍﯾﺸﻮﻧﻢ ﻋﻀﻮ ﺟﺪﯾﺪ ﺍﮐﯿﭗ .
ﻣﯿﺮﻡ ﺟﻠﻮ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺭﻭ ﭘﺎﺱ ﺑﺪﺍﺭ ﺩﺍﺩﺍﺵ .
ﺑﻌﺪﻫﻢ ﺩﻭﻧﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ .
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮕﻪ ﺗﻮ ﻭ ﺍﻣﯿﺮ ﻋﻠﯽ ﺑﺮﯾﻦ ﭼﻮﺏ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﯿﺪ .
_ ﻧﻮﭺ
ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ _ ﺍﻭﺍ ﻋﺸﻘﻢ ﺑﺮﻭ ﺩﯾﮕﻪ .
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﺯ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺟﻮﺍﺩ ﻫﻢ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﺶ ﮔﻮﺵ ﺑﺪﻡ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﺩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺣﺮﻓﺎﺵ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﮐﺎﺭﺷﻮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻡ
ﺩﺳﺖ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺭﻭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﻣﯿﮕﻢ _ ﺑﯿﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻣﻮﻥ ﺭﻭ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ .
ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻣﯿﺨﻨﺪﻩ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﻢ ﻣﯿﺎﺩ .
.
.
.
ﺑﻼﺧﺮﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻴﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻭ ﻛﻠﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪﻥ ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺮﻋﻠﻲ ، ﭼﻮﺏ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .
ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺍﻫﯿﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ، ﭼﻮﺏ ﻫﺎﺭﻭ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺸﻮﻥ ﻣﯿﺮﻡ .
ﻫﻤﻪ ﯾﻪ ﺷﺎﻝ ﻣﺸﮑﯽ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﻭ ﺳﺮﺷﻮﻥ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻭﺭﺩﻥ . ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩﻡ ﯾﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺮﻣﺰ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﻭﺵ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﯾﻪ ﭼﻮﺏ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺼﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮﺵ ﻣﯿﭽﺮﺧﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪ ﮔﻔﺖ _ ﺍﻭﻣﺪﻥ
ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﻼ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﻧﺪﻥ
ﻣﺤﻤﺪﺟﻮﺍﺩ _ ﺍﻣﺎﻥ ﺍﻣﺎﻥ . ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺗﺎ ﺟﻮﻭﻧﻢ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻦ ( ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ) ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺗﺎ ﻫﻢ ﭘﺮﯾﺪﻥ ، ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺷﺪﻥ ، ﺧﺎﮎ ﺗﻮﺳﺮﺷﻮﻥ ﺷﺪ . ﺍﯾﻨﺎﻫﻢ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﻓﺮﺩﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻇﺮﻑ ﺑﺸﻮﺭﻥ، ﺑﺸﻮﺭﻥ ﻭ ﺑﺴﺎﺑﻦ .
ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﻣﯿﮑﻨﻦ ﻭ ﺑﺎ ﻫﺮﮐﺪﻭﻡ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺩ ﻣﯿﮕﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﺷﻮﻧﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﻣﯿﮑﻨﻦ .
ﯾﮑﻢ ﮐﻪ ﺩﻗﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯿﺸﻢ ﮐﻪ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﻣﺸﮑﯿﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻣﯿﺮ ﻫﺎ ( ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﻋﻠﯽ ) ﺍﯾﻦ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺟﺎﻥ ﺳﻮﺯ ( ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺭﺍ ) ﺗﺴﻠﯿﺖ ﻋﺮﺽ ﻣﯿﮑﻨﻢ . ﺍﺟﺮﮎ ﺍﻟﻠﻪ . ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺒﺮﯾﺪ .
ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻣﯿﺸﯿﻨﯿﻢ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ﺗﻮ ﺳﺮ ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ . ﺑﭽﻪ ﻫﺎﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﻗﻊ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﯼ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯿﮑﻨﻦ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪﻥ ﻣﺪﺍﺣﯽ ؛ ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻇﺮﻑ ﺣﻠﻮﺍ ﺟﻠﻮ ﻣﯿﺎﺩ ، ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺬﺍﺭﻩ ﺳﺮﺷﻮ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻩ ﻭ ﺑﺎﺣﺎﻟﺖ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯿﮕﻪ _ ﺩﺍﺩﺍﺷﺎﯼ ﮔﻠﻢ ﺗﺴﻠﯿﺖ ﻣﯿﮕﻢ ؛
ﻣﻦ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﻋﻼﻗﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﻗﺎﺷﻘﯽ ﺣﻠﻮﺍ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺭﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﻣﯿﺮﯾﺰﻡ ، ﻇﺮﻑ ﺣﻠﻮﺍ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﻣﯿﮕﺮﻡ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺑﻄﺮﯼ ﻫﺎﯼ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻩ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻠﯽ ﻧﺸﻮﻥ ﺑﺪﻥ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺭﻭ ﺳﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﻭ ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﯿﺲ ﻣﯿﺸﻦ .
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @D
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#قسمت_شصت_و_هشت
به روایت زینب
وای که چقدر امروز با بچه ها خوش گذشت . این اولین دورهمی بود که فاطمه هم همراهمون بود ، فکر نمیکردم بچه ها به خاطر حجابش آنقدر زود باهاش کنار بیان اما برعکس تصورم خیلی هم باهم صمیمی شدن.
.
.
.
روی تخت میشینم و کتاب زبانم رو باز میکنم، حوصله هرچیزی رو دارم جز زبان . دوباره میبندمش و میرم سراغ گوشی. چند روزی میشه که سری به تلگرام نزدم. داده تلفن رو روشن میکنم و وارد تلگرام میشم، بین این همه پیام نگام که به شماره عمو میفته استرس بدی میاد سراغم، پیامش رو باز میکنم.
عمو_ سلام تانیا جان. خوبی؟ عمو بابت رفتار اون روز و سرد برخورد کردنای بعدش عذر میخوام. راستش نگران شدم که شاید ناراحت شده باشی که سراغی از ما نگرفتی دیگه.
“چی شده که عمو دوباره بهم پیام داده؟ خب شاید دلش تنگ شده ”
سریع براش تایپ میکنم _ سلام عموجون. نه بابا چه ناراحتی.
مردد میمونم که بهش بگم ازدواج کردم یا نه. اما زود پشیمون میشم ، من که هنوز ازدواج نکردم یه محرمیت ساده بود فقط همین. بیخیال بقیه پیاما نتم رو خاموش میکنم و گوشی رو روی میز میزارم. کلا میونه خوبی با گوشی نداشتم و ندارم .
دوباره یاد امیرعلی میوفتم. عه عه چجوری با نامزد بنده رفت بیرون منم نبردن ، مردم تو دوران نامزدیشون چجوری گردش میرن، ما چیکار میکنیم؟
با صدای در سریع از اتاق میرم بیرون. که با چهره خندون امیرعلی مواجه میشم.
_ سلام پسر پرو .
امیرعلی_ سلام خواهر پسر پرو.
_ نامزد بنده رو کجا بردی؟
امیرعلی_ نزار غیرتی بشما?هههه. قبل از اینکه نامزد شما بشه دوست من بوده ، بعدشم شما نامزد بنده رو کجا بردی؟
_ قانع شدم.
امیرعلی_ آفرین. راستی نامزد محترمتون گفتن که از پدر محترممون اجازه میگیرن، فردا تشریف ببرید بیرون ، کارتون دارن. بابت امروز هم که مجبور شد بره عذرش موجه بوده و گفت. بهت بگم پوزش.
دست به سینه به دیوار تکیه میدم و میگم_ خب عذرش چی بوده؟
امیرعلی_ حالا دیگه.
_ عهههه؟؟؟؟
امیرعلی_ آررررره .
مامان_ سلام مادرجان.
امیرعلی_ سلام قوربونت برم.
مامان_ خدانکنه. خسته نباشید مادر
راستی زینب به مادربزرگت زنگ زدی؟
_ برای چی؟
مامان _ من زنگ زدم عذر خواهی کردم که نشد برای محرمیت بیان توهم یه زنگ بزن.
_ باشه حالا.
با صدای زنگ گوشی به اتاق برمیگردم ؛ شماره ناشناس .
_ بله؟
+ سلام عزیزم. پرنیانم
_ سلام پرنیان جان. خوبی؟
+ الحمدلله. ببخشید مزاحمت شدم. راستش داداشم کارت داشت ، گفت من زنگ بزنم بعد گوشی رو بهش بدم.
با تموم شدن جملش ، یه دفعه گوشی از دستم میوفته. وای خاک برسرم. گوشی رو برمیدارم.
_ الو جانم؟ چیزه ببین پرنیان میگم…..
با پیچیدن صدای مردونه تو گوشی دیگه اشهد خودمو خوندم، طبق معمول سوتی + سلام علیکم ببخشید پرنیان فکر کرد باهاش خداحافظی کردید، گوشی رو داد به من رفت بیرون. میخواید صداش کنم؟
فقط تونستم سکوت کنم.
+زینب خانوم.
_ سلام.
+سلام. خوب هستید؟
_ ممنونم شما خوبید؟
+ ممنون باخوبیتون.راستش من با پدر بزرگوارتون تماس گرفتم ، اجازه گرفتم که اگه موافق باشید، فردا بریم بیرون که یه مقدار باهم حرف بزنیم.
_ نههههه؟؟؟؟
+نه؟ نکنه به خاطر امروز ناراحت شدید؟
_ نه یعنی اره .
+ناراحت شدید؟
_نه اون نه اون یکی اره.
+چی نه؟
_نه یعنی ناراحت نشدم. فردا رو بریم.
“گند زدم ”
+بله. ممنونم. پس من فردا ساعت ۱۰ ، دم منزلتون باشم خوبه؟
_ بله. مرسی.
+ پس فعلا با اجازتون سلام. نه یعنی خدافظ.
_ خدانگهدار
گوشی رو که قطع کردم نفس راحتی کشیدم و یه دفعه زدم زیر خنده. خداروشکر یه بار سوتی داد دیگه ابروی من نرفت .
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @Dastanvpand 👈💓
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#قسمت_شصت_و_نه
به روایت امیرحسین
…
وای خدایا آبروم رفت، این حجم استرس برای صحبت کردن با یه نفر غیر طبیعیه.
با صدای اذان سریع بلند میشم، نماز میخونم. دیگه هرچقدر کلنجار میرم خوابم نمیبره…..
.
گل های نرگس رو روی داشبورد میزارم و از ماشین پیاده میشم.میخوام بردارم خودم بهش بدم ولی روم نمیشه بیخیال گل ها به سمت زنگ میرم دستم رو بالا میارم که در باز میشه و زینب سادات میاد بیرون. با دیدنم تعجب میکنه و منم یکم هول میشم اما زود خودمو جمع و جور میکنم و لبخند میزنم_ سلام سادات بانو.
سرش رو پایین میندازه و سرخ میشه.
حانیه_ سلام .
_ خوبید؟
زینب_ ممنون شما خوبید؟
_ الحمدالله . باخوبیه شما. بریم؟
زینب _ بله .
سوار ماشین میشیم و نگاهش به اولین چیزی که میفته گل های نرگسه. از روی داشبورد برشون میدارم و روی پاش میذارم.
لبخند میزنه . چقدر زود دلباختم به همين لبخندش.
زینب_ ممنون
لبخندي ميزنم و حركت ميكنم.
_ صبحانه خورديد؟؟
زینب_ بله. ممنون.
_ خب شما جایی رو درنظر ندارید که بریم.
زینب_ نه.
“وای این چرا حرف نمیزنه کل حرفاش تو نه و اره خلاصه میشه ”
_خب پارک نهج البلاغه خوبه؟
زینب_ بله
#چیزے_بگو_حرفے_بـزن_شیرین_زبانم
#کم_حرف_ها_پرچانه_ها_را_دوست_دارند.
.
بعد از نیم ساعت رسیدیم. رفتیم کنار آبشار مصنوعی و هرکدوممون روی یکی از سنگاش نشستیم.
#عاشقی_دردی_ندارد_درد_اصلی_حسرت_است
#با_حیای_خود_مرا_باخاک_یکسان_میکند.
امیرحسین _ نمیخواید چیزی بگید؟
_ خب شما شروع کنید.
امیرحسین _ برنامتون چیه؟
_ برای عروسی و عقد و……..
به روایت زینب
_ من عروسی نمیخوام.
امیرحسین _ نمیخوایددددددد؟؟؟؟؟؟؟؟
خیلی خونسرد جواب دادم_ نه
با تعجب برگشت طرفم.
_ چیزی شده؟
امیرحسین _ اگه به خاطر اون میگید که من گفتم شاید همیشه وضع مالیمون خوب نباشه ، شما نگران اونش نباشید ….
حرفش رو قطع کردم.
_ نه. به خاطر اون نیست ، به نظر من سادگی زیباترین چیزه، میدونم شاید عجیب باشه دختری که تا پارسال اونجوری بود و تنها ارزوش سفر به آمریکا و کشورای خارجه بوده حالا همچین چیزی رو بگه اما…. اما….موافقید به جای عروسی بریم…… کربلا؟؟؟؟
امیرحسین _ شما امر بفرما.
یکم خجالت کشیدم و سرم رو انداختم پایین.
امیرحسین _ فکر کنم به هم محرمیم.نه؟ پس خجالت نداره بانو.
با لفظ بانو کیلو کیلو قند تو دلم آب میشد. دلم میخواست همونجا سجده شکر برم برای این عشق، برای این مرد، برای این آرامش…..
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
@
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @Dastanvpand 👈💓
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#قسمت_هفتاد
به روايت زینب
اميرحسين_ سلام.
_ سلام. خوبيد؟
اميرحسين_ الحمدالله. شما خوبي؟
_ ممنون.
اميرحسين_ راستش، ان شاءالله دو هفته ديگه اردو راهيان نور از طرف مسجد هستش، ميخواستم ببينم اگه موافقيد با خانواده صحبت كنيم اگه اجازه دادن بريم.
واقعا ميمونم كه چي بگم ، سفري كه حسرتش از عيد به دلم مونده بود، سفري كه از وقتي با شهدا انس گرفته بودم شده بود آرزوي هر روز و شبم، با مردي كه شده بود همه دنيام، همه زندگيم.
اميرحسين_ الو؟؟؟؟
_ جانم؟
بعد از چند ثانيه سكوت ادامه ميده _ جونتون سلامت.فكر كردم قطع شده.
_ من از خدامه بيام. فقط اگه مامان ، بابا اجازه بدن.
اميرحسين_ اجازه ميدين من باهاشون هماهنگ كنم؟
_ ممنون ميشم.
اميرحسين_ پس فعلا بااجازتون.ياعلي
_ ياعلي.
گوشي رو قطع ميكنم ، سريع وضو ميگيرم، دو ركعت نماز شكر و بعد سجده ي شكري طولاني كه خدارو شكر ميكنم بابت مهربوني هاش، بابت همه نعمتاش .
بابت حضور اميرحسين، بابت اين آرامش ، غافل از طوفاني كه منتظرم ايستاده
دو هفته بعد
.
توي آينه نگاهي به خودم ميندازم، روسري آبي رنگي كه صورتم رو قاب كرده و سياهي كه روش نشسته، زيبايي خاصي داشت، كيف كوچيك مشكيم و ساک نسبتا کوچیکی که با کمک فاطمه آماده کردم رو از روي تخت برميدارم و از اتاق بيرون ميرم.
امیرحسین کنار بابا روی کاناپه نشسته و به سفارشات بابا درمورد اینکه حواسش به من باشه گوش میده ، مامان بابا هنوزهم فکر میکنن من بچم، خندم میگیره اما به لبخندی اکتفا میکنم و با صدای نسبتا بلندی خطاب به امیر حسین میگم، بریم؟
بابا و امیرحسین هردو به سمت من برمیگردن ، برق تحسين رو تو نگاه هردو به وضوح ميشه ديد.
بابا_ بريد به سلامت بابا جان.
اميرحسين با اجازه اي ميگه و به سمت من مياد، ساك رو از دستم ميگيره و به طرف در ميره
.
از مامان ، بابا خداحافظي ميكنيم به مسجد ميرسيم، فاطمه و اميرعلي هم همزمان با ما ميرسنن.
_ عليك سلام.كجا غيبتون زد؟
فاطمه _ چفيه ها دست من بود خونه جا گذاشته بودم.
_ خسته نباشي.
فاطمه_ سلامت باشي
سه هفته بعد
روي تخت قلطي ميزنم و خاطرات رو مرور ميكنم.
#خاطره_نوشت
چشمم به تپه نسبتا خلوتي ميخوره. بي توجه اميرحسين كه مدام صدام ميكنه به سمت تپه ميرم، چيزي رو احساس نميكنم، صدا گنگ و بي معني به نظرم ميرسن، حتي ديگه اشكي هم نمونده كه بخوام بريزم.
روی خاک ها میشینم ، مرور میکنم هرچیزی رو که این چند روزه شنیدم و دیدم ، اشک هام بی اجازه روانه صورتم میشن ، گریه نمیکنم زجه میزنم ، شهدا به خاطر حفظ حجاب از همه چی گذشتن ، رفتن که کسی چادر از سر بانوان این سرزمین نکشن ، اما من چی؟ من حتی حاضر نیستم چادری رو سرم باشه که یادگار مادرم حضرت زهراست.
با احساس کشیده شدن چادرم سرم رو بالا میارم.
امیرحسین کنارم زانو میزنه و بوسه ای روی چادرم میشینه.
من از این به بعد یه بانوی چادریم
از روی تخت بلند میشم و به پذیرایی میرم .
_ مامان کمک نمیخوای ؟ حوصلم سر رفته.
مامان_ الان که نه، کاری ندارم. میگم میخوای چند روز دیگه امیرحسین اینا رو دعوت کنیم که قرار عقد رو هم بزاریم؟ یک ماه دیگه سالگرد ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه(س) هستش.
_ اره
مامان_ خب حالا. پس بزار بابا بیاد ببینم کی خونست. راستی خب عقدتون رو با فاطمه و امیرعلی هم میتونید بگیرید دیگه.
_ حالا بزار هماهنگ میکنیم.
به اتاق برمیگردم و سریع شماره فاطمه وو از تو مخاطبین پیدا میکنم. بعد از دوتا بوق صداش تو گوشی میپیچه.
فاطمه_ جونم؟
_ ببین میگم شما که میخواید سالگرد ازدواج حضرت فاطمه عقد کنید ، ماهم همون روزیم دیگه. موافقی باهم عقد کنیم یا مشهد یا گلزار شهدا
فاطمه_ نفس بکش. سلام
_ سلام.
یه دفعه با یه لحن ذوق زده تر از من گفت _ وای اره اخ جون. عالیه.
_ خجالت بکش. دختر انقدر برای ازدواج ذوق میکنه؟
فاطمه_ نه اینکه خودت ذوق نکردی?
_ خب حالا. فعلا…
فاطمه_ ياعلي
_ یا حق
گفته بودم دلبرم بهتر که چادر سر کنی
کعبه ی احرام من! با چادرت بانو تری
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @Dastanvpand 👈💓
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#ﻗﺴﻤﺖ_۷۱
ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﺭﻭ ﺧﺸﮏ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻇﺮﻑ ﻣﯿﺰﺍﺭﻡ .
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯿﺮﻡ ، ﭼﺎﺩﺭ ﺭﻧﮕﯿﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ، ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭ ﻭﺍﯾﻤﯿﺴﺘﻢ .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﻼﻡ ﻭ ﻋﻠﯿﮏ ﻫﺎﯼ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻭ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﻣﯿﺮﻥ ﺳﺮ ﺍﺻﻞ ﻣﻄﻠﺐ
ﺑﺎﺑﺎ _ ﺧﺐ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﭼﯿﻪ؟ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﻫﻢ ؟ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺍﻻﻥ ﺻﺤﺒﺘﺎﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻧﻪ؟
ﭘﯿﺶ ﺩﺳﺘﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻧﻪ .
ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﯾﮏ ﻣﺎﻩ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻘﺪ ﺣﺮﻑ ﻧﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ .
ﺑﺎﺑﺎ _ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺎﻥ . ﺧﺐ ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺁﻗﺎﯼ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﺑﻌﺪ .
ﭘﺪﺭ ﺍﻣﯿﺮ ﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﺎﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ .
ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﻣﯿﮕﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﯿﺮﻡ ، ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻣﺘﻘﺎﺑﻼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﻣﯿﺎﺩ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﻮﺑﯿﺪ؟
_ ﻣﻤﻨﻮﻥ . ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺑﯿﺪ؟
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺑﺎ ﺧﻮﺑﯿﻪ ﺷﻤﺎ . ﺍﻟﺤﻤﺪﺍﻟﻠﻪ . ﺧﺐ ﺷﻤﺎ ﻧﻈﺮﺗﻮﻥ ﭼﯿﻪ؟
_ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﭼﻮﻥ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻫﻢ ﻋﻘﺪﺷﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﻥ ﻫﻤﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺷﻪ، ﮔﻔﺘﻢ ﺍﮔﻪ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻪ ، ﻣﺰﺍﺭ ﺷﻬﺪﺍ ﯾﺎ ﺣﺮﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ .
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻢ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺳﺮﺷﻮ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺎﺭﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻭﺍﻗﻌﺎﺍﺍﺍﺍﺍ؟؟؟؟؟؟
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻡ _ ﺑﻠﻪ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﺐ … ﺧﺐ … ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻋﺎﻟﯿﻪ . ﭼﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ؟
_ ﺧﺐ ﺑﺮﯾﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻧﻈﺮ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﭼﯿﻪ؟
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺑﻠﻪ ﺑﻠﻪ ﺣﺘﻤﺎ .
ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻭﺍﯾﻤﯿﺴﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﺑﺸﻢ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺮﻡ .
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪﯾﻢ، ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻣﯿﮑﻨﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﻣﯿﭙﺬﯾﺮﻥ ﺑﻪ ﺟﺰ ﭘﺪﺭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮﺩ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻣﺎ ﺍﺧﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺍﻭﻟﺶ ﮐﻤﯽ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﺟﻤﻊ ﺩﯾﮕﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻪ .
ﻭﺍﺭﺩ ﭘﺎﺳﺎﮊ ﻣﯿﺸﯿﻢ . ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﮐﻨﺎﺭﻫﻢ ﻭ ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﯿﺮ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﯾﻢ . ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺤﺮﻡ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﯿﭻ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﺎﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﻢ .
.
.
.
.ﺑﻼﺧﺮﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎﺷﻮﻧﻮ ﻣﯿﮕﺮﻥ ﻭ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ……
_ ﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺻﻼ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺎ ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﯿﺎﺩ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﺐ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﺑﺮﯾﻢ ﯾﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ .
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻢ
_ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﯾﺪ؟
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺷﻤﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﺪ؟
_ ﻧﻪ ﺍﻣﺎ ﺍﺧﻪ ﺁﻗﺎﯾﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺧﺮﯾﺪ ﺧﻮﺷﺸﻮﻥ ﻧﻤﯿﺎﺩ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻧﻪ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ .
ﺭﻭ ﺑﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﯾﻨﺎ ﻣﯿﮕﻢ _ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺷﻤﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﯾﺪ؟
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﯿﻄﻮﻧﯽ ﻣﯿﮕﻪ _ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻣﺎﯾﯽ ﻧﻪ؟
_ ﮐﻮﻓﺘﻪ . ﺑﺮﻭ ﺑﭽﻪ .
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ _ ﺁﻗﺎ ﺍﻣﯿﺮ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﺵ ﺳﻮﺧﺖ ﺑﭽﻢ . ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﺪ ﻣﺎ ﺑﺮﯾﻢ؟
ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻫﺮﭼﯽ ﺍﻣﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ .
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﺮﺥ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻩ .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﺸﺘﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯿﺪﯾﻢ . ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﻮﺍ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ، ﺑﺎ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﯾﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻇﺮﯾﻒ ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﯿﻮﻓﺘﻪ ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﮕﻢ ﻫﻤﯿﻨﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﻫﻨﻢ ﺭﻭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻋﺬﺭ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭘﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﺳﻤﺖ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﯿﺮﯾﻢ .
.
.
.ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺧﺐ ﭼﯽ ﻣﯿﻞ ﺩﺍﺭﯾﺪ .
ﻣﻨﻮ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﻣﯿﺰﺍﺭﻡ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻫﻤﻮﻥ ﭼﺎﯼ ﻟﻄﻔﺎ
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻭ ﮐﯿﮏ ﺷﮑﻼﺗﯽ؟
ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎﺵ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﻫﻮﺱ ﮐﯿﮏ ﺷﮑﻼﺗﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﻡ ﻧﺸﺪ ﺑﮕﻢ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺪﻩ ؟
_ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﺪ؟
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﺧﻪ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﺎﮐﺎﺋﻮ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺫﻭﻕ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﯾﺪ ، ﺣﺪﺱ ﺯﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﯿﮏ ﺷﮑﻼﺗﯽ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ .
ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ _ ﺑﻠﻪ . ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﮑﻼﺗﻢ .
ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﺎﺹ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ _ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﺩﺍﺭﯾﺪ .
ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ .
ﻭﺍﯼ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻻﯾﻖ ﺳﺘﺎﯾﺶ .
.
.
.ﺍﺯ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯿﺸﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ، ﺑﺎﺭﻭﻥ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﻭﺳﻂ ﺗﺎﺑﺴﺘﻮﻥ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺗﻮ ﺗﻬﺮﺍﻥ؛ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ . ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﯾﻪ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ ﭘﺎﺭﮎ ﺑﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﺧﺮﯾﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭﻧﺎ ﺟﺪﺍ ﻭ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ .
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﻮﺷﯽ، ﮐﯿﻔﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻢ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮔﻮﺷﯿﻢ ﻣﯿﮕﺮﺩﻡ ، ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻋﻤﻮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺳﺒﺰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻢ _ ﺳﻼﻡ ﻋﻤﻮﺟﺎﻥ .
ﻋﻤﻮ _ ﺳﻼﻡ ﺗﺎﻧﯿﺎ ﺟﺎﻥ . ﺧﻮﺑﯽ؟
ﺑﺎ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﻢ ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺗﺎﻧﯿﺎ ﻧﺎﺧﺪﺍﮔﺎﻩ ﺍﺧﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﯿﺮﻩ .
_ ﻣﻤﻨﻮﻥ . ﺷﻤﺎﺧﻮﺑﯿﺪ؟
ﻋﻤﻮ _ ﻣﺮﺳﯽ ﻋﻤﻮ . ﻣﯿﮕﻢ ﮐﺠﺎﯾﯽ ﺍﻻﻥ ؟ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؟
ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﺎﺻﯽ ﺳﻮﺍﻟﺶ ﺭﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺭﻭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭘﺲ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﮑﺚ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻣﯿﮕﻢ _ ﺑﯿﺮﻭﻧﻢ . ﺍﺭﻩ . ﭼﻄﻮﺭ؟
_ ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؟
ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺑﺪﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻓﺮﺍ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ، ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﻭﻗﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ .
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨🌹بـا فروارد کردن
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#ادامه_قسمت_هفتاد_و_یکم
_آره چطور؟
عمو_هیچی.همینطوری.راستی یه سوال .تو چرا بعد از آرمان با کسی دوست نشدی؟
با شنیدن ﺍﺳﻢ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺍﺳﺘﺮﺳﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻧﻔﺮﺕ ﻣﯿﺸﻪ . ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﺪ ، ﺑﺮﺍﻡ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﻭ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻭ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﯿﺎﻧﺶ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ .
_ ﭼﻄﻮﺭ ﻣﮕﻪ؟ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﺪ ﻣﻦ ﺍﻫﻞ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﺍ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﯿﺴﺘﻢ .
ﻋﻤﻮ _ ﺍﻫﺎ . ﺑﺎﺷﻪ . ﻋﻤﻮ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻻﻥ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﺣﺎﻻ ﺑﻌﺪﺍ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﺰﻧﮕﻢ .
_ ﺑﺎﺷﻪ . ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪﻡ . ﺑﻪ ﺯﻥ ﻋﻤﻮ ﺳﻼﻡ ﺑﺮﺳﻮﻧﯿﺪ .
ﻋﻤﻮ _ ﺑﺎﺵ . ﺑﺎﯼ
ﺗﻠﻔﻦ ﺭﻭ ﻗﻄﻊ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﮐﯿﻔﻢ ﺭﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧﻢ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭ ﺗﻮﺵ ﺑﺰﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ ﮐﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺗﻠﺦ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺭﻭ ﺭﻗﻢ ﻣﯿﺰﻧﻪ . ﮐﯿﻒ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﻮﻓﺘﻦ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻪ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﭼﯽ ﺷﺪ؟
ﺑﺎ ﺑﻬﺖ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺗﮑﻮﻥ ﻣﯿﺪﻡ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﻨﻢ _ ﻫﯿﭽﯽ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺧﻢ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﻭ ﮐﯿﻔﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻩ . ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﺎ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﻣﯿﺸﻢ ، ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻣﯿﺮﻩ . ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ، ﮐﯿﻒ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﻣﯿﺪﻩ ﻭ ﻣﺴﯿﺮ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﻤﯿﺮﺳﻪ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ زینب ﺳﺎﺩﺍﺕ . ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟ ﭼﺮﺍ ﺭﻧﮕﺖ ﭘﺮﯾﺪﻩ؟
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺟﻤﻊ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺍﺳﻤﻢ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺭﯾﺨﺘﻪ ، ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺍﻭﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮﻩ ، ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺪﻡ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ ﻣﯿﺸﻪ، ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺗﻮﺍﻧﺸﻮﻥ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﻥ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺧﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﭼﻨﮓ ﻣﯿﺰﻧﻢ ..……
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @Dastanvpand 👈💓
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#ﻗﺴﻤﺖ۷۳
ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ زینب ………
ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺟﻠﻮﯼ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺯﻧﮓ ﻣﯿﺰﺩ .
ﮐﻼﻓﻪ ﺩﺳﺘﯽ ﺗﻮ ﻣﻮﻫﺎﺵ ﻣﯿﮑﺸﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﻭﺭﮐﯽ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ ﻧﯿﺴﺘﻦ ، ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ . ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﻮ ﮐﯿﻔﻢ ﻣﯿﺒﺮﻡ ﺗﺎ ﮐﻠﯿﺪ ﺭﻭ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ . ﺑﺎ ﻟﻤﺲ ﺟﺴﻢ ﻓﻠﺰﯼ ﺳﺮﺩ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻣﯿﻮﻓﺘﻢ ، ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﯾﺦ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺪﻧﻢ ﺑﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺩﺭ ﯾﮏ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺁﻧﯽ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﻟﺮﺯﺷﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻣﯿﺸﻪ ..… ﻣﯿﺸﻪ .… ﺑﺎﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ ؟
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﻻﻥ ﺣﺎﻟﺘﻮﻥ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺑﺮﯾﻢ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎ ﯾﮑﻢ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ، ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﻣﻨﻢ ﮐﺎﺭﺗﻮﻥ ﺩﺍﺭﻡ .
ﺑﺎ ﺟﺪﯾﺖ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﺑﺎﺷﻪ ﺍﯼ ﺭﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺩﻭﺭ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯿﺸﻪ .
_ ﺑﺮﯾﺪ ﯾﻪ ﭘﺎﺭﮎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻟﻄﻔﺎ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﭼﺸﻢ .
ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﻣﺴﯿﺮ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻣﯿﮕﺬﺭﻩ . ﺑﻪ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﭘﺎﺭﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ ، ﭘﺎﺭﮎ ﻣﯿﮑﻨﻪ، ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻪ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻣﯿﺘﻮﻧﯿﺪ ﺑﯿﺎﯾﺪ .
ﻫﻨﻮﺯﻫﻢ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺮﺍﻡ ﺳﺨﺖ ﺑﻮﺩ ، ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺑﯽ ﺣﺲ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﺸﻢ ، ﺑﻪ ﺗﮑﻮﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺳﺮ ﺍﮐﺘﻔﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺩﺳﺘﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺳﻌﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺭﻭ ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ . ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻫﻢ ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﻣﯿﺎﺩ ، ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺗﻮ ﭼﻬﺮﺵ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩ ، ﺩﯾﮕﻪ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﮐﻪ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺯﯾﻨﺖ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﭼﻬﺮﺵ ﺑﻮﺩ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺒﻮﺩ .
ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺭﻭﯼ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻣﯿﺸﯿﻨﻪ، ﻓﺎﺻﻠﻤﻮﻥ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻓﻌﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻠﺮﺯﯾﺪ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﯾﻢ .
ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﺳﺮﻡ ﺁﻭﺍﺭ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺻﺪﺍ ﻫﺎ ﮔﻨﮓ ﻣﯿﺸﻦ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﺎﺭ . ﺍﻣﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻌﯽ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﻡ ، ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﺭﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻧﺰﻧﻪ .
ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻡ ، ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ، ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﺗﻮ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻮﺧﯿﺎ ﻧﮑﻨﯿﺪ ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺪ ﺟﻨﺒﻢ ﺑﺎﻻ ﻧﯿﺴﺖ .
_ ﻣﻦ ، ﻣﻦ ، ﺷﻮﺧﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﻣﯿﺸﻪ ﻭﺍﺿﺢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ ؟
ﯾﺎﺩ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺘﺶ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﻣﯿﻮﻓﺘﻢ ، ﺑﻐﻀﻢ ﺑﯽ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯿﺸﮑﻨﻪ ﻭ ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺎﺭﯼ ﻣﯿﺸﻦ ، ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺭﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ . ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﻢ _ ﯾﻌﻨﯽ ..… ﻩ .. ﻡ … ﻩ ﭼﯽ ﺗﻢ … ﻭ … ﻣﻪ ..…
ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﻡ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺯﺍﻧﻮ ﻣﯿﺰﻧﻪ ، ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ . ﺩﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﺯﯾﺮ ﭼﻮﻧﻢ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ ﻭ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺎﺭﻩ . ﺑﻬﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ، ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻤﯿﺎﺭﻡ . ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻣﻨﻮ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ . زینب
ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺭﻭﻫﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺪﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﯿﮕﻪ _ ﻣﻨﻮ .… ﻧﻨﮕﺎﻩ ﮐﻦ .
ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻟﺐ ﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﺭﻭﻫﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﻐﻀﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﺸﮑﻨﻪ . ﭼﺸﻤﺎﺵ ﭘﺮ ﺍﺷﮏ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﻪ _ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ ؟ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﺪﻭﻗﺘﻪ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺷﺪﯼ؟ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ زینب؟ ﭼﯿﺮﻭ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﯽ ؟
ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﺯﺍﻧﻮﻡ ﻣﯿﺰﺍﺭﻩ ﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﺵ ﻣﯿﻠﺮﺯﻩ .
ﻣﺮﺩ ﻣﻦ ﺩﺍﺭﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟ ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﺮﯾﺶ ﺷﺪﻡ؟
ﻫﺮﮐﺲ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻬﻤﻮﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻻﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﺍﺩﻣﺶ ، ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ .
_ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ . ﻣﯿﺸﻪ .… ﻣﯿﺸﻪ .… ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺮﯼ ﺧﻮﻧﻪ؟
ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻓﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﺵ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺣﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ ، ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﻨﻢ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﻮﻓﺘﯿﻢ .
ﻣﺴﯿﺮ ﭘﻨﺞ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﭙﺮﯼ ﻣﯿﺸﻪ .
ﻣﯿﺮﺳﯿﻢ ، ﺩﺳﺘﮕﯿﺮﻩ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﯿﭻ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩﻩ .
_ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ .
ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ _ ﺑﻌﺪﺍ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻢ .
ﺩﺭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﻣﯿﺒﻨﺪﻡ ، ﮐﻠﯿﺪ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮐﯿﻔﻢ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﺭﻡ ، ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯿﺸﻢ ، ﺩﺭ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﻨﺪﻡ ﻭ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯿﺸﯿﻨﻢ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﻐﺾ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺭﻭ ﻣﯿﺸﮑﻮﻧﻢ .
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺍﻣﺎ ﺭﺍﻩ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ، ﺩﺍﺷﺘﻢ ﭼﻮﺏ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﯽ ﺟﺎﻡ ﺭﻭ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻡ .
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺯﻧﮓ ﺁﯾﻔﻮﻥ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻢ ، ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﮎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺑﻐﻠﺶ ﻣﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮔﺮﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿﺸﻪ .
ﻓﺎﻃﻤﻪ _ زینب.… ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ؟
……………_
ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻕ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺧﺐ ﺑﮕﻮ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟؟؟؟
_ ﻫﯿﭽﯽ .… ﺩﻟﻢ .… ﮔﺮﻓﺘﻪ .
ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﻭﺍﯼ زینب . ﻣﺮﺩﻡ .
ﺍﺯ ﺑﻐﻠﺶ ﻣﯿﺎﻡ ﮐﻨﺎﺭ ، ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﮎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﯽ ﺟﻮﻧﯽ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﻣﯿﮕﻢ _ ﻣﻨﻢ ﺍﻻﻥ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﯿﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﺗﻮ .
ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﻧﻪ ﻣﻤﻨﻮﻥ . ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻡ ، ﮐﻼﺱ ﺩﺍﺭﻡ . ﺍﻭﻣﺪﻡ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺭﻭ ﺑﺪﻡ .
_ ﻋﺠﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ . ﻗﺎﺑﻠﯿﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﻓﺪﺍﺕ ﺷﻢ ﻋﺰﯾﺰﻡ . ﻋﺼﺮ ﻣﯿﺎﯼ ﺑﺮﯾﻢ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺻﺎﻟﺢ؟
_ ﻭﺍﯼ ﺍﺭﻩ . ﺍﺥ ﺟﻮﻥ .
ﻓﺎﻃﻤﻪ _ ﺁﻗﺎﺗﻮﻥ ﻧﻤﯿﺎﻥ؟
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻐﺾ ﻣﯿﮑﻨﻢ ، ﻟﺒﻢ ﺭﻭ ﮔﺎﺯ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﻣﯿﮕﻢ _ ﺑﺮﻭ ﺑﭽﻪ ﭘﺮﻭ .
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﺸﺎﺩﯼ ﻣﯿﺰﻧﻪ ، ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻭ ﻣﯿﺮﻩ .
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای
💐🌿🍃🌸🍂
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
#رمان_از_جهنم_تا_بهشت
#ﻗﺴﻤﺖ۷۴
ﺑﺎ ﺳﺮﺩﺭﺩ ﺑﺪﻱ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﻴﺸﻢ ، ﻫﻮﺍ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ، ﮔﻮﺷﻴﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﻋﺴﻠﻲ ﻛﻨﺎﺭ ﺗﺨﺖ ﺑﺮﻣﻴﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻴﻜﻨﻢ .
ﺩﻭ ﺗﺎ ﭘﻴﺎﻡ .
ﺁﺭﻣﺎﻥ _ ﺳﻼﻡ ﺟﻴﮕﺮ . ﭼﻲ ﺷﺪ؟ ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻱ؟ ﻭﺍﺭﺩ ﻋﻤﻞ ﺑﺸﻢ ﻳﺎ ﺣﻞ ﺷﺪ؟
ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ _ ﺳﻼﻡ . ﺧﻮﺑﻲ؟ ﺑﺎﺑﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻋﺬﺭ ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺭﻭﻱ ﻛﺮﺩﻡ . ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻱ؟ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﻲ ﺑﮕﻮ ﺑﺎﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻴﻢ .
ﺩﻳﮕﻪ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ، ﻟﺐ ﻫﺎﻡ ﺭﻭ ﺭﻭﻱ ﻫﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﻴﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﻐﻀﻢ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﻜﻨﻪ . ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻜﺚ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﺗﺎﻳﭗ ﻣﻴﻜﻨﻢ _ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻴﻜﻨﻢ ، ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺁﻗﺎﻱ ﺣﺴﻴﻨﻲ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻫﻢ ﻧﻤﻴﺨﻮﺭﻳﻢ ، ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻋﻼﻗﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﺍﺭﻡ . ﻫﻤﻴﻦ . ﻫﻤﻪ ﭼﻲ ﺗﻤﻮﻣﻪ . ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺸﻴﺪ .
ﻫﻖ ﻫﻖ ﮔﺮﻳﻪ ﻓﻀﺎﻱ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﭘﺮ ﻣﻴﻜﻨﻪ ، ﺳﺮﻳﻊ ﻭﺍﺭﺩ ﺻﻔﺤﻪ ﭘﻴﺎﻡ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻣﻴﺸﻢ ، ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻔﺮﺗﻢ ﺭﻭ ﺳﺮﺵ ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻨﻢ .
_ ﺍﺭﻩ ﻋﻮﺿﻲ ﺍﺭﻩ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ . ﭘﺴﺖ ﻓﻄﺮﺕ . ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ ، ﺯﻧﺪﮔﻴﻤﻮ ﺍﺯﻡ ﮔﺮﻓﺘﻲ ، ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ . ﺑﺮﻭ ﮔﻤﺸﻮ . ﺑﺮﻭ ﺑﻤﻴﺮ .
ﮔﻮﺷﻲ ﺭﻭ ﭘﺮﺕ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻭ ﺻﺪﺍﻱ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﭼﻴﺰﻱ ﺩﺭ ﺳﻜﻮﺕ ﺍﺗﺎﻕ ﻃﻨﻴﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺻﺪﺍﻱ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻦ .
ﻣﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺑﻮﺩﻡ ، ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﺯﻧﺪﮔﻴﻢ .
ﻭﻟﻲ ﻛﺶ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺫﻳﺖ ﺷﺪﻥ ﻫﺮﺩﻭﻣﻮﻥ ﻣﻴﺸﺪ .
ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﻣﻴﺮﻋﻠﻲ ﻣﻴﺮﻡ ، ﺩﺭ ﻣﻴﺰﻧﻢ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻴﺸﻢ . ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺑﻮﺩ .
ﺍﻣﻴﺮﻋﻠﻲ _ ﺳﻼﻡ .
_ ﻋﻠﻴﻚ . ﺍﻣﻴﺮ . ﻳﻪ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﺯﺕ .
ﺍﻣﻴﺮﻋﻠﻲ _ ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﺑﻲ ﺍﻋﺼﺎﺏ .
_ ﻣﻦ ..… ﻣﻦ .… ﻣﻦ به ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻗﺎﻱ ﺣﺴﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻫﻢ ﻧﻤﻴﺨﻮﺭﻳﻢ . ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ..… ﻣﻴﺨﻮﺍﻡ ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﮕﻲ .
ﺍﻣﻴﺮﻋﻠﻲ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﻨﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻳﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﻣﻴﺨﻨﺪﻩ .
_ ﻋﻪ . ﭼﺘﻪ؟
ﺳﺮﻳﻊ ﺟﺪﻱ ﻣﻴﺸﻪ ﻭ ﻣﻴﮕﻪ _ ﺷﻮﺧﻲ ﺟﺎﻟﺒﻲ ﻧﺒﻮﺩ .
_ ﺍﻣﻴﺮ . ﻣﻦ ﻛﺎﻣﻼ ﺟﺪﻳﻢ .
ﺍﻣﻴﺮﻋﻠﻲ _ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻫﺴﺖ ﭼﻲ ﻣﻴﮕﻲ؟
_ ﺍﺭﻩ ﺍﺭﻩ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ . ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻡ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﻨﻢ .
ﺍﻣﻴﺮﻋﻠﻲ _ ﺯﻭﺭ؟ ﻛﻲ ﺯﻭﺭﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﺍﺻﻼ ﺍﺻﻼ ﻳﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﭼﻲ ﺷﺪ؟ ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻳﺪ ﺑﺎﻫﻢ .
_ ﻣﻴﺸﻪ ﺑﻴﺨﻴﺎﻝ ﺷﻲ؟ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻗﺎﻱ ﺣﺴﻴﻨﻲ ﮔﻔﺘﻢ، ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻗﻄﻌﻲ ﺭﻭ ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ .
ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﻴﭻ ﺣﺮﻑ ﯾﺎ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻠﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯿﺸﻢ ، ﺩﯾﮕﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺷﮑﯽ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻡ ﻧﻤﻮﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﺩ ﺑﯿﺎﺩ .
.
.
.
ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﯿﮕﻪ ، ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﺮﯾﺰﻩ، ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺳﺮﺩ ﻣﯿﺸﻪ ، ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻣﺪﺍﻡ ﺳﻮﻫﺎﻥ ﺭﻭﺣﻢ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﻣﯿﮕﺬﺭﻩ ، ﻣﻦ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﺫﻭﺏ ﻣﯿﺸﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﻢ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﺸﻪ .
.
.
.
.
ﺑﻨﺪ ﻫﺎﯼ ﮐﺘﻮﻧﯿﻢ ﺭﻭ ﻣﯿﺒﻨﺪﻡ ﻭ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻢ ، ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺑﯽ ﺍﻡ ﻭﻩ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺧﺮﺍﺑﻢ ﺧﺮﺍﺏ ﺗﺮ ﻣﻴﺸﻪ ، ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻴﻜﻨﻢ .
ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﻴﻮﻓﺘﻪ ﻭ ﻣﺪﺍﻡ ﺑﻮﻕ ﻣﻴﺰﻧﻪ . ﺍﻋﺼﺎﺑﻢ ﺧﻮﺭﺩ ﻣﻴﺸﻪ ، ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺶ ﻭ ﺑﺎﺻﺪﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﺩﺍﺩ ﻣﻴﺰﻧﻢ ، ﻫﺎ؟ ﻫﺎ؟ ﭼﻴﻪ ؟ ﺯﻧﺪﮔﻴﻤﻮ ﺧﺮﺍﺏ ﻛﺮﺩﻱ ﺑﺲ ﻧﺒﻮﺩ ؟
ﺁﺭﻣﺎﻥ _ ﻋﻪ . ﭼﺘﻪ ؟ ﺭﻡ ﻛﺮﺩﻱ؟
_ ﺧﻔﻪ ﺷﻮ . ﮔﻤﺸﻮﻭﻭ
ﺁﺭﻣﺎﻥ _ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﮕﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻴﺮﻡ ﺗﺮﻛﻴﻪ ، ﻳﻪ ﻛﺎﺭ ﻛﻮﭼﻴﻚ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭﻡ ، ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﻡ . ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻣﻴﺎﻡ ﺧﺎﺳﺘﮕﺎﺭﻱ . ﺑﺎﻱ .
ﺳﻮﺍﺭ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻣﻴﺸﻪ ﻭ ﻣﻴﺮﻩ . ﺻﺪﺍﻱ ﺟﻴﻎ ﻻﺳﺘﻴﻚ ﻫﺎﻱ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺳﻮﻫﺎﻥ ﺭﻭﺣﻢ ﻣﻴﺸﻪ ﻭ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺳﺮﺟﺎﻡ ﻣﻲ ﺍﻳﺴﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺧﻴﺮﻩ ﻣﻴﺸﻢ .
ﻣﻦ ﺍﮔﻪ ﺑﻤﻴﺮﻡ ﻫﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﻨﻢ . ﺑﻴﺨﻴﺎﻝ ﻛﻼﺱ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﻡ ، ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻴﺒﺮﻡ . ﻳﺎﺩ ﺻﻮﺕ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﺗﻮ ﺷﻠﻤﭽﻪ ﻣﻴﻮﻓﺘﻢ ، ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻣﻨﺒﻊ ﺁﺭﺍﻣﺸﺶ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﻫﺴﺖ ، ﺗﺎﺣﺎﻻ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺶ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﻲ ﺍﮔﻪ ﻣﻴﺘﻮﻧﺴﺖ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻨﻢ ﺭﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﻛﻨﻪ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻣﻴﺘﻮﻧﺴﺖ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﻦ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻛﻨﻪ .
ﻣﻔﺎﺗﻴﺢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻛﺘﺎﺑﺨﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﻴﺪﺍﺭﻡ . ﺍﺯ ﻓﻬﺮﺳﺖ ، ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺭﻭ ﭘﻴﺬﺍ ﻣﻴﻜﻨﻢ .
ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﺭﺳﻢ ﻋﺎﺷﻘﻲ _ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﻋﻠﻴﻚ ﻳﺎ ﺍﺑﺎ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ……
.
.
.
ﺳﺮ ﺍﺯ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﺮﻣﻴﺪﺍﺭﻡ ، ﺍﺷﻚ ﻫﺎﻡ ﻣﻬﺮ ﺭﻭ ﺧﻴﺲ ﻛﺮﺩﻥ ، ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻛﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍﺀ ﺍﺭﺑﺎﺑﻢ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﺤﺾ ﺑﻮﺩ .
ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮔﻮﺷﻴﻢ ﻣﻴﺮﻡ ، ﺭﻣﺰﺵ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﻴﻜﻨﻢ . ﻳﻚ ﭘﻴﺎﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺯ ﭘﺮﻧﻴﺎﻥ _ ﺳﻼﻡ زینب ﺟﻮﻥ . ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ ﺷﺪﻡ . ﭼﺮﺍ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻨﻜﺎﺭﻭ ﻛﺮﺩﻱ؟ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺩﺍﺷﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﺩﺍﻏﻮﻥ ﻣﻴﺸﻪ، ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﻳﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﻧﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ خورﺍﻙ ﺩﺍﺭﻩ ﻧﻪ ﺑﺎﻛﺴﻲ ﺣﺮﻑ ﻣﻴﺰﻧﻪ . ﻓﻘﻂ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺩﻟﻴﻠﺖ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻧﺒﻮﺩ ﻋﻼﻗﻪ ﻫﺴﺖ ، ﻓﻘﻂ ﻣﻴﺨﻮﺍﺩ ﺩﻟﻴﻠﺖ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻧﻪ .
ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩ، ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ، ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﺑﻮﺩ . ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺸﻴﻨﻢ ﻭ ﻛﺎﺭﻱ ﻧﻜﻨﻢ ، ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﻲ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎﺷﻢ . ﺳﺮﻳﻊ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺸﻢ ، ﺳﺎﻋﺖ ۳ ﺑﻌﺪﺍﺯﻇﻬﺮ ﺑﻮﺩ . ﭘﺎﻭﺭﭼﻴﻦ ﭘﺎﻭﺭﭼﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻴﺎﻡ . ﻇﺎﻫﺮﺍ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩﻥ . ﺳﻮﻳﻴﭻ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﺎﺑﺎ ﺭﻭ ﺑﺮﻣﻴﺪﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻴﺮﻡ ، ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﻣﻨﺰﻝ ﻋﺸﻖ . ﺗﻮﺭﺍﻩ ﻫﺮﭼﻲ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺍﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﺭﻭ ﻣﻴﮕﻴﺮﻡ، ﺻﺪﺍﻱ ﺧﺎﻧﻮﻣﻲ ﻛﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﻲ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺭﻭ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﻴﻜﻨﻪ ، ﺭﻭ ﻣﻐﺰﻡ ﺭﮊﻩ ﻣﻴﺮﻩ . ﺑﻼﺧﺮﻩ ﻣﻴﺮﺳﻢ ..……
#ادامه_دارد...
نویسنده :
#ح_سادات_کاظمی
✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨
🌸
🌿🍂
🍃🌺🍂
💐🌿🍃🌸🍂🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏
#کانال_داستان 👇🌷
💓👉 @Dastanvpand 👈💓