🍃🌺 #داستان_عشــقولانه_مذهـبی #پارت_چهارم 🍃 # ..... اون گوشه بالا سره شهید یکی داره مثله ابر بهار گریه میکنه که ظاهرش خیلی خیلی آشناس..... 😕 باهر فشار و زوری که بود خودم رو بالای سره شهید رسوندم که بعدا دخترخالمم اومد چون جمعیت زیاد بود و اگر از هم دور میشدیم پیدا کردنه همدیگه سخت میشد....😀 بعد از چند دقیقه سرشو که بالا گرفت دیدم خودشه تا چشمم به چشمش افتاد ناخودآگاه سلام کردم....😕😢 سریع اشکاشو پاک کرد گفت: سلام... سرشو انداخت پایین دیگه حرفی نزد و فقط به قبر شهید خیره بود انگار نه انگار من اونجا هستم... شهید رو دفن کردن و همه رفتن دیدم با چند تا از دوستاش نشستن سره قبر دارن گریه میکنن جلو رفتم گفتم: +آقای احمدی میتونم وقتتنو بگیرم چند لحظه؟؟ 😊😊 حالا استرس داره داغونم میکنه....🙈 بلند شد اشکاشو پاک کرد گفت: +بفرمایید در خدمتم... با یه سنگینی خاصی ازش پرسیدم: +چرا انقد گریه میکنین؟ واسه همه شهدا گریه میکنین یا فقط این شهید؟ کنجکاو شده بودم خُب.... رو به قبر شهید نگاه کرد و یه نفس عمیق کشید مثله اینکه بخواد بغضشو بفرسته پایین گفت: +نه،فقط این شهید، چون دوستم بود و رفیق بودیم باهم....😔😔 سکوت کرد و با یه حسرت و یکم بغض ادامه داد... +اون رفت من موندم.....😔😔😢 راستش دلم خیلی گرفت حالا چرا اینجوری شدم نمیدونم،،، دختر خالمم از دور هی اشاره میکرد که بیا دیر شد..😕😕 دیگه چیزی نداشتم واسه گفتن دیرمون هم شده بود گفتم: +آها غمه آخرتون باشه، مزاحم نمیشم خدانگهدار...✋✋ با یه شرم خاصی گفت: +مراحمید،یاعلی...✋✋ راستش،دیدم کلا نسبت بهش عوض شده بود.....🙊 بعضی شبا...... #ادامه_دارد🌹بـا فروارد کردن داســــتانهای کــانــال از ما #حمایت کنـیـد😘🙏 #کانال_داستان 👇🌷 💓👉 @Dastanvpand 👈💓