eitaa logo
داستان و پند اخبار فوری طب سنتی اسلامی فوتبال برتر استقلال پرسپولیس ورزش سه
8.8هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
3.7هزار ویدیو
66 فایل
|♥️بسم الله الرحمن الرحیم♥️. ﷺ جهت مشاوره @mohamad143418
مشاهده در ایتا
دانلود
‍❤️ 💌 ✍همینکه مصطفی خوابید رفتم لباسی که تنش بود بشورم تا واسه فردا تمیز باشه اونم شستم... 😔تا نخوابیدم توی حیاط بودم اومدم تو که سحری رو آماده کنم دیدم مصطفی داره نماز میخونه اونم نخوابیده بود سحری رو آماده کردم و صداش کردم خیلی بودیم ، بعد از غذا کرد و رفت بگیره.... منم سفره رو جمع کردم وقتی وضوش تموم شد یه دفعه چشمش به ساکش افتاد یه دفعه یه حالی شد و سرش رو انداخت پایین ، خوند و گفت باید برم بیرون کار دارم... گفتم بهش که تو امروز مسافری نگیر ، بهت واجب نیست امروز با وجود خیلی سخته روزه هم بگیری گفت دوست دارم زبونم با روزه باشه من تا ظهر منتظرش بودم برگرده ساعت 2 برگشت همون لباسی رو تنم کردم که اولین روز به هم رسیدیم تنم بود یعنی لباس .... همینکه برگشت خیلی بود از سر و صورتش گرد و خاکیش معلوم بود کرد و جوابش رو دادم یه بالش براش آوررم تا کمی استراحت کنه دراز کشید و دست چپش رو گذاشت روی سرش نمیتونستم ازش بشم... 😭کنارش نشستم به چهرهاش که نگاه میکردم گریه ام گرفت متوجه شدم که مصطفی هم گریه میکنه صدای هق هق گریه هام تمام اتاق رو گرفت من گریه میکردم و اشکهام روی سر مصطفی میریخت و مصطفی گریه میکرد و اشکش روی بالش.... 😭هیچ کدوممون نمیتونستیم حتی یک کلمه هم بگیم فقط صدای هق هق گریه ی من بود که شنیده میشد خدا رو شکر محدثه پیش مادر شوهرم بود اگه این صحنه رو میدید میترسید... تقریبا نیم ساعتی همینطوری گریه میکردیم که مادر شوهرم صدام کرد و گفت بیا محدثه تو رو میخواد... من وقتی گریه میکردم تا یک روز بعدش آثار گریه توی صورتم مشخص بود چون چشمام درشت بود رفتم که محدثه رو بیارم مادر شوهر فهمید کردم گفت میکنم که چرا انقدر میکنی گفتم نمیتونم یه روز هم دوریش رو تحمل کنم من خیلی سختی کشیدم دیگه نمیخوام ازش دور باشم گفت یه سفر 1 هفته ای که این همه گریه نمیخواد آخ از پاره پاره ام خبر نداری جان نمیدونی که مصطفی داره برای همیشه میره... رفتم خونه خودمون مصطفی رفته بود حموم تا مرتب و تمیز باشه به محدثه غذا دادم و خوابوندمش لباسهای مصطفی هم خشک شده بود اتوش کردم و بهش دادم بپوشه... 😔انگار باهم بودیم نمیتونستیم هیچ حرفی بزنیم این دقایق آخر هیچ استفاده ای از کنار هم بودن نکردیم فقط بود و .... 😭زیپ ساکش رو بستم فکر کنم زیپ قلب خودم کنده شد و داشت میومد بیرون من دارم با دستهای خودم وسایل خودم و مصطفی رو آماده میکنم.... 😔این یعنی اوج ، خیلی بهم میاورد که حتی یک بار بهش بگم نرو تنهام نزار دارم جون میدم دارم میمیرم اما نتونستم چون والله میدونستم که واجبه و من نمیتونم جلوی مردی که میخواد در راه الله جهاد کنه رو بگیرم باید مشوقش باشم... 💪باید بتونم کمکش کنم که راحتتر بره پس خودم وسایلش رو آماده میکنم تا بدونه که من ناراضی نیستم درسته که خیلی میکردم اما ناراضی نبودم این امتحان خیلی خیلی سختی بود فقط میکردم بتونم امتحانم رو خوب پس بدم... 😭خدایا این اشکها و ها رو به پای حساب نکن به پای این حساب نکن که من نمیخوام رو بفرستم در راهت جهاد کنه به پای این حساب نکن که ناراضیم... 😔به پای حساب کن به پای این حساب کن که واقعا به پای این حساب کن که برام سخته منی که قلبم رو دو دستی تقدیم کردم الان قلبم داره از سینه ام جدا میشه واین هم داره.... 😔همینطوری داشتم با خودم حرف میزدم که مصطفی گفت نیم ساعت دیگه باید برم این رو که گفت تکون عجیبی خوردم خودش هم فهمید کاملا خشکم زده بود..... ✍ ... 📚❦┅ @dastanvpand ✵━━┅═🌸‿🌸═┅━━✵ .
‍ ❤️ 💌 😭یالله فقط نیم ساعت وقت هست تا چیکار کنم میکردم که از سینه ام در بیاد و دیگه نبینم که داره میره... 😔یه لحظه به ذهنم خورد که یک چیزی ازش به بزارم گفتم مصطفی میشه ازت بگیرم گفت برای خودت سختش نکن ، نمیتونی تحمل کنی ازش خواهش کردم قبول کرد یه گوشی داشت که دست دوم بود 30 تومن داده بود هر چند کهنه ای بود اما میتونستیم باهاش کار کنیم... گوشیو رو حالت گذاشتم هیچ صدایی جز صدای گریه من توی خونه نبود ، کرد و من میکردم گفتم چه وصیتی به و داری ؟ گفت ازشون میخوام که بخونن داشته باشن از بترسن ... من با میل خودم بلند شدم و میرم در بین حرفهاش چشمش همش به من بود میگفت گریه نکن دیگه خواهش میکنم بسه دیگه اما من هام رو کرده بودم، نمیتونستم بخندم گفتم خوب چه حرفی و وصیتی برای محدثه داری گفت باید به پدرش کنه... گفت بخند دیگه اما من بیشتر و بیشتر گریه میکردم دیگه نتونست حرف بزنه گفتم صبر کن برم محدثه رو بیارم باهاش خداحافظی کنی رفتم محدثه رو آوردم بغلش کرد و زود به زود روی قلبش میگذاشت 😭ساکش رو دستش گرفت از پله ها پایین رفت و برای آخرین بار خداحافظی کرد دنبالش با گریه رفتم گفت نیا محدثه رو هم گذاشت زمین محدثه هم گریه کرد تا آخر کوچه که رفت من چشم به دنبالش بودم و گریه میکردم و اون هم زود به زود سرش رو بر میگردوند و میکرد و میکرد برو تو اما من نمیتونستم ازش بردارم ... در آخر کوچه ایستاد و اشاره کرد برو تو اما نرفتم و می ایستاد و نگاهم کرد و رفت دیگه ندیدمش... 😭همینکه رفت منم رفتم تو خونه زار زار گریه کردم باورم نمیشد برای آخرین بار حتی بغلش نکردم ای کاش برای آخرین بار دستهاش رو میکردم اما گریه امانم رو بریده بود... نباید کسی از خبردار میشد پس من باید خون سرد بودم اما چه طوری...؟ 😔شب خونه خواهرم بودیم تازه 1 ماه بود که کرده بود دامادمون اومد دنبالم گفتم بهشون برای رفته و فقط من میام مادرمم همراهش اومده بود چون نمیشد من با دامادمون برم چون بود رسیدم خونه خواهرم... مادرم چون جلو نشسته بود صورتم رو ندید رفتم تو مادرم هم برگشت خونه خودشون ، خواهرم همینکه صورتم رو دید گفت چی شده؟ گفتم هیچی گفت بخدا یک چیزی شده که کوچیک هم نیست خیلی بزرگه در دو کلمه سرهمش آوردم... 😞مصطفی برای همیشه رفت... خشکش زد باورش نمیشد گفت برو بابا... حوصله نداشتم تو جیهش کنم فیلمش رو بهش نشون دادم زار زار گریه کرد رو زهرمار کردم براشون خواهرم انقد گریه کرد چشماش کاملا خون شده بود اون شب نتونستیم بخوریم گفتم منو ببرید خونه خودم گفتن تنهایی نمیشه اینجا بمون اما نتونستن قانعم کنن منو برگردندند خونه محدثه رو خوابوندم و رفتم... 😔مثل عادت همیشگی جا انداختم اصلا یادم نبود که مصطفی نیست همینکه یادم افتاد ریخت جمعش کردم رفتم دمپایی های مصطفی رو آوردم و زیر سرم گذاشتم تا اذان صبح فقط یک ریز گریه کردم حتی یک ثانیه هم نخوابیدم روشن کرده بودم... فرداش محدثه نوبت داشت مونده بودم الان تنهایی چطوری برم؟ باید میرفتم به همین خاطر کسی رو پیدا نکردم که بیاد باهام خودم تنهایی رفتم بعدش برگشتم خونه یک هفته تمام من اصلا نخوابیدم فقط روی دمپایی های مصطفی دراز میکشیدم... 📞بعد از یک هفته روز زنگ زد بهم گوشی خودش رو نبرده بود به همون خط زنگ زد گفت صحیح و سالمم خیلی خوشحال شدم از خوشحالی میریختم انقد جیغ زدم که مادر شوهرم فهمید و اومد بالا گفت چیه؟ گفتم مصطفی زنگ زده گفت بگو کی بر میگردی؟ 😔این سوال خیلی بود منم چون میخواستم که نفهمه من از ماجرا خبر دارم ازش سوال کردم گفت ای کلک کسی پیشته ؟ گفتم بله دیگه گفتم مامانت میگه کی بر میگردی؟ گفت گوشی رو بده دست مادرم... 😔با مادرش حرف زد یهو مادر شوهر عصبانی شد منم ادا در آوردم گفتم چی شد ؟ 😔گفت میگه دیگه بر نمیگردم منم گریه ام گرفت این دیگه ادا نبود این درونم بود.... ✍ ... 📚❦┅ @dastanvpand ✵━━┅═🌸‿🌸═┅━━✵ .
💎پسر جوان آن قدر عاشق دختر بود که گفت: تو نگران چی هستی؟    دختر جوان هم حرفش را زد: همون طور که خودت می‌دونی مادرت پیره و جز تو فرزندی نداره... باید شرط ضمن عقد بگذاریم که اگر زمین گیر شد، اونو به خونه ما نیاری و ببریش خانه سالمندان.   پسر جوان آهی کشید و شرط دختر را پذیرفت... هنوز شش ماه از ازدواجشان نگذشته بود که زن جوان در یک تصادف اتومبیل قطع نخاع و ویلچر نشین شد.   پسر جوان رو به مادرش گفت: بهتر نیست ببریمش آسایشگاه؟ مادر پیرش با عصبانیت گفت: مگه من مُردم که ببریش آسایشگاه؟ خودم تا موقعی که زمین‌گیر نشدم ازش مراقبت می‌کنم. پسر جوان اشک ریخت و به زنش نگاه کرد. زن جوان انگار با نگاهش به او می‌گفت: شرط ضمن عقد رو باطل کن!   @Dastanvpand
🔘 عجیب ترین معلم دنیا بود، امتحاناتش عجیب تر... امتحاناتی که هر هفته می گرفت و هر کسی باید برگه ی خودش را تصحیح می کرد...آن هم نه در کلاس، درخانه...دور از چشم همه اولین باری که برگه ی امتحان خودم را تصحیح کردم سه غلط داشتم... نمی دانم ترس بود یا عذاب وجدان، هر چه بود نگذاشت اشتباهاتم را نادیده بگیرم و به خودم بیست بدهم... فردای آن روز در کلاس وقتی همه ی بچه ها برگه هایشان را تحویل دادند فهمیدم همه بیست شده اند به جز من...به جز من که از خودم غلط گرفته بودم... من نمی خواستم اشتباهاتم را نادیده بگیرم و خودم را فریب بدهم...بعد از هر امتحان آنقدر تمرین می کردم تا در امتحان بعدی نمره ی بهتری بگیرم... مدت ها گذشت و نوبت امتحان اصلی رسید، امتحان که تمام شد، معلم برگه ها را جمع کرد و برخلاف همیشه در کیفش گذاشت... چهره ی هم کلاسی هایم دیدنی بود... آن ها فکر می کردند این امتحان را هم مثل همه ی امتحانات دیگر خودشان تصحیح می کنند... اما این بار فرق داشت...این بار قرار بود حقیقت مشخص شود... فردای آن روز وقتی معلم نمره ها را خواند فقط من بیست شدم... چون بر خلاف دیگران از خودم غلط می گرفتم؛ از اشتباهاتم چشم پوشی نمی کردم و خودم را فریب نمی دادم... زندگی پر از امتحان است... خیلی از ما انسان ها آنقدر اشتباهاتمان را نادیده می گیریم تا خودمان را فریب بدهیم ... تا خودمان را بالاتر از چیزی که هستیم نشان دهیم... اما یک روز برگه ی امتحانمان دست معلم می افتد... آن روز چهره مان دیدنی ست... آن روز حقیقت مشخص می شود و نمره واقعی را می گیریم... ❗️راستی در امتحان زندگی از بیست چند شدیم؟ ♦️📕 @Dastanvpand
‍❤️ 💌 ✍با مادرش خداحافظی کرد و قطع کرد مادر شوهرم خیلی عصبانی و ناراحت بود ومن هم که گریه میکردم اوضاعمون کاملا بهم ریخت... مادر شوهرم شبها میومد پیشم با من بخوابه خیلی و گلی بود هیچ کس انقدری که برای من میکشید ، نکشید هر وقت میحرید اول میومد سهم من رو میداد بعد میبرد برای خودشون خیلی مهربون بود... 😔هر شب تا صبح میخوندم و گریه میکردم والله تا ساعت 8 صبح یکسر قرآن میخوندم خیلی دلم پیدا میکرد. دیگه از مصطفی خبری نشد تا دو هفته پدر و مادرم هم هر شب میومدن و ازم میخواستن برم اونجا کنم اونجا چون همه به خاطر من به سختی می افتادن ولی اگه اونجا بودم دیگه همه نگرانم نبودن منم قبول نکردم ، دوست داشتم خونه خودم زندگی کنم کنار مصطفی بعد از 2 هقته بازم زنگ زد تمام مصطفی رو پاک کردم... وقتی اینو بهش گفتم خیلی شد ازش پرسیدم که از خراکی هایی که فرستادم هنوز مونده؟ گفت نه بابا همون روز اول تموم شد اینجا خیلی آدمهای و هست همون روز اول تموم شد البته هر کس یک ذره بهش دادیم تا به همه برسه... 😞خیلی بودم گفتم ای کاش همه اش رو میفرستادم ، وقتی با مصطفی حرف میزدم انگار رو با تمام ثروتش به من یک نفر دادن ولی بعدش زود قطع میکردم.... 😔به همین هم راضی بودم ، یه روز که بیرون بودم گوشیم زنگ خورد دیدم مصطفی است از حرف زدن جلوم رو ندیدم پام گیر گرد به جدولهای کنار جاده و با گوشی افتادم زمین وگوشی خاموش شد... 😭دستام و هر دو زانوم زخمی شد اما ناراحت بودم که نتونستم با مصطفی حرف بزنم هم که وضعیتم رو دیدن به جای کمک قاه قاه انقدر ناراحت بودم همونجا نشستم و کردم و هرجوری بود گوشی رو سرهم کردم ولی دیگه زنگ نزد... 😔با همون وضعیت رفتم خونه دلم پر بود چون در اون مدت کم که مصطفی رفت خیلی کشیدم خواهران به جای همدردی باهام واینکه ببینن من چقدر در سختی ام همه اش وقتی منو میدیدن حرفهای ناخوشایند میزدن و یا پشت سرم حرف در میاوردن و خودم بس نبود حتی تا این حد پیش رفتن و میگفتن شوهرش رو فرستاد تا هر گندکاری دوست داره بکنه پناه بر الله.... مصطفی هم خیلی باهام همدردی میکردن به جز یکی از خواهر شوهرهام که گاهی اوقات بقیه رو علیه من میشوروند ، جاریم هم که کنار دستم بود همیشه ... ❤️اما هیچکس مصطفی نمیشد مصطفی هر هفته زنگ میزد بهم گفت برگرد خونه پدرت اینجوری هم برای او راحته و هم منم دیگه نیستم منم گفتم چشم...برگشتم اونجا 😔اوضاعم از قبل بدتر شد خیلی و شدم هر روز یک میگرفتم وقتی میرفتم دکتر میگفتن بخاطر اعصابه ... راست هم میگفتن ، تقریبا داشت 8 ماه میشد که مصطفی رفته بود.... ✍ ... 📚❦┅ @dastanvpan ┉┅━❀💐📖💐❀━┅┉
❤️ 💌 😔 مصطفی خیلی ضعیفم کرده بود حتی به گوش مصطفی هم رسیده بود ، همینکه شنیده بود بهم زنگ زد گفت چی شده ؟ من اونجا نیستم چرا همه از حال بدت حرف میزنن؟ گفتم چیزی نیست فقط یکم شدم اونم چون دارم میدم اینجوریه ، نمیخواستم به خاطر من بشه و از دست بکشه و برگرده ... 😔حرف دیگران خیلی خیلی اذیتم میکرد بیشتر از همه حرف دوستان نزدیک میکرد گاهی اوقات حتی بهم دوست یابی و ولگردی در غیاب و... هم میگفتن خیلی برام بود اما یک کلمه هم به مصطفی نگفتم از بد خواهرش هم نگفتم... ولی مصطفی احساس میکرد که خوب به هر حال بود و هم درد همدیگه رو میفهمن... یه مقدار جمع کردم و نیت کردم برای مصطفی و دوستاش یکم خریدم از جمله و و باسلوق و....... میخواستم برای مصطفی بفرستم چون اوضاعشون بد بود... ✍هر روز چون کسی رو نداشتم که براش از غصه هام بگم توی یک دفتر هام را مینوشتم.. خیلی بودم محدثه هم دیگه بزرگ شده بود دیگه بهش شیر نمیدادم روز شنبه 11 اردیبهشت ساعت 6 صبح مصطفی بهم زنگ زد گفت دارم میرم خیلی برات شده بود میخواستم صدات رو بشنوم، گفتم صدای توکه از من قشنگتره خیلی بود گفتم چیه چرا ناراحتی ؟ گفت تو رو خدا میکنی؟ من فقط کردم و رو از بین بردم... 😔این حرفش ناراحتم کرد خیلی خیلی زیاد گفتم من با تو رو دوست دارم چرا میگی نابودش کردی؟ تو بهم طرز زندگی کردن رو دادی، تو باید کنی چون خیلی زیاد اذیتت کردم و تو دم نزدی... 😢هر چی گفتم بهم بگو دوست دارم گفت نمیتونم گفتم با بگو گفت نمیشه گفتم خوب بگو گفت نمیتونم بخدا ، منم شدم... گفت : دوستان که در کنارم هستن دارن میشن فهمیدم دور و برش پره هر کجا میرفت کلا پر بود و نتونست حرف بزنه... گفت خیلی برای محدثه تنگ شده رو بهش بده اونم که خوابیده بود اصلا بلند نشد هر چی صداش کردم انگار نه انگار... 😔گفت که دیگه خیلی دیره باید برم وگرنه نمیرسم گفتم باشه برو کرد و رفت...نمیدونم چرا انقدر حالش بر بود تا حالا اینجوری نبود.... ✍ ... 📚❦┅ @dastanvpan ┉┅━❀💐📖💐❀━┅┉
❤️ 💌 😔تلفن رو قطع کرد و رفت خیلی رفتم تو فکر یکشنبه زنگ زدم دوشنبه زنگ زدم اما گفتن هنوز هیچ کس از عملیات برنگشته،بعدا خودش بهتون زنگ میزنه،چهارشنبه شد و زنگ نزد اون روز خیلی کسل بودم خواب بدی دیدم ولی اصلا یادم نبود چی بود یک هفته بود که تلفن خونمون خود به خود قطع شده بود اومدن که رو رفع کنن ساعت 10:30صبح بود که تلفن خونمون خوب شد اما صداش بد میومد کسی هم زنگ میزد اصلا متوجه نمیشدیم چی میگفت یه دفعه تلفن زنگ خورد 📞مادرم برداشت اصلا متوجه نشد که کیه منو صدا زد و گفت که همش میگه مصطفی،منم نمیدونم کیه نمیدونم چی میگه 😞همینکه من حرف زدم قطع کردن ریخت گفتم برای مصطفی اتفاقی افتاده مادرم گفت نه بابا خدا نکنه اصلا شاید خود مصطفی باشه چون صدا بد بود من متوجه نشدم 😔امامن حرف مادرم رو نداشتم براش یه اتفاقی افتاده ومن نمیدونم چیه،هر چقدر از گوشی خودم زنگ زدم جواب ندادن حالم خیلی بود اصلا نفهمیدم چطوری خودم رو آماده کردم فقط دودیدم بیرون و با خودم یه مقدار با خودم بردم نمیدونم چقدر از یه مغازه شارژ خریدم و حتی نمیدونم بهش چقدر دادم و دویدم خودم رو رسوندم خونه ساریه دوستم تنها جایی که به ذهنم رسید گفتم چون شماره اون رو ندارن جواب میدن،رفتم خونشون سلام نکردم و فقط گفتم گوشیت رو بده نمیتونستم شارژ رو وارد گوشیش کنم دستام میلرزید ساریه هم نگران شد گفت چیه گفتم فقط اینو وارد کن شارژ بشه زنگ بزنم، را وارد گوشی کرد و با هر ترس و لرزی بود زنگ زدم جواب دادن سلام نکردم گفتم مصطفی کجاست؟گفت تو کی هستی؟گفتم زنشم،گفت ما نباید با شما حرف بزنیم،گفتم کس دیگه نیست بهم بگید گفتش این خواسته مصطفی بوده به شما نگیم داد زدم گفتم بگو... 😔اونم شروع کرد به حرف زدن این کار رو کردیم و اون کار رو کردیم و کجا رفتیم هر چند اصلا متوجه نشدم چی میگه،گفتم مصطفی کجاست؟ گفت که هیچ کس از بر نگشته و مصطفی* شده* 😭نمیدونم چی شد زمین یادم نمیاد ساریه بعدها بهم گفت کردی امامن هیچی یادم نیست فقط یادم هست گفتم 😭 😔💔با شدن مصطفی من هم مردم، دادم بلند شدم فقط قفسه سینه ام رو فشار میدادم و میکردم برام آوردن اما نرفت پایین،چون مرده بودم.. 😔یاد خواب دیشبم افتادم خواب دیدم که پله های خونه پدرم کاملا خونی بود یک خیلی ،من داشتم می شستم و به مادرم گفتم مادر زود باش الان داریم،حالم خیلی بد شد 😔رفتم توی ها برای خودم راه میرفتم و گاه اوقات مینشستم و سرم رو بین دستام میگرفتم وگریه میکردم شدم من یک رو از دست دادم مصطفی رو از دست دادم،داشتم با خودم میگفتم شاید باشه الان زنگ میزنم که یهو صدای ساریه رو شنیدم توی این مدت که مثل دیوانه راه میرفتم اون هم اومده بود 😔گفت نیست تو از دروغ شنیدی؟مطمئن باش دروغ نیست بلند شدم و بازم راه افتادم خیلی راه رفتم نمیدونم تا کجا اما هر چند دقیقه یکبار می نشیتم و گریه میکردم 😔مصطفی قبل از یه پارچه برام گرفته بود و برام فرستاده بود منم داده بودم خیاطی وقتی راه میرفتم چشمم خورد به اون لباس گفتم به ساریه برو برام بیارش رفت آورد بغلش کردم و گریه کردم مردم که من رو میدیدن میکردن که این دیوانه شده 😔چند نفر از خواهران رو دیدم اما نکردم اصلا یادم نبود من فقط گریه میکردم،به یه فروشی رسیدم یاد مصطفی شدم که وقتی شدم شیرینی پخش کنید گفتم ساریه توروخدا شیرینی بخر اونم رفت گرفت ساریه گفت باید برگردیم خونه 😞به خودم اومدم که من رو جا گذاشتم باید برم خونه،رفتم خونه مادر ساریه بهشون خبر داده بود همه اومدن جلو وبغلم کردن نمیدونم کی به کی بود فقط اینو میدونستم که گفتم شیرینی پخش میکنم شیرینی بخورید گفتن تو بد حالی ما پخش میکنیم اما گفتم والله خودم شیرینی مصطفی رو با 72تا را پخش میکنم همه شیرینی رو باز کردم گفتم خودم اول میخورم اشکهام ریخت روی شیرینی 😭این تلخ ترین شیرینی عمرم بود همه زار میزدن اما من در درون گریه میکردم قلبم پاره شده بود تکه های برای هیچ کس نمیشد به همه تعارف کردم و گفتم باید بخورید روز عروسی مصطفی است،توی دلم گفتم روز مرگ من بود،بارون خفیفی گرفت مردم دسته دسته اومدن پیشم و من فقط سرم پایین بود یاد حرف مصطفی افتادم که وصیت کرده بود وقتی شدم گریه نکنی،چون تو نمیدونی دوست و دشمنت کیه نمیخوام به خاطر گریه هات خوشحال بشن باهر بدبختی بود خودم روجمع کردم و دیگه گریه نکردم در درونم ریختم هر کسی میومد پیشم فقط یک خنده کم پر از درد و غم و اندوه تحویلش میدادم حتی نمیتونستم حرف بزنم ✍ دارد 📚❦┅ @dastanvpan ┉┅━
‌ ❤️ 💌 😔پدرم هنوز نرسیده بود خونه سرکار بود خارج از شهر کار میکرد وقتی رسید خونه اولین کاری که کرد صدام زد سرش رو آورد جلو و با گریه گفت بهت میگم دخترم مصطفی مبارکش باشه... 😔خیلی تنها بودم و دوست داشتم پدرم رو بغل کنم اما روم نشد حتی نتونستم در جوابش یک هم بگم... 😞سرم رو پایین انداختم همه از وضعیت بدم زدن زیر گریه من داشتم 18 سالگی رو تموم میکردم در بچگی بودم... 😭تا حالا محدثه رو نیاورده بودن پیشم ، وقتی آوردنش دنیا رو سرم خراب شد یا الله تازه 2 سالشه و شد... 😭یا الله اصلا نفهمید یعنی چی خودم رو نگرفتم سر محدثه رو گذاشتم روی سینه ام و تا تونستم گریه کردم هزار برابر شد عزیزم در اوج بچگی با سختی روبه رو شد پدرم گفت شب بریم پیش مادر مصطفی رفتیم پاهام باهام نمیومد نمیتونستم راه برم... 😔رسیدیم به خونه همینکه در رو باز کردن چشمم به در اتاق خودمون افتاد نفسم ته کشید و بالا نمیومد مادرم پشتم رو گرفت و گفت برو تو نمیدونست یکی باید دستم رو بگیره باهر رفتم تو حیاط و مادر مصطفی که خودم بود رو بغل کردم... 😔اما هولم داد عقب باورم نمیشد این رو فقط خودم متوجه شدم اصلا سابقه نداشت این رفتارها رو انجام بده و این مهمتر که من بیشتر از مادرش بود چون در اوج بچگی خودم یک بچه داشتم رفتیم داخل... 😭با این کار مادر مصطفی گریه ام هزار برابر شد شکست یکی حالم رو باید میکرد که نکرد همه گریه کردن اما گریه من از دیگه ای بود محدثه رو بغل کردم... 😔هیچ کس بغلش نکرد خودم از ته دل به محدثه گفتم الان فقط همدیگه رو داریم عزیزم... مادر مصطفی گفت که ما هیچ نداریم حتی خونه نیستم میرم خونه پسر بزرگم ، بعدها فهمیدم مراسم داشتن و من رو راه ندادن خیلی شدم یک کلمه هم نتونستم بگم تا آخر کردم بر گشتیم خونه خودمون توی ماشین مادرم گفت بسه دیگه مصطفی شده دیگه نباید گریه کنی وقتی کسی در راه خدا میره دیگه اینا رو نداره و نباید گریه کنی ، اما در دلم گفتم مادر من دارم یکی بغلم کنه یکی دستم رو بگیره... 😔نمیتونم راه برم همه فکر میکردن اگه کسی شهید بشه دیگه باز مانده هاش نباید گریه کنن در حالی که این درد بزرگ تر از همه دردها بود چون در بین همه ... رسیدیم خونه مهمون داشتیم همه تا من رو دیدن زدن زیر گریه اما من به خاطر وصیت مصطفی پیش هیچ کدوم گریه نکردم ولی جوابشون رو حتی نمیتونستم بدم یک گوشه ساکت نشستم و محدثه رو بغل کردم... آخر شب دامادمون به خواهرم گفت میخوام بهش بگم خواهرم بهم اطلاع داد گفتم نمیتونم چادر سرم کنم همون پشت پرده حرف بزنه ، اومد و شروع کرد به حرف زدن یادمه قشنگترین و رو اون بهم گفت هرچند بازم نتونستم حرف بزنم... 😔 تموم شد ساریه برام خبر آورد که خانواده مصطفی میخوان حضانت محدثه رو بگیرن تکون عجیبی خوردم دلم ، نه به خاطر خودم بلکه به خاطر محدثه چون هنوز بودم این سخته که هر دو هم و هم رو از دست بده... ☝️️ خوردم تمام تلاشم رو انجام بدم خیلی میکردم و این خیلی تاثیر گذار بود ، مراسم مصطفی تموم شد اما عزای دلم هیچ وقت تموم نشد... 😔 ها نسبت به من شروع شد هیچ وقت جرات نداشتم هیچ کجا برم حتی خونه بهترین دوستم ساریه چون بهم تهمت زدن که میخوام ساریه رو از دستش در بیارم... همه جور حرفی شنیدم این ناراحت کننده بود چون من احتیاج به همدردی داشتم... 📞چند روز بعد از مراسم یکی بهم زنگ زد و گفت که دوست مصطفی است چند تا از مصطفی رو برام تعریف کرد و در بینشون فقط مصطفی زن و بچه داشت... بهشون گفته بود من من است و مثل هر زنی نیست از محدثه گفته بود خیلی ازش تعریف کرد... 😔گفت ما یادمون نبود که مصطفی اش رو در جیبش گذاشته همون وجوری دفنش کردیم و وصیت نامه رو در نیاوردیم... 😭من فقط گریه میکردم گفت گاهی اوقات مصطفی از ما دور میشد و توی تنهایی گریه میکرد اما ما همه متوجه میشدیم،همیشه صدای قاری قرآن رو که گوش میکرد گریه میکرد 😔اون برادر نمیدونست که ما هر دو با این قرآن خاطره داریم...اون برادر خداحافظی کرد و قطع کرد... 😔از اون روز تا به حال 8 سال میگذرد اما و خاطره مصطفی همیشه در بین برادران بوده و هست... 😔الان محدثه 10 سال داره و هنوز در کنار خودم میکنه گاهی اوقات دلش برای تنگ میشه و گریه میکنه و میکنه که اون هم بشه... 🔴پـــــایاטּ.... 📚❦┅ @dastanvpan ┉┅━❀💐📖💐❀━┅┉ ‌‌‌‌‌‌
دوستان گلم ممنون از توجهتون به کانال امیدوارم که داستان رو پسندیدید ❤️🌹🌸 شروع داستان جدید ساعت ۲۱بنام👇
》 💛قسمت اول برادران و خواهران محبوبم... مطلبی که بخاطرش تصمیم گرفتم سرگذشت خودم رو براتون بنویسم، این بود که یادآوری کنم زندگی یک مسلمان یقینا خالی از درد و محنت نیست و الله هر مومنی رو به اندازه ای که بخواهد به مقام تقرب برساندش، امتحان میکنه. مادامیکه الله ذره ای از نور ایمان رو در وجود ما حس کنه، زیر نظرمون میگیره و مرتبا دنبال اینه تا با بهانه های مختلف مارو متوجه خودش کنه و اون ذره ی ایمان رو به نوری بزرگ تبدیل کنه که نه تنها مسیر سعادت خودمون رو باهاش طی کنیم، بلکه وسیله ی هدایت و اصلاح اطرافیانمونم بشیم. و یادآور این نکته بشم که گرچه دنیا زندان مومن است، اما با این حال نیز، داشته ها و نعمت هایمان بسیار بیشتر نداشته هایمان است. دلنوشته من ان شاءالله تلنگری باشد برای عزیزانی که از محنت بیت الاحزان خود به تنگ آمده اند. به قول سهراب؛ چشم ها را باید شست .... جـــور دیگر باید دید..... گرد و غبار نا امیدی را از دیدگان بشوییم و با نگاهی آسمانی، تقدیرها و پیشامد های زندگیمان را موشکافی کنیم... 45 سال پیش، دختری به اسم راحله از پدری طالب العلم و مادری ساده زیست و دیندار به دنیا اومد. زندگی راحله عادی بود تا اینکه قبل از 2 سالگیش پدر و مادرش به دلیل اختلافاتی نامعلوم، ازهم جدا شدند و طی توافقاتی راحله رو به مادر دادند. هردو از تصمیمی که گرفته بودن خیلی پشیمان شدن چون اونا واقعا بهم علاقه داشتند اما اینکه چطوری با این وجود از هم جدا شدن رو جز الله کسی هیچوقت نفهمید؛ تلاش ها برای ترمیم این خطا سودی نبخشید متاسفانه. پس از مدتی آوارگی، فشار روحی و اقتصادی بر مادر،شرایط اونقد طاقت فرسا شد که بعد از گذشتن عده تصمیم گرفت تا به اولین خاستگارش بله بگه و ازدواج کنه و راحله رو پیش پدر بفرسته اما هنوز چند ماهی از اون جدایی نگذشته بود که پدر 23ساله ی طالب العلم و زیباصورت و زیبا سیرتِ راحله بر اثر تصادف کشته شد 😔مادر موند و انبوهی از تنهایی و پشیمانی و عذاب وجدان و دربه دری با دختری تنها و بی سرپرست که حالا یتیمم شده بود؛ پدربزرگ و مادر بزرگِ مادری راحله تصمیم گرفتن اونارو ببرن روستا پیش خودشون‌مرگ پدر کم کم فراموش شد و راحلا داشت بزرگ میشد. بعد از گذشت دوسال، شرایط زندگی مادر را وادار کرد تا با مردی روستایی که از 4 زن دیگرش بچه های زیادی داشت ازدواج کند... همه ی بچه های این مرد سروسامان گرفته بودن و در واقع مادر راحله، تنها زن اون مرد محسوب میشد. دو همسر اولش رو طلاق داده بود و دو تای اخری فوت شده بودند. مادر، راحله رو با خودش برد خونه شوهر و چند ماهی رو هم باهم گذروندن اما شرایط سخت اقتصادی و بی کاری همسرش باعث شد تا تصمیم بگیرن برای کار به کشوری دیگه ای برن... اوضاع زندگی طوری پیش میرفت که مادر نمی تونست آنطوری که لازمه به راحله توجه کنه و تمام فکرو ذکرش مشغول ساختن زندگی جدیدش شده بود؛ یک ماه قبل از سفر خارجشون، مادر متوجه شد که حامله س اما این مانع سفرشون نبود و در عوض تصمیم گرفت که راحله رو پیش پدرو مادرش بزاره تا وقتی که وضع مالیشون کمی بهتر بشه و بتونن برگردن ایران... 😔راحله بیچاره الان 4سالش میشد و از سرنوشتی که در انتظارش بود خبر نداشت حتی نمیدونست که مادر قراره تنهاش بزاره و بره، اما بالاخره روزی موعود فرا رسید و مادر و ناپدریش راهی سفرشون شدن.... 💛 ادامه دارد.... 📚❦┅ @dastanvpand ┉┅━❀💐📖💐❀━┅┉ ‌‌‌‌‌‌
》 💛قسمت دوم 😔راحله موند پیش ننه بابای پیرش، در روستا روزهای سختی رو سر کرد که جز کسی که بی مادری رو تجربه کرده شاید درک نکنه راحله به لطف تلاش های ننه‌ی پیرش برای قانع کردن پدربزرگ ، بالاخره توانست ابتدایی رو تموم کنه؛ تابستونا مجبور بود همراه پدربزرگ و کارگرا سر زمین‌های کشاورزی بره و زیر آفتاب داغ و سوزان کمک حالشون باشه وقتی هم خونه می‌اومد خبری خاصی نبود بلکه باید همراه پیرمرد و پیرزن زیر پتو می‌رفت و تا نصفه‌های شب با فکر و خیال و دلتنگی زیر پتو به خودش می‌پیچید هنوز 15 سالش نشده بود که تصمیم گرفت خودش رو از این بدبختی نجات بده و هر طور شده شوهر کنه نه خودش تجربه ی کافی داشت و نه سرپرستی درست و حسابی داشت که نزاره هر تصمیمی که دلش خواست بگیره بالاخره با یکی از اقوام مادر بزرگش در روستای همسایه ازدواج کرد اما چند ماهی از این وصلت نگذشته بود که صبر و حوصله‌اش سر آمد و نتونست زیر بار این مسولیت بره و هر روز بره کار کشاورزی و بر گرده بره طویله گاو و گوسفند آب بده هر کاری کرد تا از اون مرد طلاق بگیره خصوصا وقتی‌که مادر راحله تلفنی بحث رضاع رو پیش کشید و این یک دلیل قوی برای راحله بود تا بقیه رو درباره تصمیم طلاقش کمی توجیه کنه چون شوهرش از اقوامش بود لجبازی نکرد و راضی به طلاقش شد. راحله دختر خیلی زیبایی بود یک بار وقتیکه رفته بود روستای پدریش تا به عموزاده هایش سر بزنه، اونجا دختری اون رو دید و به دلش نشست تصمیم گرفت تا ته توشو در بیاره و ازش برای برادرش خاستگاری کند آرام وقتی که راحله رو دید عاشق و دلباخته اش شد و با وجود اینکه 2 سال از راحله کوچکتر بود و اون الان یک بیوه بود ، اما تصمیم خودش رو گرفته بود و جواب مخالفت های خانواده ش رو نداد. خانواده آرام بخاطر اینکه راحله یک بیوه بود و خانواده درست حسابی نداشت مخالفت می‌کردند و می‌گفتند تو یک پسر جوانِ 19ساله ای و فقط زیباییش چشمات رو گرفته، بعدا پشیمان میشی و به این زن ظلم میکنی اما مخالفت ها سودی نبخشید و بالاخره هر طور شد راحله الان زن یک پسر زیبا و خوش قامت و رعنا و اهل قرآن شده بود راحله تجربه یک شکست رو داشت و الان قدر زندگیش رو می‌دونست و عاشق همسرش بود و چون اهل ایمان و محجبه و یک خانه دار تمام عیار بود، خیلی سریع تو دل خانواده آرام جا گرفت طوریکه از دختراشون بیشتر دوستش داشتن همه روستا به زندگی آرام و راحله حسودی می‌کردن چون یک زن زیبا داشت که اوضاع و احوال اقتصادی خونه ش رو به خوبی سرو سامان می‌داد و اونو از همه دوستای دیگه ش جلو انداخته بود آرام اولین سال استخدامی‌ اش بود واسه همین رفتن که در شهر زندگی کنند. زندگیه خوبی داشتن تا اینکه چشم حسودا به زندگی آرام و راحله دوخته شد و زندگیشون رو متزلزل کرد بعد از چند ماه راحله فهمید که حامله ست و از خوشحالی داشت پر در می‌آورد چون فکر می‌کرد این بچه می‌تونه دوام زندگی با شوهر محبوبش رو تضمین کند؛ روزها سپری شد تااینکه راحله مریض شد و اونو به بیمارستان بردند. اونجا تشخیص دادند مسمومیت حاملگی داره و باید بچش رو هفت ماهه به دنیا بیاره الحمدلله که بعد از زایمان مادر و بچه هر دو سالم بودند اما از این طرف آرام کم کم به یک مرد دیگه تبدیل میشد و خیلی مستبد می‌شد. حتی نذاشت راحله در تعیین اسم دخترشون نقشی داشته باشه. اسمش رو گذاشتند فردوس؛ فردوس تنها امید مادر بود و خیلی بهش دلبسته بود. فردوس کم کم بزرگ شد اما زندگی مادر هر روز بیشتر تیره و تار می‌شد. آرام به یک مرد خیلی شکاک تبدیل شد که الان از داشتن زنی به اسم راحله شرم می‌کرد چون حسودا بهش گفته بودن راحله یک پی پدر و مادرِ بیوه است که چشم خیلی ها دنبالشه راحله بخاطر زیباییش خیلی خاطر خواه و خاستگار داشت و وقتی که دختر بود و همه اون خاستگارا الان برای آرام شده بودن یک معمای حل نشده که راحت می‌تونست تهمت بزند رفتار و حرف های آرام چیزی نبود که بشه گفت اختلاف و سوتفاهمه کاملا غیر طبیعی بود و همه می‌گفتن بین این زن و مرد سحره شده که بعدها معلوم شد همینطور بوده 😔آرام 4 سال آزگار با کتک و بیرون کردن از خونه و طعنه و تهمت زدن و تهدید به زن دوم گرفتن و روبرو کردن راحله با خاستگارای قبلیش برای تبرئه و هزاران شکنجه های روحی دیگه، راحله رو شکنجه ها داد . حتی خودش اعتراف می‌کرد که احوالاتش غیر طبیعیه اما باز همونا رو تکرار می‌کرد تا اینکه سرانجام از بی کسی راحله سو استفاده کرد و اونو سه طلاقه کرد، طوریکه حتی راحله خبر نداشت 💛 ادامه دارد.... 📚❦┅ @dastanvpand ┉┅━❀💐📖💐❀━┅┉ ‌‌‌‌‌‌
🍃🌸💐🍃🌸💐🍃🌸 🌹 فضیلت ماه رمضان رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:👇 ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه؛ ✨درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد. 📚(بحار الانوار، ج 93، ص 344) http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662 🍃🌸💐🍃🌸💐🍃🌸