📌در آن دوران، گویی واژه‌ها نیز طعمی دیگر و معنایی ژرف‌تر داشتند. قسم‌ها اعتبار داشت، قول‌ها و عهدها پشتوانه داشت، نگاه‌ها با حرمت آمیخته بود و زبان‌ها از پس پرده حیا چهره به سخن می‌گشودند؛ اما امروزه، و به‌ویژه با گسترش چندرسانه‌ای، آن طعم و آن ژرفا در کاربرد واژگان؛ چه در گفتگوهای معمولی و چه در نوشته‌های علمی، نه به مشام جان می‌رسد و نه در آینه دل انعکاس می‌یابد و آن حرمت و حیا جای خود را به سبک‌سری، بدزبانی و وقاحت داده است. 📌نه شعرها و غزل‌ها دیگر آن طعم و رایحه را دارند و نه قصه‌ها و حکایت‌ها آن شیرینی و ملاحت را. همه چیز به قیر سیاست، اندوده شده و طعمی دیگر یافته است. واژه «آزادی» دیگر آن معنای اصیلش را تداعی نمی‌کند و اصطلاح «حقوق انسان» از آن معنای بلندش تهی شده است! هر که در هوای استشمام «بوی سیب» زندگی باشد، مشامش از رایحه فریبنده و البته کُشنده «ایسم»های گمراه‌کننده، آکنده می‌شود تا جایی که دیگر عطر خوش حقیقت، مشام جانش را نمی‌نوازد. 📌در این زمانه، به‌حقیقت، واژگان، واژگون شده‌اند! #واژگان #واژگونی #حقیقت #اصالت #طعم #سیاست @Deebaj