پس از تلاوت چند آیه از قرآن، حاج احمد خطاب به حاضران شروع به صحبت کرد و با لحنی نگران گفت: برادرها! درست است که ما هنوز خیلی از کارهایمان را انجام نداده‌ایم و شناسایی‌های ما از جاده آسفالت اهواز – خرمشهر به بعد، کامل نیست. درست است که هنوز موفق به استقرار کامل امکانات‌مان در منطقه نشده‌ایم. درست است که احتمال می‌دادیم موعد شروع عملیات، شب نوزدهم اردیبهشت باشد، اما از طرف رده‌های بالا، دستور داده‌اند که شب نهم [اردیبهشت] بایستی عملیات را شروع کنیم. برنامه ورود امکانات لجستیکی ما به اینجا و تجهیز نیروها، با تاریخ تخمینی قبلی مطابقت داشت و زمان‌بندی ما هم بر همان اساس انجام گرفته بود. منتها، عملیات را ده روز جلو انداختند. ما شخصاً علت این تعجیل را جویا شدیم، مسایل و مشکلات و کمبودهای لجستیکی تیپ را برای مسئولان قرارگاه عملیاتی نصر شرح دادیم و گفتیم که ما الان برای آغاز عملیات آمادگی نداریم و روی آن مهلت ده روزه حساب کرده‌ایم. با این وصف، برادرهای رده‌های بالا، در پاسخ، با تأیید صحبت‌های ما و مشکلاتی که به واسطه این تسریع در حمله برایمان به وجود خواهد آمد، گفتند: این یک تدبیر نظامی است و باید اجرا بشود. خوب به خاطر دارم، در آن جلسه، من و شهید قهرمانی کنار هم نشسته بودیم. خدا گواه است، به محض این که «حاج احمد» موضوع ضرورت ده روز تعجیل و تسریع در شروع عملیات را عنوان کرد، ما دو نفر، بی‌اختیار شروع کردیم به اشک ریختن، در آن لحظات، هم شور و شوق ناشی از دریافت خبر نزدیک بودن عملیات ما را منقلب کرده بود و هم این واقعه در ما اطمینان ایجاد کرد که خواب آن بسیجی نوجوان، مقرون به صحت بوده و به قول اهل معرفت؛ از جنس «رؤیای صادقه» است. وقتی داشتیم از محل نشست بیرون می‌رفتیم، به یکدیگر گفتیم قطعاً خواب آن برادر بسیجی صحت دارد، چون این مطلبی را که او چند شب پیش به ما اطلاع داد، مسأله‌ای بود که حتی فرماندهان ما هم از آن اطلاعی نداشتند. همین واقعه، برای بنده و شهید قهرمانی تبدیل به یک مایه قوت قلب عظیم شد. از همان لحظه تا پایان عملیات، دیگر برای ما دو نفر مسلّم شده بود که چه اتفاقاتی در پیش روی داریم. 📚 برگرفته از کتاب «نبردهای جنوب اهواز» ✍️ نوشته گلعلی بابایی 🔵 کانال #دفاع_مقدس ✅ ایتا http://eitaa.com/DefaeMoqaddas ✅ روبیکا https://rubika.ir/DefaeMoqaddas ✅ تلگرام https://t.me/Defa_Moqaddas 🌱 نشر مطالب، صدقه جاریه است

🌹 🌷جانباز شهید صیاد محمدی 📷👆 در کنار شهید محمد ابراهیم همت، فرمانده سپاه پاوه

💠 جلسه شهید همت، فرمانده سپاه پاوه و شهید صیاد با اَکراد بومی و محلی

💠انتشار برای اولین بار💠 📷 #عکس_نایاب از حاج احمد متوسلیان و جانباز شهید صیاد محمدی ⏳ دوران #دفاع_مقدس

🌷جانبازشهید صیاد محمدی درکنار شهید همت، فرمانده سپاه پاوه -دوران #جنگ_کردستان 💠صیاد آنقدر مظلوم و پاک بودکه بیش از30سال در میان ما زیست ولی هیچ گاه خودرا طلبکار انقلاب ندانست و در گمنامی بشهادت رسید

💠 آخرین روزهای فرمانده در فروردین ماه 1397 یکی دیگر از یادگاران 8سال #دفاع_مقدس به یاران شهیدش پیوست. ▫️شهید "صیاد محمدی" از فرماندهان گردان در لشگر 27 محمد رسول الله (ص) و همرزم بزرگانی همچون جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان، شهیدان محمد ابراهیم همت، سیدرضا دستواره، عباس کریمی و ... بود که جاودانه شد. داودآبادی نقل می کند: در سال 1361 در پادگان "الله اکبر" شهر اسلام آباد غرب بود که برای اولین بار با این عزیز آشنا شدم. آن زمان همراه با شهید "مصطفی کاظم زاده" به جبهه غرب اعزام شده بودیم. آن روز در پادگان، شهید "ابراهیم کسائیان" به عنوان فرمانده گردان "مسلم بن عقیل" برای ما صحبت کرد و برادری با چهره ای سیه چرده، تقریبا خشن و موهایی مجعد را که در کنارش ایستاده بود، به عنوان صیاد محمدی معاون گردان معرفی کرد. البته این خشنی که امروز برداشت می شود، نه! خب جنگ بود و شدت خود را می طلبید. ایشان هم فرمانده ای بسیار قاطع و محکم بود. ولی چند روز بعد، متوجه شدم که بسیار هم مهربان و خوش قلب است؛ و اتفاقا خیلی با ایشان رفیق شدیم. بخصوص که شهید صیاد به شهید کاظم زاده بسیار علاقمند بود و محبت داشت و همین مسئله باعث شد ایشان در قلب ما جای بگیرد. او که اصالتا ترک و اهل زنجان بود، چون از 16 سالگی برای ادامه زندگی به رامسر رفته و آنجا ساکن شد، بعد از جنگ با وجود جراحات و صدماتی که در عملیات مختلف داشت، به آنجا برگشت و دور از هرگونه هیاهو و جلب توجه، دست بر زانوی خود گذاشت و به گذران زندگی خود و خانواده اش پرداخت. ... این اواخر بود که آثار و صدمات برجای مانده از ایام سخت و طاقت فرسای دور، جسم او را نحیف و رنجور ساخت و او که سالیان دراز در مظلومیت و گمنامی در گوشه ای زندگی می کرد از این جهان خاکی پر کشید. 35 سال صیاد محمدی فرمانده گردان و رزمنده شجاع لشگر 27، در همین کشور می زیست، سراغی از او نگرفتند و حتی بعید است برای او یادواره و کنگره و بزرگداشت بگیرند. آن وقت شلوغ می کنند و شعار می دهند که منتظر فرمانده دلیر حاج احمد متوسلیان هستیم!

🌷 شهدا سرنوشت ایران را عوض کردند ▫️ رهبر انقلاب در جمع خانواده‌های معظم شهدا: شهیدان شما در یکی از حساسترین مقاطع تاریخ کشور، سرنوشت کشور را عوض کردند. انقلاب اسلامی رخ داد تا کشور را که داشت به سرعت به سمت دره‌ی انحطاط اخلاقی و دینی و سیاسی پیش میرفت حفظ کند و حفظ کرد، بعد دشمن حمله‌ی نظامی کرد، این جوانها بودند که رفتند ایستادند هشت سال مقاومت کردند، کشور را نجات دادند. بعد در طول این زمان تا امروز در فتنه‌های مختلف، در آشوب‌افکنیهای مختلف، در نوع متنوع حملات دشمن، جوانها سینه سپر کردند، تعدادی از اینها به شهادت رسیدند مثل همین حوادثی که در این سال گذشته یا سالهای گذشته اتفاق افتاد، توانستند این کشور را حفظ کنند، سرنوشت کشور را اینها به سمت سربلندی کشاندند. ۱۴۰۲/۴/۴

پیام تاریخی آیت الله خامنه ای در ساعات اول جنگ ساعاتی پس از بمباران فرودگاه مهرآباد توسط رژیم صدام، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان نماینده حضرت امام خمینی پیامی را خطاب به ملت ایران بصورت رادیویی تلفنی صادر می‌کنند. ایشان در این پیام تاریخی ملت را رسما از تهاجم صدام به کشور باخبر کرده و آنان را به حفظ آرامش و رد شایعات دعوت می کنند و به مردم اطمینان می دهند که در برابر تجاوزکنندگان خواهیم ایستاد.

🎥 فیلم | رجزخوانی صدام و شلیک اولین توپ توسط وی به خاک میهنمان 💠 31 شهریور #سال_1359، آغاز رسمی جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران اسلامی کانال دفاع مقدس

🎥 فیلم | گزارش و تحلیل خبرگزاری انگلیس از روزهای آغاز جنگ 🗓 ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ - شروع جنگ تحمیلی هشت ساله علیه ایران - با هدف سرنگونی نظام نوپای اسلامی 🔵 کانال #دفاع_مقدس ✅ ایتا http://eitaa.com/DefaeMoqaddas ✅ روبیکا https://rubika.ir/DefaeMoqaddas ✅ تلگرام https://t.me/Defa_Moqaddas 🌱 نشر مطالب، صدقه جاریه است

💠 وقتی لباس نظامی بر تن کردم! ⚪️خاطره رهبر از اولین حضور خود در جبهه👇 🎤 [ما به اتفاق شهید چمران] با هم رفتیم اهواز؛ اولِ رفتن ما به جبهه، به اتفاق رفتیم. توی تاریکی شب وارد اهواز شدیم. همه جا خاموش بود. دشمن در حدود یازده دوازده کیلومتری شهر اهواز مستقر بود. ایشان شصت هفتاد نفر هم همراه داشت که با خودش از تهران جمع کرده بود و آورده بود؛ اما من تنها بودم؛ همه با یک هواپیمای سی - ۱۳۰ رفته بودیم آنجا. به مجردی که رسیدیم و یک گزارش نظامی کوتاهی به ما دادند، ایشان گفت که همه آماده بشوید، لباس بپوشید تا برویم جبهه. ساعت شاید حدود نه و ده شب بود. همان جا بدون فوت وقت، برای کسانی که همراه ایشان بودند و لباس نظامی نداشتند، لباس سربازی آوردند و همان جا کوت کردند؛ همه پوشیدند و رفتند. البته من به ایشان گفتم که من هم می شود بیایم؟ چون فکر نمی کردم بتوانم توی عرصه‌ی نبرد نظامی شرکت کنم. ایشان تشویق کرد و گفت بله، بله، شما هم می شود بیائید. که من هم همان جا لباسم را کندم و یک لباس نظامی پوشیدم و - البته کلاشینکف داشتم که برداشتم - و با اینها رفتیم. یعنی از همان ساعت اول شروع کرد؛ هیچ نمی گذاشت وقت فوت بشود. (نقل خاطره: دوم تیرماه ۱۳۸۹)