eitaa logo
ده آباد رسانه
967 دنبال‌کننده
12.2هزار عکس
6.4هزار ویدیو
83 فایل
تنها کانال فرهنگی خبری روستای ده‌ آباد ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/GhasemieAlireza
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام، قاصدِ مهر است و آفتابِ نوید سلام، صبحِ سپید است و بامدادِ سعید سلام، جلوۀ لطف خداست در هستی که بی‌مضایقه بر جان مؤمنان تابید سلام، اسم گلی بود در جنان که خدا برای هدیه به یاران باوفایش چید سلام، مشرق لبخند احمد است و غروب، برای دیدنش آمد عقب عقب خورشید همیشه از دو لبش مثل رود جاری بود سلام مثل تبسم، سلام مثل امید سلام بود که هر روز با وضو و ادب به بیت فاطمه می‌آمد از قریب و بعید سلام بود که محرم شد و روایت کرد از آن صحیفۀ نوری که دست زهرا دید چه زود اشک شد و از دو چشم سرخ علی به روی خاک مزار گل بنفشه چکید حریر پینۀ دستان مرتضاست سلام که با نوازش او شد هزار نخل رشید.. سلام رفت به روز حسین و حیران شد همین که رفت به گودال قتلگاه، برید.. هنوز همهمۀ تحت قبّه است سلام هنوز می‌شود او را در آن محیط شنید تو کیستی که سلام رسول این همه راه پیاده آمد و آخر به محضر تو رسید سلام، باقر علم نبی! که نوح و خلیل به مکتب تو نوشتند مشقی از توحید تو هم محمدی و صادق است معجزه‌ات شبیه تاج به میم محمّدی تشدید ابوبصیر شد و جابر و زراره و زید از آشیانۀ تو هر که دانه چید و پرید تو شهر معرفتی زائرت قم است و نجف تو در مقام مرادی و حوزه است مرید نریخته‌ست به دامان راویان حدیث از آن دهان مبارک به غیر مروارید
غم کهنۀ در گلویم حسین است دم و بازدم، های و هویم حسین است اگر چشم من آبروی مرا ریخت چه غم؟ بعد از این آبرویم حسین است به دنبال نامی به جز عشقم اما سرانجام هر جست‌وجویم حسین است شب آرزوها شب جمعه باشد و کتمان کنم آرزویم حسین است؟ به سجاده گفتم که مایل بیفتد که از این سحر سمت‌وسویم حسین است سرآغاز عالم... سرانجام عالم... خلاصه بخواهم بگویم، حسین است
‍ این کار خدا بوده که یکباره بیفتد در تنگ بلور شب من،مثل تو ماهی ای شاخه نباتِ غزلِ حافظِ شیراز معشوقه‌ٔ مایی،چه بخواهی چه نخواهی شبتون در پناه حق🌙
سر فدای قدمت ای مه کنعانی من قدمی رنجه کن ایدوست به مهمانی من عمرمان رفت به تکرار نبودنهایت غیبتت سخت شد از دست مسلمانی من
مخلوق فراوان است الله یکی است وانجا که حقیقت است درگاه یکی است هستند ستارگان بسی‌، ماه یکی است بسیار ملک هست‌، ملکشاه یکی است
خواندن از محبوب خود منبر ندارد احتیاج عشق بازی شعرهای تر ندارد احتیاج می نخورده عاشقانش امشب ازخود بی خود اند مست مستان ساقی و ساغر ندارد احتیاج یک نسیم از سوی گیسوی نگارم کافی است بزم امشب نافه و عنبر ندارد احتیاج در سر مرغان بامش حسرت پرواز نیست یاکریم جلد اینجا پر ندارد احتیاج فقر را از صاحبش هرشب گدایی می کند عبد مولا کیسه های زر ندارد احتیاج هرکه دارد سایه ی لطف علی را بر سرش مطمئنم به کسی دیگر ندارد احتیاج مثل پیغمبر که وقتی مرد میدانش علی ست در میان معرکه لشگر ندارد احتیاج نیمه ی ماه رجب شد اعتکافش واجب است زادگاه مرتضی قطعا طوافش واجب است عید میلاد علی عید سعیدکعبه است آن که به پابوسی اش اول رسیده کعبه است کعبه را از لات و عزی و هبل خالی کند مرتضای بت شکن تنها امید کعبه است خشت خشت اش از علی گوید سخن بیت الحرام کودک بنت أسد تنها نوید کعبه است اینکه از دیوار بشکافد برای مرتضی اولین و بهترین کار مفید کعبه است از جلالش از شکوه اش مکه می لرزد به خود شاهد حرفم تکان های شدید کعبه است سنگر شیر خدا بودن به امر ذات حق بی گمان از افتخارات جدید کعبه است میتوان فهمید از " سَمَّتنی اُمّی حِیدَرَه " حیدر کرار سردار رشید کعبه است جز به روی او برای هیچ کس در وا نشد پس علی بن ابیطالب کلید کعبه است سال های سال مشتاق طواف کعبه ایم بیشتر از هر کجا محو شکاف کعبه ایم جبرئیل از مقدم پاکش بشارت می دهد عالمی را مژده ی جشن ولادت می دهد از " لِیُذهِب عَنکُمُ الرِّجس " اینچنین پیداست که با نگاه خود دل ما را طهارت می دهد نور قرآن در دلش ؛ " قَد اَفلَحَ..." روی لبش به رسول اللهی احمد شهادت می دهد هم امیرالمومنین با حق و هم حق با علی ست مرتضی سر تا به پا بوی عدالت می دهد گر علی روزی به کرسی قضاوت رو کند به خطاکاران به یک اندازه فرصت می دهد هادی شهر است و دنبال هدایت کردن است چادر زهرای خود را گر امانت می دهد قصه وارونه ست در واقع خلیل بت شکن به علی بن ابیطالب شباهت می دهد در رکوع خود به سائل بذل و بخشش می کند اهل بیت اش را به این الطاف عادت می دهد من صد و ده تا گره وا می کنم با نام او بی گمان نادعلی همواره حاجت می دهد محشر آن وقتی تماشایی ست که آقای من دوستان خویش را اذن شفاعت می دهد آخرش یک روز خواهم رفت ایوان نجف ِآخرش یک روز توفیق زیارت می دهد هدیه ی روز پدر جان را کنم تقدیم او هر چه دارد شیعه در راه ولایت می دهد در میان قلب هر جنبنده ای یاد علی ست آفرینش در میان مشت مقداد علی ست دسته دسته راهبان هم بی قرار ایلیا با رسولان اولوالعزم اند یار ایلیا یوسف و الیاس و ابراهیم و اسماعیل و نوح هود و ادریس نبی میراث دار ایلیا ابر و باد و ماه و خورشید و فلک در گردش اند از همان روز نخستین بر مدار ایلیا خط به خط هر خطبه ی نهج البلاغه خواندنی ست در عجب اندیشه ها از شاهکار ایلیا جمله جمله در میان هر کتابی رخنه کرد واژه در واژه کلام استوار ایلیا حضرت موسی کلیم الله ارادتمند او حضرت عیسی بن مریم دوستدار ایلیا صد هزار انجیل امشب رونمایی میکنیم از حواریون مجنون دچار ایلیا مثل فردای فرج فردای رجعت دیدنی ست انبیا و اولیا چشم انتظار ایلیا مسیا ، طیطه و شبر و شبیر و سوشیانس عالمی ریزه خور ایل و تبار ایلیا مرد و زن ؛ پیر و جوان هر شب گدایش می شوند انبیا در حشر محتاج عطایش می شوند در سلوک حیدریون در مرام شیعیان غیر نان مرتضی باشد حرام شیعیان با طلوع آفتاب از شوق هر یکشنبه ای می رود سمت نجف ذکر سلام شیعیان یاعلی روی لب ما تا قیامت باقی است یا علی تسبیح صبح و ظهر و شام شیعیان اشهد ان لاامیرالمومنین الا علی پر کند افاق را تکیه کلام شیعیان جز علی بن ابیطالب به شخصی دل مبند تکیه بر شاه نجف رمز دوام شیعیان همتی کن شامل " کونوا لنا زینا " شوی نیست غیر خیرخواهی در پیام شیعیان
شمع بگریست گه سوز و گداز کاز چه پروانه ز من بیخبر است بسوی من نگذشت، آنکه همی سوی هر برزن و کویش گذر است بسرش، فکر دو صد سودا بود عاشق آنست که بی پا و سر است گفت پروانهٔ پر سوخته‌ای که ترا چشم، بایوان و در است من بپای تو فکندم دل و جان روزم از روز تو، صد ره بتر است پر خود سوختم و دم نزدم گرچه پیرایهٔ پروانه، پر است کس ندانست که من میسوزم سوختن، هیچ نگفتن، هنر است آتش ما ز کجا خواهی دید تو که بر آتش خویشت نظر است به شرار تو، چه آب افشاند آنکه سر تا قدم، اندر شرر است با تو میسوزم و میگردم خاک دگر از من، چه امید دگر است پر پروانه ز یک شعله بسوخت مهلت شمع ز شب تا سحر است سوی مرگ، از تو بسی پیشترم هر نفس، آتش من بیشتر است خویشتن دیدن و از خود گفتن صفت مردم کوته نظر است
امشب ای ماه به درد دل من تسکینی آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی کاهش جان تو من دارم و من می‌دانم که تو از دوری خورشید چه‌ها می‌بینی تو هم ای بادیه‌پیمای محبت چون من سر راحت ننهادی به سر بالینی شبتون در پناه حق🌙
صبح آمده باغ ِآرزو واشده است در شهر بساطِ عشق بر پا شده است امروز لباسِ بهتری بر تن کن دیروز دوباره رفت و فردا شده است |صبحتون بخیر و به شادی🌸🌿
روزی مشتاق بر دماغ من و تو بوئی نخورد از گل باغ من و تو اما هر شب ز آتش داغ من و تو افروخته تا صبح چراغ من و تو شبتون در پناه حق🌙
‍ صبح آغاز قشنگیست براے من و تو ڪہ بہ آوازه‌ے این عشق نفس تازہ ڪنیم |صبح جمعتون پرازعشق و آرامش 🌸🍃
می‌رسد روزی که این دنیا چراغانی شود از زمین تا عرش غرق شور و مهمانی شود میشود بعد از تمامِ قحطیِ این سالها آسمان بیتاب گردد، ابر بارانی شود کوچه های غم زده از دوری فصل بهار عاقبت مسرور از شعر و غزل خوانی شود میشود پایان خوب سال های انتظار دیدن آن چهره ی محبوب کنعانی شود گفته بودی از کنار کعبه می آیی ولی بانگ« جاءَ الحَقِ» تو آن شعر ربانی شود میشود روزی که می آیی همه ارض و سما قاریِ آن آیه هایِ نابِ قرآنی شود میشود این جمعه برگردی و شهرِ جان ما تا ابد سرشار از انوار عرفانی شود 💚اَݪٰلّہُـمَّ؏َجِّل‌ݪِوَلیِّڪَ‌الفَرَجـ‌💚