‌ بانوی شمشیرزن اُحد 💟 نسیبه بنت کعب بن عمرو بن عوف بن مبذول بن عمرو بن غنم بن مازن بن نجار معروف به ام عماره نسیبه یکی از زنانی بود که در عصر پیامبر(ص) زندگی می‌کرد. ایشان، از نخستین‌ گروندگان‌ به‌ ‌اسلام در مدینه و یکی‌ از دو زنی‌ بود که‌ در بیعت دوم‌ عقبه، مسلمان شده و با پیامبر(ص) بیعت کرده بود و اتفاقا در جامعه‌ی اسلامیِ آن دوره جزو بانوان فعال محسوب می‌شد. نسیبه در جنگ‌های زیادی شرکت کرده بود، از جمله در جنگ اُحد، خیبر و... ایشان در جنگ‌ها معمولا به مداوای مجروحان و رسیدگی به آن‌ها و همچنین آب‌رسانی به تشنگان مشغول بود. ام‌عماره در جنگ احد به همراه همسر و فرزندانش شرکت کرده بود؛ اما بعد از زخمی شدن پسرش زمانی‌که از خیمه بیرون می‌آید، می‌بیند که تعدادی از شمشیرزن‌ها رفته‌اند و مابقی رزمندگان هم شهید یا زخمی شده‌اند و از سپاه پیامبر(ص) شمشیرزنی باقی نمانده است؛ در همین حین، نسیبه یکی از شمشیرهای روی زمین افتاده را برداشته و وارد میدان مبارزه می‌شود. شاید با خودتان فکر کنید پیامبر(ص) به او فرموده باشد که تو زنی، شمشیر را بگذار زمین و به خیمه برگرد و به پرستاری از مجروحان مشغول باش؟! اما نسیبه بانو بعد از دستور پیامبر(ص) برای حمله، شمشیر برداشت و وارد میدان شده جان‌فشانی‌ بسیاری از خود نشان‌ داد و زخم‌های بسیاری برداشت. پیامبر اکرم(ص) هم به عیادت او رفته و از مبارزه و شجاعت این بانوی بزرگوار تمجید کرده و در حق ایشان دعا نمودند. پ.ن: از خواندن این متن چه حسی داشتید؟ وقتی برخورد پیامبر(ص) را با بانو نسیبه خواندید، تعجب کردید؟! آیا به‌نظر شما امر جهاد برای زنان در هر شرایطی داده می‌شود؟! ✍🏻 زهرا کبیری‌پور منبع: واقدی‌، محمد، المغازی‌، به‌کوشش‌ مارسدن‌ جونز، لندن‌، ۱۹۶۶م‌، ج۱، ص۲۶۸. 💠@Delneveshteeee ‌

‌ تأثیر نام دخترم بر روی تمام عروسک‌هایش اسم می‌گذارد. چند وقت پیش عروسک دستبافتی را آورد و گفت: این عروسکم اسم ندارد و از من برای نامگذاری عروسکش کمک خواست، من اسم خدیجه را برای عروسکش پیشنهاد کردم، با چشمانی پر از تعجب، گفت: خدیجه؟! گفتم: بله خدیجه خانم و از آن سؤال کردم که آیا این بانو را می‌شناسد یا نه؟! برای او توضیح دادم که حضرت خدیجه(س)، همسر پیامبر(ص)، مادر حضرت فاطمه(س) و مادربزرگ امام حسین(ع) است و چون می‌دانم به حضرت رقیه(س) خیلی ارادت دارد، گفتم حضرت رقیه(س) هم نتیجه‌ی حضرت خدیجه(س) است. کاش برق نگاهش را ثبت می‌کردم... از آن روز خدیجه خانم شد عضوی از خانواده‌ی ما و جایگاه ویژه‌ای در کنار دیگر عروسکانش به دست آورد و در پاسخ هر کسی که می‌پرسد چرا اسم عروسکت را خدیجه گذاشتی؟! با ذوق و شوق فراوانی بانو را معرفی می‌کند. به گمانم اثر تربیتی خوبی داشت... از اینجا می‌توان به جایگاه و تأثیر نام‌گذاری کودکان و سفارش اهل‌بیت(ع) بر این مهم پی برد. وقتی یک اسم می‌تواند برای یک عروسک بی‌جان تا این حد ارزش و اعتبار بدهد، با یک شخص حقیقی چه می‌کند؟! کاش جوانان، در نام‌گذاری کودکانشان کمی بیشتر فکر کنند و از اسامی غریب و عجیب و به قول خودشان امروزی کمتر استفاده کنند. ✍🏻زهرا کبیری پور #من_خدیجه‌ام 💠@Delneveshteeee ‌

‌ در ستایش نامه‌نگاری باید دل به بند بند نامه‌ها داده باشید تا از سطر سطر هر نامه‌ای حس هیجان در درون شما خروشیده باشد. از کلمه کلمه‌ی برخی از نامه‌ها دشت وسیعی از عشق، اندوه، شور، هیجان، دلتنگی و رنج را می‌توان احساس کرد؛ نامه‌ها گاهی زوایای کشف نشده‌ی فراوانی را برای شما روشن می‌کنند. گاهی حس درونیِ نویسنده‌ی نامه‌ آنقدر با شما عجین می‌شود که به راحتی می‌توانید، حس لذت‌ها، شادی‌ها، احساسات، آرزوها و حتی هجران و مراثی او را با بند بند وجودتان حس کنید. نامه‌ها حتی گاهی نکات علمی، ادبی و پند و اندرزهای مفیدی را به شما می‌چشانند. و تمام این‌ها درصورتی امکان‌پذیر است که شما اهلیِ نامه و نامه‌خوانی باشید. من نامه‌های زیادی خوانده‌ام؛ نامه‌ی حضرت علی(ع) به امام حسن(ع)، نامه‌ی حضرت علی(ع) به مالک اشتر و... یا نامه‌های ابراهیم گلستان و سیمین دانشور، سیمین و جلال، نامه‌ی عین صاد به فرزندش و نامه‌های شهداء در حساس‌ترین نقطه‌ی زندگی‌شان و ... و اگر بخواهم از بُعد ادبی و تاریخی اهمیت‌ آن‌ها را بیان کنم باید بگویم به عقیده‌ی من بخش قابل توجهی از ادبیات زبانی و تاریخِ دینی _ ملی ما در دل همین نامه‌ها نهفته است. در ادامه بخشی از نامه‌ی امیرالمؤمنین به امام حسن(ع) را می‌خوانید، تمام کلمات این نامه‌ی طولانیِ پدر پسری پُر است از رمز و رازهایی که می‌تواند مخاطب خود را تا جغرافیای وسیعی پوشش دهد. جدای از غنای ادبیِ این نامه، نمایان بودن روح بلند امیرالمؤمنین در بند بند کلمات آن است. بخوانید: «این نامه از سوی پدری (دلسوز و مهربان) است که عمرش رو به پایان است، او به سخت‌گیری زمان معترف و آفتاب زندگیش رو به غروب (و خواه ناخواه) تسلیم گذشت دنیا (و مشکلات آن) است، همان کسی که در منزلگاه پیشینیان که از دنیا چشم پوشیده‌اند سکنی گزیده و فردا از آن کوچ خواهد کرد. این نامه به فرزندی است آرزومند، آرزومند چیزهایی که هرگز دست یافتنی نیست و در راهی گام نهاده است که دیگران در آن گام نهادند و هلاک شدند (و چشم از جهان فرو بستند) کسی که هدف بیماری‌ها و گروگان روزگار، در تیررس مصائب، بنده دنیا، بازرگان غرور، بدهکار و اسیر مرگ، هم پیمان اندوه‌ها، قرین غم‌ها، آماج آفات و بلاها، مغلوب شهوات و جانشین مردگان است...(پسرم) قلب خویش را با موعظه زنده کن و هوای نفس را با زهد (و بی‌اعتنایی به زرق و برق دنیا) بمیران. دل را با یقین نیرومند ساز و با حکمت و دانش نورانی و با یاد مرگ رام نما و آن را به اقرار به فنای دنیا وادار، با نشان دادن فجایع دنیا، قلب را بینا کن و از هجوم حوادث روزگار و زشتی‌های گردش شب و روز آن را برحذر دار...» اگرچه با آمدن تکنولوژی و پیشرفت کردن اطلاع‌رسانی نوشتن نامه کم‌رنگ شده است، اما چه خوب است که ما اجازه ندهیم این فرهنگ غنی به دست فراموشی سپرده شود. در مناسبت‌های مختلف به عزیزانمان نامه بنویسم و آنچه را که رو در رو و تلفنی از ابراز علاقه‌مان نتوانستیم بیان کنیم را در قالب نامه به گوششان برسانیم. به فرزندانمان نامه بنویسیم و جملاتمان را برای او به یادگار بگذاریم. به گمانم تأثیر بسزایی در روح آن‌ها خواهد گذاشت. ✍🏻زهرا کبیری‌پور #نامه‌نگاری 💠@Delneveshteeee ‌

. دوست خوبم ✍نجمه صالحی دوستی، همچو بازاری است پر از عشق و مهربانی، دوستی یعنی هر لحظه حس خوب، دوستی طلوع خورشیدی است که تپش می‌آفریند در چشمان! دوست همدمی است در سفری بی‌پایان، پناهی است هنگام احساس غربت، آسایشی است برای روزهای سخت! دوستی اشتراک دلگرمی‌‌ و نوری در دل هر روز است، بندی است که وصل می‌کند دل‌ها را به هم! چند روزی از عملش گذشته بود، نگرانش بودیم اما بخاطر رعایت احوالش فقط با تماس و پیام، حالش را می‌پرسیدیم اما بالاخره به دیدارش رفتیم. انرژی که از دیدار هم گرفتیم وصف‌ناپذیر است به قول دوست جانم "عیادت دوست با فامیل فرق می‌کند! " دیدار یک دوست امکان برقراری و تقویت ارتباطات عاطفی بیشتری می‌دهد، با بیان نظر، تجربه و خاطرات، لحظاتی خوبی کنار هم داشتیم! 🍃بهتر باشی دوست جانم🍃 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اللهم_بارک_لمولانا_صاحب_الزمان ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @zemzemh60

لطف دوست عزیزم با چاشنی کلمات که با اعجاز دست‌های او طعم دل‌انگیزی را برایم به وجود آورد.

ای طبیب دردها بگو علاج دوری از حرمت را در کجا باید بجویم... عزیـــــــــــزم حســـــــــــــین 💠‌‌@Delneveshteeee ‌

‌ https://hawzahnews.com/xcxWR ‌