eitaa logo
دیدبان هنر و رسانه
67 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
195 ویدیو
45 فایل
*دیدبانی هنر و رسانه با بیشتر خواندن و تمرکز بر دانسته‌های مفید* ✅ ارتباط با ما: @Arab1393 ✅اینستاگرام: https://www.instagram.com/didban_art_media
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻 🔹سینمای آلترناتیو به معنای سینمای جایگزین است. ⏪سینمایی که جایگزین سینمای بدنه و سینمای جریان اصلی است. عموماً سینمای بدنه، همان سینمای تجاری عامه‌پسند است. 🔸در فضای سینمایی هر کشوری جریانات سینمایی دیگری در کنار سینمای بدنه شکل می‌گیرند که نسخه جایگزین یا پیشنهادی در نسبت با سینمای بدنه محسوب می‌شوند. 🔹مریم جمعه کارگردان مستند «سینمای آلترناتیو» در ایران تحصیل کرده و تجربه سینمایی ایران را تحسین می‌کند. 💬 او در مستند خود به دنبال سینمای جایگزین در ایران است که در این جست و جو به دو جریان «سینمای هنر و تجربه» و «جشنواره عمّار» می‌رسد. این دو جریان هر کدام، گفتمان خاص خود را دنبال می‌کنند که با هم متفاوت هستند. 🔸 مریم جمعه با اهالی هنر و سینمای ایران به گفت و گو می‌نشیند تا افق سینمای ایران را در نسبت با سینمای جایگزین بررسی نماید. . 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
🔻خیانت به سینما🔻 🔸بخش اول〰〰 ⛔️هیچ واژه‌ای به اندازه «خیانت» نمی‌تواند گویای موضوع بسیاری از فیلم‌های سینمای ایران باشد. ✖️مصادره این واژه در روابط زن و مرد، آن را به یک مفهوم انحصاری در سینما تبدیل کرده است و گویا این واژه منحصراً در همین موضوع به کار می‌رود و معنای دیگری ندارد! ⬅️ حال ایده‌پردازی با این واژه و مفهوم گاهی موضوع اصلی فیلم را شامل می‌شود و گاهی نیز اگر نویسنده غفلت کند و آن را موضوع اصلی قرار ندهد!، حتماً باید به عنوان موضوع جانبی به آن بپرازد!! ❌گوشه‌ای از این خلاقیت و ایده‌پردازی را می‌توانید در فیلم‌های هایلایت، تیغ و ترمه، مرد بدون سایه، بی‌وزنی، هفت و نیم، نقطه کور، خانه دختر، برف روی کاج‌ها، سال دوم دانشکده من، هزار تو، دوران عاشقی، عصر یخبندان، سعادت‌آباد، زندگی خصوصی، عادت نمی‌کنیم، انزوا، خشم و هیاهو، پل چوبی، من همسرش هستم، چهارشنبه‌سوری و... مشاهده کنید. ⭕️البته این فهرست به همین تعداد ختم نمی‌شود. برای این که سینمای جهان را با ارائه ایده‌های ناب و متنوّع سینمای ایران بیشتر از این شرمنده نکنیم، از ادامه دادن اسامی فیلم‌ها صرف نظر می‌کنیم. 🔘نکته دیگر هم این که فکر نکنید که این‌ فیلم‌ها خیلی شبیه به هم هستند، آنها خیلی متفاوتند‌! تعدادی از آنها در آپارتمان 60 متری اتفاق می‌افتد، برخی در ویلای بیرون از شهر، برخی نیز در خانه‌های مجلل کاخ مانند و برخی در خانه‌های حیاط‍‌ دار پایین شهر! ادامه دارد〰〰 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
⏬خیانت به سینما ⏬ 🔸بخش دوم〰〰 ☑️انسان برای نوشتن موضوعات این دست از فیلم‌ها، احساس شرمندگی می‌کند و قلم از نوشتن امتناع می‌کند! 🔘 حال این که چگونه سازندگان آنها، این تراواشات ذهنی را در قالب فیلم روایت می‌کنند، ➖ جای تأمل و بلکه تأسّف دارد! حال پرسش این جاست که چرا فیلم‌هایی با این موضوع، زیاد ساخته می‌شود؟ ⭕️نخستین پاسخ شاید این باشد که چنین موضوعاتی عامه‌پسند است و از این رو سینمای بدنه و سینمای تجاری به این موضوعات اقبال نشان می‌دهد. ⭕️ پاسخ دیگر می‌تواند این باشد که نوشتن چنین فیلم‌نامه‌هایی به مواد اولیه زیاد و نایابی نیاز ندارد؛ چند زن و مرد با چاشنیِ تند شک، نمکِ خاطرات گذشته، سردی روابط موجود و گرمای زیر خاکستر مانده عشق‌های قدیمی، کار را به انجام می‌رسانند که البته در بسیاری موارد نیز نیازی نیست داستان، سرانجامی داشته باشد! سهل الوصول بودن چنین داستان‌پردازی‌هایی را می‌پذیریم ❌ اما این که این دست موضوعات، عامه‌پسند باشد، جای تأمل دارد. 💢خیانت در روابط عاطفی و انسانی، امر پسندیده و فطری نیست که ابتداء به ساکن، انسان به آن گرایش داشته باشد؛ مگر این که فطرت انسان‌ها را مخدوش کرده تا به چنین موضوعی علاقه نشان دهند. ✖️ساخت فیلم‌های این چنینی و تکرار بیش از حدّ آن، ذائقه دروغین و انحرافی در مخاطب ایجاد می‌کند تا این موضوع را برای او به یک مسئله تبدیل کند و آن را باورپذیر نماید. ⛔️خود این آثار، عاملی برای اشاعه چنین فکر و عملی در جامعه هستند⛔️ ادامه دارد〰〰 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
⏬خیانت به سینما ⏬ 🔸بخش پایانی〰〰 ⭕️پاسخ سوم شاید این باشد که این فیلم‌ها بازتابی از روابط درون جامعه است. ⬅️اگر بر فرض این پاسخ را بپذیریم، سؤالاتی در این زمینه به وجود می‌آید نظیر این که ✖️ آیا این دست آثار قصد دارند واقعیت را نشان دهند یا تمایل دارند با القای «شبهه خیانت»، واقعیت را بر پایه چنین روابط متزلزلی بسازند؟ ✖️آیا واقعاً آش همین‌ قدر شور است که این آثار می‌گویند و این روابط بر تمام جامعه سیطره دارد که بازتابش حجم بسیاری از آثار سینمایی را به خود اختصاص می‌دهد؟ ⬅️اگر این گونه نسیت، که نیست، ⁉️ پس سهم آن بخش از جامعه که از زندگی پاک و سالمی برخوردارند در سینمای ما کجاست؟ ⁉️ آیا به تعدادِ فیلم‌هایی که با موضوع خیانت در روابط زن و مرد ساخته شده، فیلم‌هایی داریم که سبک زندگی پاک و انسانی را ترویج نماید؟ ⁉️فیلم‌هایی که مخاطب را از وادی شک و ظلم و آشوب درونی به وادی امنیت و سکینه و آرامش برساند؟ آیا هنر رسالتی این چنین ندارد؟ ⛔️در واقع در این دست آثار، به سینما و به هنر «خیانت» می‌شود.⛔️ ❌سینمای آنتاگونیستی که تیرگی و آشوب فکری و روحی را در جامعه ترویج می‌کند و نا امیدی از روابط انسانی را به روان جامعه تزریق می‌نماید، ظرفیت هنر سینما را محدود و محصور می‌کند و از جنبه ایجابی سینما در ساخت جامعه‌ای شاد، پویا و سرزنده غافل می‌ماند. 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
🔻ساخت کره 🔻 🔸بخش دوم〰〰 🔹یک نگاه اجمالی به تعدادی از این سریال‌ها مخصوصاً سریال‌های تاریخی منتشر شده، نشان می‌دهد که سازندگان آنها هدف مشخصی را دنبال می‌کنند. ✔️در برخی با پروراندن یک اسطوره و افسانه، تاریخ شکل‌گیری کره را بازسازی می‌کنند (افسانه جومونگ) و جایگاه خود را در میان سایر کشورها تثبیت می‌کنند. ✔️ در نوع دیگری از سریال‌ها موضوع خردی چون آشپزی و آداب طبخ غذا به عنوان بخشی از سبک زندگی کره‌ای مطرح می‌شود (جواهری در قصر). پرداختن به ریزِ جزئیات و تمرکز بر ارزش مواد غذایی مختلف، شیوه طبخ غذا، ارائه طمع‌های متفاوت و... در چنین آثاری، ساختن تکه‌های کوچک از پازل بزرگ سبک زندگی است. ✔️ بخش دیگری از سریال‌ها نیز با هدف نشان دادن پیشینه شکل‌گیری نظام‌های مختلف در جامعه ساخته می‌شود؛ مانند پرداختن به مسائل تجاری و اقتصادی با معرفی بازرگان افسانه‌ای کره (تاجر پوسان) تا شفاف کردن مناسبات امروزی بازار و بورس و سهام (کیمیاگر)، و یا شکل‌گیری سازمان بازرسی (افسانه دونگ‌ یی)، ✔️همچنین نشان دادن پیشینه دانش پزشکی و نسبت دادن برخی از‌ روش‌های درمانی به کره و تمرکز بر روش‌های درمانی بومی (جواهری در قصر)، ✔️ و نیز پیشینه‌سازی برای هنر نقاشی و خطاطی و محوریت دادن به مقوله کاغذ و کتابت برای ثبت تاریخ و وقایع کره (سایمدانگ). ادامه دارد〰〰 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
⏬ساخت کره ⏬ 🔸بخش پایانی〰〰 🔹این موضوعات و روایت‌ها در بسترِ دو قطبیِ آدم‌های خوب و آدم‌های بد اتفاق می‌افتد که همیشه آدم‌های خوب در بلاء و سختی و رنج هستند اما در نهایت آدم‌های بد به سزای اعمالشان می‌رسند و رو سیاهی به ذغال می‌ماند و پایان خوش برای آدم‌های خوب است و از این طریق مخاطب را با خود همراه می‌کنند. ⬅️البته تلاش کره جنوبی برای اشاعه فرهنگ خود محدود به همین چند سریال پخش شده از صدا و سیمای ما نیست. 🌐 فضای سایبر دسترسی آسانی را برای دنبال کردن سریال‌های متعدد کره‌ای فراهم آورده است. 💢شاید از نظر ساختار روایی و یا فرم به برخی از آثار اشاره شده، ایراداتی وارد باشد، ➖اما مقصود ما در اینجا نقد این موارد نیست؛ ⬅️ بلکه سخن بر سر استفاده بهینه از ظرفیت رسانه برای تصویری کردن فرهنگ و تاریخ یک کشور و اشاعه و انتشار آن است. 🔹تجربه این چند سال نشان داده که سریال‌های کره‌ای هم مصرف داخلی دارند و هم مشتریانی خارج از فرهنگ کره آنها را خریدارند. مسئولان و اصحاب رسانه در کشور کره هم، این ظرفیت را شناسایی کرده و از این طریق سهمیه فرهنگی خود را در هر کشوری که بتوانند وارد شوند، تثبیت می‌کنند. پروراندن اسطوره و افسانه‌های تاریخی در کنار پرداختن به مسائلی مانند سفر به زمان و موضوعات روز و... این روایت‌سازی و فرهنگ‌سازی را برای آنها میسر می‌کند. 💠 امیدواریم که ما نیز مسیر خود را برای استفاده بهینه از ظرفیت رسانه‌های نمایشی بیابیم. ✴️حال آنکه ما آنقدر شخصیت‌های حقیقی و نیز دیرین‌گونه‌های حقیقی و اصیل داریم که نوبت به اسطوره و افسانه‌پردازی آنچنانی نمی‌رسد ✴️ و آنقدر تاریخ و فرهنگ غنی و با اصالتی داریم که نیاز به تاریخ‌سازی یا تحریف تاریخ برای برجسته نمایی بخش‌هایی از آن را پیدا نمی‌کنیم. 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
🔻 🌀 «وحید جلیلی» در کتاب «عبور از سینمای سانسور» با نگاهی نقادانه به جریان غیر طبیعی فیلم‌سازی در سینمای ایران می‌پردازد. 🔹 نیمی از کتاب شامل گفت‌ و گوهای ایشان با نشریات و یا حاصل پیاده‌سازی سخنرانی‌هایی ایشان پیرامون سینما و مسائل مرتبط به آن است، نظیر تبیین چارچوب‌های سینمای دینی و سینمای انقلابی، بررسی جای خالی سینمای عدالت‌خواه و یا نقد سینمای جشنواره‌ای و سینمای روشنفکرزده و غیره. 🔹 نیم دیگری از کتاب نیز به یادداشت‌های آقای جلیلی از جشنواره فیلم فجر اختصاص دارد که در واقع مروری منتقدانه و مصداق‌گونه است بر آثاری که از جشنواره فجر بیست و چهارم تا سی‌ام به نمایش در آمده‌اند. 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media