eitaa logo
دیدبان هنر و رسانه
68 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
195 ویدیو
45 فایل
*دیدبانی هنر و رسانه با بیشتر خواندن و تمرکز بر دانسته‌های مفید* ✅ ارتباط با ما: @Arab1393 ✅اینستاگرام: https://www.instagram.com/didban_art_media
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻 🔹سینمای آلترناتیو به معنای سینمای جایگزین است. ⏪سینمایی که جایگزین سینمای بدنه و سینمای جریان اصلی است. عموماً سینمای بدنه، همان سینمای تجاری عامه‌پسند است. 🔸در فضای سینمایی هر کشوری جریانات سینمایی دیگری در کنار سینمای بدنه شکل می‌گیرند که نسخه جایگزین یا پیشنهادی در نسبت با سینمای بدنه محسوب می‌شوند. 🔹مریم جمعه کارگردان مستند «سینمای آلترناتیو» در ایران تحصیل کرده و تجربه سینمایی ایران را تحسین می‌کند. 💬 او در مستند خود به دنبال سینمای جایگزین در ایران است که در این جست و جو به دو جریان «سینمای هنر و تجربه» و «جشنواره عمّار» می‌رسد. این دو جریان هر کدام، گفتمان خاص خود را دنبال می‌کنند که با هم متفاوت هستند. 🔸 مریم جمعه با اهالی هنر و سینمای ایران به گفت و گو می‌نشیند تا افق سینمای ایران را در نسبت با سینمای جایگزین بررسی نماید. . 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
⏬خیانت به سینما ⏬ 🔸بخش دوم〰〰 ☑️انسان برای نوشتن موضوعات این دست از فیلم‌ها، احساس شرمندگی می‌کند و قلم از نوشتن امتناع می‌کند! 🔘 حال این که چگونه سازندگان آنها، این تراواشات ذهنی را در قالب فیلم روایت می‌کنند، ➖ جای تأمل و بلکه تأسّف دارد! حال پرسش این جاست که چرا فیلم‌هایی با این موضوع، زیاد ساخته می‌شود؟ ⭕️نخستین پاسخ شاید این باشد که چنین موضوعاتی عامه‌پسند است و از این رو سینمای بدنه و سینمای تجاری به این موضوعات اقبال نشان می‌دهد. ⭕️ پاسخ دیگر می‌تواند این باشد که نوشتن چنین فیلم‌نامه‌هایی به مواد اولیه زیاد و نایابی نیاز ندارد؛ چند زن و مرد با چاشنیِ تند شک، نمکِ خاطرات گذشته، سردی روابط موجود و گرمای زیر خاکستر مانده عشق‌های قدیمی، کار را به انجام می‌رسانند که البته در بسیاری موارد نیز نیازی نیست داستان، سرانجامی داشته باشد! سهل الوصول بودن چنین داستان‌پردازی‌هایی را می‌پذیریم ❌ اما این که این دست موضوعات، عامه‌پسند باشد، جای تأمل دارد. 💢خیانت در روابط عاطفی و انسانی، امر پسندیده و فطری نیست که ابتداء به ساکن، انسان به آن گرایش داشته باشد؛ مگر این که فطرت انسان‌ها را مخدوش کرده تا به چنین موضوعی علاقه نشان دهند. ✖️ساخت فیلم‌های این چنینی و تکرار بیش از حدّ آن، ذائقه دروغین و انحرافی در مخاطب ایجاد می‌کند تا این موضوع را برای او به یک مسئله تبدیل کند و آن را باورپذیر نماید. ⛔️خود این آثار، عاملی برای اشاعه چنین فکر و عملی در جامعه هستند⛔️ ادامه دارد〰〰 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
⏬خیانت به سینما ⏬ 🔸بخش پایانی〰〰 ⭕️پاسخ سوم شاید این باشد که این فیلم‌ها بازتابی از روابط درون جامعه است. ⬅️اگر بر فرض این پاسخ را بپذیریم، سؤالاتی در این زمینه به وجود می‌آید نظیر این که ✖️ آیا این دست آثار قصد دارند واقعیت را نشان دهند یا تمایل دارند با القای «شبهه خیانت»، واقعیت را بر پایه چنین روابط متزلزلی بسازند؟ ✖️آیا واقعاً آش همین‌ قدر شور است که این آثار می‌گویند و این روابط بر تمام جامعه سیطره دارد که بازتابش حجم بسیاری از آثار سینمایی را به خود اختصاص می‌دهد؟ ⬅️اگر این گونه نسیت، که نیست، ⁉️ پس سهم آن بخش از جامعه که از زندگی پاک و سالمی برخوردارند در سینمای ما کجاست؟ ⁉️ آیا به تعدادِ فیلم‌هایی که با موضوع خیانت در روابط زن و مرد ساخته شده، فیلم‌هایی داریم که سبک زندگی پاک و انسانی را ترویج نماید؟ ⁉️فیلم‌هایی که مخاطب را از وادی شک و ظلم و آشوب درونی به وادی امنیت و سکینه و آرامش برساند؟ آیا هنر رسالتی این چنین ندارد؟ ⛔️در واقع در این دست آثار، به سینما و به هنر «خیانت» می‌شود.⛔️ ❌سینمای آنتاگونیستی که تیرگی و آشوب فکری و روحی را در جامعه ترویج می‌کند و نا امیدی از روابط انسانی را به روان جامعه تزریق می‌نماید، ظرفیت هنر سینما را محدود و محصور می‌کند و از جنبه ایجابی سینما در ساخت جامعه‌ای شاد، پویا و سرزنده غافل می‌ماند. 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
🔻ساخت کره 🔻 🔸بخش دوم〰〰 🔹یک نگاه اجمالی به تعدادی از این سریال‌ها مخصوصاً سریال‌های تاریخی منتشر شده، نشان می‌دهد که سازندگان آنها هدف مشخصی را دنبال می‌کنند. ✔️در برخی با پروراندن یک اسطوره و افسانه، تاریخ شکل‌گیری کره را بازسازی می‌کنند (افسانه جومونگ) و جایگاه خود را در میان سایر کشورها تثبیت می‌کنند. ✔️ در نوع دیگری از سریال‌ها موضوع خردی چون آشپزی و آداب طبخ غذا به عنوان بخشی از سبک زندگی کره‌ای مطرح می‌شود (جواهری در قصر). پرداختن به ریزِ جزئیات و تمرکز بر ارزش مواد غذایی مختلف، شیوه طبخ غذا، ارائه طمع‌های متفاوت و... در چنین آثاری، ساختن تکه‌های کوچک از پازل بزرگ سبک زندگی است. ✔️ بخش دیگری از سریال‌ها نیز با هدف نشان دادن پیشینه شکل‌گیری نظام‌های مختلف در جامعه ساخته می‌شود؛ مانند پرداختن به مسائل تجاری و اقتصادی با معرفی بازرگان افسانه‌ای کره (تاجر پوسان) تا شفاف کردن مناسبات امروزی بازار و بورس و سهام (کیمیاگر)، و یا شکل‌گیری سازمان بازرسی (افسانه دونگ‌ یی)، ✔️همچنین نشان دادن پیشینه دانش پزشکی و نسبت دادن برخی از‌ روش‌های درمانی به کره و تمرکز بر روش‌های درمانی بومی (جواهری در قصر)، ✔️ و نیز پیشینه‌سازی برای هنر نقاشی و خطاطی و محوریت دادن به مقوله کاغذ و کتابت برای ثبت تاریخ و وقایع کره (سایمدانگ). ادامه دارد〰〰 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
⏬ساخت کره ⏬ 🔸بخش پایانی〰〰 🔹این موضوعات و روایت‌ها در بسترِ دو قطبیِ آدم‌های خوب و آدم‌های بد اتفاق می‌افتد که همیشه آدم‌های خوب در بلاء و سختی و رنج هستند اما در نهایت آدم‌های بد به سزای اعمالشان می‌رسند و رو سیاهی به ذغال می‌ماند و پایان خوش برای آدم‌های خوب است و از این طریق مخاطب را با خود همراه می‌کنند. ⬅️البته تلاش کره جنوبی برای اشاعه فرهنگ خود محدود به همین چند سریال پخش شده از صدا و سیمای ما نیست. 🌐 فضای سایبر دسترسی آسانی را برای دنبال کردن سریال‌های متعدد کره‌ای فراهم آورده است. 💢شاید از نظر ساختار روایی و یا فرم به برخی از آثار اشاره شده، ایراداتی وارد باشد، ➖اما مقصود ما در اینجا نقد این موارد نیست؛ ⬅️ بلکه سخن بر سر استفاده بهینه از ظرفیت رسانه برای تصویری کردن فرهنگ و تاریخ یک کشور و اشاعه و انتشار آن است. 🔹تجربه این چند سال نشان داده که سریال‌های کره‌ای هم مصرف داخلی دارند و هم مشتریانی خارج از فرهنگ کره آنها را خریدارند. مسئولان و اصحاب رسانه در کشور کره هم، این ظرفیت را شناسایی کرده و از این طریق سهمیه فرهنگی خود را در هر کشوری که بتوانند وارد شوند، تثبیت می‌کنند. پروراندن اسطوره و افسانه‌های تاریخی در کنار پرداختن به مسائلی مانند سفر به زمان و موضوعات روز و... این روایت‌سازی و فرهنگ‌سازی را برای آنها میسر می‌کند. 💠 امیدواریم که ما نیز مسیر خود را برای استفاده بهینه از ظرفیت رسانه‌های نمایشی بیابیم. ✴️حال آنکه ما آنقدر شخصیت‌های حقیقی و نیز دیرین‌گونه‌های حقیقی و اصیل داریم که نوبت به اسطوره و افسانه‌پردازی آنچنانی نمی‌رسد ✴️ و آنقدر تاریخ و فرهنگ غنی و با اصالتی داریم که نیاز به تاریخ‌سازی یا تحریف تاریخ برای برجسته نمایی بخش‌هایی از آن را پیدا نمی‌کنیم. 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media
🔻 🌀 «وحید جلیلی» در کتاب «عبور از سینمای سانسور» با نگاهی نقادانه به جریان غیر طبیعی فیلم‌سازی در سینمای ایران می‌پردازد. 🔹 نیمی از کتاب شامل گفت‌ و گوهای ایشان با نشریات و یا حاصل پیاده‌سازی سخنرانی‌هایی ایشان پیرامون سینما و مسائل مرتبط به آن است، نظیر تبیین چارچوب‌های سینمای دینی و سینمای انقلابی، بررسی جای خالی سینمای عدالت‌خواه و یا نقد سینمای جشنواره‌ای و سینمای روشنفکرزده و غیره. 🔹 نیم دیگری از کتاب نیز به یادداشت‌های آقای جلیلی از جشنواره فیلم فجر اختصاص دارد که در واقع مروری منتقدانه و مصداق‌گونه است بر آثاری که از جشنواره فجر بیست و چهارم تا سی‌ام به نمایش در آمده‌اند. 🍃دیدبان هنر و رسانه🍃 @Didban_Art_Media