چند فرازی از وصیت نامه شهید : علیرضا محمودی پارسا؛فقط قبل از خواندن یادمان باشد که این توبه نامه را کسی نوشته که هنوز به سن تکلیف نرسیده... بار خدایا از کارهایی که کرده ام به تو پناه می برم از جمله : از اینکه حسد کردم... از اینکه تظاهر به مطلبی کردم که اصلا نمیدانستـم... از اینکه زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم... از اینکه در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم... از اینکه مرگ را فراموش کردم... از اینکه در راهت سستی و تنبله کردم... از اینکه عفـت زبانم را به لغات بیهـوده آلودم.... از اینکه در سطح پایین ترین افراد جامعه زندگی نکردم... از اینکه منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند... از اینکه بهر نمازشب بیدار نشدم... از اینکه دیگران به کسه خنداندم،غافل از اینکه خود خنده دار تر از همه هستم... از اینکه لحظه ای به ابدی بودن دنیا وتجملاتش فکر کردم... از اینکه در مقابل متکبرها،متکبرترین ودر مقتبل اشخاص متواضع،متواضع تر نبودم... از اینکه زبانم گفت بفرمایید اما دلم گفـت نفرمایید... از اینکه ایمانم به بنده ات بیشتر از ایمانم به تو بود... از اینکه منتظر تعریف وتمجید دیگران بودم غافل از اینکه تو بهتر از دیگران مینویسے وباحافظه تری... از اینکه پولی بخشیدم و دلم خواست از من تشکر کند... از اینکه ...... #شهید_علیرضا_محمودی_پارسا ▪️ @Dokhat_shohada