امروز سالگرد ابلاغ سیاست‌های کلی #اقتصاد_مقاومتی در سال ۱۳۹۲ است. ده سال از ابلاغ این سیاست‌ها می‌گذرد. دولت قبل هشت سال را هدر داد و با تشکیل ستاد فرمایشی، این سیاست‌ها را به حاشیه برد. انتظار می‌رفت دولت مردمی سیزدهم این سیاست‌ها را سر دست بگیرد و برنامه اقتصادی خود را بر این اساس تنظیم کند که متأسفانه تمرکز بر شبکۀ مفاهیم #نقدینگی، #کسری_بودجه و #ارز_ترجیحی عملا فضای کلی دولت را به سمت و سویی دیگر برد که بوی سیاست‌های تعدیل ساختاری از آن می‌آید. نظریۀ اقتصاد مقاومتی که الهام‌گرفته از اقتصاد اسلامی است و ناظر به شرایط زمانی و مکانی کشور صورت‌بندی شده است همچنان تنها راه نجات و نسخۀ شفابخش اقتصاد ایران است. تنها #درونزایی و #برونگرایی همراه با #مردم_محوری و #عدالت_بنیانی است که با #دانش_بنیانی و #روحیه_جهادی ضریب پیدا می‌کند و جهش اقتصادی را رقم می‌زند. هر راه‌کار دیگری برای حل مشکلات اقتصادی یا ناقص است یا خودش عامل بحران. حواسمان باشد که مترجمان لیبرالیسم در ایران که باعث و بانی مشکلات اقتصادی هستند خود را به عنوان ناجی کشور جا نزنند و نسخه‌های صندوق بین‌المللی پول (بخوانید صندوق استعمار نوین جهانی) را به کشور تحمیل نکنند. همۀ دستاوردهای اقتصادی امروز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تنها در حوزه‌هایی به دست آمده که از توصیه‌های نهادهای اسماً جهانی و رسماً استعماری فاصله گرفته و به فکر و عمل جهادی ایرانی مسلمان اتکا کرده‌ایم. در #انتخابات_مجلس دقت کنید که موضع اصولی و نه شعاری کاندیداها درباره این نظریه اقتصادی بومی چیست. 🆔 @DrSaeedi