دست قلبم را می‌گیرم، کمک می‌کنم از زیر آوار بیرون آید، غبار تیرگی و خستگی بزداید و با آب حیات جاودان خودش را شستشو کند، با باران توبه شفاف شود، آن گاه در پرتو نور حقیقی روشن و گرم شود. سبک شود و به آسمان رود. مثل امروزی که خورشید عالم‌گیر هدایت از مغرب طلوع کرده، همه را به روشنایی فرامی‌خواند و امتداد دعوتش تا زماننا هذا کشیده شده و قرار است تا منتهای دنیا را پرنور و روشن کند. اگرچه که "یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم، والله متم نوره و لو کره الکافرون" #انتخاب_احسن #انتخاب_۱۴۰۲ #دل_دادگی ۱۴۰۲/۱۱/۱۹ زهرا دلاوری پاریزی

"عَلَم و قلم" پرچم‌ها حرف می‌زنند. آن‌ها حرف دل مردم یک خطه و سرزمین را بلند و رسا می‌گویند، با هر رنگی گوشه‌ای از منش و فرهنگ یک کشور را نمایش می‌دهند. مردم با نصب پرچم، صدای خود را بر بام بلندترین برج‌های خود فریاد می‌زنند. رنگ‌های پرچم‌ها نماد احوالات مختلف دل یک نسل بازمانده از تاریخی پرفراز و نشیب است. در جنگ‌ها، در مناسبت‌ها، در همایش‌های جهانی، در عرصه‌ی بین الملل، پرچم‌ها نمایش‌دهنده‌ی غرور و صلابت ملی یک کشور هستند. پرچم سه رنگ ایران نیز همین‌قدر دلربا و پرمعناست. سبز پرچم ایران نشانگر سرسبزی و طراوت، سفیدش نشانه صلح و امنیت و ضدیت با جنگ و تجاوز و سرخش نشان پایداری و جان باختن پای باور و بوم و پرچم است. سرگذشت پرچم و علم ایران، سرگذشت ایثار و جانفشانی است، از لابلای ورق‌های شاه‌نامه فردوسی گرفته تا گلستان و الغدیر و بیستون و مثنوی، کلمه به کلمه‌، شکوه عزت و سربلندی سرزمین پارس جلوه می‌کند. آرش‌ها و سیاوش‌ها، ابوعلی سینا، تختی‌ها تا میرزا کوچک و امیر کبیر و نواب صفوی‌ها، تا چمران، باقری، کاظمی‌، حججی، همت، شهریاری و فخری‌زاده پای همین علم سینه زدند و جان باختند. ایثار از روی آگاهی، باور و غیرت. غیرتی که با خون حسین علیه‌السلام درهم آمیخت و بارور شد، غیرتی که مثل ژن به نسل امروز ما منتقل شده و دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها را پای کار انقلاب جوان و عزیزمان کشانده و قلم ترجمان همه‌ی این تاریخ پرافتخار است. مرکز ِ پرچمت خدایی هست، مرکز قلب ِ ملّت ِ ایران خاک ِ تو خاک ِ تختی و بهداد، خاک تو خطّه­‌ی جوان‌مردان #ایران_عزیز #انتخاب_۱۴۰۲ #جمهوری_اسلامی_ایران ✍@Dr_zdp53 02/11/21