♨️ معاويه نمادِ دنيامداری 🔹قحذمی می‌گوید: معاویه در دوران حکومتش وارد مدینه شد و خطاب به مردم این شهر صریحا چنین اعلان داشت‌: «أیها الناس! ... فمالتْ [الدنيا] بي و مِلْتُ بها، و أنا ألينُها فهي اُمّي و أنا ابنها؛ ای مردم! ... دنیا مرا به سوی خود کشید و من نیز به سوی آن متمایل شدم. من از دنیا شیر می‌خورم، که او مادر من است و من فرزند اویم! سپس از منبر پایین آمد.» [۱] 🔹هم‌چنین بنا به نقل ابن کثیر، معاویه خطاب به مردم مدينه گفت: «فَإِنِّي وَاللَّهِ مَا وَلِيتُ أَمْرَكُمْ حِينَ وَلِيتُهُ وَأَنَا أَعْلَمُ أَنَّكُمْ لَا تُسَرُّونَ بِوِلَايَتِي وَلَا تُحِبُّونَهَا، وإني لعالم بما في نفوسكم من ذلك، ولكنى خاستكم بِسَيْفِي هَذَا مُخَالَسَةً؛ به خدا سوگند! زمانی که زمام امور شما را به دست گرفتم، نیک می‌دانستم که شما از ولایت من خرسند نیستید و آن را دوست ندارید. و من به خوبی از آنچه در دل‌های شما نسبت به این امر می‌گذرد، آگاهم. اما با این شمشیر خود، شما را به فرمانبرداری واداشتم و این ولایت را به دست آوردم!» [۲] 📕 [۱] العقد الفريد، ج ۵، ص ۱۱۳ 📕 [۲] البداية و النهاية، ج ۸، ص ۱۳۲ @Ebar_ir | عِبَر

🌟 برای دیگری خواستن؛ برای خویش یافتن! 📜 یونس بن عبدالرحمن گوید: «عبدالله بن جندب را که یکی از شب زنده داران و ساعیان در امر عبادت بود، دیدم که از عرفه در حال کوچ کردن بود. گفتم: تلاشت در جهت عبادت در این روز را خداوند مشاهده نمود! گفت: به خدا قسم هیچ دعایی برای خودم نکردم! چرا که از ابوالحسن امام کاظم (ع) شنیدم که می‌فرمود: کسی که در پنهان برای برادر مؤمنش دعا کند، از کُنه آسمان ندا می‌رسد که: به عوض هر کلمه برای تو صد هزار برابر باد! و من نخواستم صد هزار را در قبال یکی که نمی‌دانم مستجاب می‌شود یا نه، وانَهَم!» 🏷 اَلدَّاعِي لِأَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ بِظَهْرِ اَلْغَيْبِ 📗 رجال الکشی، ص ۵۸۶، ح ۱۰۹۷ @Ebar_ir | عِبَر

🌃 بهترین فرصت در شب‌های ضیافت الله 📜 زکریا بن آدم از وکلای امام رضا و امام جواد علیهما‌السلام می‌گوید: در ابتدای شب، پس از درگذشت [پسر عمویم] ابو جریر، بر امام رضا علیه‌السلام وارد شدم. ایشان از حال او پرسیدند و بر او رحمت فرستادند. سپس پیوسته با من سخن می‌گفتند و من نیز با ایشان گفتگو می‌کردم، تا آنکه سپیده دمید. آنگاه امام علیه‌السلام برخاستند و نماز صبح را اقامه کردند. 📌 پ.ن: بدون شک سحرگاهان، زمانی گران‌بها برای تأمل، یادگیری و تبادل افکار است. پیشتر نیز به روایتی دیگر از امام باقر (ع) پیرامون همین مسئله پرداختیم. (اینجا) در ماه مبارک رمضان، که لحظات سحر آکنده از نورانیت و رحمت است، بهترین بهره‌ای که می‌توان برد، همان راه و رسم اهل‌بیت (ع) است: پرداختن به علم، گفتگوهای معرفتی و ژرف‌اندیشی در حقایق مقرون با عبادات. همان‌گونه که امام رضا (ع) سحر را به دانش‌افزایی و سخن از حکمت گذراندند، ما نیز می‌توانیم این فرصت ناب را برای انس با علوم دینی، تدبر در معارف و گفتگوهای علمی مغتنم بشماریم. 🏷 لَمْ يَزَلْ يُحَدِّثُنِي وَ أُحَدِّثُهُ حَتَّى طَلَعَ اَلْفَجْرُ 📕 رجال الکشی، ص ۶۱۶ @Ebar_ir | عِبَر

🖤 هیهات که چون خدیجه (س) پیدا بشود... 📜 امّ سلمه (س) می‌گوید: روزی به مناسبتی نام خدیجه کبری علیهاالسلام را در محضر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بردیم. آن حضرت گریان شد و فرمود: «خدیجه!؟ دیگر کجا مثل خدیجه پیدا می‌شود!؟ خداوند همسری بهتر از خدیجه نصیب من نکرده است؛ وقتی که همه کافر بودند، او به من ایمان آورد. وقتی که مردم من را تکذیب می‌کردند، او من را تصدیق کرد. وقتی که دیگران من را محروم ساختند، او دارایی خود را برای من خرج کرد.» 🏷 خَدِیجَةُ؟! وَ أَیْنَ مِثْلُ خَدِیجَةَ؟ 📚 المناقب (الخوارزمي)، ص ۳۵۰؛ کشف الغمة في معرفة الأئمة، ج ۱، ص ۳۶۰ و با تفاوتی اندک: المعجم الکبیر، ج ۲۳، ص ۱۳ و الإستیعاب، ج ۴، ص ۱۸۲۴ @Ebar_ir | عِبَر

📝 معرفی مقاله | بررسی و تحلیل سن حضرت خدیجه (سلام‌الله علیها) در ازدواج با پیامبر (صلوات‌الله علیه) با تأکید بر منابع متقدم تاریخی ✍🏻 نویسندگان: دکتر نعمت الله صفری فروشانی داوود کاظم پور 📌 چکیده‌ مقاله: پژوهشگران و شرق شناسان درباره سن حضرت خدیجه حین ازدواج با پیامبر از گذشته تاکنون اظهار نظر کرده‌اند. مشهور این است که ایشان موقع ازدواج با پیامبر چهل سال داشته‌اند. واکاوی‌های متعددی درباره این شهرت صورت گرفته و از زاویه‌های مختلفی درباره آن نقد شده است. نوشتار حاضر با رویکرد تاریخی و با استناد به منابع کهن تاریخی به نقد دیدگاه مشهور پرداخته و آن را رد کرده است. @Ebar_ir | عِبَر

💊 دارویی آسمانی برای دردهای روحی و جسمی 📜 حضرت صادق عليه‌السّلام از پدرانش عليهم‌السلام حديث كند كه مردى از درد سينه به پيغمبر صلّى‌الله‌عليه‌وآله شكايت كرد، حضرت صلّى‌الله‌عليه‌وآله به وی فرمود: به‌وسيلۀ قرآن شفا بجوى؛ زيرا خداى عز و جل می‌فرمايد: «وَ شِفٰاءٌ لِمٰا فِي اَلصُّدُورِ؛ (و اين قرآن) شفاء است براى آنچه در سينه‌ها است.» (سورۀ يونس آيه ۵۷) 📓 الکافي، ج ۲، ص ۶۰۰ @Ebar_ir | عِبَر

‼️ بزرگ‌ترین فضیلت معاویه! 📜 یکی گزارش‌های معروفی که منابع فراوانی به نقل آن پرداخته‌اند، ماجرای تخلف معاویه از دستور پیامبر (ص) و به دنبال آن، نفرین حضرتشان است که می‌توان چنین ادعا نمود که یکی از بزرگ‌ترین فضائل وی، نفرین شدن توسط رسول خدا (ص) است! 👈 گزارش چنین است: «پیامبر (ص) به معاویه پیام داد [تا مطلبی را برایش بنویسد]. گفتند: او مشغول غذا خوردن است. لحظاتی گذشت و پیامبر دوباره پیام خود را تکرار کرد. باز هم گفتند: او مشغول صرف غذا است! پیامبر (ص) دقایقی صبر کرد و برای بار سوم برایش پیام فرستاد و برای بار سوم نیز گزارش دادند که او هنوز دارد غذا می‌خورد! این‌جا بود که پیامبر(ص) فرمودند: «لا أشبع الله‏ بطنه‏؛ خدا هیچ‌گاه شکمش را سیر نکند». 🔺این روایت، در بسیاری از منابع روایی [۱] و تاریخی [۲] اهل‌سنت و نیز با اندک تفاوت‌هایی در منابع شیعی [۳] نقل شده است. در نتیجه می‌توان ادعا کرد که این گزارش در میان تمام فرقه‌های اسلامی از شهرت برخوردار است. 📚 [۱]. صحیح مسلم، ج ۴، ص ۲۰۱۰؛ مسند أبی‌داود طیالسی، ج ۴، ص ۴۶۴ 📚 [۲]. تاریخ الامم و الملوک، ج ۱۰، ص ۵۸؛ دلائل النبوة، ج ۶، ص ۲۴۳ 📚 [۳] وقعة صفین، ص ۲۲۰؛ مناقب آل أبی‌طالب (ع)، ج ۱، ص ۱۶۲؛ شرح الاخبار فی فضائل الأئمة الأطهار (ع‏)، ج ۲، ص ۱۶۶ @Ebar_ir | عِبَر

🥺 وداع عاشقانه امام سجاد (ع) با ماه رمضان اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلاً فَسَرَّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضَّ خداحافظ! انیس و مونسی که دلم خوش بود به بودنت، و حالا رفتنت مرا به وحشت انداخته که بدون تو چه کنم... 📓 الصحیفة السجادیة، ص ۱۹۲، باب وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ (ع) فِي وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ @Ebar_ir | عِبَر

😔 عباراتی قابل تأمل از مرحوم سید بن طاووس در فراق امام زمان عجّل‌الله‌فرجه در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان 📜 مرحوم سید بن طاووس رضوان‌الله‌علیه در بخش وداع ماه مبارک رمضان از کتاب اقبال، چنین می‌نویسد: «از #وظایف شیعیان امامیه، بلکه از وظایف امّت اسلام این است که در این روزهای پایانی ماه مبارک #رمضان، احساس تنهایی کنند و اینکه درک روزگار حکومتِ مهدی موعود را از دست داده‌اند تأسف خورده و #اندوهگین باشند؛ چراکه مصیبتِ فراقِ او از مصیبت اتمام ماه رمضان #سنگین‌تر است... 🔺مگر نه این است که اگر مردم یک پدر مهربان، یا یک برادر پشتیبان و باوفا یا یک فرزند صالح را از دست دهند، #وحشت و #سرگردانی تمام وجودشان را فرا می‌گيرد!؟ آیا از درد دوری‌اش، دچار #غم و #غصه نمی‌شوند!؟ این فراق کجا و فراق #مهدی_فاطمه کجا!؟ همو که خلیفه‌ی پیامبر خاتم، امام عیسی بن مریم، دافع بلایا و مصلح امور همگان است.» 🏷 فَالمُصيبَةُ بِفَقدِه عَلى أهل الأديانِ أعظَمُ مِن المُصيبَةِ بِفَقد شَهرِ رَمَضانَ 📗 إقبال الأعمال (دارالكتب الإسلامية)، ص ۲۶۰ @Ebar_ir | عِبَر

یا غیاث المستغیثین 📜 امام سجاد علیه‌السلام در عذرخواهی از مظالم بندگان و کوتاهی کردن در ادای حقوق آنان چنین دعا می‌کردند: 🤲 اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ؛ خداوندا! از پیشگاه تو پوزش مى‌خواهم از اینکه در حضور من به مظلوم و ستم‌دیده‌ای ظلم شده باشد و من او را يارى نكرده‌ باشم... [۱] و امروز ای برادران و خواهران! آنکه نادیده بگیرد آنچه در #غزه اتفاق می‌افتد، او مرده است؛ مرده قلب، مرده عقل، مرده روح 📕 [۱] الصحیفة السجادیة، دعای ۳۸ @Ebar_ir | عِبَر

🔊 آیا هیچ امیری از این کلام خواهد لرزید!؟ 📜 در کوچه‌پس‌کوچه‌های تاریخ، گاهی صدایی برمی‌خیزد که خوابِ سنگینِ زمان را برمی‌آشوبد؛ روزی که سر بریده‌‌ی «یحیی‌بن‌عمر طالبی» از نوادگان زید شهید را، چون تکه‌ای از افتخار بر طبقی نهادند و نزد «محمد‌بن‌عبدالله‌بن‌طاهر» یکی از عمّال عباسی بردند، درباریان زبان به تهنیت گشودند، گویی دشمنی از دیار کفر به خاک افتاده بود. 🍃 اما ناگاه مردی برخاست؛ از تبار حق، از نسل روشنگران تاریکی‌ها، «ابوهاشم جعفری»، که زبانش چون صاعقه می‌درخشید. به امیر نزدیک شد و گفت: «آمده‌ام تو را تهنیت گویم بر کاری که اگر رسول خدا ﷺ زنده بود، باید به او تعزیت گفته می‌شد!» و آن کلام، زمین را از سنگینی‌اش لرزاند و آوار شد بر شکوه پوشالی قدرت امیر! [۱] 🩸امروز، همان تاریخ بی‌شرمانه تکرار می‌شود. این‌بار در غزه؛ همان‌جا که ناله‌های کودکانش در گهواره‌ی خون، زیر آسمانِ بی‌گوش سران عرب گم می‌شود. بی‌شک اگر ابوهاشم اکنون بود، به درگاه کاخ‌های مرصع آنان می‌رفت و باز می‌گفت: «آمده‌ام شما را تهنیت گویم برای سکوتی که اگر رسول خدا ﷺ در میان شما بود، باید برایش عزاداری می‌کرد!» 👈 آری؛ این تاریخ است که لباس نو می‌پوشد، اما ظلم، همان ظلم است؛ و خاموشی در برابر خون، چه آن روز بر «یحیی بن عمر»، و چه امروز بر غزه، همواره ننگ است نه نجابت. و ما، باز مانده‌ایم با این پرسش: آیا هیچ امیری، از این کلام، خواهد لرزید!؟ 📙 [۱] مقاتل الطالبیین، ص ۵۱۰، دارالمعرفة @Ebar_ir | عِبَر

يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَٰئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا روزی می‌رسد که هر جماعتی را به‌همراه پیشوایشان احضار می‌کنیم: آنانی که کارنامه‌شان را با احترام تقدیمشان می‌کنند، آن را با خوشحالی می‌خوانند و به‌اندازۀ سرِ مویی به آنان ستم نمی‌شود. 📖 الْإِسْرَآء، ۷۱ @Ebar_ir | عِبَر