🌟 #باید_تمام_زندگی‌ام_وقف_او_شود... 📜 خلاّد‌بن‌صفّار می‌گويد: از ابوعبدالله امام صادق عليه‌السّلام پرسيده شد: آيا قائم عليه‌السّلام به دنیا آمده است‌؟ حضرت فرمودند: «لاَ وَ لَوْ أَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَيَّامَ حَيَاتِي؛ نه، و اگر من دوران او را درک می‌کردم، حتما همۀ زندگی‌ام را در خدمت به او مى‌گذراندم.» [۱] 🏷 پ‌.ن: در دل این روایتِ ژرف، حقیقتی نهفته است که غبار غفلت، آن را از چشم‌ها پنهان ساخته است؛ انتظار، بهانه‌ای برای سکون نیست، بلکه رمزی است برای قیام. آیا شگفت‌آور نیست که امامی معصوم، که خود هدایت‌گر خلایق و حجت خدا بر زمین است، آرزومند آن باشد که در رکاب قائم (عج)، جامه‌ی خدمت بر تن کند!؟ این سخنِ امام صادق (ع) خنجر بر پیکر هر آن اندیشه‌ای است که انتظار را در انفعال، و امید را در دست‌های بسته و نگاه‌های خیره به افقِ دور می‌جوید. چگونه می‌توان به انتظار مهدی (عج) نشست، اما در مسیر او گام برنداشت؟ چگونه می‌توان نام او را بر زبان راند، اما دردی از جامعه‌ای که او برای نجاتش خواهد آمد، نکاست؟ اگر یک امام معصوم خود را در برابر قیامِ مهدی (عج) بدهکار می‌بیند، پس آنان که سودای انتظار در سر دارند، چگونه می‌توانند از تکلیف خود غافل باشند؟ 📗 [۱] الغيبة (للنعمانی)، ج ۱، ص ۲۴۵ @Ebar_ir | عِبَر