طبع طمع 🔸 دقیقاً یک سال پیش بود که امام خامنه‌ای در جمع مبلغین و طلاب حوزه‌های علمیه کشور فرمودند: «قوام نظام (اسلامی) به مردم و قوام مردم هم به ایمانشان است و اگر ایمان مردم نباشد نظام نخواهد بود. #حفظ_نظام اوجب واجبات است، بنابراین #حفظ_ایمان_مردم واجب است». 🔸 امام صادق (ع) در پاسخ به فردی که از حضرت در مورد عاملی که ایمان را در قلب انسان تثبیت می‌کند پرسیده بود، می‌فرمایند: « الّذي يُثَبّتُهُ فيهِ الوَرَعُ ، و الّذي يُخْرِجُهُ مِنهُ الطَّمَعُ » بر این اساس یک تجویز راهبردی برای حفظ نظام جمهوری اسلامی (که وابسته به حفظ ایمان مردم است) زدودن #طمع از قلب مردم است، اما متأسفانه شاهد این هستیم که خود نظام با نهادها و کارگزارانش به افزایش طمع در مردم دامن می‌زند. 🔸 از دهه هفتاد بر اساس سیاست‌های دولت سازندگی به تدریج سبک زندگی بورژوازی در طبقه متوسط جامعه پدیدار شد. نهاد بورس و پیام‌های بازرگانی تلویزیون مبتنی بر بازاریابی اغوایی نیز از نیمه آن دهه به این موضوع سرعت بخشید. این سبک زندگی که محسن هاشمی پدر خود را بنیان‌گذار آن در ایران می‌نامد (۱)، منجر به شیوع سوداگری و منفعت‌طلبی شخصی در جامعه شده است. طمع برای کسب سود بشتر، علاوه بر اینکه اعتقاد به مفهوم قرآنی #رزق را در زندگی ما کم کرده، رحم و انصاف نیز از جامعه ما گرفته است. مردم از نیمه شب پشت در بانک برای خرید دلار و سکه و کسب سود چند میلیونی صف می‌کشند، فروشنده به خریدار و موجر به مستاجر رحم نمی‌کند و ... . همان‌طور که طمع عامل #هبوط حضرت آدم شد، عامل هبوط انسانیت برخی از ما نیز شده است. 🔸 پدیده خطرناک طمع علاوه بر اینکه می‌تواند ایمان را از قلب آحاد جامعه خارج کند، قدرت این را دارد که خواصی چون قاضی شُریح و عمر بن سعد را در مقابل امام حسین (ع) قرار دهد. 🔸 اکنون یک سال از حکم فقهی امام خامنه‌ای مبنی بر اوجب واجبات بودن حفظ نظام و همچنین واجب بودن حفظ ایمان مردم می‌گذرد. متأسفانه این احکام نه از سمت دفتر رهبری برجسته شد و نه طُلّابی که در ۲۱ تیر ماه ۱۴۰۲ در حسینیه امام خمینی حضور داشتند. ظاهراً این موارد نیز باید به کتاب «حرف‌های گمشده» اضافه شوند. -------------------------- 1. www.khabaronline.ir/news/1851747 @Ebrahim_Nowrouzi

کسب یحیی، رزق مجید 🔸 در سال‌های پیش مخصوصاً در اواخر دولت احمدی‌نژاد و به توصیه فردی خاص، هزینه‌های میلیاردی شد و خارج از قاعده، تعدادی از سلبریتی‌های سینما و ورزش از جمله علی دایی، محمدرضا گلزار، نیوشا ضیغمی، مهناز افشار، روناک یونسی، آزاده نامداری، سحر قریشی را به سفر حج فرستادند. 🔸 اکنون نیز در دوره مسئولیت زاکانی در شهرداری تهران، تعدادی از ورزشکاران از جمله یحیی گل محمدی (که حجاب و اسلام را برای ۱۴۰۰ سال پیش می‌داند) (عکس شماره یک) و جواد نکونام و ... را ظاهراً با هزینه بیت‌المال به سفر اربعین فرستاده‌اند تا مثلاً به قول روزنامه فرهیختگان « شکاف‌های اجتماعی در طریق الحسین ترمیم شود» (عکس شماره دو) 🔸 نمی‌دانم این خوش‌خیالی و ساده‌اندیشی از کجا ناشی می‌شود ولی حداقل می‌شود به نتیجه چنین پروژه‌هایی در گذشته رجوع کرد و عبرت گرفت. می‌شود دید که نتیجه بردن سلبریتی‌های فوتبال و سینما به هیئت و حج و کربلا چه شد و اکنون هر کدام از افراد پاراگراف اول کجا هستند و علیه جمهوری اسلامی و فرهنگ دینی مردم چه می‌کنند؟ 🔸 هر چند گاهی یک تلنگر، یک سفر یا حتی یک حرف می‌تواند مسیر زندگی انسان را تغییر دهد، اما به شرطی که آن عامل، #رزق انسان بوده باشد و بعد از آن هم دیگر به سبک زندگی پیشین خود بازنگردد، اما اولاً اگر بخواهید به زور، یک سلبریتی را در راهی قرار دهید تا چیزی را #کسب کند که اعتقادی به آن ندارد و ثانیاً تغییری نیز در سبک زندگی خود ایجاد نکند، شما نه تنها بیت‌المال را هدر داده‌اید بلکه عامل ایجاد یک اعتبار و اعتماد مضاعف در جامعه نسبت به آن سلبریتی شده‌اید. 🔸 مجید قربانخانیِ اهل قهوه‌خانه با دستان تتو کرده، با یک هیئت و سخنرانی، رزقش شد که مدافع حرم حضرت زینب (س) شود و در این راه به فیض شهادت نائل آید، اما بسیارند افرادی که به دلیل کم بودن ظرفیت وجودی‌‌شان رزقشان محدود است اما با پول و ... به دنبال #کسب زیارت و پیاده‌روی اربعین و حج هستند، لذا نه تنها این زیارت و حج هیچ تأثیری در زندگی‌شان نخواهد داشت، بلکه رهین این کسب خود نیز خواهند شد. (كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهینه) 🔸 مسئله، رزق یا کسب یک نفر نیست ( چراکه به خودش مربوط است) بلکه آنچه اهمیت دارد معماری اجتماعی مبتنی بر رزق یا کسب آحاد جامعه است. @Ebrahim_Nowrouzi