#یادداشت| ⛔️حق الناس مجازی چیست؟! 🍃🌹🍃 ماهمیشه در روایات از تاکید بر حق الناس شنیده ایم، اما شاید کمتر به حق الناس #مجازی توجه شده باشد و شاید غالبا در امور مالی نسبت به این قضیه حساس باشیم. 🔻شاید کمتر توجه کنیم که ارسال هر متنی بدون پشتوانه مطمئن، حق الناس بدنبال دارد. 🔻شاید ندانیم چت بی مورد و شلوغ کردن فضای گروهها به نوعی حق الناس هست. 🔻و یا خیلی ها برای تبلیغ کانال و گروه هایشان بدون اجازه وارد حریم شخصی افراد ناشناس شوند. 🔻و یا چت بی ربط و بی مورد در پی وی دوستان و آشنایان و مسئولین مربوطه و گرفتن بی مورد وقت آنها در صورتیکه میتوانیم خیلی از این امور را شخصی پیگیری کرده و یا ربطی به آنها ندارد. 🔻همچنین درج و ارایه شماره تلفن افراد به دیگران، بدون کسب اجازه شان . 🔻گاهی هم ارسال و تبلیغ پیامهای پوچ احساسی که اسامی پزشکان و شماره های شخصی آنها❗️برای کمک به بیماران صعب العلاج است، بدون اینکه توجه کنیم، چرا پزشکی باید شماره تلفنش را در سطح ملی پخش کند⁉️ و بدون اطمینان از واقعی بودن خبر. 🔻عدم توجه به حجم بالای فیلم های اشتراکی برای دانش آموز یا دانشجو یا.. که ناچار به دانلود آن می باشند. 🔻بارگذاری خوشی های لحظه ای و ایجاد حس رقابتی و ایجاد حسرت در فکر و قلب مخاطب 🔻عدم زیر نویس کلیپ، جهت مشخص بودن محتوای فیلم یا کلیپ و احیانا دانلود آن توسط افرادی که تمایلی به موضوع فیلم ندارند. 🔻پرده دری و عدم رعایت حریم اخلاق در گروه ها به صرف عدم شناخت هویت واقعی و آزاد بودن در فضای مجازی. 🔻و عدم رعایت محرم و نامحرم و شوخی با مرد و زن نامحرم به صرف مجازی بودن . 🔴و صدها نمونه حق الناس مجازی دیگر که روزانه به کرات اتفاق می افتد ، که از مهمترین ان اتلاف وقت خود و دیگران می باشد که برای هر دو باید،در آن دنیا پاسخگو باشیم و در این رابطه ، امام علی (ع) میفرمایند: 🍃رُبَّ فائتٍ لایُدرَکُ اِلحاقُه! چه‌بسا از دست رفته‌ای که دیگر قابل جبران نیست.... پس میطلبد، سعی نماییم رویه های غلط مجازی را اصلاح نموده و حق دیگران را در فضای مجازی نیز محترم بشمریم. ✍سادات عسگری #سواد_رسانه #حق_الناس_مجازی @Emam_kh

#یادداشت 🔴 درباره جنبش بد دهنی ⭕️ دانشگاه که چاله میدان نیست، پس این ادبیات چارواداری از کجا است؟ آنهم ذیل نام "شریف" و "خواجه نصیر" و "علم و صنعت". آنهم در هم صدایی دختر و پسر؛ آنهم به نام اعتراض. اصلا هدف فحاشی چیست؟ قرار است با بددهنی چه چیز و چه کس و چطور اصلاح شود؟ اساسا ریشه این خشم و نفرت کجاست؟ 👈 سه نکته و یک چه باید کرد... 1⃣ یکم نسبت بددهنی با دانشجوئی واقعا بددهنی نشانه هویت دانشجوئی ماست؟ حتما خیر. این سطح از سخیف بودن از حیای دختران و ادب پسران ما خارج است. اما هیجان جمع و سندرم دوقطبی های استادیومی، فحاشی را تسهیل می کند. با این حال اگر فیلم تجمعات را به هر کدام از این معدود دانشجوها در خلوت عقلی نشان دهیم، حتما شرمنده می شوند. پس چرا فحش می دهند؟ 2⃣ دوم نقش معرکه گیرهاست معرکه گردان ها چه کسانی اند؟ کسانی که از فحاشی نفع سرشار می برند. اینها دو خط را توامان دنبال می کنند؛ یکم "نمادسازی" و دوم "تحریک سازی". نمادسازی چیست؟ جریان آشوب، کف خیابان را از دست داده است. کف خیابان طی یک ماه گذشته محل آشوب های دست ساز و پراکنده ای بود که تنها پشت دست اتاق خبر خناسان را پر می کرد؛ با این حال بساط همین نیز جمع شد. اما سکه کاسبان آشوب در آتش است. اینجاست که به خبر نرسند به دروغ می رسند و می بافند؛ شبیه همین کشته هایی که روزانه از روی آمار متوفیان بهشت زهرا و پزشکی قانونی می سازند. اما وجه دیگر جعل خبر، نمادسازی است؛ چند نفر اجیر کنند تا دیوار بنویسد و بیلبورد شهری تخریب کند و بر حوضچه های پارک رنگ بریزد و غیره. نمادسازی باعث جلب توجه در جنگ صداها است؛ بددهنی نیز همینجاست. اما خط دوم معرکه گیرها تحریک مخالف است؛ تا طرف مقابل عصبی شود و تلافی کند و آتش این جنگ برای شیادهای رسانه فاکتور شود. اما این توصیف میدانداری ضدانقلاب است؛ تکلیف بددهنی دانشجو چیست؟ واقعا چرا؟ 3⃣ سوم "خلسه رسانه ای" است کشور بدون اشکال است؟ حتما نه. اما این سطح از خشم و نفرت امتداد اعتراض به آسیب هاست؟ باز هم حتما نه. اشکال را مطالبه می کنند تا اصلاح شود. اساسا این فحاشی ها نقد به چیست؟ به کجاست؟ چه چیز باید اصلاح شود؟ چطور باید اصلاح شود؟ چه کسی باید اصلاح کند؟ هیچ؛ روشن نیست. این فحاشی ها تنها و تنها خروجی یک خلسه رسانه ای است که سالهاست پلتفرم رسانه ای دشمن ساخته است. "اغوای شبکه‌ای" با "میدان داری رسانه‌های اهریمنی" قدرت دارد، خطای یک مسوول و نهاد را تبدیل به دسیسه یک هیولا کند و آدم ها را مشحون از خشم و نفرت سازد. در این باره حرف بسیار است و مجال اندک؛ اما همین یک جمله بس که "القای رسانه دشمن" در ساخت "استقرای ناقص" و "تعمیم شتابزده"، پروسه تبدیل اعتراض به اغتشاش و ایجاد جنبش فحاشی است. در "خلسه رسانه ای" و این "اغوای ذهنی" است که انسان ها با عبور از هویت شان به ادبیات چارواداری می رسند؛ مسخ اینجاست. ✅ اما چه باید کرد: پاسخ این بند در شعار دانشجویان با اخلاق دانشگاه علم و صنعت است؛ آنجا که در واکنش به بددهنی ها فریاد زدند: «اگر بهم فحش بدی، بازم برات جون میدیم» این شعار از سرآگاهی است چون میداند شعار مقابل از سر هیجان است. چون می داند این نیز چون کف خیابان تخلیه می شود و کف دانشگاه می ماند با وجدانش. این شعار دعوت به خود انسانی است؛ هویت دانشجوی ما دین است و انقلاب. این شعار ترجمه عبارت عالمانه و دلسوزانه فرمانده سپاه است که رجزگونه گفت: «با همین جوانان کف خیابان به جنگ دشمن می رویم.» ✍ نویسنده: #محسن_مهدیان @Emam_kh