═✧❁﷽❁✧═ #نفی_ایمان_ابوبکر_در_آیه_غار ◀️ یکی از مهم‌ترین ادلۀ خلافت و افضلیت ابوبکر در نزد اهل سنت، آیۀ غار (40 سوره توبه) است. در مقابل این ادّعا، بسیاری از اهل علم بر این باورند که از دل این آیه، کفر و عدم ایمان ابوبکر قابل اثبات است. این دسته از علما در این‌باره می‌گویند: 🔺 بر اساس آیات قرآن (26 توبه و 26 فتح)، خداوند در هر جایی که بر پیامبر(ص) سکینه و آرامش فرستاده است، بر مؤمنان حقیقی که در کنار آن حضرت بودند نیز، سکینه و آرامش خود را نازل کرده است. با وجود این، در آیه غار، خداوند، آرامش خود را تنها بر رسول خدا(ص) فرستاده و از انزال سکینه به همراه آن حضرت (ابوبکر) امتناع کرده است. این امر، نشان‌گر نبود ایمان در همراه پیامبر(ص) است. 🔺بر اساس آیات قرآن نصرت الهی (اعم از انزال سکینه، کمک با ملائکه، نشان دادن آیات الهی و ... ) شامل افراد زیر نمی‌گردد: ▪️دنیا طلبان(بقره/86) ▪️کسانی که به ظالمین اعتماد و رکون می کنند(هود/113) ▪️کفار حقیقی و اهل جهنم(انبیاء/39) ▪️قارون(قصص/81) ▪️مستکبرین(فصلت/16) 🔺در مقابل، سنت نصرت الهی شامل افراد زیر می‌شود: ▫️انبیای الهی در دعوت به توحید و حق(غافر/51 و انعام/34) ▫️مومنان حقیقی در مواجه با دشمنان(روم/47 و بقره/250) و مقابله نظامی با کفار( توبه/14) و در زمان ضعف مادی و کمی نفرات آنها (آل عمران/123 و انفال/26) و در بحبوحۀ جنگ‌های سخت(توبه/25) ▫️یاران انبیاء الهی که در مقابل کفار و سختی‌ها و مصائب سستی و ضعف نشان نمی‌دهند(آل عمران/147) ▫️کسانی که مظلوم واقع شده‌اند و برای احقاق حق خود قیام می‌کنند(حج/39) ▫️یاری کنندگان خداوند(محمدص/7) ▫️لشگریان طالوت با تابوت(بقره/248) ✅ با توجه به آنچه گفته شد، عدم شمول نصرت الهی نسبت به ابوبکر و نازل نشدن سکینه و آرامش برای او در آیه غار، او داخل در افراد دسته اول (مثل مستکبرین و دنیا طلبان و ...) است! ◀️ این استدلال، علمای سقیفه را با چالشی جدّی روبرو کرده است؛ از همین رو، دست‌وپا زده‌اند تا به این استدلال پاسخ بدهند: ✍️ادامه در پست بعدی👇👇 ✧❁دانشگاه امامت❁✧ 🆔 @Emamat110u

═✧❁﷽❁✧═ #نفی_ایمان_ابوبکر_در_آیه_غار ◀️ یکی از پاسخ هایی علمای اهل سنت برای اثبات عدم کفر ابوبکر بر اساس آیه غار، ادعای نقض آن با دو آیه زیر است: 🔸هوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (فتح/4) 🔹 اوست آن كس كه در دلهاى مؤمنان آرامش را فرو فرستاد تا ايمانى بر ايمان خود بيفزايند و سپاهيان آسمانها و زمين از آن خداست و خدا همواره داناى سنجيده‏ كار است. ◀️ در این آیه سکینۀ خدا به قلب مومنان نازل شده است و از این که اسم پیامبر(ص) در آیه ذکر نشده، نمی‌توان عدم ایمان پیامبر(ص) را برداشت کرد. با توجه به این نکته، در آیه غار نیز چون آرامش فقط به پیامبر(ص) نازل شده، نمی‌توان عدم ایمان ابوبکر را ثابت کرد. ⬛️◼️◾️▪️پاسخ:▪️◾️◼️⬛️ 1️⃣ این پاسخ هیچ ربطی به استدلال ما ندارد. چون استدلال ما مبتنی بر این بود که بر اساس آیات متعدد، انزال سکینه بر هر مومنی که در کنار پیامبر (ص) حاضر بودند انجام شده است؛ ولی در ماجرای غار، با وجود شرایط سخت، تنها بر پیامبر(ص) سکینه نازل شده است و خداوند از انزال سکینه به ابوبکر -با وجود ترس و خوف بسیار او- خودداری کرده است. این نشان از بی ایمانی او دارد. این در حالی است که در آیه 4 سوره فتح بحث از سکینه عمومی برای همه مومنین است. 2️⃣ در این آیه علامت ایمان حقیقی، انزال سکینه و طمأنینه بیان شده است. خداوند بر قلب رسول خدا (ص) دائما نصرت سکینه خویش را نازل می کند؛ ولی هیچ ظرفیت قابلیت و ایمانی در وجود ابوبکر نبود تا مشمول لطف و آرامش الهی گردد! 3️⃣ بر اساس روایات و نظر مفسران شیعه و اهل سنت، شان نزول این آیه برای ماجرای فتح خیبر است. از خقایق مسلم تاریخی شکست و فرار ابوبکر و عمر در فتح قلعه های یهود است. فرار، ترس و شکست هیچ گاه با سکینه و طمانینه الهی قابل جمع نیست. 📚 المستدرك على الصحيحين للحاكم مع تعليقات الذهبي في التلخيص، ج3، ص 39 ✧❁دانشگاه امامت❁✧ 🆔 @Emamat110u

═✧❁﷽❁✧═ #نفی_ایمان_ابوبکر_در_آیه_غار ◀️ یکی دیگر از پاسخ های علمای اهل سنت برای نفی کفر ابوبکر بر اساس آیه غار، استدلال به آیه 18 سوره فتح در ماجرای بیعت اصحاب رسول خدا (ص) معروف به «بیعت الرضوان» است: 🔹لقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنينَ إِذْ يُبايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما في‏ قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكينَةَ عَلَيْهِمْ وَ أَثابَهُمْ فَتْحاً قَريبا 🔸به راستى خدا هنگامى كه مؤمنان زير آن درخت با تو بيعت میکردند از آنان خشنود شد و آنچه در دلهايشان بود بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پيروزى نزديكى به آنها پاداش داد. ◀️ علمای اهل سنت بر این باورند که چون ابوبکر در این بیعت شرکت داشته، پس سکینه بر قلب او نازل شده است. از همین رو، او مومن است. ⬛️◼️◾️▪️پاسخ:▪️◾️◼️⬛️ 1️⃣ با دقت در مفاد آیه فوق روشن می شود که حکم رضایت الهی فقط شامل مومنان بیعت‌کننده با رسول الله (ص) است. خداوند به ایمان درونی و قلب های آنها نظر افکنده و وقتی قابلیت دریافت امداد و نصرت الهی را در آنان مشاهده نمود، آن را دریغ نکرد. 2️⃣ بر اساس مسلمات تاریخی برخی از منافقین مطرح همانند عبدالله بن ابی و ... در ماجرای بیعت رضوان حاضر بوده با رسول الله (ص) نیز دست بیعت دادند! آیا کسی می تواند ادعا کند به صرف بیعت، آنها مشمول سکینه الهی هستند؟ 3️⃣ با در نظر گرفتن مفاد آیه غار و عدم انزال سکینه بر ابوبکر، روشن می شود او لیاقت دریافت امداد الهی و سکینه را نداشته است. حال اگر شک کنیم که آیا او مومن واقعی بوده تا مشمول رضایت الهی شود یا خیر، هیچ گاه نمی توان با استناد به اطلاق و عموم آیه ایمان ابوبکر و عبدالله بن ابی و ... را ثابت نمود. ⏺ به تعبیر فنی، عموم عام نمی‌تواند مورد و مصداق خود را ثابت کند. مثلا اگر کسی بگوید: معلم را اکرام کن! ما شک داشته باشیم که آقای زید معلم است یا خیر، نمی‌توان به عموم دستور وجوب اکرام معلم تمسک کرد و گفت: اکرام زید واجب است. ✅ نتیجه آنکه این آیه نیز کاملا به ضرر ابوبکر است. خداوند در ماجرای غار به قلب ابوبکر نگریست. هیچ ایمانی در آن مشاهده نکرد تا امداد و سکینه خود را بر آن قرار دهد. ✧❁دانشگاه امامت❁✧ 🆔 @Emamat110u